The Soul Purchasing Pirate บทที่206:การพบเจอกันครั้งแรก!
ห่างออกไป กลุ่มโจรสลัดฟินิกซ์ที่มั่นใจในพลังของตนเองนั้น พวกเขากําลังมองมาที่ฉากนี้ด้วยความตื่นตระหนก
นี่คือพลเรือเอกและนี่ก็คือพลังที่แท้จริงของเขา เขาสามารถทําลายกลุ่มโจรสลัดที่แข็งแกร่งได้ในระยะเวลาสั้นๆ
ในตอนที่เซเฟอร์หันหน้ามา เหล่าโจรสลัดทุกคนที่อยู่ในที่แห่งนั้นต่างก็รู้สึกตื่นตระหนก หัวใจของพวกเขานั้นกําลังเต้นแรง
ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความดุร้าย โจรสลัดทุกคนนั้น ต่างก็วิ่งหนีในทันทีเพื่อหลีกเลี่ยงพลังอันน่าหวาดกลัวของเขา
” วิ่ง วิ่งเร็วเข้า!”
กลุ่มโจรสลัดฟีนิกซ์นั้นต่างก็กําลังรู้สึกหวาดกลัว พวกเขานั้นได้วิ่งออกไปจากที่แห่งนี้ด้วยความเร่งรีบ
คนที่สามารถจัดการกับกลุ่มโจรสลัดราชสีห์คลั่งได้อย่างง่ายดายนั้นไม่คนที่พวกเขาจะสามารถต่อกรด้วยได้
เซเฟอร์นั้นได้ก้าวออกไปข้างหน้าเขานั้นต้องการที่ไล่ล่าพวกเขาทั้งหมดแต่ในตอนนั้นเองหอยทากสื่อสารในกระเป๋าของเขาก็ได้ดังขึ้นมา
“ว่าไง!”
เซเฟอร์นั้นได้หยิบหอยทากสื่อสารออกมาพร้อมกับกล่าวตอบออกไป
“ พลเรือเอกเซเฟอร์ ในตอนนี้เราพบตัวฆาตกรแล้วครับ พวกเขาอยู่ในโกรฟที่ 21!”
ในตอนนั้นเองเสียงที่อยู่อีกฟากก็ได้ดังขึ้นมา
แววตาของเซเฟอร์ก็ได้เปล่งประกายขึ้นมาในทันที เขาได้จ้องไปที่เหล่าโจรสลัดที่กําลังวิ่งหนีหัวซุกหัวซุนแล้วสบถออกมาว่า
“ ฮึ ไอ้พวกสารเลวทั้งหลายโชคดีไปนะ!”
เขาได้หันหลังกลับและสั่งการเหล่าทหารเรือในทันที
“ มุ่งหน้าไปที่โกรฟที่ 21 เร็วเข้า!”
เมื่อพูดจบร่างของเขาก็ได้กระพริบหายไปในทันที
คนที่ฆ่าคนของเผ่ามังกรฟ้านั้นสําคัญกว่าพวกโจรสลัดรุกกี้ที่หนีไป
มันไม่สําคัญว่าพวกเขาจะแข็งแกร่งหรือไม่แต่การที่พวก เขาฆ่าคนของเผ่ามังกรฟ้านั้นมันจําเป็นต้องมีความกล้าและ บ้าเป็นอย่างมากและนั่นก็เป็นสิ่งที่ทําให้เซเฟอร์รู้สึกประหลาดใจ
อีกด้านหนึ่งเหล่าโจรสลัดทั้งหลายนั้นได้วิ่งหนีออกมาหลายกิโลเมตรและก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลงแต่อย่างใด
หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็ได้หันมามองหน้ากันและพูดออกมาว่า
“เขายังตามพวกเรามาอยู่มั้ย?”
“ ไม่ได้ตามมาแล้วกัปตัน พลเรือเอกเซเฟอร์นั้นได้ออกไปจากบริเวณนี้แล้วครับดูเหมือนว่าเขาจะทิ้งเราแล้วไปไล่ตามคนอื่นแทน!”
“ ทิ้งเรางั้นหรอ?”
กัปตันนั้นรู้สึกประหลาดใจมาก เธอนั้นเป็นผู้หญิงที่มีอายุประมาณ 17 ปีแถมเธอยังเป็นผู้หญิงที่สวยมากอีกด้วย ดวงตาของเธอนั้นดูสดใสอยู่ตลอดเวลา ในตอนนี้ ใบหน้าที่งดงามบริสุทธิ์ของเธอนั้นดูสับสนและงุนงง
“ แต่ก็ช่างมันเถอะยังไงพวกเราก็ปลอดภัยแล้ว!”
“ ยังไงซะการที่ต้องไปเผชิญหน้ากับพลเรือเอกนั้นมันก็อันตรายมากเกินไป!”
พวกเขานั้นโชคดีมาก
แต่ก่อนนั้นพวกเขาไม่รู้ว่าพลเรือเอกนั้นแข็งแกร่งมากแค่ไหนแต่หลังจากที่ได้เห็นฉากการต่อสู้นั้นพวกเขาก็ได้รับรู้ถึงช่องว่างของพวกเขากับพลเรือเอก
ในตอนนี้หมู่เกาะชาบอนดี้นั้นกําลังวุ่นวายอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
ชาวบ้านนั้นต่างก็ปิดประตูบ้านของตัวเองอย่างแน่นหนา พวกเขานั้นกําลังรู้สึกหวาดกลัว บนท้องถนนนั้นทุกคนต่างก็สามารถได้ยินเสียงกรีดร้องและเสียงปืนที่ดังขึ้นมาไม่ขาดสาย
การต่อสู้ระหว่างทหารเรือกับโจรสลัดนั้นไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลงแต่อย่างใดดีไม่ดีมันจะดุเดือดมากขึ้นซะอีก
มันมีเหตุผลอยู่สองข้อที่ทําให้พลเรือเอกอยู่ที่นี้ในตอนนี้ หนึ่งคือการไล่ล่าตัวคนที่สังการคนของเผ่ามังกรฟ้า ส่วนเหตุผลที่สองนั้นก็คือการแสดงแสงยานุภาพของกองทัพเรือ และปราบปรามเหล่าโจรสลัดที่จองหองในยุคนี้ หากทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดีเกาะแห่งนี้ก็จะเกิดสันติภาพในระยะยาวอย่างแน่นอน
ในระหว่างทางไปยังโกรฟที่ 21 นั้นเซเฟอร์ก็ได้จัดการกับโจรสลัดไปไม่ต่ํากว่า 30 คนแล้ว
“ พวกนายได้ยินข่าวนี้กันหรือยัง? พลเรือเอกเซเฟอร์ได้จัดการกับกลุ่มโจรสลัดราชสีห์คลั่งเป็นที่เรียบร้อยแล้ว!”
“พระเจ้า! เรื่องจริงงั้นหรอเนี่ย!”
“ แล้วพวกเราจะเอายังไงกันดี?”
โจรสลัดนับไม่ถ้วนต่างก็พูดคุยกัน
การต่อสู้นั้นเกิดขึ้นทั่วทั้งเกาะ เลือดของพวกเขาทั้งสองฝ่ายนั้นต่างก็ไหลรวมกันจนกลายเป็นแม่น้ำสีแดงสด
มันคือสงคราม สงครามที่โหดร้าย
ในตอนนี้ทหารเรือจํานวนมากได้มาถึงโกรฟที่ 21 เป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ในตอนที่เซเฟอร์มาถึงนั้นพวกโจรสลัดในโกรฟที่ 21 นั้นก็ได้ถูกกําจัดออกไปแล้วแต่ก็ยังมีบางส่วนที่สามารถหนีออกไปได้
“ พลเรือเอกเซเฟอร์ มีคนพบเห็นว่ากลุ่มของฆาตกรนั้นกําลังมุ่งหน้าไปที่โกรฟที่ 30 ในตอนนี้พวกเขากําลังอยู่ในโกรฟที่ 28!”
หลังจากที่ได้ยินข้อมูลเซเฟอร์ก็ได้หายตัวไปในทันที
โกรฟที่ 28
โรแกนและพรรคพวกของเขาในชุดคลุมสีดํานั้นกําลังวิ่งเข้าไปในตรอกด้วยความเร่งรีบ หลังจากมองไปรอบๆพวกเขาก็พบว่าไม่มีใครไล่ตามพวกเขามาแล้วพวกเขาก็ได้ถอดเสื้อคลุมสีดําและหน้ากากของพวกเขาออก
“ แย่จริงๆ ทุกคนต่างก็ต้องการไล่ล่าพวกเรา”
เจสันได้กล่าวออกมาอย่างหัวเสีย
จากโกรฟที่ 21 ถึงที่นี่โรแกนและพรรคพวกของเขานั้นวิ่ง หนีมาโดยไม่ได้พักหายใจเลยแม้แต่น้อยแถมในระหว่าง ทางนั้นทุกคนต่างก็โจมตีมาที่พวกเขาโดย มันช่างเป็นการวิ่งหนีที่ยาวนานและยากลําบากที่สุดที่พวกเขาเคยพบเจอมา
กว่าพวกเขาจะมาถึงที่นี่พวกเขาก็ต้องใช้เวลาไปกว่าครงชั่วโมง
“ หยุดพูดได้แล้ว พวกเราไม่ได้มีเวลามากมายนักนะรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าของนายได้แล้ว พวกเราไม่สามารถทําอะไรได้มากนักในเกาะที่วุ่นวายแห่งนี้!”
คล็อกโคไดล์ก็ได้กล่าวออกมาอย่างหัวเสียเช่นกัน
โรแกนและเทรนซุได้จับไปที่เสื้อคลุมสีดําแล้วขว้างพวกมันลงบนตรอกที่พวกเขาอยู่
ในเวลาเดียวกันกับในตอนที่พวกเขาได้เดินเข้าไปในตรอก ชายวัยกลางคนที่มีผมสีม่วงก็ได้เข้ามาในที่แห่งนี้และ ชายคนนั้นก็คือเซเฟอร์
ทันทีที่เขามาถึงโกรฟที่ 28 นั้นเขาก็ได้มองไปทุกหนทุกแห่งเพื่อค้นหาเป้าหมายของเขา
ในระหว่างทางนั้นเขาได้สังหารโจรสลัดไปเป็นจํานวนมากในตอนนี้เขากําลังยืนอยู่ไม่ไกลจากตรอกที่พวกโรแกนอยู่มากนัก
“ไม่มีใครมีข้อมูลของพวกฆาตกรเลย,พวกเขาควรจะอยู่ที่นี่สิ!?”
เขานั้นได้มองไปที่หอยทากสื่อสารของเขาในตอนนี้เขากําลังรอข้อมูลเกี่ยวกับฆาตกรพวกนั้นอยู่
ภายในตรอก โรแกนและพรรคพวกของเขานั้นได้เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วในตอนนี้พวกเขานั้นได้เดินออกมาจากตรอกแล้ว
“ พวกเราคงจะปลอดภัยกันแล้วในตอนนี้ พระเจ้า เรากลับมาในนรกอีกแล้ว!”
เจสันได้หอบหายใจออกมาอย่างช้าๆ
“ นี่มันเรื่องบังเอิญบ้าอะไรกัน?”
เจสันนั้นช็อคมากเมื่อเขาเห็นร่างที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าของเขา
” หุบปากไปเลยเจสัน!”
คล็อกโคไดล์นั้นได้กล่าวออกมาอย่างแผ่วเบา
รูม่านตาของโรแกนนั้นได้หดแคบลง ในตอนนี้เขาได้หยิบดาบหยวนหงของเขาขึ้นมาในทันที ดวงตาของเทรนขุนั้นได้เปล่งประกายขึ้นมาพร้อมกับปืนที่ปรากฏขึ้นมาในมือของเขา
ในตอนนั้นเองเซเฟอร์ก็ได้สังเกตเห็นพวกโรแกน
“ โจรสลัด?”
เขาได้เดินเข้ามาหาพวกโรแกนอย่างช้าๆ
ในขณะที่เดินนั้นก็ดูเหมือนว่าเซเฟอร์นั้นจะจําพวกเขาได้แล้ว
“ โอ้ ฉันไม่คิดเลยว่าฉันจะมาเจอกับปลาตัวใหญ่ที่นี่!”
เขาได้จ้องมองมาที่คนทั้งสี่ตรงหน้าเขาทีละคนโจรสลัด พวกนี้นั้นมีค่าหัวรวมกันมากกว่า 900 ล้านเบรี
“ พวกนายเป็นคนที่ฆ่าโจรสลัดกับทหารเรือพวกนี้ งั้นหรอ?”
รอบๆตัวของพวกโรแกนนั้นเต็มไปด้วยร่างที่ไร้ชีวิตมากมายมันทําให้เซเฟอร์รู้สึกสงสัย
