เมื่อ ไนโตะ เห็น โอโรจิมารุ ในเมืองนี้ เขาไม่แน่ใจว่าคนคนนี้คือ โอโรจิมารุ ในวินาทีแรกที่เห็น เขามั่นใจว่าคนคนนี้ต้องเป็น นินจา อย่างแน่นอน แต่เขาคิดว่าคนคนนี้อาจเป็นศัตรูกับเขาก็ได้
ไนโตะ สะกดรอยตาม โอโรจิมารุ ไปจนสุดทาง หลังจากนั้น โอโรจิมารุ ก็เปลี่ยนร่างกลับเป็นร่างเดิมของเขา
“แกตามฉันมานานแล้ว ออกมาเดี๋ยวนี้”
โอโรจิมารุ หันกลับไปทางที่ ไนโตะ ซ่อนตัวอยู่ ด้วยท่าทางที่มั่นใจและจริงจัง
ท้ายที่สุดแล้ว โอโรจิมารุ ก็มีประสาทสัมผัสที่เฉียบคมต่อสภาพแวดล้อมรอบข้างเขา
อย่างไรก็ตาม เมื่อ ไนโตะ เดินออกมา โอโรจิมารุ ก็รู้สึกประหลาดใจอย่างเห็นได้ชัด เขาไม่คิดว่า ไนโตะ จะเป็นคนที่สะกดรอยตามเขามา
แทนที่มันจะเป็นการสะกดรอยง่าย ๆ มันกลับกลายเป็นการเผชิญหน้าในที่สุด
“โอ้…ฉันไม่คิดว่าจะเป็นเธอนะ ไนโตะ”
โอโรจิมารุ มองไปที่ ไนโตะ ด้วยรอยยิ้มที่ ไนโตะ ไม่สามารถเข้าใจได้
ตลอดเวลาที่ผ่านมา ระหว่างสงคราม ไนโตะ ไม่เห็น โอโรจิมารุ แม้แต่ครั้งเดียว ทำให้ ไนโตะ ไม่รู้เลยว่า โอโรจิมารุ กำลังทำอะไรอยู่กันแน่
อย่างไรก็ตาม ไนโตะ ก็ไม่กังวลที่ โอโรจิมารุ เจอเขา เพราะ ไนโตะ ไม่กลัว โอโรจิมารุ เลย
โอโรจิมารุ จะแข็งแกร่งมากในอนาคต แต่สำหรับตอนนี้ เขายังไม่แข็งแกร่งเท่าไรนัก
“แค่เรื่องบังเอิญครับ”
ไนโตะ พยักหน้าให้ โอโรจิมารุ แต่การแสดงออกและท่าทางของเขาก็ไม่ได้ดูสุภาพเลย
การแสดงออกของ โอโรจิมารุ เมื่อเห็น ไนโตะ ก็ดูลึกลับด้วยเช่นกัน
โอโรจิมารุ เป็นหัวหน้าทีมของ หน่วยลับ และเขารู้ว่า ไนโตะ เป็นสมาชิกของกองกำลังหน่วยลับพิเศษ มันทำให้ ไนโตะ มีฐานะที่พอ ๆ กับเขา
ในเวลานั้น โอโรจิมารุ ก็ยังได้ยินข่าวเกี่ยวกับความสำเร็จต่าง ๆ ที่ ไนโตะ ทำได้ในสงครามครั้งนี้อีกด้วย
“ผมไม่รู้ว่าท่านอยู่ที่นี่…ท่านกำลังทำอะไรอยู่? ท่านควรจะรู้ว่าการต่อสู้ครั้งใหญ่กำลังจะเริ่มขึ้นไม่ใช่เหรอ”
“ธุระส่วนตัวบางอย่างนะ แล้วฉันก็กำลังจะกลับแล้ว”
ไนโตะ รู้สึกไม่สบายใจขณะที่พูดคุยกับ โอโรจิมารุ เพราะน้ำเสียงของเขา ทำให้ ไนโตะ รู้สึกแปลก ๆ อยู่เสมอ
แน่นอนว่านี่ไม่ใช่จุดสิ้นสุดของการสนทนา โอโรจิมารุ จ้องมาที่ ไนโตะ ด้วยสายตาที่แข็งกร้าวและพูดว่า “ฉันได้ยินมาว่าเธอเจอ ดาบคุซานางิ แล้ว”
เมื่อ ไนโตะ ได้ยินคำถามนี้ เขาก็รู้สึกอึดอัดใจขึ้นมาทันที แม้ว่า เขาจะไม่รู้ว่า โอโรจิมารุ ได้รับข้อมูลนี้มาจากใคร แต่นั้นก็ทำให้เห็นได้อย่างชัดเจนว่า โอโรจิมารุ สนใจ ดาบคุซานางิ เป็นอย่างมาก
แต่ถึง โอโรจิมารุ จะอยากได้มัน ไนโตะ ก็ไม่มีทางมอบให้เป็นอันขาด!
ในขณะเดียวกัน ไนโตะ ก็มีความรู้สึกแปลก ๆ ขึ้นมาในใจ ถ้าเป็นกับคนอื่น เขาคงเอาดาบออกมาแล้วฆ่าคนคนนั้นไปแล้ว แต่สำหรับ โอโรจิมารุ นั้นต่างออกไป
“คนที่ได้เห็น ดาบคุซานางิ ของผม…ตายไปหมดแล้ว”
ไนโตะ จ้องไปที่ โอโรจิมารุ ในขณะที่น้ำเสียงของเขาเปิดเผยถึงคำเตือน
ไนโตะ เป็นผู้สืบทอด ตระกูลคุซานางิ และดาบเล่มนี้ก็เป็นมรดกของเขาและเขาจะไม่ยอมให้ใครแตะต้องมันเด็จขาด
ที่ ไนโตะ พูด เป็นความจริงทั้งหมด เพราะทุกคนที่เห็นดาบของเขาคนคนนั้นต้องตาย
จนถึงตอนนี้ คนที่รู้ว่า ไนโตะ เป็นผู้ครอบครอง ดาบคุซานางิ มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น
“ถ้างั้น…ฉันขอดูหน่อยสิ”
โอโรจิมารุ ไม่สนใจคำเตือนของ ไนโตะ หลังจากที่เขาพูดจบ เขาก็เอาลิ้นของเขาเลียริมฝีปาก
ไนโตะ ยังคงยื่นนิ่งอยู่อีกซักพัก จากนั้นเขาก็จ้องไปที่ โอโรจิมารุ และพูดเบา ๆ ว่า “ท่านอยากเล่นกับผมจริง ๆ หรือ ท่านโอโรจิมารุ ?”
“ฉันแค่อยากจะสอนความหมายที่แท้จริงของการเป็นอัจฉริยะก็เท่านั้นเอง”
โอโรจิมารุ จ้องมอง ไนโตะ ด้วยสายตาที่เย็นชา จากนั้นเขาก็หุบลิ้นกลับเข้าไปและยิ้มออกมาอย่างพึ่งพอใจ
ทันใดนั้น แรงกดดันก็เพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล
ระดับเดียวกับ ผู้บัญชาการหน่วยลับ ?!
ไม่ ถึงแม้ในการ์ตูน เขาจะแข็งแกร่งมากและมีพลังอยู่ในระดับเดียวกับ ผู้บังคับการหน่วยลับ แต่ตอนนี้ โอโนจิมารุ ก็ยังคงอายุน้อยกว่ามาก
การปรากฏตัวของ โอโรจิมารุ นั้น เหมือนกับงูตัวใหญ่ มันทำให้ผู้คนรู้สึกได้ถึงอันตราย ในทางกลับกัน การปรากฏตัวของ ไนโตะ ก็ทำให้ผู้คนรู้สึกได้ว่าพวกเขาไม่ควรเข้ามายุ่ง!
แรงกดดันกำลังเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ขณะที่พวกเขาจ้องมองกันและกัน
“ที่น่าสนใจ”
“คาถามือเงาอสรพิษ!”
ฟึ๊บ!!
ในวินาทีต่อมา โอโรจิมารุ ก็สะบัดมือออกไปข้างหน้า จากนั้นมือของเขาก็กลายเป็นงูตัวใหญ่จำนวนมาก
“ฮึ!”
ในการเผชิญกับเล่ห์เหลี่ยมนี้ แต่ ไนโตะ ก็ยังคงสงบนิ่ง จากนั้นเขาก็ต่อยหมัดออกไป
เปี้ยง!!!
อากาศระเบิดอย่างแรง จากนั้นเม็ดฝนก็ค้างอยู่ในอากาศ
งูเหล่านั้น หยุดอยู่ตรงหน้า ห่างจากหมัดของ ไนโตะ ไป 1 นิ้ว
มันถูกพลังสั่นสะเทือนและจากนั้นพวกมันก็ถูกทำลายและลุกลามไปเรื่อย ๆ จนมาถึงตัว โอโรจิมารุ และเขาก็ถูกพลังหมัดของ ไนโตะ เข้าไปด้วยเช่นกัน
“ขีดจำกัดสายเลือดของเธอแข็งแกร่งมาก…ฉันไม่คิดว่ามันจะแข็งแกร่งขึ้นได้ถึงขนาดนี้”
ร่างกายของ โอโรจิมารุ กำลังกระเด็นออกไป
แต่ตราบใดที่จักระของ โอโรจิมารุ ยังคงเหลืออยู่ เขาก็จะมีสภาพเป็นอมตะอยู่ตลอดเวลา
“ถ้าเธอสามารถพัฒนามันได้มากกว่านี้ มันจะเทียบเท่ากับ คาถาไม้ ได้เลยทีเดียว”
มีความตกใจปรากฏออกมาในดวงตาของ โอโรจิมารุ เขาเคยได้ยินข่าวเกี่ยวกับพลังของ ไนโตะ มาอยู่บ้าง แต่สิ่งที่เขาได้ยินมานั้นแตกต่างจากที่เขาเจออย่างสิ้นเชิง
ไนโตะ ยืนนิ่งอยู่กับที่ และเขาก็ไม่โจมตี โอโรจิมารุ อีกครั้ง เขาแค่มองไปที่ โอโรจิมารุ ด้วยสายตาที่เย็นชาเท่านั้น
ไนโตะ สัมผัสได้ว่า การโจมตีของ โอโรจิมารุ ไม่ใช่เพื่อสังหาร
ดังนั้น ไนโตะ จึงไม่โจมตีเพื่อสังหารด้วยเช่นกัน
“อีกสักทีแล้วกัน…”
โอโรจิมารุ แปลงร่างเป็นงูตัวใหญ่ แล้วเลื้อยไปหา ไนโตะ ด้วยความเร็วสูง
ในไม่ช้า โอโรจิมารุ ก็มาถึงตัว ไนโตะ จากนั้นเขาก็อ้าปากออก
“แม่น้ำงู!!”
ในไม่ช้าก็มีงูจำนวนมากเลื้อยออกมาจากปากของ โอโรจิมารุ จนดูเหมือนกับเป็น แม่น้ำงู จากนั้นพวกมันก็เลื้อยไปหา ไนโตะ อย่างรวดเร็ว
โอโรจิมารุ ยังคงอ้าปากกว่าขึ้นเรื่อย ๆ และงูก็ออกมาจากปากของเขามากขึ้น ๆ
เมื่อต้องเจอกับการโจมตีแบบนี้ แต่ ไนโตะ ก็ไม่กลัวเลย เขาได้แต่ยิ้มเยอะออกมาและคิดเพียงอย่างเดียวว่า
ช่างน่าขยะแขยงจริง ๆ !
ไนโตะ เหมือนจะอยากอ้วกออกมา เมื่อเขาเห็นภาพนี้
งูตัวใหญ่ ๆ 1 ตัว ยังไม่สามารถทำอะไร ไนโตะ ได้เลย นับประสาอะไรกับงูตัวเล็ก ๆ เหล่านี้ เขาต้องการอะไรจากการโจมตีแบบนี้? เป็นแผนที่งี่เง่ามาก
เขาไม่ต้องการสัมผัสกับงูเหล่านี้
ดังนั้นคำตอบของ ไนโตะ ก็เป็นอย่างอื่นไปไม่ได้นอกจากหมัดของเขา
ตู้ม!!
อากาศระเบิดออกและพื้นดินแตกกระจาย ขณะที่แขนของ ไนโตะ ส่องแสงสีขาว มันจะทำลายทุกอย่างที่ขวางทางมัน!
