1 หางเหลือบมองไปที่ นินจาซึนะ จากนั้นเขาก็มองกลับไปที่ ไนโตะ
“ถึงแม้ว่าแกจะเป็นคนทำให้เจ้าพวกนั้นปล่อยฉันออกมา…แต่แกก็ต้องตายไปกับพวกมัน!”
ทันใดนั้น 1 หางก็โจมตี ไนโตะ ด้วยการตะปบกรงเล็บในทันที
ฟึ้ม!!
ขณะที่กรงเล็บอันใหญ่โตของ 1 หาง พุ่งมาอย่างรวดเร็ว ก่อให้เกิดเป็นลมแรงที่พัดมาอย่างน่ากลัว ดูเหมือนว่ามันจะพังทุกอย่างและไม่มีอะไรสามารถหยุดมันได้!
“แย่แล้ว…ไม่มีใครสามารถหยุด 1 หางได้”
“ผู้อาวุโสกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่? หลังจากที่มันฆ่าศัตรูได้…รายต่อไปก็คือพวกเรา!”
เมื่อเห็นภาพนี้ นินจาซึนะ ต่างเกิดความสยองขึ้นในดวงตา แม้ว่า 1 หางจะไม่ได้เล็งเป้ามาที่พวกเขา แต่พวกเขาก็กลัวมากอยู่ดี ท้ายที่สุดแล้ผถึงแม้ว่า ไนโตะ เป็นศัตรู แต่อย่างน้อยเขาก็ยังเป็นมนุษย์
แต่ 1 หาง…มันเป็นสัตว์ประหลาด!
กรงเล็บขนาดใหญ่กำลังพุ่งลงมาและถ้าพวกเขาอยู่ใกล้ ไนโตะ พวกเขาก็จะกลายเป็นชิ้นเนื้ออย่างแน่นอน
ไนโตะ เงยหน้าขึ้นไปมองกรงเล็บขนาดใหญ่ที่กำลังพุ่งลงมาหาเขา
ใบหน้าของเขาก็ไม่มีความกลัวอยู่เลย แต่ดวงตาของเขากลับเผยให้เห็นถึงความเยือกเย็น
ที่จริงแล้ว 1 หาง ไม่จำเป็นต้องโจมตี ไนโตะ เพราะศัตรูที่แท้จริงของ 1 หางก็คือ นินจาซึนะ เพราะพวกเขาเป็นคนที่ผนึก 1 หางเอาไว้ และไม่ต้องสงสัยเลย 1 หางเกลียดพวกเขาเป็นอย่างมาก
แต่เหตุผลเดียวที่ 1 หางโจมตี ไนโตะ ก็เพราะ ไนโตะ ไม่สนใจเขา หรืออีกนัยหนึ่งก็คือ ไนโตะ ไม่กลัวเขา!
ในความคิดของ 1 หาง นินจาทั้งหมดก็เป็นแค่มดปลวก และพวกเขาก็ควรจะกลัวเขา แม้แต่ ไนโตะ ก็ไม่ควรได้รับการยกเว้น!
แต่ไอ้เด็กคนนี้กลับไม่สนใจเขา!
ไนโตะ รู้ดีว่า 1 หางเป็นตัวอะไร เขาจึงต้องการสังสอน 1 หางว่าเขาไม่เหมือนกับมดปลวกเหล่านั้น ดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะไม่หลบการโจมตีของ 1 หาง!
วิ้ง!!!
ในวินาทีต่อมา ไนโตะ ก็กำหมัดของเขา จากนั้นแสงสีขาวก็ปรากฏขึ้นมารอบ ๆ หมัดของเขา จากนั้นเขาก็หันไปทางกรงเล็บขนาดใหญ่นั้นแล้วต่อยออกไป
ขนาดหมัดของ ไนโตะ เมื่อเทียบกับกรงเล็บของ 1 หางแล้วมันก็มีขนาดเล็กกว่ามาก
อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ใช่การต่อสู้ที่วัดกันด้วยขนาด แต่พลังคือสิ่งที่สำคัญที่สุด!
แคร๊ก!!
ไนโตะ ต่อยไปที่กรงเล็บของ 1 หางและทันใดนั้นอากาศก็แตกเป็นเสี่ยง ๆ
อากาศด้านบน ไนโตะ แตกออกเหมือนกระจก
พลังสั่นสะเทือน ปะทะเข้ากับ กรงเล็บของ 1 หาง ในทันที
“อะไรกัน?!”
1 หาง สับสนเล็กน้อย เขารู้สึกว่าเหมือนมีบางอย่างหยุดกรงเล็บของเขาเอาไว้
แต่มันไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น ในวินาทีต่อมา กรงเล็บและแขนข้างนั้นทั้งหมดของเขาก็ถูกทำลาย!
แม้แต่ร่างขนาดใหญ่ของ 1 หาง ก็กระเด็นออกไปด้วย พลังสั่นสะเทือน และตกลงบนพื้นอย่างแรง
1 หาง เบิกตากว้างเมื่อมองไปที่ ไนโตะ ด้วยความตกตะลึง
สิ่งที่ทำให้ 1 หาง ตกใจ ไม่ใช่พลังหมัดของ ไนโตะ หรือการที่ ไนโตะ สามารถทำลายแขนของเขาได้…แต่เป็นการที่ ไนโตะ ทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดได้ต่างหาก!
น่าเหลือเชื่อ!!
ความเจ็บปวดเป็นแบบนี้งั้นเหรอ?
1 หาง ไม่เคยรู้สึกเจ็บปวดแบบนี้มาก่อน ตั่งแต่เขาเกิดมา นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้สัมผัสกับความรู้สึกแบบนี้
แม้ว่าอวัยวะของ 1 หางจะถูกทำลายด้วยคาถานินจา แต่เขาก็จะไม่รู้สึกเจ็บปวดเลย และเขาก็จะกลับสู่สภาพเดิมเมื่อเวลาผ่านไประยะหนึ่ง
และมันก็เป็นเรื่องที่ยากมากที่จะฆ่า สัตว์หาง ได้ เพราะแม้ว่ามันจะถูกฆ่า แต่จักระของพวกเขาก็จะไม่หายไป แล้วพวกเขาก็จะเกิดใหม่อีกครั้งหลังจากผ่านไประยะหนึ่ง
แต่หมัดของ ไนโตะ ทำให้ 1 หาง รู้สึกได้ถึงความเจ็บปวด ซึ่งแตกต่างจากนินจาคนอื่นอย่างสิ้นเชิง!
ทันใดนั้น 1 หาง ก็เค้นจักระออกมาเป็นจำนวนมาก ซึ่งทำให้สถานที่รอบตัวเขาสั่นสะเทือน แล้วทรายก็เริ่มยกตัวขึ้นและรวมตัวกันอีกครั้ง และในไม่ช้าแขนของเขาก็ฟื้นฟูกลับมาเป็นเหมือนเดิม
ห่างออกไป นินจาซึนะ ที่เห็นภาพนี้ ทันใดนั้นเหงื่อก็ผุดขึ้นมาบนหน้าของพวกเขา
พวกเขารู้ว่า ไนโตะ นั้นแข็งแกร่งมากและพวกเขาก็ไม่ประหลาดใจที่เขาสามารถทำลายแขนของ 1 หาง ได้ แต่สิ่งที่ทำให้พวกเขากลัวก็คือ ความจริงที่ว่า สัตว์ประหลาดตัวนี้…ยังไม่ตาย!
“คนในหมู่บ้านอพยพออกไปหมดแล้วใช่ไหม”
“ใช่ พวกเขาอพยพออกไปไกลแล้ว”
“สถานการณ์ตอนนี้เลวร้ายมาก ผู้ประกอบพิธีกรรมสีเลือดแห่งโคโนฮะ ไม่สามารถเอาชนะ 1 หาง ได้ แล้วถ้าเขายอมแพ้แล้วหนีไป เราก็จะได้เจอกับความเลวร้ายที่แท้จริง”
นินจาซึนะ ยังคงก้าวถอยไปเรื่อย ๆ ในขณะที่พวกเขาดูหวาดกลัวเป็นอย่างมาก
……
ในสนามต่อสู้
1 หาง ฟื้นฟูแขนของเขากลับมาแล้ว จากนั้นเขาก็จ้องมองไปที่ ไนโตะ ในขณะที่เขาดูสับสนมาก เขาไม่รู้ว่า ไนโตะ สามารถทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดได้อย่างไร
สิ่งเดียวที่เขารู้ก็คือเขาเกลียดความรู้สึกแบบนั้น และเขาก็ต้องการฆ่า ไนโตะ ที่ทำให้เขารู้สึกแบบนั้น!
“คาถาลม : กระสุนอากาศต่อเนื่อง!”
ครั้งนี้ 1 หาง ไม่ได้ใช้กรงเล็บในการโจมตี ไนโตะ แต่คราวนี้เขาเอาจริงมาก!
ตู้ม!!!
จักระที่น่าสยดสยองถูกเค้นออกมาเป็นจำนวนมาก และกระสุนอากาศก้อนใหญ่ก็พุ่งไปหา ไนโตะ
แม้ว่ามันจะไม่ใช่ กระสุนสัตว์หาง แต่พลังของคาถานี้ก็ทรงพลังมาก และแม้ว่ามันจะไม่ใช่คาถานินจาระดับ S แต่มันก็เพียงพอแล้วที่จะถูกจัดให้อยู่ใน คาถานินจาระดับสูง!
อย่างไรก็ตาม เมื่อต้องเผชิญหน้ากับคาถานี้ แต่ ไนโตะ ก็ไม่แม้แต่ขยับตัว เขาแค่ยืนนิ่งอยู่ที่เดิมแล้วต่อยหมัดออกไป
ตู้ม!!!
พลังหมัดของ ไนโตะ ทำลายพื้นดินใต้เขาพร้อมกับกระสุนอากาศที่พุ่งตรงมาหาเขา
หลังจากนั้น ไนโตะ ก็เริ่มเดินหน้าเข้าไปหา 1 หาง ทีละก้าว ๆ
การต่อสู้กับ สัตว์หาง นั้นเป็นเรื่องยากที่จะเอาชนะมาได้
แต่ ไนโตะ มีพลังที่สามารถต่อสู้กับ สัตว์หาง ได้อย่างซึ่ง ๆ หน้า!!
“ผู้ชายคนนี้…”
1 หาง มองไปที่ ไนโตะ ที่กำลังเดินเข้ามาหาเขา และเขาก็ได้แต่รู้สึกแปลกใจ
เขาไม่เคยเจอนินจาที่สามารถต่อสู้กับเขาได้มาก่อน!
ชายคนนี้ไม่แม้แต่คิดจะหลบการโจมตีของเขา ชายคนนี้มีพลังมากขนาดนี้ได้ยังไง?!
1 หาง รู้สึกเหมือนกับโดนดูถูกและก็รู้สึกโกรธมาก ทันใดนั้นเขาก็โจมตี ไนโตะ อีกครั้ง
“คาถาลม : กระสุนอากาศต่อเนื่อง!”
ตู้ม! ตู้ม!! ตู้ม!!!
คราวนี้ 1 หาง โจมตีออกไปหลายครั้ง และพลังที่ออกมาก็รุนแรงมากกว่าเดิม
ความจริงแล้ว สัตว์หาง ก็ไม่ได้แข็งแกร่งเท่าไรนัก แต่ปริมาณจักระที่มีมากกว่ามนุษย์เป็นอย่างมากจึงทำให้มันแข็งแกร่ง แน่นอนว่ายกเว้นแต่ คิซาเมะ ที่มีจักระเท่ากับ 1 หาง แต่มันก็แทบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะมีใครมีจักระเทียบเท่ากับ สัตว์หาง ได้
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับ กระสุนอากาศ ขนาดมหึมาเหล่านี้ แต่ ไนโตะ ก็ยังคงเลือกที่จะไม่หลบการโจมตีอยู่ดี และเขาก็ยังต่อยหมัดกลับไปเช่นเดิม
ไม่ว่าคุณจะโจมตีมามากแค่ไหน ฉันก็จะทำลายมันทิ้งให้หมด!
ตู้ม! ตู้ม!! ตู้ม!!!
ไนโตะ ต่อยออกไป และทุกอย่างในทิศทางนั้นก็ถูกทำลาย กระสุนอากาศ ทั้งหมดถูกทำลายและทำให้เกิดการระเบิดครั้งใหญ่
แต่ ไนโตะ ก็ไม่ได้หยุดเดินและยังคงเดินตรงไปยัง 1 หาง เรื่อย ๆ มันเป็นตาของเข้าแล้วที่จะโจมตีกลับไปบ้าง!
