The Soul Purchasing Pirate บทที่229:ผลลัพธ์ที่ไม่จําเป็นต้องคาดเดา!
“ อะไรทําให้พวกนายกล้าที่จะยึดเกาะนี้เป็นของตนเองกัน?”
“ แต่ฉันก็ต้องขอชื่นชมในความกล้าของพวกนายถึงแม้มันจะน่าสมเพชก็ตาม”
ในขณะที่พูดนั้นแสงสีทองก็ได้ส่องประกายอยู่ที่ปลายนิ้วของเขาราวกับดวงอาทิตย์ดวงเล็กๆ
ในวินาทีต่อมาคิซารุก็ได้เหยียดนิ้วของเขาและเล็งไปที่เหล่าโจรสลัดเบื้องล่าง
“ พวกนายมีกันเยอะจริงๆ แต่ก็ดีมันช่วยประหยัดเวลาของฉันได้”
“ปิ่ว!”
แสงสีทองได้ปรากฏขึ้นมาก่อนที่จะโฉบลงมาอย่างรวดเร็วเพียงพริบตาเดียวมันก็ได้กระทบลงไปที่ใจกลางของเหล่าโจรสลัดพร้อมกับปรากฎหลุมขนาดใหญ่ขึ้นมา
“บูม”
“อ้าาาาา!”
เหล่าโจรสลัดที่รอดพ้นจากการโจมตีในครั้งนั้นต่างก็กรีดร้องออกมาด้วยตกใจพร้อมกับวิ่งหนีออกไปจากที่แห่งนี้ในทันที
ความฝันทั้งหมดที่เคยวาดไว้นั้นได้ถูกลําแสงนี้ทําลายจนหมดสิ้น
ความกลัวที่ไม่มีที่สิ้นสุดได้ปรากฏขึ้นมาในหัวใจของเหล่าโจรสลัด
มันคือความหวาดกลัวต่อพลเรือเอก!
“ หนีงั้นหรอ?”
คิซารนั้นได้เลิกคิ้วขึ้นก่อนที่จะยกนิ้วขึ้นมา
“ปิ่ว…”
ลําแสงนับสิบนั้นได้พุ่งออกไปหาเหล่าโจรสลัดที่คิดหนี,และหลังจากนั้นไม่นานก็ได้มีเสียงกรีดร้องดังระงมขึ้นมาพร้อมกับการระเบิดครั้งใหญ่ที่ท่าเรือ
เมื่อกี้มันอะไรกัน?
เมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องพวกนั้นการแสดงออกของบลังโก้ก็ได้เปลี่ยนไปในทันที
“ ดูเหมือนว่ามันจะดังมาจากโกรฟที่ 25!”
ลูกเรือของเขาได้กล่าวออกมาด้วยความรู้สึกกังวล
ทันทีที่ได้ยินคําพูดของเขาใบหน้าของทุกคนในกลุ่มโจรสลัดบลังโก้ก็ได้เปลี่ยนไปในทันที,โกรฟที่ 25 มันเป็นพื้นที่ที่พวกเขาใช้ในการรวมตัวไม่ใช่หรอ?
ในตอนนั้นเองทุกคนก็ได้นึกถึงคําพูดของเทรนซุขึ้นมาในทันที
“ พลเรือเอกมาแล้วงั้นสินะ!”
ในตอนนี้พวกเขาไม่กล้าอยู่ที่นี่อีกต่อไปแล้ว,พวกเขานั้นได้เร่งฝีเท้าขึ้นมาในทันที
โชคดีที่มีระยะทางระหว่างโกรฟที่ 25 กับตําแหน่งที่พวกเขาอยู่นั้นมันห่างกันมาก
สามนาทีต่อมา,กลุ่มโจรสลัดบลังโก้ก็ได้ขึ้นเรือโจรสลัดของพวกเขาพร้อมกับถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก
“ เตรียมออกไปจากเกาะที่วุ่นวายนี้กันได้แล้ว!”
“ เป้าหมายต่อไปเกาะมนุษย์เงือก!
เรือโจรสลัดของพวกเขานั้นได้จมลงไปใต้ท้องทะเลอย่างรวดเร็ว
หลังจากกลุ่มโจรสลัดบลังโก้จากไปได้ไม่นานกลุ่มโจรสลัดฟีนิกซ์ก็ได้กลับมาถึงเรือของพวกเธอ
กลุ่มโจรสลัดทั้งสองนั้นต่างก็เป็นกลุ่มโจรสลัดที่เชื่อในคําพูดของเทรนซุและได้หลบหนีออกมาอย่างทันท่ วงที
โกรฟที่ 25 ในตอนนี้สถานที่ที่เคยเต็มเปี่ยมไปด้วยความหวังและความฝันนั้นได้ถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นทะเลเพลิงไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
คิซารุนั้นได้มองไปที่ทะเลเพลิงตรงหน้าพร้อมกับยกนิ้วของเขาขึ้นและปล่อยลําแสงของเขาออกไป,ทุกครั้งที่เขาปล่อยลําแสงออกไปนั้นมันก็จะมีเสียงกรีดร้องตามมาอยู่เสมอ
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับทหารเรือระดับพลเรือเอกโจรลัดเหล่านี้ก็ไม่สามารถที่จะทําอะไรเขาได้เลยแม้แต่น้อย
เพียงแค่ห้านาที, คิซารุก็สามารถจัดการกับพวกเขาได้อย่างหมดจด
“ เป้าหมายของฉันในครั้งนี้ไม่ ใช่พวกปลาซิวปลาสร้อยพวกนี้!”
ร่างของคิซารุนั้นได้กระพริบไปมาและหายตัวไปอย่างรวดเร็ว
หลังจากผ่านไปสิบวินาทีเขาก็ได้มาถึงที่ฐานทัพเรือประจําหมู่เกาะชาบอนดี้
ใบหน้าของคิซารุนั้นได้เปลี่ยนไปในทันทีเมื่อเห็นสภาพของที่แห่งนี้และเหล่า
พลเรือโททั้งห้าที่ถูกขังอยู่ในกรง
“ นี้เป็นฝีมือของเด็กนั้นทั้งหมดเลยงั้นหรอ?”
เขานั้นได้เดินเข้าไปหาเหล่าพลเรือโทที่ถูกขัง
“ สิ่งนี้เกิดขึ้นได้ยังไง?”
คิซารุนั้นรู้สึกสงสัยมาก
หินไคโรนั้นเป็นสิ่งที่แปลกประหลาดและหายากมาก เพราะรัฐบาลโลกนั้นควบคุมจํานวนของมันอย่างเข้มงวดแล้ว จู่ๆมันจะโผล่ขึ้นมาแล้วขังพลเรือโทห้าคนนี้ได้ยังไงกัน?
“ มันเป็นโรแกน,ผู้ชายคนนั้นเขามีพลังที่ลึกลับบางอย่างที่สามารถกังขังพวกเราเอาไว้ได้!”
พลเรือโทคนหนึ่งได้กล่าวออกมาอย่างหงุดหงิด
“ ในตอนนี้พลเรือเอกเซเฟอร์ก็ถูกเขาจับตัวไว้อยู่ คุณคิซารุรีบไปตามหาตัวเขาเถอะ!”
พลเรือโทอีกคนนั้นก็ได้กล่าวออกมาอย่างเป็นกังวล
“ แล้วพวกนายล่ะ?”
คิซารุนั้นรู้สึกลังเล,เขานั้นต้องการที่จะช่วยพลเรือโททั้งห้าคนนี้ก่อน
“ พวกเราห้าคนไม่เป็นอะไรหรอก,แถมกรงนี้ก็ยังเป็นหินไคโรด้วย”
พลเรือโททั้งห้าได้กล่าวออกมา
“ โอเค!”
ในตอนนี้เขาได้หยิบหอยทากสื่อสารขึ้นมาพร้อมกับสั่งให้คนของเขามาที่นี้อย่างรวดเร็วเพื่อมาดูแลพลเรือโทห้าคนนี้ก่อนที่เขาจะเดินจากไปเพียงลําพัง
หมู่เกาะชาบอนดี้นั้นใหญ่มากจริงๆ แม้แต่ความเร็วระดับคิซารุนั้นก็ยังเป็นไปไม่ได้ที่จะสามารถเดินทางไปทั่วทั้งเกาะได้อย่างรวดเร็ว
สิบนาทีต่อมาก็ได้มีเรือรบสามลําแล่นเข้ามาที่ท่าเรือของหมู่เกาะชาบอนดี้
เมื่อชายที่ดูเย็นชาคนหนึ่งเดินลงมาเหล่าทหารเรือคนอื่นๆก็รีบวิ่งตามลงมาอย่างรวดเร็ว
“ ยึดเกาะนี้กลับคืนมาและปิดล้อมท่าเรือทั้งหมดเอาไว้ จากนี้ไปจะไม่มีโจรสลัดคนไหนออกไปจากที่แห่งนี้ได้!”
ซากาซุกได้ตะโกนออกมาเสียงดัง
” รับทราบ!”
เหล่าทหารเรือได้ตะโกนออกมาเสียงดังและปิดล้อมท่าเรืออย่างรวดเร็ว
ซากาซุกินั้นได้นําคนของเขาที่เหลือ เข้าไปในเกาะ, เมื่อพวกเขาเดินมาได้ประมาณหนึ่งพันเมตรพวกเขาก็ได้พบกับพวกโจรสลัดที่กําลังหนี
ในตอนนั้นเองร่างของเขาก็ได้กลายเป็นแมกมาและพุ่งเข้าไปหาโจรสลัดพวกนั้น
“ พลังของผลปีศาจมาก มากของคุณซากาซุกินีสุดยอดไปเลยนะว่าไหม!”
“ มีข่าวลือว่าพลเรือโทซากาซุกิหน่ะมีความแข็งแกร่งอยู่ในระดับพลเรือเอกแล้ว เขาแค่กําลังรอการแต่งตั้งก็เท่านั้น!”
เหล่าทหารเรือนั้นต่างก็มองไปที่ซากากซุกิด้วยความตื่นเต้นและความชื่นชม
พวกเขานั้นไม่ได้รู้สึกกังวลใดๆเลยก็เพราะว่าหัวหน้าของพวกเขานั้นมีพลังระดับพลเรือเอก
และมันก็เป็นอย่างที่พวกเขาคิด,พวกโจรสลัดนั้นถูกทําลายล้างอย่างโหดร้าย
แมกมาที่ร้อนแรงนั้นได้กลืนพวกโจรสลัดเข้าไปทั้งหมดจนไม่เหลือซากเหลือเอาไว้เพียงแค่กระดูกของพวกเขา
“ไปกันได้แล้ว!”
ด้วยรัศมีความเป็นผู้นําของซากาซูกิเหล่าทหารเรือนั้นต่างก็มองมาที่เขาด้วยความเคารพ
ไม่ถึง 20 นาที,เหล่าโจรสลัดที่อยู่บนเกาะนี้ก็ถูกผู้มาใหม่ทั้งสองจัดการไปจนหมดสิ้น
ในตอนนี้หมู่เกาะชาบอนดี้นั้นได้กลับมาสู่สภาวะปกติแล้ว
ด้วยการปฏิบัติงานที่รวดเร็วของพวกเขาเซนโงคุที่อยู่ที่ศูนย์นั้นก็รู้สึกโล่งอกขึ้นมาในทันที แต่ในขณะเดียวกันมันก็ยังมีหมอกควันขนาดใหญ่ที่อยู่ภายในใจของเขา
“ ไอ้หนูนั้นมันคิดที่จะทําอะไรกันแน่?”
“ เขาพยายามที่จะกระจายขุมพลังของพวกเราเหมือนกับว่าเขาต้องการที่จะแอบเข้าไปที่ไหนซักแห่ง!”
เมื่อคิดอย่างถี่ถ้วนเซนโงคุก็ได้นึกบางอย่างขึ้นมาได้
“ มันคือเผ่ามังกรฟ้า!?”
เมื่อไม่นานมานี้เขาได้ไปเห็นข้อมูลบางอย่างโดยไม่ได้ตั้งใจ,มันคือเรื่องที่หนึ่งในพรรคพวกของโรแกนคือคนของเผ่ามังกรฟ้า
ยิ่งกว่านั้นทั้งสองฝ่ายต่างก็มีส่วนร่วมในสงคราม
“ แต่มันจะใช่งั้นหรอ!?”
“ การที่จะต่อกรกับเผ่ามังกรฟ้านั้นมันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้!”
