“ขอโทษที่ ฉันแค่รู้สึกไม่ค่อยคุ้นเคยกับสถานการณ์แบบนี้ แต่…”
ไนโตะ ยิ้มให้เธอ จากนั้นเขาก็ก้าวไปข้างหน้าและกอดเธออีกครั้ง
คุชินะ เหมือนอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ทันใดนั้นเธอก็ลืมตากว้างในขณะที่มือของ ไนโตะ โอบตัวเธอเอาไว้ เธอดูเขินมากและเธอก็พยายามที่จะต่อต้านมัน แต่หัวใจเธอกลับไม่ยอมทำตาม
ทั้งคู่กอดกันอยู่นาน ราวกับว่าโลกนี้มีเพียงเรา 2
แม้ว่าเธอจะไม่ยากออกไปจากอ้อมแขนของ ไนโตะ แต่ตอนนี้แก้มของเธอก็แดงมากและเธอก็กัดริมฝีผากของเธอ ในขณะที่เธอมองไปที่ ไนโตะ เธอไม่รู้จะพูดอะไรอยู่พักหนึ่ง
“อิตาบ้า!”
เธอพูดสิ่งเดียวที่คิดได้ออกมา และผลักตัวออกจาก ไนโตะ
“มาอยู่บ้านคนอื่นโดยไม่ได้รับอนุญาต”
ไนโตะ มองไปที่เธอแล้วยิ้ม จากนั้นหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปเป็นความเจ้าเล่ห์และพูดว่า “เธอไม่คิดว่า…เธอจะทำอะไรให้ฉันบ้างเหรอ?”
“ฮ๊ะ!”
ใบหน้าของ คุชินะ แดงก่ำขึ้นยิ่งกว่าเดิม และเธอก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “ทะ…ทะ…ทำอะไร!”
“ก็…เธอมาอาศัยอยู่ในบ้านของฉัน เธอก็ควรจะจ่ายฉันด้วยอะไรบ้างอย่างไม่ใช่เหรอ?”
ทันใดนั้น แปลวไฟก็ปรากฏขั้นในดวงตาของเธอ และควันก็ออกมาจากหัวของเธอ เมื่อ ไนโตะ เห็นดังนั้นเขาก็กดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา
“เชอะ!!!’
คุชินะ ไม่สามารถต่อปากต่อคำกับ ไนโตะ ได้อีกต่อไป ดังนั้นเธอจึงหันหลังกลับและกำลังจะเดินออกจากห้องไป
เมื่อเห็นสิ่งนี้ ไนโตะ ก็ยิ้มออกมา
หลังจากนั้น คุชินะ ก็ไม่รู้สึกถึงการเคลื่อนไหวใด ๆ ของ ไนโตะ และทันใดนั้นเธอก็รู้สึกกังวลขึ้นมาเป็นอย่างมาก เธอกลัวว่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นจะเป็นแค่ฝันของเธอ เธอจึงอดไม่ได้และต้องหันหลังกลับไปหา ไนโตะ
แต่ทันทีที่เธอหันกลับมา เธอก็ต้องตกใจ เมื่อใบหน้าของ ไนโตะ เข้ามาอยู่ใกล้กับเธอจนแก้มติดกัน
ทันใดนั้น คุชินะ ก็ผงะออกไป ในขณะที่ ไนโตะ ยังคงยืนนิ่งและชี้นิ้วตรงมาที่เธอ “ฮ่าฮ่าฮ่า อย่างที่ฉันคิดไว้เลย เธออดไม่ได้ที่จะจูบผู้ชายหล่อ ๆ อย่างฉันจริง ๆ ด้วย”
“…”
ทันใดนั้น คุชินะ ก็โกรธขึ้นมาจริง ๆ เธอกำหมัดไว้แน่นแล้ววิ่งเข้าหา ไนโตะ
“ฉันหิวอะ”
ทันใดนั้นความโกรธของเธอก็ดับลงทันทีที่ได้ยินเขาพูด และทุกอย่างก็กลับมาเหมือนเดิม
หลังจากนั้นไม่นาน คุชินะ ก็สงบลงและเดินตรงไปที่ห้องครัว หลังจากที่ ไนโตะ ขอร้องให้เธอทำอาหารให้เขากิน
ไนโตะ พลาดช่วงเวลาเหล่านี้มามาก และ คุชินะ ก็รอคอยการกลับมาของเขาอยู่ทุกวัน ไม่ต้องพูดถึงว่าอาหารของเธออร่อยแค่ไหน
บางทีมันอาจจะไม่อร่อยในตอนแรก แต่เธอก็พยายามอย่างหนักเพื่อที่จะทำมันให้อร่อยขึ้น
หลังจากรับประทานอาหารใครมือนี้ ไนโตะ ไม่ได้ต้องการอะไรเลย นอกจากการที่เขาจะได้อยู่กับเธอ
และเวลาแห่งความสุขย่อมผ่านไปอย่างรวดเร็วเสมอ
ในตอนนี้ ทั้งหมู่บ้านกำลังตกอยู่ในความโกลาหล นินจา ทุกคนต่างตรวจสอบทั้งใต้ดินและบนพื้นดินของหมู่บ้าน
ไม่ว่าจะเป็น ซารุโทบิ , หน่วยลับ หรือแม้แต่ ชาวบ้าน พวกเขาทั้งหมดตื่นตระหนก
เหตุผลก็เพราะข้อความสั้น ๆ ที่ส่งต่อกันมา
ผู้ประกอบพิธีกรรมสีเลือดแห่งโคโนฮะ…กลับมาแล้ว!
เมื่อไม่นานมานี้เพิ่งจะมีการประกาศการตายของเขา และพวกเขาก็เพิ่งจะสร้างรูปปั้นให้เขา เรื่องนี้จึงทำให้พวกเขาตกใจเป็นอย่างมาก
หลังจากได้ยินข่าวนี้ แม้แต่ มินาโตะ ก็ตกใจเช่นกัน แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา ท้ายที่สุดแล้ว ไนโตะ ก็เป็นนินจาที่ไม่มีใครสามารถเอาชนะได้จริง ๆ
สำรับ ซึนาเดะ เมื่อเธอได้รับข่าวนี้ เธอก็รีบตรงไปที่บ้านของ ไนโตะ ทันที เธอไม่สนใจว่า คุชินะ จะอยู่กับเขาหรือเปล่า เธอแค่ต้องการจะต่อยเขาเท่านั้น
ไนโตะ ค้นพบโดยบังเอิญว่าสาว ๆ รอบตัวเขาต่างมีความอันตรายทุกคน…
อย่างไรก็ตาม เมื่อ ซึนาเดะ มาถึง คุชินะ ก็หยุดเธอด้วยสายตาที่ดุดัน แต่เมื่อ ซึนาเดะ ได้เห็น ไนโตะ เธอก็รู้สึกมีความสุขจริง ๆ
ไนโตะ มีความสุขมากที่ คุชินะ กล้าเข้าไปหยุดผู้หญิงที่ไม่ควรเข้าไปเล่นด้วยอย่าง ซึนาเดะ!
โชคดีที่ คุชินะ ก็ยังพูดคุยกับ ซึนาเดะ แบบเป็นปกติหลังจากที่เธอหยุด ซึนาเดะ ไว้
หลังจากที่ ซึนาเดะ กลับไป คุชินะ กับ ไนโตะ ก็กลับมาพูดคุยกันตามปกติอีกครั้ง
บางคนมีความสุขจริง ๆ กับเรื่องนี้
และแน่นอนว่ามีคนบางกลุ่มที่ไม่มีความสุข
ตระกูลอุจิฮะ ไม่พอใจกับข่าวนี้
ความรู้สึกนี้อบอวนอยู่เต็มห้อง ในขณะที่ผู้อาวุโสของตระกูล นั่งรวมตัวกันเป็นกลุ่มที่น่ากลัว!
“ทำไมมันไม่ตาย ทำไมไอ่เด็กบ้าคนนั้นถึงไม่ตาย!”
พวกเขาทุกคนมีดวงตาสีแดงและเคียดแค้น เมื่อพูดถึงการกลับมาของ ไนโตะ
……..
ขณะที่ทั้งหมู่บ้านกำลังวุ่นวาน ดันโซ ก็ได้นำ นินจาหน่วยราก ไปซ่อนตัวอยู่ในภูเขาแห่งหนึ่ง ซึ่งอยู่ระหว่างแนวป้องกันของ อิวะ และ คุโมะ
ทั้ง 2 หมู่บ้านต้องการมาเจรจาพูดคุยกัน และ ดันโซ ก็มาเพื่อทำลายการเจรจาของพวกเขา
“ที่เราจำเป็นต้องแต่งตัวให้เหมือนกับ นินจาอิวะ ก็เพราะ ถ้ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับ ทีมคุโมะ ในระหว่างทางที่มาเจรจา อิวะ ก็จะต้องเป็นคนรับผิดชอบ และแม้ว่าเราจะไม่สามารถทำลายพวกมันได้ทั้งหมด แต่ คุโมะ ก็จะโทษ อิวะ ในสิ่งที่เกิดขึ้น”
ดันโซ มองไปที่นินจาของเข จากนั้นเขาก็พูดออกมาเบา ๆ ด้วยดวงตาและน้ำเสียงที่เย็นชา
“เราควรใช้การตายของ ไรคาเงะ ให้เป็นประโยชน์ เราต้องป้องกันไม่ให้สงครามสิ้นสุดลง”
เมื่อพูดจบแล้ว ดันโซ ก็แทนน้ำในกาต้มน้ำลงในแก้ว
ในขณะนั้นก็มีนินจาคนหนึ่งวิ่งเข้ามาหาเขาอย่างรวดเร็ว
“ท่านดันโซ มีข่าวด่วนครับ!”
“ไนโตะ ยังไม่ตาย และตอนนี้เขาก็กลับมาที่ โคโนฮะ แล้วครับ!”
เก๊งเก๊ง!!
เสียงกาต้มน้ำหล่นลงกับพื้น
ดันโซ ดูสับสนมาก ในขณะที่การแสดงออกของ นินจาหน่วยราก ยังคงเยือกเย็นเหมือนเดิม
………
ข่าวนี้แพร่กระจายไปทั่วหมู่บ้าน จากนั้นก็ไปทั่ว แคว้นแห่งไฟ และในที่สุดทั่วโลกก็รับรู้!
ความเร็วในการกระจายข่าวเรื่องนี้ช่างน่าหวาดกลัวมาก ในเวลาไม่นานนัก ทั่วโลกก็ได้ยินข่าวนี้
ข่าวนี้ทำลายทุกข้อสรุปของทุกคน
ไนโตะ ยังไม่ตาย ซึ่งทำให้ผู้คนจำนวนมากตกใจ รวมทั้ง มิซึคาเงะ และ ซึจิคาเงะ ด้วยเช่นกัน!
ไนโตะ ไม่ได้จบชีวิตลงในการต่อสู้กับ ไรคาเงะ แต่เขาฆ่า ไรคาเงะ ได้ และเขาก็รอดชีวิตมาได้!
เขาเคยฆ่า คาเงะ มาก่อนหน้านี้ แต่ทุกคนเชื่อว่ามันเป็นแค่โชคดีของเขาเท่านั้น เพราะ คาเสะคาเงะ นั้นอ่อนแอ
แต่ตอนนี้ เขาได้ฆ่า คาเงะ คนที่ 2 ซึ่งก็คงไม่ใช่โชคช่วยอีกต่อไป มีคำอธิบายเพียงคำเดียวสำหรับเรื่องนี้
นั่นก็คือ ไนโตะ นั้นแข็งแกร่งมาก มีอำนาจมากและเกือบจะเป็นอมตะ!
เมื่อข่าวนี้แพร่สะพัดออกไป ผู้ประกอบพิธีกรรมสีเลือดแห่งโคโนฮะ ก็ได้รับฉายาใหม่ว่า เทพเจ้าแห่งนินจา!
เทพเจ้า เป็นตำแหน่งสูงสุดของธรรมชาติ และพวกเขาไม่สามารถหาคำอื่นใดเพื่อมาอธิบายผู้ชายอย่าง ไนโตะ ได้ นอกจากคำว่า เทพเจ้า!
ฮันโซ ครั้งหนึ่งเคยเป็นผู้ชายที่ถูกเรียกว่า ครึ่งเทพ แต่ ไนโตะ ได้แสดงให้เห็นแล้วว่าเขาแข็งแกร่งกว่าและสามารถเอาชนะ ฮันโซ ได้!
สำหรับ ฮันโซ หลังจากที่เขารู้ข่าวนี้ เขาก็รู้สึกงง ๆ แต่ในที่สุดเขาก็สูดหายใจเข้าลึก ๆ และเผยให้เห็นภาพที่แปลกประหลาดในสายตาของเขา
ครั้งหนึ่งเขาเคยต่อสู้กับ ไนโตะ เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา ไนโตะ นั้นแข็งแกร่ง แต่เขาก็ไม่ได้แข็งแกร่งเช่นนี้ หากไม่มี 3 นินจาในตำนาน คอยช่วยเหลือ ไนโตะ เขาก็คิดว่าเขาสามารถฆ่า ไนโตะ ได้
แต่ตอนนี้ ไนโตะ แข็งแกร่งขึ้นมาก ซึ่งทำให้เขามีความรู้สึกที่น่ากลัวเกิดขึ้น ถ้าพวกเขาทั้ง 2 ต้องต่อสู้กันอีกครั้ง ไนโตะ จะสามารถเอาชนะเขาได้ และฆ่าเขาได้อย่างง่ายดายแน่นอน!
“นินจาโคโนฮะ จัดการได้ยากเสมอ”
เขาอยู่ในสถานที่แห่งหนึ่งใน แคว้นแห่งฝน แล้วเขาก็มองไปยังทิศทางของ แคว้นแห่งไฟ
คำเหล่านี้ ก็เป็นคำพูดเดียวกันกับที่ คาเงะ คนอื่น ๆ พูดด้วยเช่นกัน
ด้วยข่าวการกลับมาของ ไนโตะ ทำให้ แคว้นแห้งไฟ เริ่มกลับมาแข็งแกร่งอีกครั้ง
ไม่มีหมู่บ้านไหนที่อยากเสี่ยงโชคกับการโจมตีแคว้นแห่งนี้ พวกเขาทั้งหมดขอสงบศึกและยอมจ่ายค่าคุ้มครองให้กับ แคว้นแห่งไฟ เพื่อให้สงครามยุติลง
เมื่อมาถึงจุดนี้ มหาสงครามโลกนินจาครั้งที่ 2 ก็สิ้นสุดลงในที่สุด!
ติดตามข่าวสารจากเพจ Facebook : Chan’s Translation นิยายแปลไทย@TranslatedByMild
