S.P.Pบทที่ 51:สายลับ!
“นี่คือผลไม้ปีศาจ !!”
ดวงตาของโรแกนได้หดแคบลงในขณะที่เขามองไปที่บารอน
“เขากลายเป็นสัตว์ไปแล้ว!”
โรแกนได้พึมพำคำเหล่านี้ออกมา หลังจากเห็นการเปลี่ยนแปลงของบารอนโรแกนก็ได้ยืนยันแล้วว่าบารอนนั้นกินผลไม้ปีศาจสายโซออน
ผลไม้ปีศาจประเภทนี้นั้นสามารถเพิ่มความเร็ว,ความแข็งแรงและปฏิกิริยาตอบสนองของมนุษย์ได้เป็นอย่างมาก อาจกล่าวได้ว่าหากผู้ใช้มุ่งเน้นที่จะทำให้ร่างกายของตัวเองแข็งแกร่งขึ้นนั้นด้วยผลไม้ปีศาจสายโซออนนั้นจะไม่มีใครสามารถหยุดยั้งเขาได้
แต่บารอนนี้มีค่าหัวเพียง 40 ล้านเบรีดังนั้นเขาจึงไม่ได้แข็งแกร่งมากมายอะไร
แต่ถึงยังงั้นแค่อาศัยพลังของผลไม้ปีศาจเขาก็แข็งแกร่งกว่าโจรสลัดทั่วๆไปมากแล้ว
แต่แล้วปากของบารอนก็ได้ส่งเสียงออกมาซึ่งมันทำให้ทุกคนประหลาดใจมาก
“เหมียว!”
อะไร?แมว!
ปากของโรแกนได้สั่นไปมาอย่างกังวลเขามองไปที่ลูกแมวที่อยู่บนไหล่ของเขา แต่เจ้าแมวได้บุ้ยปากของมันและไม่ได้สนใจอะไรโรแกน
“ฉันจะฆ่าแก!”
เสียงของบารอนนั้นคมชัดและดุร้าย แม้ว่าจะเป็นแมวแต่ก็ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขานั้นเป็นแมวที่ดุร้าย
เขาเอากรงเล็บของเขาอยู่ไปไว้บนพื้นดินแล้วเขาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วจนร่างของเขาดูเหมือนจะเบาราวกับนกนางแอ่น ขณะที่เขางอตัวเขาก็ได้รีบพุ่งไปข้างหน้ากระโดดไปตามอาคารที่อยู่ตามสองข้างทางของถนน
เจสันได้เงยหน้าขึ้นไปมองบารอนที่กำลังวิ่งและกระโดดไปมา
ในขณะนี้,บารอนกำลังวิ่งด้วยความเร็วและดูเหมือนว่าความเร็วของเขาจะเร็วขึ้นเรื่อยๆ หลังจากผ่านไปสิบเมตรร่างของเขาก็ได้กลายเป็นเงาเลือนลาง
“สุดยอด!”
ผู้คนที่มองดูอยู่นั้นรู้สึกประหลาดใจ
เขาเร็วมาก พวกเขามองเห็นแค่เงาของเขาเท่านั้น
บารอนและเจสันนั้นอยู่ห่างกันประมาณ 50 เมตร หลังจากผ่านไป2 วินาที,บารอนนั้นเร็วมาก แต่ดวงตาของเจสันก็ยังมองไปที่เงาร่างที่กำลังวิ่งไปมาของเขา
ทันใดนั้นเสียงแหลมก็ได้ดังขึ้น
“เหมียว!”
เจสันเงยหน้าขึ้นไปมองยังที่มาของเสียงนั้น
ได้มีกรงเล็บแหลมคมที่ส่องแสงอันเย็นชาออกมา
“ด้วยเล็บนี้ฉันจะฉีกแกออกเป็นชิ้น!”
บารอนได้บ่นพึมพำออกมา ด้วยแรงดิ่งที่กำลังตกลงมาจากอากาศและด้วยความเร็วอันสุดยอดของเขาเขาจึงได้สะสมพลังที่แข็งแกร่งเอาไว้และได้ผลักดันการโจมตีนี้ของเขาให้ไปถึงจุดสูงสุด
“แกตาย!”
“ไม่มีใครสามารถรอดไปจากการโจมตีนี้ได้!”
เขาได้เห็นความแข็งแกร่งของเจสันแล้ว ดังนั้นการโจมตีครั้งแรกของเขานั้นจึงเป็นการโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดในทันที
เพียงช่วงลมหายใจสั้นๆ ร่างของบารอนก็ได้หายไปอย่างรวดเร็วในอากาศแม้ว่าจะเป็นการเปลี่ยนแปลงที่เล็กน้อย แต่ก็สามารถทำให้ศัตรูนั้นไม่สามารถเดาได้ว่าเขาจะโผล่ไปตรงไหน
ทันใดนั้นตัวของเขาก็เซ
เจสันได้มองที่ไปที่ด้านซ้ายของสายตาโดยอัตโนมัติ แต่ร่างของบารอนกลับมาปรากฏตัวที่ด้านหน้าเขา
“ฮ่าฮ่า,แกเดาทิศทางผิดแล้ว!”
“ไปลงนรกซะ!”
ทันใดนั้นแสงจากกรงเล็บที่คมชัดทั้งสองก็ได้พุ่งข้ามท้องฟ้ามาและดูราวกับว่ามันจะแยกพื้นที่แห่งนี้ออกจากกัน
แต่ในขณะเดียวกันนั้นเองกำปั้นของเจสันก็พุ่งสวนออกมาทันที
ที่แขนหนาของเขานั้นกล้ามเนื้อนั้นได้ขยายใหญ่ขึ้นมาและเส้นเลือดของเขาก็ดูเหมือนกับมังกร
“ปัง!”
หมัดตรงนี้ได้ทุบเข้าไปที่จมูกของบารอน
“คั่ก!”
เสียงที่คมชัดของกระดูกที่แตกร้าวได้ดังขึ้นมาและทุกคนก็ได้เอามือไปปิดที่จมูกราวกับว่าพวกเขานั้นรับรู้ได้ถึงความเจ็บปวดของบารอน
“เจ๋งไปเลยนี่!”
โรแกนนั้นประหลาดใจมาก
หมัดของเจสันนั้นมันมาอย่างไม่ทันตั้งตัวจนคนนอกที่ดูอยู่นั้นเห็นเหมือนกับว่าบารอนนั้นได้วิ่งเข้าไปข้างหน้าเพื่อให้เจสันทุบ
อย่างไรก็ตามโรแกนนั้นเห็นได้อย่างชัดเจนว่าเจสันนั้นเป็นคนที่แข็งแกร่งมากจริงๆ
เขาไม่รู้จริงๆว่าทำไมคนอย่างเจสันถึงได้ถูกจับไปอยู่ในห้องใต้ดินโดยกลุ่มโจรสลัดไก่อ่อนพวกนั้นได้
ในเวลานี้หัวของเจสันนั้นยังคงมองไปทางด้านซ้ายมือของเขา
เจสันพูดออกมาอย่างช้าๆ
“ ฉันนะได้กินผลไม้ปีศาจเข้าไปแล้ว,แล้วก็ขอโทษด้วยนะ”
ประโยคนี้เป็นเหมือนกับคำพูดเยาะเย้ย
อย่างไรก็ตามโรแกนนั้นได้มองไปที่เจสันอย่างลึกซึ้ง เขาไม่รู้จริงๆว่าผลไม้ปีศาจที่ชายคนนี้ได้กินไปนั้นมันคือผลอะไร แต่ความแข็งแกร่งของร่างกายของเขานั้นมันน่าหวากลัวมาก
โดยไม่มีใครคาดคิดว่าบารอนนั้นจะถูกเจสันโจมตีโดนจริงๆ และเขาก็ได้บินตรงไปที่ทางด้านหลังของเขาเป็นระยะทางกว่าหนึ่งร้อยเมตรหรือมากกว่านั้นจากนั้น“ ปัง” ร่างกายของเขาก็ได้ชนเข้ากับกำแพงและมันก็ได้พังลงมา
เมื่อเห็นฉากนี้ผู้คนรอบๆต่างก็งุนงงไปในทันที
นี่มันพลังอะไรกัน!
เมื่อถึงจุดนี้กลุ่มโจรสลัดของบารอนนั้นก็ได้ถูกทำลายลงอย่างสมบูรณ์!
โจรสลัดชั้นนำและดุร้ายที่สุดในทะเลเซาท์บลูพวกเขาได้ถูกทำลายลงเพราะ“ แกมองอะไร” พวกเขาได้ถูกจัดการเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ชายที่แข็งแกร่งสองคนนี้มาจากไหนกัน?
หลังจากที่กวาดตามองไปรอบๆ เจสันก็ได้เห็นว่าศัตรูของเขานั้นนอนสลบอยู่บนพื้นกันหมดแล้ว หลังจากนั้นเขาก็ได้เกาหัวและฟื้นคืนความไร้เดียงสาของเขากลับมา
“ เจสันได้เวลาไปแล้ว”
ในตอนนี้โรแกนก็ได้พูดออกมาเบา ๆ
“โอ้! ครับกัปตัน”
เขายังคงเป็นชายตัวใหญ่ที่เรียบง่ายและซื่อสัตย์ในเวลานี้เขาได้หันกลับไปหาชายที่แข็งแกร่ง
เจสันได้หยิบของที่มีน้ำหนักอย่างน้อยหนึ่งพันปอนด์ขึ้นมาอีกครั้ง เขาได้ก้าวไปข้างหน้าและเดินตามโรแกนไปอย่างช้าๆ
ผู้คนได้มองไปที่ชายทั้งสองและพวกเขาก็เปิดทางออกให้อย่างเงียบๆ
ชายผู้ยิ่งใหญ่ที่มีจิตใจดีกับชายหนุ่มผู้กำลังเดินนำอยู่ข้างหน้า
เห็นได้ชัดว่าระหว่างชายทั้งสองนั้นชายหนุ่มคนนั้นอยู่ในตำแหน่งที่สูงกว่า กล่าวคือชายหนุ่มคนนั้นอาจแข็งแกร่งกว่าชายร่างใหญ่
บนพื้นเรือของรูทดราก้อนเจสันได้ไปที่ห้องโดยสาร และวางกองของขนาดใหญ่จากการช้อปปิ้งในครั้งนี้ซึ่งมันได้เต็มไปทั้งห้องใต้ดิน
“ โอเค,ไปกันเลยเราจะไปแช่น้ำร้อนกันแล้วหลังจากนั้นเราก็จะไปซื้อเสื้อผ้าสักชุด”
โรแกนได้ยืดเส้นยืดสายแล้วหัวเราะออกมา
เจสันได้เช็ดเหงื่อที่หน้าผากของเขาออกและพยักหน้าด้วยความตื่นเต้น
“ เจสันฉันไม่คิดว่าฉันจะหาขนาดของนายได้!”
ท้ายที่สุดแล้วร่างกายของเจสันนั้นใหญ่เกินไป เสื้อผ้าของชายคนนี้นั้นคาดว่าน่าจะต้องไปสั่งตัดพิเศษเอา
เจสันได้แตะไปที่หัวของเขาแล้วยิ้มกว้างออกมา
ต่อจากนั้นชายสองคนและแมวหนึ่งตัวก็ได้เข้าไปในเกาะอีกครั้ง
ครึ่งชั่วโมงต่อมาโรแกนและเจสันก็ได้ถอดเสื้อผ้าออกและไปแช่น้ำร้อนอย่างสบายใจ
เจ้านายตัวน้อยนั้นอายและได้นอนตะแคงข้างสระน้ำร้อนและไม่กล้ามองมาที่ทั้งสองคน
“ อืม,เยี่ยมไปเลยฉันไม่ได้รู้สึกสบายแบบนี่มานานแล้ว”
โรแกนได้ถอนหายใจออกมา
“ สนุกกับช่วงเวลาแห่งความสงบนี้เข้าไว้เจสันเราจะต้องวุ่นวายมากแน่ในเร็วๆนี้”
เจสันยิ้มออกมาอีกครั้งเขานั้นเพลิดเพลินกับการแช่น้ำร้อนและมองขึ้นไปบนฟ้า
“ ใช่มันเป็นความสงบที่หายากจริงๆ”
ที่ทางเข้าร้านบ่อน้ำร้อนได้มีผู้ชายสองคนสวมสูทสีดำและแว่นตาดำคู่หนึ่งกำลังพูดคุยกันด้วยเสียงที่เบาเป็นอย่างมาก
“ นายเห็นเขาชัดไหม?เป็นเขาแน่งั้นเหรอ?”
“ใช่! ใบหน้านี้ไม่ผิดแน่”
“ นอกจากนี้จากข้อมูลของเราผู้ชายคนนี้ก็ได้ปรากฏตัวขึ้นมาในแถบทะเลเซาท์บลูในช่วงเวลานี้อีกด้วย”
ทั้งสองได้พูดคุยกันอย่างรวดเร็วคอยมองดูผู้คนจากทั้งสองฝั่งถนนอยู่ตลอดเวลา
“ ถ้าวันนี้ไม่ใช่เพราะคนตัวใหญ่นั้นเราคงจะไม่สังเกตเห็นเขา”
“ นี่เป็นสถานที่ที่ดีที่จะพาเขาไปโดยไม่ต้องใช้ความพยายามมากมายอะไร”
“ สิ่งที่น่าสนใจยิ่งกว่านั้นคือแมวบนไหล่ของเขา ไปตรวจสอบมาให้ดีและระบุตัวตนของแมวนั้นมาด้วยฉันคิดว่ามันน่ากลัวยิ่งกว่าผู้ชายคนนั้น “
“โอเค!”
“ ฉันจะส่งรายงานของนายแล้วนายก็เริ่มตรวจสอบได้เลย”
หลังจากนั้นไม่กี่คำทั้งสองก็ได้พยักหน้าให้กันและหายไปจากท้องถนนแห่งนี้
