S.P.P บทที่ 96: เรื่องใหญ่!
“นายพูดว่าอะไรนะ?”
ทหารเรือที่อยู่ข้างๆนาวาเอกเกล็นนั้นสามารถได้ยินเสียงจากหอยทากสื่อสารได้อย่างชัดเจน
พวกเขาดูสับสน
เกล็นไม่ตอบกลับไป,เขาได้วางสายหอยทากสื่อสารลง
จากนั้นเขาก็ได้หันไปมองไปรอบๆแล้วสูดหายใจเข้าลึก ๆ
“ พี่น้องทั้งหลาย,ฉันได้ออกจากกองทัพเรือแล้ว,ลาก่อน!”
เสียงของเขานั้นเต็มไปด้วยความมั่นใจและทรงพลัง
เมื่อได้ตัดสินใจไปแล้วเขาจะไม่มีวันเสียใจหรือเปลี่ยนแปลงมันเด็ดขาด
เมื่อรู้ถึงเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์นี้และหลังจากที่เขาได้รับความเมตตาจากโรแกน,จิตใจของเขาก็ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างลึกลับ
เขาไม่สามารถจินตนาการได้ว่าเหตุผลเบื้องหลังการปิดกั้นพื้นที่ทะเลแถบนี้ทั้งหมดนี้ของกองทัพเรือนั้นก็เพื่อหญิงสาวที่กำลังตั้งครรภ์เพียงคนเดียวเท่านั้น
อีกทั้งเกล็นซึ่งเป็นเพียงนาวาเอกนั้นไม่มีใครรู้ว่าเขานั้นเคยเป็นพลเรือตรีของศูนย์ใหญ่มาก่อน อนาคตของเขาสดใส,เขาเป็นทหารเรือที่แข็งแกร่งและพลังการต่อสู้ของเขานั้นก็ยอดเยี่ยมแต่เพียงเพราะความผิดพลาดเพียงครั้งเดียวเขากลับถูกลงโทษ
เขาไม่สามารถลืมเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในตอนนั้นได้
เด็กน้อยที่อายุยังไม่ถึงสิบขวบเกือบจะถูกฆ่าตายเพราะเขายืนอยู่บนถนนที่มีเผ่ามังกรฟ้าอยู่
มันเป็นเขาที่ช่วยชีวิตเด็กคนนั้นเอาไว้,แต่ในเวลาเดียวกันเขาก็ได้รับรอยแส้บนแก้มของเขาซึ่งยากที่จะลบออก,และเขาก็ได้รับสูญเสียโอกาสในการเลื่อนขั้นตลอดไป
เขาเป็นทหารเรือที่มีจิตใจดีและเป็นทหารเรือที่แท้จริงที่เชื่อมั่นในความยุติธรรมของกองทัพเรือ,ดังนั้นเขาจึงอุทิศชีวิตให้กับกองทัพเรือ,ในปีนี้เขามีอายุ 30 ปี
หากไม่มีเด็กคนนั้นหรือถ้าเขาไม่พุ่งเข้าไปช่วยเด็กคนนั้นจากเผ่ามังกรฟ้า,ในตอนนี้เขาอาจจะเป็นพลเรือโทไปแล้ว
แต่มันก็เท่านั้น
เขาถูกไล่ออกจากศูนย์ใหญ่และถูกสั่งให้มาประจำการอยู่บนเกาะปิดในเซาธ์บลู,ซึ่งไม่มีใครอยู่อาศัยเลยตลอดทั้งปี,มันหมายความว่ายังไง?
ใช่,เขาถูกเนรเทศ
แต่เขาก็ยังไม่ได้ยอมแพ้ต่อความยุติธรรมของกองทัพเรือ
จนกระทั่งในตอนนี้,เกล็นถึงได้รับรู้ความจริง
หากนี่คือความยุติธรรม,ทำไมเขาถึงต้องถูกลงโทษในการทำสิ่งที่ถูกต้อง? ทำไมเผ่ามังกรฟ้าที่ทำอะไรตามอำเภอใจถึงยังเพลิดเพลินไปกับตำแหน่งอันสูงส่งของพวกเขาได้อยู่อีก?
นี่คือความยุติธรรมที่กองทัพเรือมีงั้นหรอ?
ความเชื่อของเขานั้นสั่นคลอน,ในตอนนี้ความเชื่อมั่นในอดีตของนั่นเริ่มพังทลายลง
เพื่อหญิงสาวที่กำลังตั้งครรภ์และชายหนุ่มคนหนึ่งที่ไม่ได้ทำสิ่งเลวร้ายอะไรเลย,กองทัพเรืองั้นรหอ?,ฮ่า ๆ ๆ ,เพราะเหตุผลแค่นี้พวกเขากลับพร้อมที่จะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ตัวพวกเขาทั้งสองมันน่าหัวเราะจริงๆ!
ก่อนหน้านั้น,มีใครรู้บ้างว่าโรแกนคือใคร?,มีใครรู้บ้างว่าผู้หญิงคนนั้นคือใคร?
“ ถูกลงโทษเพราะเกี่ยวข้องหรือเป็นมิตรกับบุคคลอันตรายงั้นหรอ!?,ไร้สาระสิ้นดี!”
เป็นเวลานานแล้ว,ที่เกล็นอดทนอดกลั้นต่อกองทัพเรือ,ในตอนนี้มันได้มาถึงขีดสุดแล้ว
เนื่องจากกองทัพเรือนั้นไม่ได้ใช้ความยุติธรรม,แล้วทำไมฉันถึงไม่สู้ด้วยตัวเอง
เกล็นตัดสินใจทิ้งทุกสิ่งด้วยแววตาที่แน่วแน่
“ นาวาเอกเกล็น!”
“ท่าน!”
ทหารเรือทั้งหมดนั้นต่างก็สับสน,พวกเขาจ้องมองไปที่เกล็นด้วยความสงสัย
หลังจากนั้นไม่นาน,กลุ่มทหารเรือที่อยู่ข้างหลังของเกล็นก็ได้ยืนขึ้นมาพร้อมกับสายตาที่มุ่งมั่น
“ คุณช่วยเหลือพวกเรามามาก! เราจะไปกับคุณเอง!”
“ พวกเรานั้นรับรู้เรื่องราวของเหตุการณ์นี้ดีและพวกเราก็ไม่พอใจมานานแล้วเหมือนกัน”
“ ใช่เราเป็นทหารเรือไม่ใช่โจร,เราไม่สามารถทำอะไรกับผู้คนที่ไม่ได้ทำผิดได้”
ชายหนุ่มผู้ร้อนแรงคนหนึ่งได้ตะโกนออกมาเสียงดัง
คำพูดของทหารเรือคนนี้ทำให้ทหารเรือคนอื่นๆเริ่มสงสัยในสิ่งที่เขาพูด
ตามกฎระเบียบ,ผู้บังคับบัญชาจะต้องปิดบังเรื่องที่เซาธ์บลูเอาไว้,งานบางอย่างนั้นถูกจัดว่าเป็นความลับระดับสูงและต้องปิดผนึกเอาไว้ไม่ให้ใครรู้
แต่เกล็นนั้นได้ตัดสินใจที่จะลาออกจากกองทัพเรือแล้ว
ดังนั้นเขาจึงได้บอกเล่าถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น,ซึ่งมันทำให้พวกทหารเรือนั้นโกรธมาก
พวกเขานั้นไม่เคยชื่นชอบโจรสลัดเลยพวกเขาแค่ต้องการความยุติธรรม,ในตอนนี้ความยุติธรรมได้ระเบิดออกมาจิตใจของพวกเขา
“ เราก็จะลาออกเหมือนกัน!”
“ กองทัพเรือทำให้ฉันผิดหวัง!”
บางคนถึงกับร้องออกมา
“ ฮึกฮือฮึกซึก,กองทัพเรือในใจของฉันมันเป็นแบบนี้ได้ยังไงกัน”
เกล็นเหลือบไปมองรอบๆด้วยดวงตาที่เคร่งขรึม
“ มันมีการคอร์รัปชั่นและทหารเรือที่เลวโทรมจำนวนมากอยู่ในกองทัพเรือ,แต่เราก็ยังไม่สามารถปฏิเสธได้ว่ามันก็ยังมีทหารเรือที่ดี,ที่อุทิศตนเพื่อช่วยเหลือและปกป้องผู้คนด้วยใจรักในความยุติธรรม!”
“ ทั้งหมดที่ฉันสามารถพูดได้ก็คือมันเป็นองค์กรที่มีทั้งดีและไม่ดี!”
“ ในวันนี้,พวกเราได้ออกมาจากกองทัพเรือแล้วและเราทุกคนก็กำลังจะรวมตัวกันเพื่อเริ่มไล่ตามความยุติธรรมของพวกเราเอง!”
“ ถ้าหากว่าพวกนายไม่ได้ต้องการที่จะมากับฉัน,พวกนายก็ยังสามารถอยู่ในกองทัพเรือต่อไปได้!”
คำพูดของเขาทำให้เหล่าทหารเรือหยุดคิดอยู่ครู่หนึ่ง
ต้องบอกว่าเกล็นนั้นเป็นคนที่ฉลาดมาก,สำหรับเขาทุกอย่างมีสองด้านไม่ว่าจะดีหรือไม่ดีก็ตาม
ในตอนนี้เขาไม่สามารถอดทนต่อสิ่งที่กองทัพเรือกระทำได้
เพียงแค่เพื่อให้ได้ตัวหญิงสาวที่กำลังตั้งครรภ์,สิ่งนี้มันเกินขอบเขตความยุติธรรมของเขา
หลังจากนั้นไม่นาน,ทหารเรือหลายๆคนก็ได้ตัดสินใจ
ในที่สุด,จำนวนของผู้ที่ไม่อยู่กองทัพเรือต่อและมาเข้าร่วมกับเกล็นนั้นมีจำนวนประมาณสี่พันคน
นี่เป็นตัวเลขที่น่าอัศจรรย์มาก,สิ่งสำคัญคือต้องรู้ก่อนว่าคนเหล่านี้นั้นไม่ได้เป็นคนธรรมดา,แต่เป็นทหารเรือที่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี,พวกเขาเป็นทหารเรือชั้นแนวหน้าที่ต่อสู้มาแล้วหลายต่อหลายครั้งและเคยผ่านสถานการณ์ที่อันตรายที่สุดมาแล้ว
เกล็นได้สูดหายใจเข้าไปลึกๆ,เขาได้มองไปที่ทหารเรือที่กำลังลอยตัวอยู่บนทะเล,เขารู้สึกเครียดนิดหน่อย
หลังจากนี้เขาต้องรับผิดชอบคนเหล่านี้ทั้งหมด
แต่แล้วเกล็นก็กลับมามีความสุข,ทะเลนั้นกว้างใหญ่มันมีพื้นที่มากพอให้ปลาได้กระโดดโต้คลื่นมันมีท้องฟ้าให้นกได้โบยบินอย่างอิสระ
“ พี่น้องทั้งหลายฟังฉัน,เราจะต้องหาเรือรบที่ยังแล่นเรือได้และเราจะจากไปในทันที!”
ด้วยคำสั่งนี้,ทหารเรือทั้งสี่พันคนนั้นก็รีบลงมือในทันทีและแน่นอนพวกเขาพบเรือรบบางลำที่ไม่สามารถแล่นต่อไปได้แล้ว
ในที่สุด,ทหารเรือทั้งหมดก็ได้ขึ้นไปบนเรือแล้วออกเดินทาง,พวกเขาได้ชักธงกองทัพเรือขึ้นและได้เปลี่ยนไปใส่เสื้อสีดำแทน
“ ในตอนนี้ ณ เวลานี้,เราจะเป็นความมืดที่นำไปสู่รุ่งอรุณ!”
เกล็นได้ยืนอยู่ด้านหน้าของเรือรบ,ดวงตาของเกล็นนั้นเต็มไปด้วยความมั่นใจ
“ ต่อจากนี้ไปชื่อของพวกเราคือไนท์!”
ในสถานที่ที่ไม่รู้จักซักแห่งหนึ่ง,โนอาห์ได้จ้องมองไปที่หอยทากสื่อสารที่จู่ๆก็ถูกวางสายอย่างสับสน
“นี้มันอะไรกัน?!”
จากนั้นเขาก็ได้แสดงอาการโกรธออกมา
ชายคนนี้กล้าวางสายใส่เขา!
“ บอกชื่อของเขามาสิ!”
โนอาห์ได้ตะโกนออกมาเสียงดัง
โรแกนเป็นคนที่มีความสำคัญมาก,แต่ชายคนนี้กลับไม่ยอมให้ความร่วมมือแถมเขายังกล้าที่จะแสดงอารมณ์ของเขาออกมา!
ในเวลานี้,คิซารุได้เหลือบมองมาที่เขามาและพูดออกมา
“ บางทีอาจจะมีเรื่องใหญ่บางอย่างเกิดขึ้น!”
