The Soul Purchasing Pirate – บทที่77:เลือด!

S.P.P บทที่ 77: เลือด!

 

ลมทะเลได้พัดผ่านมา,เสื้อคลุมของคิซารุนั้นได้พลิ้วไหวไปมาเขาได้หันหน้าไปทางดวงอาทิตย์บนศีรษะของเขาพร้อมกับแว่นกันแดดของเขาที่ได้ส่องแสงอันลึกลับออกมา

 

“ เกิดอะไรขึ้นกันหรอครับพลเรือเอก? ”

 

ที่ด้านหลังของเขา,พลเรือโทคนหนึ่งได้ถามเขาออกมาด้วยความสงสัย

 

“ มีข่าวมากจากเกาะบราเทอริลล่านะ”

 

คิซารุได้เหยียดตัวขึ้นมาอย่างช้าๆโดยไม่มีความกังวลใดๆอยู่บนใบหน้าของเขา

 

“ฮืม?”

 

พลเรือโทและกลุ่มทหารเรือระดับสูงข้างๆเขาได้มองไปที่พลเรือเอก

 

“ โรแกนอยู่ที่นั่น”

 

หลังจากจบประโยคนั้นทหารเรือทุกคนรอบตัวเขาต่างก็ตกตะลึง

 

พวกเขาทั้งหมดรู้ดีว่าจุดประสงค์ที่สำคัญที่สุดในการเดินทางมายังเซาธ์บลูนั้นคือ เรื่องของโรแกนสำหรับรูจนั้นมันผ่านไปแล้ว ด้วยสถานะของเขาที่เป็นถึงน้องชายของราชาราชาโจรสลัดนั้นมันจึงทำให้ความสำคัญของรูจต่อกองทัพเรือนั้นลดลงไปมาก ตอนนี้พวกเขาได้รับข้อมูลเกี่ยวกับเป้าหมายของพวกเขา

 

“ ถ้าอย่างนั้น,เราจะเอายังไงดีครับ?”

 

พลเรือโทหันกลับมามองคิซารุ

 

“ เราก็ต้องไปจับเขาสิ,เพราะว่ามันเป็นคำสั่งของจอมพลและฉันก็ไม่ต้องการที่จะละเมิดมันหรอกนะ”

 

คิซารุได้พูดออกมาด้วยน้ำเสียงสบายๆของเขา

 

หลังจากนั้นเขาก็ได้มองไปที่เหล่าทาหรเรือ,จากนั้นเขาก็หาวออกมาราวกับว่าเขากำลังจะหลับพร้อมกับกระพริบตาของเขาเล็กน้อยแล้วก็ยิ้มออกมา

 

“ พลเรือตรีคุซัน”

 

ทหารเรือหนุ่มคนนั้นดูเหมือนว่าจะไม่ได้ยินเสียงเรียกของคิซารุ,แต่เขานั้นยังคงยืนกับที่แล้วดูเหมือนว่าเขากำลังจะหลับ

 

ทหารเรือทั้งหมดข้างๆต่างก็มองไปที่เขาอย่างหน้าดำคล่ำเครียด,แต่พวกเขานั้นก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา

 

พวกเขารู้ว่าชายคนนี้นั้นแข็งแกร่งมากบวกกับอายุที่ยังน้อยของเขาไม่ช้าก็เร็วเขาก็จะได้รับตำแหน่งสูงขึ้น ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ต้องการที่จะทำให้เขาขุ่นเคืองถ้าหากว่ามันไม่จำเป็นจริงๆ

 

“อาโอคิยิ!”

 

คิซารุนั้นรู้สึกจนปัญญา ทั้งทหารเรือและโจรสลัดต่างก็รู้ดีว่าชายคนนี้เป็นคนที่แปลกไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาเป็นคนที่แปลกจริงๆ ในสายตาของพวกเขาเขาเป็นคนที่แปลกมาก

 

“มีอะไร?”

 

อาโอคิยิดูเหมือนจะได้ยินเสียงเรียกของเขาและเขาก็ได้ตอบกลับมาด้วยอาการงัวเงีย

 

“ นายมีงานต้องทำ”

 

คิซารุพูดออกมาเขาไม่ได้สนใจกับพฤติกรรมของเขา,เขารู้ว่าผู้ชายคนนี้เป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็กแล้ว

 

“ พลเรือเอกคิซารุ,บอกฉันมาได้เลย!”

 

อาโอคิยินั้นยังคงเบลอๆอยู่

 

“ โรแกนได้ปรากฏตัวอยู่บนเกาะบราเทอริลล่า,ดังนั้น…”

 

ในตอนนี้เขาได้มีรอยยิ้มปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าของเขา

 

“ คุซัน,ฉันจะรบกวนนายในการเฝ้าระวังและดูพื้นที่ทะเลแถบนี้หน่อยน่ะ,ถ้านายเจอเรือหรือคนที่น่าสงสัยก็จัดการได้เลย”

 

“ ในหมู่พวกเขา,นายควรให้ความสนใจกับผู้หญิงที่ตั้งครรภ์เป็นพิเศษ”

 

เมื่อมองไปที่คุซัน,คิซารุก็ได้หัวเราะออกมา

 

คุซันได้พยักหน้าและทำความเคารพ“ มั่นใจได้เลยพลเรือเอกคิซารุ!”

 

โรแกนนั้นได้วางแผนที่จะให้คนอื่นนั้นหนีออกไปได้อย่างปลอดภัย แต่เห็นได้อย่างชัดว่าคิซารุนั้นเขาไม่ใช่คนโง่เขาเพียงแค่มีแนวคิดที่สบายๆ

 

ไม่ว่าโรแกนจะเปิดเผยตัวของเขาอย่างจงใจหรือเพื่อจุดประสงค์ใด ตราบใดที่บริเวณนี้ยังอยู่ภายใต้การควบคุมของทหารเรือแล้วนั้นมันจะต้องไม่มีอะไรเกิดขึ้น

 

หลังจากที่ทั้งสองแจกแจงหน้าที่กันเสร็จแล้วนั้น,คุซันก็ได้ออกไปกับเรือรบอีกลำ

 

“ ไปที่เกาะบราเทอริลล่า”

 

ด้วยคำสั่งนี้,คิซารุและลูกเรือของเขาก็ได้มุ่งหน้าไปที่เกาะบราเทอริลล่าอย่างรวดเร็ว

 

ตรงตำแหน่งที่คิซารุอยู่นั้นท้องฟ้านั้นยังคงแจ่มใส,แต่เหนือเกาะบราเทอริลล่านั้นกลับมีเสียงฟ้าร้อง,ฟ้าผ่าและฝนที่กำลังตกลงมาอย่างหนัก

 

กลับมาที่เกาะบราเทอริลล่า

 

บนเรือรบ,ทั้งสองนั้นยังคงจ้องมองกันพร้อมกับฉายความมั่นใจที่เด่นชัดบนใบหน้าของพวกเขา

 

“บูม!”

 

แสงของสายฟ้านั้นได้ตกกระทบลงมาบนใบหน้าของพวกเขา

 

การต่อสู้นั้นยังไม่จบ

 

ในฐานะพลเรือโทของกองทัพเรือ,แม้ว่าเขาจะไม่เป็นที่รู้จักในหมู่พลเรือโทและเชี่ยวชาญเพียงแค่ฮาคิเกราะ,เทคนิคดาบของเขาก็อาจจะไม่ลึกซึ้งมากนัก แต่พลังกายของเขานั้นก็ยังคงแข็งแกร่งกว่าโรแกน,ถึงแม้ว่าโรแกนจะมีเทคนิคดาบที่ยอดเยี่ยมมากมายแต่ร่างกายของเขานั้นก็ยังห่างไกลจากโมยะมาก

 

การต่อสู้ในครั้งนี้นั้นได้มาถึงทางตันแล้ว

 

“เป้ง! เป้ง! เป้ง!”

 

ทั้งสองนั้นได้เข้าปะทะกันอย่างต่อเนื่องและทุกครั้งนั้นจะมีประกายไฟปรากฏขึ้นมาอยู่ตลอด

 

เมื่อการต่อสู้ดำเนินไปมาถึงจุดนี้,ดวงตาของโรแกนก็ได้จริงจังมากขึ้นเรื่อยๆ

 

“ผู้ชายคนนี้!”

 

เพราะศัตรูของเขานั้นเกือบจะเอาชีวิตของเขาไปแล้ว

 

โมยะนั้นเป็คนที่แข็งแกร่งแม้ว่าเขาจะใช้ความแข็งแกร่งแค่ 40% เขาก็ยังสามารถสู้กับโรแกนได้

 

“ฮืม!”

 

วิชาดาบมากมายที่เขาพึ่งใช้ออกไปนั้นมันทำให้โรแกนต้องหอบหายใจออกมาอย่างหนัก

 

เขานั้นไม่สามารถสู้กับโมยะได้ในแง่ของพลังกาย

 

ถ้าหากว่าเขาฝึกฝนกำลังภายในมาแล้วหละก็เขาจะไม่สูญเสียความแข็งแกร่งของเขาเลยแม้แต่น้อย แต่ในเวลานี้สภาพร่างกายของเขาแย่เป็นอย่างมาก

 

เขานั้นมีทั้งวิชาปัญญามังกรคชสาร, คัมภีร์เปลี่ยนเส้นเอ็น , การชำระล้างไขกระดูกและวิชาอื่นๆอีกมากาย แต่เวลาในการฝึกฝนของโรแกนนั้นสั้นเกินไปที่จะทำให้เขาฝึกวิชาทั้งหมดได้สำเร็จ

 

แต่ตรงกันข้ามกับเขาลมหายใจของโมยะนั้นยังคงเป็นปกติ,มันมีเพียงแค่อารมณ์ของเขาเท่านั้นที่มีการเปลี่ยนแปลงนั้นก็คืออารมณ์โกรธที่รุนแรงของเขา

 

“ ไอเด็กที่น่ารังเกียจ!”

 

เขาเป็นถึงพลเรือโทและมันไม่มีทางที่เขาจะยอมเสียท่าให้กับไอเด็กน้อยนี้ที่พึ่งจะอายุแค่สิบหก แต่เนื่องจากความประมาทเขามันจึงทำให้เขาได้รับบาดเจ็บสาหัส

 

หากเพื่อนๆของเขามาเห็นเข้าละก็,พวกเขาจะต้องหัวเราะเยาะเขาไปจนตายแน่ๆ

 

“ มีดคลั่ง!”

 

มีดทั้งสองได้ตวัดไปมาเหมือนกับสายลม,มันได้ก่อให้เกิดการโจมตีที่ราวกับพายุหมุน,สายฝนที่กำลังตกลงมานั้นได้ถูกตัดโดยพายุหมุนนี้

 

ทันใดนั้นมีดคู่ของโมยะก็ได้พุ่งเข้ามาหาโรแกน

 

ในตอนที่พละกำลังของโรแกนกำลังจะหมดลงนั้น,เขารู้ว่าโรแกนนั้นเสียพละกำลังไปมากแล้วและในตอนนี้ก็ดูเหมือนว่าลมหายใจของโรแกนนั้นดูวุ่นวายมาก,และในที่สุดเขาก็ได้พบช่องว่างและได้ตอบโต้ออกไปในทันที

 

“แย่แล้ว!”

 

เมื่อเห็นความมืดมิดรอบๆมีดนั้น,ดวงตาและใบหน้าของโรแกนก็ได้เปลี่ยนไปอย่างมากเขาได้หลับตาลงอย่างรวดเร็วจากนั้นเขาก็ได้ตวัดดาบหยวนหงออกไปอย่างรุนแรง

 

“คุซุริวเซน!” (มังกรเก้าเศียร)

 

เพียงก้าวเดียว,ดาบหยวนหงก็ได้พุ่งเข้าไปหาการโจมตีทั้งสองด้าน

 

เข้านั้นหลับตาอยู่ดังนั้นเขาจึงต้องตัดสินใจทุกอย่างจากการได้ยินและความรู้สึกเพื่อคาดเดาทิศทางของมีดทั้งสองของโมยะ,มันเป็นอะไรที่ยากลำบากมากอย่างไม่ต้องสงสัย บวกกับเสียงฟ้าร้องบนท้องฟ้าและเสียงฝนที่กำลังตกลงมาอย่างหนักบนพื้นทำให้การแยกแยะเสียงนั้นยากยิ่งขึ้นไปอีก

 

ในสถานการณ์วิกฤติแบบนี้นั้น,โรแกนทำได้เพียงแค่ตัดสินตอบโต้การโจมตีนี้ตามทฤษฎีดาบทุกชนิดที่เขาได้เรียนรู้มา

 

“เป้ง”

 

พริบตาเดียวกันโจมตีทั้งสองก็ได้เข้าปะทะกัน

 

วินาทีต่อมา,โรแกนได้ลืมตาของเขาขึ้น

 

“แหมะ! แหมะ!”

 

เลือดสีแดงสดได้หยดลงไปบนพื้นบนดาดฟ้าเรือ

 

“ ไอหนู,นายคิดว่านายจะมาเป็นคู่ต่อสู้ของฉันได้จริงๆงั้นหรอ?”

 

“ นายสู้กับดราก้อนด้วยความแข็งแกร่งแค่นี้ได้ยังไงกัน?”

 

แม้ว่าเขาจะถูกสะกดข่มมานานโดยโรแกนด้วยการเคลื่อนไหวที่ละเอียดอ่อนของเขา แต่มันก็ยังห่างไกลจากความแข็งแกร่งที่แท้จริงของโมยะอยู่ดี

 

ดราก้อนนั้นเป็นชนชั้นนำของเหล่าทหารเรือรุ่นเยาว์ แม้ว่าเขาจะเป็นเพียงพลเรือตรีด้านแต่เขาก็อาจจะแข็งแกร่งมากกว่าเขาซะอีก

 

แล้วเด็กนี้มันจะมาพ่ายแพ้เขาได้ยังไง?

 

“ หรือนายยังมีความลับอะไรซ่อนอยู่อีกงั้นหรอ? ”

 

ดวงตาของโมยะได้จับจ้องไปที่โรแกนอีกครั้ง

 

ติดตามข่าวสารได้ที่เพจThe Soul Purchasing Pirate แปลไทย

https://www.facebook.com/Brazarux/?modal=admin_todo_tour

The Soul Purchasing Pirate

The Soul Purchasing Pirate

ข้ามไปยังโลกวันพีชกลายเป็นน้องชายของโรเจอร์ ใครจะคาดคิดว่า โกล ดี โรเจอร์ ที่อยู่ในวัยห้าสิบนั้นจะมีน้องชายที่เป็นวัยรุ่น แต่ถึงยังงั้นเขากลับอ่อนแอมาก โชคดีที่ตอนอายุสิบหกเขาพบว่าตัวเองนั้นมีระบบครอบครองวิญญาณอยู่ เขาได้รวมเข้ากับปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้อย่างปรมาจารย์ยิปมัน,นกฟินิกซ์เพลิงขาวและ เก๋อ เนี่ย ด้วยความสามารถอันแข็งแกร่งของเขาอย่างดาบบินร้อยก้าว คุณคิดว่าเขามีแค่นี้งั้นเหรอ? ถ้าคุณคิดอย่างนั้นคุณคิดผิด! เพนนางาโตะ,อุจิวะ อิทาจิ,คุโรซากิ อิจิโกะตราบใดที่มีเงินไม่ว่าจะเป็นวิญญาณของใครเขาก็สามารถอัญเชิญมาได้ทั้งนั้น

Comment

Options

not work with dark mode
Reset