S.P.Pบทที่28:อีกา!
“ฟู่!”
ปากของโรแกนได้พ่นลูกไฟขนาดใหญ่ออกมา อุณหภูมิของเปลวไฟนั้นสูงมากมันทำให้อากาศรอบๆถึงกับร้อนขึ้นมาในทันทีด้วยแรงปะทะอันแข็งแกร่งมันได้พุ่งเข้าไปหาดราก้อน
เปลวไฟกำลังลุกท่วม,และในพริบตามันก็ได้พุ่งไปตรงหน้าดราก้อนเพียงครู่เดียวร่างของดราก้อนก็ได้ถูกไฟบดบังจนหมด
เห็นได้อย่างชัดเจนว่าแขน,ตัวและขาของดราก้อนนั้นได้ถูกล้อมรอบไปด้วยเปลวไฟเปลวไฟสั่นนั้นสั่นไหวประมาณ 3 วินาทีแล้วมันก็ได้หายไป
“ตั่บ”
เท้าของโรแกนได้เหยียบลงไปบนพื้น และร่างแยกทั้งสามของเขาก็ได้มายืนอยู่ที่ข้างหลังของเขามันทำให้เขาสามารถที่จะเห็นทุกสิ่งรอบตัวเขาได้อย่างชัดเจน เมื่อใช้เนตรวงแหวนเขาเห็นร่างของดราก้อนอยู่บนอากาศ เสื้อผ้าของเขายังคงสะอาดและเป็นระเบียบเขาไม่ได้รับผลกระทบใดๆจากคาถาไฟของอิทาจิแม้แต่น้อย
ในเวลาเดียวกันดราก้อนก็ได้ร่อนลงมาจากฟ้าลงมาบนพื้น
“ ผลไม้ปีศาจ?เปลวไฟ?นายสามารถทำให้ร่างของตัวเองแบ่งออกเป็นสามร่างได้!?”
ในตอนนี้ความน่าสนใจในตัวของโรแกนต่อดราก้อนมันมากยิ่งขึ้นเขาได้พยายามเชื่อมโยงทุกสิ่ง
ในระยะเวลาอันสั้นการต่อสู้กับเด็กนี้มันทำให้เขาประหลาดใจอยู่ตลอดเวลา เขามีวิชาดาบที่น่ากลัวเขาสามารถกลายเป็นอีกานับไม่ถ้วนได้ซึ่งมันทำให้เขาไม่ได้รับอันตรายใด ๆ เขาสามารถเรียกร่างแยกที่เหมือนกันออกมาได้สามร่างและในล่าสุดเขาก็สามารถพ่นลูกไฟขนาดใหญ่ได้
คุณสมบัติเหล่านี้มันเป็นของผลไม้ปีศาจสองประเภท ได้แก่ พารามีเซียและโรเกียในเวลานี้แม้แต่ดราก้อนก็ไม่สามารถหาวิธีที่จะจับตัวเด็กที่อยู่ตรงหน้าเขาได้อย่างรวดเร็ว
“ ฉันยอมรับว่าฉันประเมินนายและทักษะของนายต่ำเกินไป!”
หลังจากหยุดไปชั่วขณะหนึ่ง
ดราก้อนก็ได้แสดงดวงตาที่ดุร้ายออกมา
“ มันแปลกมาก!”
“แปลก?”
โรแกนยิ้มออกมาเล็กน้อย เทคนิคเปื้อนเลือดพวกนี้นั้นมากจากเรื่องนารูโตะ,พอคาถานินจานั้นได้มาปรากฏในโลกของวันพีชนั้นทำให้มันแตกต่างและแปลก แต่สิ่งที่เขาได้แสดงให้เห็นก็ไม่ได้เป็นอะไรไปมากกว่าทักษะพื้นฐานสามอย่างของอิทาจิ,นินจาผู้ยิ่งใหญ่จากเรื่องนารูโตะเขายังไม่ได้ใช้ความสามารถที่ทรงพลังที่สุดของอิทจิเลยซึ่งนั่นคือ คาถาลวงตา:อ่านจันทราและคาถานินจาที่ทรงพลังอื่น ๆ ของเขา
“ แล้วนายจะเอายังไงต่อ? พลเรือตรีดราก้อน!”
“อะไร!!?”
การแสดงออกของดราก้อนนั้นเดือดดาลเป็นอย่างมากและได้พูดออกมาว่า
“ แน่นอนฉันจะจับนาย!”
“ ฉันจะไม่ปล่อยให้ตัวอันตรายอย่างนายหนีไปได้อย่างเด็ดขาด!”
“น่าเบื่อ!”
โรแกนล้อเลียนพร้อมกับยิ้มออกมา
“ นายคิดว่านายแข็งแกร่งพอที่จะหยุดฉันไปให้วิ่งออกไปหาหัวใจของท้องทะเลได้งั้นหรอ?”
ในขณะนั้นเองร่างของโรแกนก็ได้สั่นไหว
ร่างแยกทั้งสามของโรแกนพร้อมกับตัวเขาเองก็ได้กระโดดขึ้นไปบนอากาศและพวกเขาก็ได้โยน คุไนออกไป
พวกเขาไม่ได้โยนคุไนออกไปมากนัก แต่พวกเขานั้นประสานงานกันเป็นอย่างดีในพริบตาพวกเขาก็ได้มาหยุดอยู่ตรงหน้าของดราก้อน
อย่างไรก็ตามเมื่อการโจมตีได้มาถึงเขาดราก้อนก็ไม่ได้หลบออกไปแต่อย่างใด แต่ร่างกายของเขาได้กระพริบและพุ่งตรงไปที่คุไน เขาได้สวนกลับและพุ่งไปอีกครั้ง
ใบหน้าของโรแกนเปลี่ยนไปในทันทีเขาไม่คิดเลยว่าดราก้อนจะแข็งแกร่งขนาดนี้
มีแสงได้ปารกฏขึ้นในอากาศอีกครั้ง
มือขวาของเขาได้เหยียดออกไปและมันก็กลายเป็นเหมือนกับกรงเล็บและได้งเข้าไปหาโรแกนเพื่อที่จะจับเขา
“กรงเล็บมังกร! ตะขอ!”
มันเหมือนกรงเล็บมังกรจริงๆ,กระแสลมได้พุ่งเข้ามาในขณะเดียวกันโรแกนก็ได้หดตัวราวกับว่าเขาถูกปิดกั้น,ไม่มีโอกาสหลบหนีใดๆ
“ เชี่ย,นี่มันไม่ดีเลยซักนิด!”
หัวใจของโรแกนสั่นเทากับการโจมตีของกรงเล็บนี้
ความเร็วอันดุร้ายของกรงเล็บที่โจมตีมานี้ราวกับว่ามีมังกรกำลังแหวกอากาศและโจมตีเขา มันเป็นการโจมตีที่ทรงพลังและไม่สมารถป้องกันได้อย่างสมบูรณ์
“แควก แควก แควก!”
อีกานับไม่ถ้วนได้ปรากฏขึ้นมาอีกครั้งและอีกครั้ง
ร่างของโรแกนที่ได้ถูกถูกโจมตีนั้นได้กลายเป็นอีกาจำนวนมากกระจัดกระจายออกมาจากตำแหน่งของเขา และมันก็ได้รวมตัวกันจนกลายเป็นร่างของโรแกนอีกครั้ง
“ สมแล้วหละที่นายเป็นพลเรือตรีของกองทัพเรือการโจมตีของนายมันดุร้ายจริงๆ”
โรแกนชื่นชมออกมาอย่างแผ่วเบา
“ แม้ว่าฉันจะไม่คิดว่าการโจมตีของนายมันจะทำอะไรฉันได้!”
ดวงตาของดราก้อนได้มองไปที่โรแกนและสังเกตอย่างระมัดระวัง
“งั้นหรอ?”
ในตอนนี้ดราก้อนกำลังใช้ความคิดอย่างรวดเร็ว เขาจำได้ทุกรายละเอียดของการต่อสู้ตั้งแต่ต้นจนถึงปัจจุบัน
“ มีบางอย่างผิดปกติ?เขาไม่ไม่ควรที่จะอยู่ยงคงกระพันได้! ”
“ ผลไม้ปีศาจ?ไม่มันเป็นไปไม่ได้! ไม่มีผลไม้ปีศาจชนิดใดที่มีความสามารถมากมายขนาดนี้!”
เขาไม่ใช่คนที่ไม่มีความรู้ โดยปกติแล้วเขาเข้าใจความสามารถของผลไม้ปีศาจได้เป็นอย่างดี เขารู้ว่าไม่มีใครสามารถกินผลไม้ปีศาจมากกว่าหนึ่งชนิดและผลไม้ทุกชนิดมีพลังเพียงอย่างเดียว,แต่เขาไม่เข้าใจว่าโรแกนสามารถทำเรื่องพวกนั้นได้ยังไง
“ อีกนัยหนึ่งก็คือความสามารถของเขาที่ได้แสดงออกมาไม่ได้มาจากผลไม้ปีศาจ!”
ทันใดนั้นดวงตาของดราก้อนก็ได้เบิกกว้างขึ้น
มือขวาของเขากลายเป็นเหมือนกรงเล็บอีกครั้งและทันใดนั้นก็ได้พุ่งไปหาร่างแยกโรแกน
“วูมม!”
การไหลเวียนของอากาศเพิ่มขึ้นอีกครั้งและร่างของโรแกนก็ได้กลายเป็นอีกาอีกครั้งร่างแยกทั้งสามก็ได้กระโดดเข้าไปหาดราก้อนอย่างรวดเร็ว
ดวงตาของดราก้อนในตอนนี้น่าสยดสยองเป็นอย่างมากและกรงเล็บของเขาก็โบกไปมาอยู่ตลอดเวลา
“ปัง ปัง ปัง”
ร่างแยกของโรแกนทั้งสามได้ระเบิดออกแล้วกลายเป็นหมอกสีขาว เมื่อดราก้อนเห็นอย่างนั้นดวงตาของเขาก็เปล่งประกายออกมาและได้คิดบ่างอย่างขึ้นมาได้
“ มันไม่ใช่ของจริง!ถ้ามันถูกโจมตีอย่างรุนแรงมันก็จะหายไป!”
“หรือก็คือมีร่างจริงเพียงร่างเดียวเท่านั้น”
รอยยิ้มได้ปรากฏที่มุมปากของเขาทุกอย่างมันชัดเจนแล้วร่างแยกของโรแกนไม่ได้ลึกลับอีกต่อไป
“ฮู!”
ทันทีที่สายลมพัดผ่านร่างของดราก้อนก็ได้หายไปและได้หายไปจากสายตาของโรแกน
“ก็ไม่เร็วเท่าไหร่!”
โรแกนที่ใช้เนตรวงแหวนของเขาจากอยู่นั้นเขาก็ได้หมุนตัวอย่างรวดเร็วและโบกมือโยนคุไนออกไป
“ได้ยังไงกัน!”
เสียงกระแทกของโลหะ,ได้เปล่งเสียงปะทะกันระหว่างกรงเล็บกับคุไนมันทำให้เกิดเสียงปะทะอันไพเราะ
พลังที่สุดยอดของดราก้อนทำให้โรแกนต้องถอยห่างออกไปมากกว่าสิบก้าวและคุไนก็แตกหักลง
“น่ากลัวจริงๆ!”
โรแกนมองไปที่ดราก้อนด้วยความตกใจ ในตอนนี้เขารู้แล้วว่าดราก้อนนั้นน่ากลัวเพียงใดเมื่อเขาได้ตระหนักถึงพลังที่แท้จริงของเขา
ในตอนที่โรแกนกำลังตกตะลึงอยู่นั้นเองร่างของดราก้อนก็ได้หายไปอีกครั้ง
ด้วยความเร็วของเขาเพียงครู่เดียวเขาก็ได้พุ่งเข้าหาร่างของโรแกนในทันทีในเวลาเดียวกันนั้นเองมันทำให้ใบหน้าของโรแกนรู้สึกตกใจและจากนั้นอีกาก็ได้ส่งเสียงออกมาอีกครั้ง
“ มันไม่มีวิธีอื่นหรือไง!?”
ดราก้อนค้นพบว่าแม้ว่าเขาจะเพิ่มพลังมากขึ้นจนถึงขีดสุดแล้วก็ยังไม่สมารถทำอไรได้อยู่ดี เขาคิดว่าฝ่ายตรงข้ามจะต้องวางอุบายเอาที่ไหนสักแห่ง ถ้าเขาไม่สามารถค้นหาความลับนี้ได้การต่อสู้ครั้งนี้จะกลายเป็นเรื่องยากมากที่จะชนะ!
“ มันไร้ประโยชน์!”
อีกาได้รวมตัวกันเป็นโรแกนอีกครั้ง
ดราก้อนได้โจมตีไปที่โรแกนอีกครั้ง และโรแกนก็ได้เป็นอีกาอีกครั้ง
