เนื่องจากการปรากฏตัวของ ไนโตะ ใน มหาสงครามโลกนินจาครั้งที่ 2 ทำให้สิ่งต่าง ๆ เปลี่ยนไปอย่างมากมาย
ในการ์ตูน หมู่บ้านคุโมะ และ หมู่บ้านซึนะ จะต้องต่อสู้กัน แต่ตอนนี้มันกลายเป็นว่า หมู่บ้านคุโมะ มาต่อสู้กับ หมู่บ้านอิวะ แทน และ หมู่บ้านอิวะ ก็แพ้ไปในที่สุด (โคโนฮะ สู้กับ ซึนะ และ โคโนฮะ ชนะ)
กองทัพอิวะ แตกพ่ายไปแล้ว พวกเขาบาดเจ็บล้มตายเป็นจำนวนมากในสงครามครั้งที่ผ่านมา
หมู่บ้านคิริ ไม่ได้เข้าร่วมในสงครามครั้งนี้ ดังนั้นหมู่บ้านที่ยังคงอยู่ในสงครามครั้งนี้ก็เหลือเพียง โคโนฮะ และ คุโมะ เท่านั้น
แคว้นแห่งไฟ ได้รับทรัพยากรจำนวนมากจากการเข้ายึด แคว้นแห่งลม
โคโนฮะ เป็นหมู่บ้านที่ได้รับชัยชนะสูงสุดในสงครามครั้งนี้ และพวกเขาก็ต้องขอบคุณ ไนโตะ
ไนโตะ จิบชาในแก้วของเขาอีกครั้งแล้วมองไปที่ ซารุโทบิ
“ท่านโฮคาเงะ ผมเกลียดความยุ่งยาก ผมอยู่ว่าง ๆ ถ้าท่านจะเสนอตำแหน่งให้ผม มันก็จะมีเรื่องต่าง ๆ ตามมามากมาย และผมไม่อยากทำเรื่องพวกนั้น”
ไนโตะ พูดออกมาอย่างชัดเจนมากในประโยคเดียว เขาไม่ต้องการตำแหน่งใด ๆ เขาไม่ได้อยากเป็น ผู้บัญชาการหน่วยลับ ไม่ต้องพูดถึงตำแหน่ง โฮคาเงะ หรือแม้แต่ผู้ช่วยโฮคาเงะ ก็ตาม
คำพูดเหล่านี้ทำให้หัวใจของ ซารุโทยิ สั่นไหวอยู่ครู่หนึ่ง
หาก ไนโตะ ไม่สนใจสถานะหรือตำแหน่งจริง ๆ หากเขาพูดความจริง ซารุโทบิ ก็ไม่ควรกลัว ไนโตะ หรือกลัวว่าจะถูกคุกคามอีกต่อไป
คนที่ไม่มีความทะเยอทะยานแบบนั้น จะไม่มีทางเป็นภัยคุกคามอย่างแน่นอน
แต่ ซารุโทบิ ก็ไม่แน่ใจว่า ไนโตะ พูดความจริงหรือไม่ และแม้ว่า ไนโตะ จะไม่มีความทะเยอทะยานที่จะเป็น โฮคาเงะ แต่นั้นก็ทำให้เห็นได้ชัดว่า ไนโตะ ต้องการเป็นอิสระ
ไนโตะ ไม่ต้องการผูกมัดกับอะไรทั้งสิ้น เขาแค่ต้องการปกป้องคนที่เขาใส่ใจ
“ผมขอถามอะไรอย่างสิครับ…”
ไนโตะ เหลือบมองรอบ ๆ ตัวเขา เขากำลังอยู่ใน ห้องทำงานโฮคาเงะ และเขาก็ต้องพูดอย่างระมัดระวังไม่ให้ใช้คำพูดที่ไม่ดีออกไป…แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็จำเป็นต้องถาม
“อุซึมากิ คุชินะ เธอกลายเป็น…”
“ใช่”
ซารุโทบิ ขัดจังหวะ ไนโตะ เพราะเขารู้ว่า ไนโตะ จะถามว่า คุชินะ กลายเป็น พลังสถิตร่าง แล้วหรือยัง และเขาก็ไม่ประหลาดใจที่ ไนโตะ รู้เรื่องนี้
อย่างไรก็ตาม เรื่องนี้ก็จัดว่าเป็นข้อมูลลับสุดยอด แม้แต่ 3 นินจาในตำนาน ก็ไม่รู้เรื่องนี้
ท้ายที่สุดแล้ว คุชินะ ก็ยังเป็นเด็กและอ่อนแอ ดังนั้นเธอจึงต้องได้รับการปกป้อง
แม้ว่า ไนโตะ จะรู้อยู่แล้ว แต่เขาก็ต้องการยืนยันให้แน่ใจ
“ถ้าอย่างนั้นก็ไม่เป็นไร”
ไนโตะ ยักไหล่ จากนั้นเขาก็หยิบแก้วชาขึ้นมาจิบแล้วพูดว่า “มีอีกเรื่องหนึ่ง คือผมสนใจวิชานินจาบางอย่างใน ม้วนคัมภีร์ลับ”
ไม่ว่า ซารุโทบิ จะว่ายังไง แต่ ไนโตะ ก็ต้องบอกออกไปตรง ๆ
หลังจากที่ ซารุโทบิ ฟังสิ่งที่ ไนโตะ ต้องการ ดวงตาของเขาก็เบิกกว่าขึ้นเล็กน้อย จากนั้นเขาก็ยิ้มแล้วพูดว่า “ทำไมจะไม่ได้ละ”
อะไรน่ะ?
ไนโตะ รู้สึกแปลก ๆ เล็กน้อย มีบางอย่างผิดปกติ
ไนโตะ บอก ซารุโทบิ ว่าเขาไม่ต้องการตำแหน่งใด ๆ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังแข็งแกร่งมากจนอาจเป็นภัยคุกคามได้ แต่ทำไม ซารุโทบิ ถึงยังไว้ใจเขาอยู่ละ!
พวกเขาไม่สามารถควบคุม ไนโตะ ได้ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไม ดันโซ จึงไม่ยอมรับการมีอยู่ของเขา
และตอนนี้ ไนโตะ ก็ต้องการเห็น ม้วนคัมภีร์ลับ
ม้วนคัมภีร์ลับ เป็นม้วนคัมภีร์ที่บันทึกทุกวิชาคาถานินจาของ โคโนฮะ ตั่งแต่เริ่มก่อตั้งหมู่บ้าน ไม่เว้นแม้แต่วิชาลับหรือวิชาต้องห้าม วิชาที่สำคัญที่สุดใน ม้วนคัมภีร์ลับ ก็คือวิชาของ โฮคาเงะ รุ่นที่ 2 ซึ่งแต่ละวิชาล้วนแล้วแต่เป็นวิชาที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก แต่ก็ยากที่จะเรียนรู้
ม้วนคัมภีร์ลับ มีรายละเอียดแม้แต่เรื่องของการศึกษาวิชา คาถาสัมภเวสีคืนชีพ ของ โฮคาเงะ รุ่นที่ 2 ถ้าหากไม่มีข้อมูลเหล่านั้น โอโรจิมารุ ก็คงจะไม่สามารถทำมันได้สำเร็จ
หาก ไนโตะ ได้ ม้วนคัมภีร์ลับ มา ไม่ต้องสงสัยเลยว่าความแข็งแกร่งของเขาจะเพิ่มขึ้นอีกมาก!
เป็นไปได้ไหมที่ ซารุโทบิ อยากให้ ไนโตะ แข็งแกร่งขึ้น?
อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาก็คิดว่า ซารุโทบิ คงจะไม่มีทางเลือกและต้องยอมตกลง
เพราะเป็นเรื่องยากที่จะปฏิเสธคำขอของ ไนโตะ เพราะมันจะทำให้ความสัมพันธ์ของพวกเขาแย่ลงกว่าเดิม
โดยไม่ลืมว่า ซารุโทบิ ไม่ได้คิดจะควบคุม ไนโตะ เหมือนกับ ดันโซ หรือว่าเขาต้องการผลักดัน ไนโตะ ให้ไปถึงที่สุด
“มากับฉัน”
ซารุโทบิ ยืนขึ้นและเดินนำ ไนโตะ ออกไปยังห้อง ๆ หนึ่งที่ใช้เก็บ ม้วนคัมภีร์ลับ
ม้วนคัมภีร์ลับ ไม่ได้ถูกป้องกันโดยนินจาหลายทีมเพียงเท่านั้น แต่ยังมีผนึกปิดปั้นอยู่อีกหลายชั้น
หลังจากที่ ซารุโทบิ คลายผนึก แล้วเขาก็นำ ม้วนคัมภีร์ลับ มอบให้ ไนโตะ
ในขณะนั้นการแสดงออกของ ซารุโทบิ ก็ดูจริงจังมาก
“เธอเอามันไปได้ แต่เธอต้องเอามาคืนภายใน 3 วัน”
“และจงจำไว้ว่า วิชาคาถาต่าง ๆ ที่อยู่ในนั้น จะต้องไม่รั่วไหลออกมาได้เด็ดขาด!”
เมื่อมองไปที่ ม้วนคัมภีร์ลับ ในมือของเขา ไนโตะพ ก็ยังยังคงรู้สึกประหลาดใจอยู่เล็กน้อย เขาไม่คิดว่ามันจะง่ายขนาดนี้
ไนโตะ คิดว่าถ้าเขาไม่ได้มันมาเขาก็จะยอมแพ้ เพราะเขาก็พร้อมที่จะออกเดินทางอีกครั้งเพื่อตามหาวิธีฝึก อาภรณ์สายฟ้าขั้น 3
แต่ตอนนี้ หลังจากที่เขาได้รับ ม้วนคัมภีร์ลับ มา มันก็เป็นเรื่องธรรมดาที่เขาจะให้ความสำคัญกับมัน และวิชาลับภายในนั้น
หลังจากที่เขาพยักหน้าเบา ๆ ให้ ซาคุโทบิ เขาก็เดินออกจาก สำนักงานโฮคาเงะ พร้อมกับ ม้วนคัมภีร์ลับ
ในขณะที่ ซารุโทบิ กำลังมองดู ไนโตะ เดินจากไป เขาก็รู้สึกโล่งใจเล็กน้อยและแววตาของเขาก็มีความลึกลับบางอย่างอยู่
หลังจากที่ ไนโตะ กลับถึงบ้าน เขาก็ใช้สัมผัสพิเศษของเขาเพื่อตรวจสอบให้แน่ใจว่าไม่มีใครตามเขามา
ท้ายที่สุดแล้ว ม้วนคัมภีร์ลับ ต้องอยู่ในความคุ้มคลองเพื่อให้มันปลอดภัยอยู่เสมอ ดังนั้นก็ควรจะมี หน่วยลับ ติดตามเขามาเพื่อให้แน่ใจว่ามันจะไม่ถูกขโมย แต่กลับไม่มีใครตามมาเลยแม้แต่คนเดียว
นี่ทำให้ ไนโตะ รู้สึกแปลกและเขาก็สงสัยทุกอย่างตั้งแต่แรกแล้ว
แต่หลังจากที่ ไนโตะ เปิดมันออก เขาก็ตกตะลึงเป็นอย่างมาก
ไม่ว่าจะเป็น เทพอัสนีเวหา , คาถาสะกดปิดผนึกซากอสูร , คาถาสัมภเวสีคืนชีพ หรือวิชาต้องห้ามอื่น ๆ พวกมันทั้งหมดหายไปจาก ม้วนคัมภีร์ลับ นี้ เหลือแต่เพียงแค่วิชาพื้นฐานอย่าง คาถาแยกเงา เท่านั้น
ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่เป็นของปลอม!
