ในที่สุด โคนัน และ ยาฮิโกะ ก็วิ่งมาถึง ไนโตะ พร้อมกับใบหน้าที่เต็มไปด้วยความชื่นชม
หลังจากที่พวกเขาเห็นครูเอาชนะ ฮันโซ ได้ ก็เป็นเรื่องธรรมดาที่พวกเขาจะรู้สึกชื่นชมจากใจจริง
ซึนาเดะ ดูประหลาดใจเล็กน้อยเมื่อเห็นพวกเขาทั้ง 2 คน จากนั้นเธอก็มองไปที่ ไนโตะ และพูดว่า “เธอไปเป็นครูของเด็กพวกนี้ตั้งแต่เมื่อไร? เด็ก 2 คนนี้…ดูเหมือนว่าจะมาจาก หมู่บ้านอาเมะ สินะ”
“ใช่ครับ”
ไนโตะ พยักหน้า จากนั้นเขาก็ยิ้มให้ ซึนาเดะ ที่กำลังดูเหมือนกำลังโกรธอยู่ “พวกเขาเป็นเด็กกำพร้า ผมเจอพวกเขาตอนที่ผมกำลังทำภารกิจสอดแนมอยู่ ผมเลยอยู่กับพวกเขาสักพักหนึ่ง”
“แล้วทำไมไม่บอกฉันสักคำ?”
ซึนาเดะ เดินไปหา ไนโตะ ในขณะที่เธอมองไปที่ โคนัน และ ยาฮิโกะ และเธอก็รู้สึกแปลก ๆ กับเรื่องนี้
ไม่ใช่เพราะ ไนโตะ อายุน้อยเกินกว่าจะเป็นครูได้
ด้วยความแข็งแกร่งของ ไนโตะ มันสมเหตุสมผลมากที่เขาจะมีลูกศิษย์
สิ่งที่แปลกก็คือ เขารับ 2 คนนี้เป็นศิษย์ แต่พวกเขาทั้ง 2 ดูเป็นคนธรรมดา ๆ จักระของพวกเขาก็อ่อนแอมากและดูเหมือนว่าพวกเขาจะไปถึงได้แค่นินจาระดับ จูนิน
แล้วทำไม ไนโตะ ถึงยอมสอนวิชานินจาให้พวกเขา?
ยิ่งไปกว่านั้น ทำไมเขาถึงเลือกสอนเด็ก 2 คนจาก หมู่บ้านอาเมะ ทั้ง ๆ ที่เขาสามารถเลือกสอนเด็กใน หมู่บ้านโคโนฮะ ได้ เพราะเท่าที่ ซึนาเดะ เห็นก็คือ โคนัน และ ยาฮิโกะ ก็ไม่ต่างจากเด็กปกติใน หมู่บ้านโคโนฮะ
“ผมไม่ได้บอกก็เพราะพวกเขาก็ไม่ได้มาจาก โคโนฮะ ผมเลยไม่รู้ว่าจะได้เจอกับพวกเขาอีกหรือเปล่า”
ไนโตะ พยายามอธิบาย
อย่างไรก็ตาม ซึนาเดะ ก็ยังไม่เชื่อในสิ่งที่ไนโตะ พูด เธอต้องการถามเขาเพิ่มอีก แต่ในเวลาเดียวกัน นางาโตะ ก็เดินเข้ามาหาอย่างช้า ๆ ด้วยท่าทางที่ดูลังเลเล็กน้อย
โอโรจิมารุ ยืนอยู่ข้าง ไนโตะ และ ซึนาเดะ แต่เขาไม่ได้มีส่วนร่วมในการสนทนานี้ เพราะเขาเหนื่อยจากการต่อสู้กับ ฮันโซ เกินกว่าที่จะพูดคุยด้วย
แต่เรื่องที่ ไนโตะ มีลูกศิษย์ ก็ทำให้เขาตกใจเล็กน้อย
ไม่ใช่แค่ ซึนาเดะ ที่สงสัย แม้แต่ โอโรจิมารุ ก็สงสัยเช่นกัน
เขามองไปที่ โคนัน และ ยาฮิโกะ แต่เขาก็ไม่เห็นถึงความพิเศษอะไรในตัวทั้งคู่เลย จากนั้นเขาก็มองไปที่ นางาโตะ ที่เพิ่งเดินมาถึง
โอโรจิมารุ มองไปที่ นางาโตะ ด้วยดวงตาที่ชั่วร้าย แต่ทันใดนั้นร่างกายของเขาก็สั่นขึ้นมาในทันที
จิไรยะ ก็เช่นกัน ทันทีที่เขารู้สึกได้ถึงพลังพิเศษที่มาจาก นางาโตะ เขาก็ก้าวถอยหลังด้วยความตกใจ
นั่นมันอะไร?!
ในขณะเดียวกัน โอโรจิมารุ ก็รู้สึกได้ถึงจิตสังหารที่น่ากลัวมากที่ออกมาจาก นางาโตะ และยิ่งตอนที่ นางาโตะ มาอยู่ใกล้ ๆ เขา มันทำให้เขารู้สึกเหมือนเขาเป็นมดที่กำลังจะโดนเหยียบ!
แต่ ยาฮิโกะ กลับไม่รู้สึกอะไรเลย เขาเดินไปหา นางาโตะ อย่างช้า ๆ แล้วหยุดอยู่ข้าง นางาโตะ
“นี้คือ นางาโตะ เราเจอเขาเมื่อ 2 วันก่อน…”
ยาฮิโกะ พร้อมที่จะแนะนำและพูดคุยเกี่ยวกับ นางาโตะ ให้ทุกคนรู้จัก แต่ก่อนที่เขาจะพูดได้จบประโยค ท่าทางของ นางาโตะ เปลี่ยนไป
ในขณะนี้ จิตสังหารของ นางาโตะ รุนแรงขึ้นเป็นอย่างมาก รัศมีของมันกระจายออกไปทั่วทุกทิศทาง
แคร๊ก!!!
พื้นดินเริ่มร้าวออกภายใต้แรงกดดันอันแรงกล้านี้ และผมสีแดงของเขาก็เริ่มลอยขึ้น…เผยให้เห็นดวงตาของเขาที่เป็น เนตรสังสาระ !
“อ๊า…!!”
ดูเหมือนว่า นางาโตะ จะหมดสติไปแล้วและสิ่งที่อยู่ตรงนี้คืออย่างอื่น
เป็นเพราะดวงตาที่ชั่วร้ายของ โอโรจิมารุ ทำให้ นางาโตะ นึกถึงเรื่องราวในอดีตในวันที่พ่อแม่ของเขาถูกสังหารได้ หัวใจของเขาจมลงสู่ความกลัวจนกระทั่งเขาไม่สามารถควบคุมสติได้
ในตอนนี้ เขาไม่สามารถควบคุมพลังของเขาได้อีกต่อไปและดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง
แคร๊ก!!!!
นี่คือพลังของ เพน 6 วิถี นั่นเอง และแม้แต่ โอโรจิมารุ และคนอื่น ๆ ก็รู้สึกได้ถึงพลังของมัน
“เป็นไปไม่ได้!!!”
“ดวงตานี้…เนตรสังสาระ!”
ทั้ง โอโรจิมารุ และ จิไรยะ รู้สึกตกใจมากและพวกเขาก็จำตาแบบนั้นได้ในทันที
ในเวลานี้ แม้แต่ โอโรจิมารุ ก็ไม่สามารถสงบสติของเขาได้ เขาเริ่มหายใจหนักขึ้นเรื่อย ๆ
ยิ่งไปกว่านั้น ทั้ง โอโรจิมารุ และ จิไรยะ ต่างรู้ดีว่าดวงตาเหล่านี้คืออะไรและมันมีพลังแบบไหน!
ในวินาทีต่อมา โอโรจิมารุ ก็พุ่งเข้าหา นางาโตะ
“เดี๋ยว!!”
“หยุดก่อน!”
ซึนาเดะ และ จิไรยะ ตกใจอย่างมากกับการกระทำของ โอโรจิมารุ พวกเขาต้องการหยุด โอโรจิมารุ แต่มันก็สายเกินไปแล้ว
ไนโตะ สามารถหยุด โอโรจิมารุ ได้อย่างง่ายดาย แต่เมื่อเห็นสภาพของ นางาโตะ แล้ว ไนโตะ ก็ขมวดคิ้วและด้วยสีหน้าแปลก ๆ เขาจึงอยากให้ โอโรจิมารุ ลองดู
ฟึ๊บ!!
งูตัวใหญ่จำนวนมากออกมาจากมือของ โอโรจิมารุ และพุ่งตรงไปหา นางาโตะ ทันที ในขณะที่พวกมันอ้าปากและพร้อมที่จะกัดเขา
ทันใดนั้น นางาโตะ ก็ระเบิดพลังออกมา
“ข่ายเทพพิชิตฟ้า!”
ตู้ม!!
พื้นรอบตัว นางาโตะ เริ่มสั่นไหวและเคลื่อนพลังบางอย่างที่ไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า ก็ระเบิดออกมาจากร่างของ นางาโตะ และระเบิดออกไปทั่วทิศทาง
พื้นไม่ได้แตกออก แต่มันกลายเป็นเศษในทันที เกิดเป็นหลุมลึกที่น่ากลัว และในไม่ช้า มันก็เริ่มกระจายออกไป
ด้วยพลังแบบนี้ ทุกคนรู้ดีว่าจะต้องหนี!
การโจมตีของ โอโรจิมารุ ถูกทำลายในทันที ด้วยพลังของ ข่ายเทพพิชิตฟ้า!
“แย่แล้ว!”
โอโรจิมารุ เผยให้เห็นความสยองขวัญในดวงตาของเขา เขารู้ได้ทันทีว่านี้คือพลังของ เนตรสังสาระ ดังนั้นเขาจึงรีบหนีโดยไม่ลังเล
ในเวลาเดียวกัน ท่าทางของ ซึนาเดะ และ จิไรยะ ก็เปลี่ยนไป แล้วพวกเขาก็กระโดดหนีในทันที
ไนโตะ ยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่งแล้วมองไปที่ นางาโตะ
การที่ นางาโตะ ไม่สามารถควบคุมพลังของเขาได้ มันเป็นเรื่องแปลกสำหรับ ไนโตะ เป็นไปได้ว่านี้เป็นเพียงพลังที่ระเบิดออกมาเมื่อเขาขาดสติหรือตื่นกลัว แต่มันก็ยังแปลกมากอยู่ดี
“ถอยก่อน!”
ในเวลาต่อมา ไนโตะ ก็คว้าเสื้อ ยาฮิโกะ แล้วโยน ยาฮิโกะ ไปด้านหลัง และ ไนโตะ ก็อุ้ม โคนัน ขึ้นมา และรีบหนีออกจากการระเบิดพลังนี้อย่างรวดเร็ว
การระเบิดพลังของ ข่ายเทพพิชิตฟ้า กระจายไปทุกทิศทาง มันรวดเร็ว รุนแรง และทำลายทุกสิ่งได้อย่างแท้จริง
ในตอนนี้ ไนโตะ มั่นใจว่า นางาโตะ ในตอนนี้ ไม่เสียสติไปแล้วก็กำลังถูกควบคุมอยู่
ทันใดนั้น การระเบิดก็สงบลง และดวงตาของ นางาโตะ ก็เยือกเย็นเป็นอย่างมาก จนดูเหมือนว่าดวงตาคู่นั้นจะแช่แข็งโลกได้ทั้งใบ!
เมื่อมองไปที่ดวงตาคู่นั้น ในที่สุด ไนโตะ ก็รู้ว่า นางาโตะ ไม่ได้หมดสติ เพราะไม่อย่างนั้นเขาก็คงจะไม่สามารถหยุดวิชาของเขาได้ และแน่นอนว่าเขาจะไม่มองมาด้วยสายตาแบบนี้
แม้ว่า นางาโตะ จะยังไม่หมดสติ แต่ก็เห็นได้ชัดว่านี่ไม่ใช่ตัวตนของเขา และไม่ต้องสงสัยเลยว่าตอนนี้เขากำลังถูกควบคุมอยู่
สายตาและจิตสังหารแบบนี้…มันเหมือนกับของ มาดาระ !
