The Soul Purchasing Pirate – บทที่147:ได้ผล!

Posted by novel00, ? Views, Released on October 11, 2021

S.P.P บทที่ 147: ได้ผล!

“ ในตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าฮาคิเกราะของฉันมันจะแข็งแกร่งพอที่จะคุกคามผู้ใช้พลังผลไม้ปีศาจไหม?”

โรแกนได้ลุกขึ้นแล้วเดินออกไปข้างนอก

“ ฉันคงต้องไปลองมันกับคล็อกโคไดล์!”

หลังจากการฝึกฝนมาหนึ่งเดือน,ทั้งสามคนนั้นก็เปลี่ยนแปลงไปอย่างชัดเจน

เมื่อโรแกนออกมาข้างนอก,เขาก็ได้เห็นพวกเขาแต่ละคนนั้นกำลังแบกต้นไม้ขนาดใหญ่เอาไว้บนไหล่ของเขาพร้อมกับกระโดดไปด้วย,ลานกว้างนั้นเต็มไปด้วยฝุ่น

“หนึ่ง,สอง,สาม!”

เจสันได้ตะโกนออกมาเสียงดัง,พร้อมกับเสียงของคล็อกโคไดล์และเทรนซุที่ตามมาที่หลัง

สมรรถภาพทางกายของพวกเขานั้นดีขึ้นกว่าเมื่อเดือนก่อนอย่างเห็นได้ชัด,ร่างกายที่เคยเพรียวบางของเทรนซุนั้นได้กลายเป็นร่างกายที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม,นอกจากนี้ร่างกายของคล็อกโคไดล์นั้นก็ดูแข็งแกร่งขึ้นมาก

โรแกนนั้นไม่ได้ตระหนี่,เขาได้มอบวิชาปัญญามังกรคชสารและคัมภีร์เปลี่ยนเส้นเอ็นให้กับพวกเขา,และนี่ก็คือเหตุผลที่พวกเขาสามารถก้าวหน้าได้อย่างรวดเร็วในช่วงเวลาสั้นๆ

ตอนนี้คล็อกโคไดล์นั้นสามารถยกต้นไม้ขึ้นมาได้อย่างง่ายดายด้วยพละกำลังของเขาเองโดยไม่ต้องพึ่งพลังผลไม้ปีศาจของเขา,เช่นเดียวกันกับเทรนซุในเวลานี้ที่มีความเพียรพยายามเต็มเปี่ยมอยู่ในแววตาของเขาบวกกับร่างกายที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม

“ คล็อกโคไดล์,มานี่หน่อยสิ!”

โรแกนได้พลักหน้าด้วยความพึงพอใจและเรียกคล็อกโคไดล์ให้มาหา

เมื่อเขาได้ยินเสียงกัปตันของเขา,เขาก็ได้โยนต้นไม้ลงบนพื้นในทันที

จากนั้นเขาก็ได้ไปหยิบเสื้อบนพื้นขึ้นมาแล้วพาดลงบนไหล่ของเขา

“ กัปตัน,มีอะไรงั้นหรอ!?”

ในขณะที่เขาเดินเข้ามาหาโรแกนนั้น,ทรายก็ได้มารวมตัวกันบนไหล่ของคล็อกโคไดล์และก่อตัวเป็นรูปปั้นจระเข้อันยิ่งใหญ่และเต็มเปี่ยมไปด้วยศักดิ์ศรี

เมื่อเห็นจระเข้ทรายบนไหล่ของคล็อกโคไดล์,โรแกนก็ได้ยกยิ้มขึ้นมา

คล็อกโคไดล์นั้นไม่ได้ทำตามคำแนะนำของเขาในการพกน้ำเต้าขนาดใหญ่,เพราะเขาคิดว่ามันจะลดศักดิ์ศรีของเขานั่นคือสาเหตุที่เขาแทนที่มันด้วยจระเข้

จระเข้นั้นมีขนาดประมาณสองฟุต(61เซน)เพียงเท่านั้น,มันก็กำลังนั่งยองๆบนไหล่ของคล็อกโคไดล์แผ่นหลังของมันนั้นดูแข็งแกร่งมาก,คล็อกโคไดล์นั้นได้บีบอัดเม็ดทรายจำนวนนับไม่ถ้วนในการสร้างรูปปั้นจระเข้นี้ขึ้นมา,นี่คือน้ำเต้าที่เขาชอบ

ใช้เวลาเพียงแค่เดือนเดียว,คล็อกโคไดล์ก็สามารถเข้าใจในพลังผลปีศาจของเขาได้ดีขึ้นมามาก

จระเข้บนไหล่ของเขานั้นเป็นข้อพิสูจน์ที่ดีที่สุด

เขาไม่รู้ว่าโรแกนรู้เรื่องพลังผลปีศาจของเขาได้ยังไง?

“ ฉันอยากลองอะไรซักหน่อยนะ!”

โรแกนได้พูดออกมาตรงๆ

“ลอง?,ลองอะไรกัน?” คล็อกโคไดล์ถามออกมาอย่างสงสัย

“ ฉันต้องการลองทักษะใหม่ของฉันนะ,นายรู้แค่ว่ามันเกี่ยวกับพลังผลปีศาจของนายก็พอ!”

โรแกนได้กล่าวตอบออกไป

“ โอ้,กัปตันนายเข้าใจพลังใหม่แล้วงั้นหรอ?” คล็อกโคไดล์ได้กล่าวออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม

ในเวลานี้การใบหน้าของคล็อกโคไดล์นั้นทั้งเปล่งประกายและมืดมนเล็กน้อย

“ เอาล่ะ,แปลงสภาพได้แล้ว!”

โรแกนได้เอื้อมมือของเขาออกไปในอากาศ,มือของเขาได้กลายเป็นสีดำราวกับว่าเขาสวมถุงมืออยู่

“ ฉันพร้อมแล้ว,มาได้เลย!”

คล็อกโคไดล์ได้พยักหน้าของเขา

โดยไม่ลังเลเขาได้ก้าวไปข้างหน้าแล้วชกไปที่ท้องของคล็อกโคไดล์โดยตรง

“บูม!”

คล็อกโคไดล์นั้นไม่ได้หลบแต่อย่างใด,เขานั้นยืนอยู่อย่างนั้นและรับแรงกระแทกจากหมัดของโรแกน

หมัดนั้นได้เจาะเข้าไปในกระเพาะอาหารของคล็อกโคไดล์โดยตรง

“ไม่ได้ผลงั้นหรอ?”

โรแกนได้ถอนหมัดของเขากลับมาและมองไปที่ท้องของคล็อกโคไดล์ที่กำลังฟื้นตัวอยู่อย่างช้าๆนั้นคือเหตุผลที่ทำให้เขาต้องขมวดคิ้ว

“อึก!,ไม่กัปตัน,ฉันรู้สึกได้ถึงพลังที่เฉียบคมและรุนแรงมันทำให้ฉันไม่สามารถกลับสู่สภาพปกติได้และในตอนนี้มันก็ทำให้ฉันไม่สามารถฟื้นตัวได้!”

คล็อกโคไดล์ได้พบเข้ากับปัญหาในขณะที่เขากำลังพูดออกมา

มันไม่ได้เป็นความรู้สึกเดียวกับตอนที่เขาโดนน้ำหรือหินไคโร,พลังนี้นั้นมันทำให้องค์ประกอบของเขานั้นคืนสภาพได้ช้าลง,มันวิเศษมาก

“จริงงั้นหรอ!?”

โรแกนได้คิดบางอย่างขึ้นมาได้

ตามความเข้าใจของเขา,ผลไม้ปีศาจนั้นถูกควบคุมโดยองค์ประกอบของธรรมชาติ,ซึ่งคล้ายๆกันกับชี่

ดังนั้นชี่จึงน่าจะตอบสนองต่อองค์ประกอบของผลไม้ปีศาจ

“ ฉันจะลองอีกครั้ง,แปลงสภาพแขนของนายซะ!”

โรแกนได้กล่าวขึ้นมาอีกครั้ง

คล็อกโคไดล์นั้นได้แปลงสภาพแขนขวาของเขาในทันที

จากนั้นมือของเขาก็ได้พุ่งไปที่โรแกนอย่างรวดเร็ว

ในอีกด้านหนึ่ง,เจสันและเทรนซุได้วางต้นไม้ของพวกเขาลงและมองมาที่พวกเขา

ดวงตาของโรแกนนั้นได้หดแคบลง,ในตอนนี้จุดลมปราณทั้ง 365 จุดในร่างกายของเขานั้นได้เปล่งแสงสว่างอันงดงามขึ้นมา,แขนขวาของเขานั้นได้ถูกปกคลุมไปด้วยชั้นของหมอกที่โปร่งใส

มือขวาของได้จับไปที่มือของคล็อกโคไดล์เอาไว่อย่างแน่นหนา

“แครก!”

สิ่งนี้ทำให้ดวงตาของคล็อกโคไดล์หดลงและทำให้เทรนซุและเจสันประหลาดใจ

“ อย่างที่คิด!”

โรแกนสามารถจับมือของคล็อกโคไดล์ได้ในขณะที่มันยังคงเป็นทรายอยู่

ในตอนนี้พลังทั้งสองสายกำลังปะทะกันอยู่

คล็อกโคไดล์นั้นรู้สึกตกตะลึงมาก,เขาได้เปลี่ยนมืออีกข้างให้เป็นทรายอีกครั้งแล้วพุ่งเข้าไปหาโรแกนอีกครั้ง

แต่หลังจากนั้นครู่หนึ่งมืออีกข้างของโรแกนก็ได้จับมาที่แขนทรายของเขาราวกับว่าเขานั้นไม่ได้รับผลกระทบจากมัน

สิ่งที่ทำให้คล็อกโคไดล์รู้สึกประหลาดใจก็คือเขาไม่สามารถขยับแขนของเขาได้ราวกับว่าพลังทรายของเขานั้นไม่มีอยู่แล้ว

“มหัศจรรย์”

เจสันได้อุทานขึ้นมา

“มันได้ผล!”