หลังจากที่ ไนโตะ จัดการกับ นินจาอิวะ คนนั้นได้แล้ว เขาก็ดึงหมัดกลับมา แล้วเขาก็จ้องมองไปที่ ฝ่ายอิวะ
นินจาอิวะ เกือบทั้งหมดเกิดความกลัวขึ้นมาเป็นอย่างมาก และ นินจาอิวะ คนที่อยู่ใกล้ที่สุดก็กลัวมากที่สุด แต่เขาก็จะไม่ยอมแพ้อย่างง่ายดาย และเขาก็เริ่มประสานอินเพื่อใช้คาถาร่างแยกเงา
แต่มันก็ไร้ประโยชน์!
ตู้ม!!
อีกครั้งเนื่องจากผลกระทบอันทรงพลังจากการใช้ เหยียบเวหา พื้นใต้ฝ่าเท้าของ ไนโตะ แตกออกและในที่สุด ไนโตะ ก็หายตัวไปอยู่ตรงหน้า นินจาอิวะคนที่อยู่ใกล้ที่สุด จากนั้น ไนโตะ ก็ต่อยหมัดออกไป ก่อนที่นินจาอิวะคนนั้น จะประสานอินเสร็จ
ตู้ม!!
ทันใดนั้น หมัดอันทรงพลังของ ไนโตะ ก็ปะทะเข้ากับ นินจาอิวะคนนั้น และกดเขาลงกับพื้น แรงต่อยทำลายพื้นดินเป็นวงกว้าง!
การโจมตีของ ไนโตะ บดขยี้ทั้ง นินจา และ พื้นดิน จนแตกละเอียด
นินจาอิวะ ตายไปอีกคน !
นินจาอิวะคนถัดไป เกิดความกลัวอย่างแท้จริงเมื่อเห็นภาพนี้ ทันใดนั้น เขาก็ประสานอิน จากนั้นเขาก็มุดตัวลงไปใต้ดิน เพื่อซ่อนตัวจาก ไนโตะ
ไนโตะ มองเขาด้วยสีหน้าเยาะเย้ย
ตู้ม!!
ไนโตะ พุ่งไปยังตำแหน่งสุดท้ายที่ นินจาอิวะคนนั้น หายไป และก่อนที่ ไนโตะ จะไปถึงตรงนั้น เขาก็กระโดดขึ้นเหนือพื้น จากนั้นเขาก็ต่อยลงไปบนพื้นดินอย่างแรง
ตู้ม!!!
พื้นดินทั้งหมดถูกทำลายด้วยแรงมหาศาล
แรงกระแทกแผ่ออกจากกำปั้นของ ไนโตะ ลงไปที่พื้น จากนั้นก็แผ่ออกไปทุกทิศทาง ในเวลานี้ การโจมตีของ ไนโตะ ทำให้ทั้งสนามรบสั่นสะเทือน จนทั้งกองทัพของทั้ง 2 ฝ่าย ต้องหยุดดูสิ่งนี้
แม้แต่ นินจาที่กำลังต่อสู้กันอยู่ ก็ต้องหยุดต่อสู้กัน เมื่อเห็นภาพที่น่าตกใจนี้
ด้วยพลังของ ไนโตะ ทำให้พื้นดินแตกเป็นเสี่ยง ๆ
แน่นอนว่านี้เป็นภาพที่น่าตกใจ!
แม้ว่ามันจะไม่มีผลกระทบโดยตรงต่อทุกคนในสนามรบ แต่พวกเขาก็รู้สึกได้ถึงแรงสั่นสะเทือนที่เข้ามาในร่างกายของพวกเขา
นินจาอิวะคนที่ลงไปแอบอยู่ใต้ดิน เขากำลังวางแผนที่จะมุดไปไปด้านหลังของ ไนโตะ และโจมตี ไนโตะ จากด้านหลัง แต่ก่อนที่เขาจะประสานอินได้สำเร็จ
พลังอันมหาศาลจากการต่อยของ ไนโตะ ก็ทำพื้นดินแตกและทรุดตัวลง จากนั้นมันก็บดขยี้ร่างกายของเขาไปในทันที
แม้แต่มดที่อยู่ใต้ดินก็ไม่สามารถรอดจากการโจมตีนี้ได้
จนถึงตอนนี้ ไนโตะ สามารถจัดการกับ นินจาอิวะ ไปได้หลาย 10 คนแล้ว และอย่างน้อย 3 คน เป็นนินจาระดับ โจนิน
คุณสามารถพูดได้ว่า ไนโตะ ได้ประสบความสำเร็จเป็นอย่างมากในสนามรบนี้!
อย่างไรก็ตาม นี่ไม่เพียงพอสำหรับ ไนโตะ
การสังหารนินจาไปแค่ไม่กี่ 10 คน จากนินจาจำนวนนับ 1,000 จะไม่ส่งผลกระทบต่อสถานการณ์โดยรวมของสงคราม
ไนโตะ ได้สาบานกับตัวเองไว้แล้วว่า เขาจะยุติสงครามในครั้งนี้ด้วยมือของเขาเอง!
ไนโตะ หันกลับไปทาง กองทัพของอิวะ จากนั้นการแสดงออกของเขาก็เปลี่ยนไป เขาเผยให้เห็นถึงรังสีที่น่ากลัวมาก
ทันใดนั้น เขาก็เหยียบพื้นอย่างแรง
ตู้ม!!
และเป็นอีกครั้งหนึ่งที่เขาใช้ เหยียบเวหา แต่คราวนี้เขาไม่ได้เคลื่อนที่ไปข้างหน้า แต่เขากระโดดขึ้นไปบนท้องฟ้า!
ตอนนี้ ไนโตะ ความเร็วของ ไนโตะ ยังไม่ถึงระดับเดียวกับ ไมโตะ ไก และเขาก็ยังไม่สามารถเปิด ประตูด่านพลังได้ครบทั้ง 8 บาน เขาจึงยังไม่สามารถใช้ ผีเสื้อราตรี หรือ ช้างราตรี ได้ แต่ด้วยวิชา เหยียบเวหา ทำให้เขาสามารถกระโดดขึ้นไปบนอากาศได้สูงมาก
เขากระโดดสูงมากจนทุกคนในสนามรบสามารถมองเห็นเขาได้ และทุกคนก็แสดงสีหน้าประหลาดใจ
ไนโตะ…คุณกำลังคิดจะทำอะไรกันแน่?!
โดยปกติแล้ว จะไม่มีใครกล้ากระโดดขึ้นไปบนท้องฟ้าในสนามรบแบบนี้ เพราะนั่นจะทำให้ศัตรูทุกคนมุ่งเป้ามาที่เขา และศัตรูก็ไม่ต้องกลัวที่จะโจมตีพลาดโดนพวกเดียวกัน ดังนั้นศัตรูของเขาก็จะโจมตีเขาด้วย คาถานินจาที่แข็งแกร่งที่สุดของแต่ละคนโดยไม่ต้องกังวลอะไรอีกต่อไป
แต่…ไนโตะ ก็ไม่กลัวคาถานินจาที่อ่อนแอของพวกเขาเลยแม้แต่น้อย!
ตราบใดที่พวกเขาไม่ได้ใช้ท่าผสานกัน ไตโนะ ก็จะสามารถทำลายทุกสิ่งที่พวกเขาโจมตีมาได้อย่างง่ายดาย และแม้ว่าพวกเขาจะใช้ท่าผสานกัน ไนโตะ ก็จะต่อยหมัดออกไปและทำลายทุกสิ่งที่อยู่ตรงหน้าของเขา!
ดังนั้น ไนโตะ จึงไม่กลัวอะไรทั้งนั้น!
และเมื่อพูดถึงสาเหตุของการกระโดดในครั้งนี้ ความตั้งใจของ ไนโตะ มีเพียงสิ่งเดียวเท่านั้น นั่นคือ การโจมตี!!
ทันใดนั้น ภายใต้ความตกใจของทุกคน ไนโตะ ที่ตอนนี้ลอยอยู่บนฟ้าของ กองทัพอิวะ เขาก็กำหมัดจากนั้นเขาก็ต่อยมันลงไปด้านล่างยังพื้นที่ที่ กองทัพอิวะ ยืนอยู่
ตู้ม!!
นี้ไม่ใช่การโจมตีเหมือนครั้งก่อน ๆ ที่เขาใช้ในสงครามครั้งนี้ นี่เป็นหมัดที่รุนแรง หมัดที่เต็มไปด้วยพลัง!
พลังของการโจมตีในครั้งนี้แข็งแกร่งมาก พลังของมันอาจจะไม่เท่ากับ คาถานินจาระดับ S ของเขา แต่รัศมีการทำลายล้างของมันก็มากที่สุดในบรรดาวิชาของเขา!
เกิดรอยแตกขึ้นในอากาศ จากนั้นมันก็กระจายไปจนทั่วและปกคลุม กองทัพอิวะ ทั้งหมดไว้!
“ล้อเล่นใช่ไหม?!”
“เป็นไปไม่ได้!!”
“แข็งแกร่งมาก!!!”
นินจาอิวะ รู้สึกประหลาดใจมากที่ ไนโตะ กระโดดขึ้นไปแบบนั้น แต่เมื่อพวกเขารู้ว่าเป้าหมายของ ไนโตะ คือการโจมตีกองทัพของเขาทั้งหมดในครั้งเดียว พวกเขาก็รู้สึกโกรธเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง พวกนินจาระดับสูงของอิวะ
แม้ว่าพวกเขาทั้งหมดจะรู้ดีว่า พลังของพวกเขาไม่สามารถเทียบกับ ไนโตะ ได้ แต่การคิดจะทำลายทั้งกองทัพด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวนั้น เป็นความคิดที่หยิ่งยโสเกินไป
เมื่อ โอโนกิ สังเกตเห็นสถานการณ์ในสนามรบ เขาและหน่วยลับรอบ ๆ ตัวเขาก็ย้ายที่ไปอยู่ด้านข้างของสนามรบ จากนั้นเขาก็มองกลับไปที่ ซาคุโมะ และพูดเยอะเย้ย “นินจาของเจ้ามีพลังมากก็จริง แต่เขาก็เป็นแค่คนบ้า”
“ใช่ไหม?”
ซาคุโมะ ดูสงบเมื่อมองกลับไปที่ โอโนกิ
ซาคุโมะ รู้สึกแปลกใจที่ ไนโตะ ตัดสินใจโจมตี กองทัพอิวะทั้งหมด ในครั้งเดียว แต่ในความเห็นของเขา การตัดสินใจของ ไนโตะ ก็ดูจะสมเหตุสมผลดีเช่นกัน
ดังนั้น แม้ว่า ซาคุโมะ จะไม่คิดว่า ไนโตะ จะสามารถทำความเสียหายให้กับ ฝ่ายอิวะ ได้ แต่ ซาคุโมะ ก็เลือกที่จะเชื่อใจใน ไนโตะ
และแน่นอนว่า เมื่อ ซาคุโมะ เห็นว่า โอโนกิ และหน่วยลับอิวะจำนวนหนึ่ง ย้ายมาอยู่ข้างสนามรบ ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากพวกของเขามากนัก
เมื่อเห็นดังนั้น ซาคุโมะ จึงตัดสินใจลงสู่สนามรบพร้อมกับ หน่วยลับโคโนฮะจำนวนหนึ่ง เพื่อไปเผชิญหน้ากับ โอโนกิ และแค่เพียงไม่กี่วินาทีที่ ซาคุโมะ ลงสู่สนามรบเพื่อไปหา โอโนกิ เขาก็สามารถจัดการกับ นินจาอิวะ ได้หลาย 10 คน
“เฮ้! หยุดฆ่านินจาของฉันได้ แล้วมาดูกันดีว่าเด็กน้อยของแกจะทำอะไรได้บ้าง!”
โอโนกิ พูด จากนั้นก็มองกลับไปที่สนามรบอีกครั้ง
ในเวลานี้ ซาคุโมะ ก็ค่อย ๆ เดินไปข้างหน้าและจ้องมองไปที่ โอโนกิ
การแสดงออกของ โอโนกิ เปลี่ยนไปทันทีเมื่อเห็นสายตาของ ซาคุโมะ และกลายเป็นความเยือกเย็นในทันที “เจ้าเด็กน้อย แกแน่ใจหรือว่าแกอยากจะเล่นกับฉัน?”
“เราจะไม่มีทางรู้ผลลัพธ์จนกว่าเราจะได้ลอง”
การแสดงออกของ ซาคุโมะ ยังคงดูสงบนิ่งเช่นเดิม เขาเดินไปทีละก้าว ๆ ไปหา โอโนกิ แรงกดดันเริ่มสูงขึ้น ๆ
ซาคุโมะ ยังไม่ได้ดึงดาบของเขาออกมา แต่จิตสังหารของเขาก็ทำให้รู้สึกได้ว่าคมดาบที่อยู่ในฝัก พร้อมที่จะตัดทุกอย่างให้ขาดแล้ว!
