บทที่174:วิชาหกรูปแบบ!
ในห้องของโรแกน
เจสันได้ยืนอยู่พร้อมกับคนอื่นๆและมองไปที่โรแกนซึ่งกําลังนั่งสมาธิอยู่ตรงหน้าพวกเขา
“กัปตัน!” เจสันได้ตะโกนออกมา
เมื่อมองไปที่สามคนโรแกนก็ได้ยกยิ้มขึ้นมา
“ฉันเรียกพวกนายมาเพราะว่าฉันต้องการสอนวิชาใหม่ให้กับพวกนาย!”
“จริงงั้นหรอ!?”
เจสันและคล็อกโคไดล์นั้นมีความสุขมาก
ร่างกายที่แข็งแกร่งของพวกเขานั้นต้องการตัวช่วยในการพัฒนาให้แข็งแกร่งขึ้น
“ กัปตัน คุณจะสอนพวกเราตอนนี้เลยงั้นหรอ?”
เจสันนั้นอดใจรอไม่ไหวแล้ว
“ เทรนซู อาการบาดเจ็บของนายเป็นไงบ้าง?”
โรแกนนั้นไม่ได้ตอบคําถามของเจสันแต่เขากลับหันไปถามเทรนซุแทน
“ กัปตัน ฉันสบายดีปอดของฉันน่าจะหายในเร็วๆนี้!”
เทรนซุได้ตอบกลับมาอย่างรวดเร็ว
“ดีแล้ว!”
มันเป็นเรื่องดีจริงๆที่ได้เห็นว่าอาการของเทรนซุนั้นดีขึ้น โรแกนนั้นได้พยักหน้าด้วยความโล่งอก
ความแข็งแกร่งของทั้งสามนั้นเหนือกว่าในอดีตอย่างแน่นอน และหลังจากที่ได้เรียนรู้วิชาหกรูปแบบนั้นความแข็งแกร่งของพวกเขานั้นต้องมากว่าพวกที่มีค่าหัว 100 ล้า นอย่างแน่นอน
“ ครั้งนี้วิชาที่ฉันจะสอนพวกนายนั้นคือวิชาหกรูปแบบ!”
ในขณะที่เขาพูดนั้นดวงตาของเขาก็ได้หดแคบลง
“วิชาหกรูปแบบ! ใช่วิชาของพวกกองทัพเรือไหม?” เจสันได้ถามออกมาอย่างสงสัย
“ ใช่ มันเป็นวิชาที่สามารถเรียนรู้ได้เฉพาะพวกระดับสูงหรือพวกทหารเรือที่มีศักยภาพเท่านั้น”
เขาได้หยุดไปชั่วขณะหนึ่งแล้วมองไปที่พวกเขาก่อนจะพูดออกมาว่า
“ เนื่องจากความแข็งแกร่งของพวกนายที่พัฒนาขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ดังนั้นฉันจึงเลือกที่จะสอนวิชานี้ให้”
“ ฉันนั้นยังมีวิชาอีกมากมายแต่ถ้าให้เทียบกับวิชาหกรูปแบบนั้นมันยังด้อยกว่ามาก พวกนายต้องตั้งใจฝึกมันให้มากๆ!”
เจสันและคนอื่นๆนั้นดีใจมากที่ได้ยินแบบนั้น
“ กัปตัน สอนพวกเราซะที!”
คราวนี้เป็นคล็อกโคไดล์ที่พูดออกมามันทําให้โรแกนหัวเราะออกมา
“ เอาล่ะ ตามฉันมา!”
โรแกนได้เดินออกไปก่อนจากนั้นเจสันและคนอื่นๆก็เดินตามเขามา หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็ได้เดินมาถึงท้ายเรือ
เมื่อเหล่าลูกเรือฝึกหัดเห็นพวกเขาเดินออกมา พวกเขาก็ได้ไปแอบดูทันที่
“ วิชาหกรูปแบบนั้นประกอบไปด้วย เดินชมจันทร์ กายาเหล็ก,ดัชนีพิฆาต เท้าวายุ โซล กายากระดาษ และ สุดท้ายท่าพิเศษหมัดหกราชันย์”
“ตอนนี้ฉันสามารถสอนพวกนายได้ห้าท่านอกเหนือจากดัชนีพิฆาตแล้วพวกนายมีอิสระในการเลือกท่าที่พวกนายชอบได้เลย!”
โรแกนได้พูดออกมาพร้อมกับก้าวไปข้างหน้าและเตรียม ตัวที่จะสาธิตให้พวกเขาดู
ในตอนที่เขาพูดออกมานั้น โบการ์ดก็ได้แอบฟังอย่างระมัดระวังแต่ในตอนที่เขาได้ยินคําว่า “วิชาหกรูปแบบนั้นมันทําให้เขารู้สึกตกใจมาก
“อะไรนะ? เขากําลังจะสอนวิชาหกรูปแบบให้พวกเขางั้นหรอ?”
“แม้แต่ฉันยังไม่มีคุณสมบัติพอที่เรียนรู้มันเลย นี่เขาพูดจริงงั้นหรอ?”
โบการ์ดนั้นได้เดินมาที่ท้ายเรือด้วยความสงสัย
หลังจากนั้นเขาก็ได้เห็นโรแกนที่กําลังก้าวเท้าออกมาข้างหน้า
“เดินชมจันทร์!”
พายุเล็กๆได้ปรากฏขึ้นมาในความว่างเปล่าพร้อมกับเท้าของโรแกนที่ก้าวขึ้นไปบนอากาศ ในเวลาเดียวกันนั้นเองร่างของเขานั้นก็ได้ลอยตัวอยู่บนอากาศ
“ นี่คือเดินชมจันทร์ ตั้งใจดูให้ดีล่ะ!”
โรแกนนั้นได้ชะลอความเร็วของเขาลงเพื่อให้ลูกเรือของเขานั้นสามารถมองมันได้อย่างชัดเจน
“เดินชมจันทร์”
พายุเล็กๆได้ปรากฏขึ้นมาที่เท้าอีกข้างของโรแกน
ต่อจากนั้นเขาก็ได้เหยียบอากาศขึ้นไปสูงขึ้นในช่วงเวลาสั้นๆเขาก็ได้ก้าวขึ้นมาสูงถึง 30 เมตรจากดาดฟ้าเรือ
ในขณะที่เขากําลังยืนอยู่บนท้องฟ้านั้นลูกเรือของเขาก็ได้มองมาที่เขาอย่างตั้งใจ
“ ยอดเลย กัปตันของพวกเรากําลังบินอยู่ล่ะ!”
เทรนซุนั้นรู้สึกประหลาดใจมาก
อีกด้านหนึ่ง เจสันและคล็อกโคไดล์นั้นก็เริ่มขยับร่างกายของเขา
ตาของพวกเขานั้นได้เปล่งประกายขึ้นมา เท้าของพวกเขานั้นเหยียบลงไปบนดาดฟ้าอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้นเองร่างของทั้งสองนั้นก็ได้ทะยานขึ้นอยู่กลางอากาศพวกเขาอยู่ห่างจากดาดฟ้าเรือประมาณสามเมตร
“ฉันทํามันได้!”
เจสันได้ตะโกนออกมาเสียงดัง
“ ไม่ใช่นายคนเดียวหรอกนะที่ทํามันได้เ”
คล็อกโคไดล์ที่ยืนอยู่ข้างๆเขานั้นดูมีความสุขมาก
ในเวลาเดียวกันนั้นเทรนซุก็ได้ส่ายหัวและหัวเราะออกมา เท้าของเขานั้นได้เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและทันใดนั้น เองเขาก็ได้มาถึงด้านข้างของพวกเขา
“สุดยอดไปเลยพวกเขากําลังบิน! “
“ ฉันอยากเรียนรู้มันบ้าง!”
ลูกเรือฝึกหันนั้นได้อุทานออกมาพร้อมกับแววตาที่เต็มไปด้วยความอิจฉา
โบการ์ดนั้นกําลังรู้สึกตกตะลึงเขาไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เขาเห็น
“ มันคือวิชาหกรูปแบบจริงๆด้วยเป็นไปได้ยังไงกัน?”
เมื่อมองไปที่ทั้งสี่คนที่กําลังยืนอยู่บนความว่างเปล่าเขารู้สึกว่าโลกที่เขาเคยรู้จักนั้นกําลังพังทลายลง
“ ทุกคนที่เรียนรู้วิชาหกรูปแบบได้นั้นร่างกายของพวกเขานั้นต้องพัฒนาไปถึงขีดสุดก่อนแถมยังต้องใช้เวลาอีกมากกว่าจะเชี่ยวชาญมันได้แต่คนพวกนี้ !”
“ ไม่คิดเลยว่าพวกเขาจะเรียนรู้มันได้เร็วขนาดนี้!”
เขาไม่สามารถยอมรับได้ว่าวิชาหกรูปแบบนั้นจะสามารถถูกเรียนรู้ได้รวดเร็วขนาดนี้,พวกเขานั่นทําให้การฝึกของกองทัพเรือนั้นดูไร้ประโยชน์
“ดีมาก”
โรแกนนั้นได้มองลงมาและยิ้มออกมา
ความสามารถของพวกเขานั้นนับว่าไม่เลวเลยในแง่ของความแข็งแกร่งทางด้านร่างกาย ตราบใดที่รู้จักหลักการของวิชาหกรูปแบบนั้นไม่ว่าใครก็สามารถเรียนรู้มันได้อย่างรวดเร็ว ส่วนที่เหลือนั้นก็เป็นเรื่องของความชํานาญ
“ นี่คือเท้าวายุ!”
เขาได้ยกขาขวาของเขาขึ้นมาและทันใดนั้นเอง
คลื่นอัดอากาศก็ได้พุ่งลงไปที่ทะเลจนทําให้น้ําทะเลสาดกระเซ็นขึ้นมา
ถ้าการโจมตีนี้ตกลงไปบนเรือละก็มันจะต้องแบ่งเรือเป็นสองส่วนอย่างแน่นอน แล้วลองนึกภาพว่าเป็นเป็นร่างของคนที่โดนละมันจะขนาดไหนกัน
คล็อกโคไดล์นั้นถึงกับขมวดคิ้ว เทรนซุเองก็ถึงกับส่ายหัว มีเพียงเจสันเท่านั้นที่หัวเราะออกมาและตวัดขาของเขาออกไปพร้อมกับท้องทะเลที่สันสะเทือนและแยกออกจากกัน
โรแกนพยักหน้าและแสดงท่าต่อไป
“กายาเหล็ก!”
“ปัง!”
เสียงปังได้ดังขึ้นมาพร้อมกับร่างของโรแกนที่แข็งราวกับเหล็ก เจสันนั้นได้ครุ่นคิดออยู่ครู่หนึ่งหลังจากนั้นไม่นานเขาก็ทํามันได้สําเร็จ
ร่างของเทรนซุนั้นก็สั่นไหวเช่นกัน เขาทํามันด้วยความช่วยเหลือของกําลังภายใน
คล็อกโคไดล์นั้นได้แต่ส่ายหัวแต่เขานั้นไม่ได้ท้อแท้แต่อย่างใด วิชาทุกประเภทนั้นมันมีความเหมาะสมและไม่เหมาะสมอยู่เขาเชื่อว่าถ้าเขาฝึกฝนมันบ่อยๆเขาก็จะสามารถเชียวชาญมันได้
โรแกนนั้นยังคงแสดงท่าต่อไป
“โซล!”
ในพริบตาร่างของโรแกนก็ได้มาอยู่ที่ด้านหลังของคล็อกโคไดล์มันทําให้ดวงตาของเขาหดลง
“กายากระดาษ!”
ร่างของเขานั้นได้พลิ้วไหวราวกับกระดาษและจากนั้นเขาก็ได้มาหยุดลงที่ดาดฟ้าเรือ
“นี่คือท่าทั้งห้าจากวิชาหกรูปแบบฝึกมันให้ดีล่ะและถ้าพวกนายเจอปัญหาติดขัดอะไรพวกนายก็สามารถมาถามฉันได้!”
เมื่อมองไปที่การแสดงออกของทั้งสามโรแกนก็ยิ้มออกมาเบาๆ
อีกด้านหนึ่ง โบการ์ดนั้นกําลังมองมาที่เขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความตกตะลึง
