ภาพของภูเขาที่ถล่มลงมาช่างเป็นภาพที่น่ากลัวเป็นอย่างมาก
ทุกอย่างถูกทำลาย
7 หาง ที่นอนกองอยู่ต่อหน้า ไนโตะ กำลังมอง ไนโตะ ด้วยสายตาที่เคียดแค้นเป็นอย่างมาก สภาพของเขาในตอนนี้ไม่ต่างไปจากสัตว์เลี้ยงตัวเล็ก ๆ ที่ถูกเจ้านายกระทืบ!
ไนโตะ มองไปที่ 7 หาง จากนั้นเขาก็พูดด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลว่า
“ดูเหมือนว่านายจะยอมแพ้แล้วสินะ?”
“ใช่…ไม่!!” 7 หาง เผลอพนักหน้าโดยไม่รู้ตัว แต่ทันใดนั้นเขาก็ดึงสติกลับมาและส่ายหัวทันที
“เป็นเกียจมากที่ได้สู้กับเจ้า” 7 หาง เงยหน้าขึ้นและพูดกับ ไนโตะ
ไนโตะ รู้ดีว่า 7 หาง มีนิสัยที่ไม่เหมือนใคร นั่นคือสาเหตุที่ ไนโตะ เลือกที่จะแสดงพลังให้เขาดูเพื่อที่จะควบคุมเขา
ซึ่งแตกต่างจาก คุรามะ ที่มีนิสัยเย่อหยิ่งและทะนงตัว คุรามะ จะไม่มีทางยอมให้ใครมาควบคุมเขาถึงคนคนนั้นจะมีพลังมากกว่าเขาก็ตาม แม้ว่ามันจะหมายถึงการที่เขาต้องถูกขังอยู่ในกรงตลอดไปก็ตาม
ในทางกลับกัน 7 หาง เป็นคนที่มีนิสัยเข้าใจถึงความเป็นจริง ดังนั้นเขาจะไม่เลือกทำอะไรที่จะทำลายอิสรภาพหรือชีวิตของเขา
ห่างออกไป นินจาอาเมะ ที่กำลังยืนตัวแข็งทื่ออยู่ครู่หนึ่ง เมื่อพวกเขาดึงสติกลับมาได้พวกเขาก็ต่างพากันมองหน้ากันและกันก่อนที่จะเดินเข้าไปหา ไนโตะ
พวกเขารู้สึกตกใจเป็นอย่ามาก
พวกเขาไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน สิ่งที่พวกเขาเห็นในวันนี้ล้มล้างทุกสิ่งที่พวกเขาเคยรู้เกี่ยวกับโลกใบนี้!
“โอเค เรากลับไปด้วยกันเถอะ”
ไนโตะ หันมาที่ 7 หาง แล้วยิ้ม ถ้า 7 หาง ยินดีที่จะรับใช้ ไนโตะ เขาก็ไม่ รังเกียจที่จะทำตัวเป็นเจ้านายที่ดี
ไนโตะ กระโดดขึ้นไปบนหลังของ 7 หาง อย่างนุ่มนวล
ในขณะเดียวกัน นินจาคนอื่น ๆ ก็เดินเข้ามาใกล้ 7 หาง พวกเขาคิดว่าร่างของ 7 หาง ใหญ่มากพอที่พวกเขาจะขึ้นไปยืนได้ด้วยเช่นกัน
อย่างไรก็ตาม ก่อนที่พวกเขาจะกระโดดขึ้นไปบนหลัง 7 หาง ทันใดนั้น 7 หาง ก็จ้องมองไปที่นินจาเหล่านั้นด้วยสายตาที่ดุร้าย จากนั้น 7 หางก็กางปีกออก
ไนโตะ เป็นเจ้านายของเขา แน่นอน ไนโตะ สามารถยืนบนหลังของเขาได้ แต่ไม่ใส่สำหรับพวกแมลงตัวเล็ก ๆ พวกนี้ พวกมันคิดว่าพวกมันเป็นใครกัน?!
ฟึ้ม!
7 หาง กระพือปีกจนเกิดลมแรงจนทำให้นินจาเหล่านั้นกระเด็นออกไป
“รอดูสถานการณ์อยู่ที่นี่ แล้วรอคำสั่งต่อไป!”
“ฮึ!”
เมื่อ ไนโตะ มองไปที่ 7 หาง เขาก็อดยิ้มไม่ได้
นินจาอาเมะ ไม่สามารถซ่อนความตกใจจาก 7 หาง ได้เลย พวกเขาพยักหน้าอย่างรวดเร็วให้ ไนโตะ
7 หาง กระพือปีกแล้วบินขึ้นฟ้าไปโดยที่มี ไนโตะ อยู่บนหลัง ปล่อยให้ นินจาอาเมะ ยืนอยู่ที่เดิมด้วยความหวาดกลัวต่อไป
เมื่อ 7 หาง บินขึ้นไปบนฟ้าเขาก็อดไม่ได้ที่จะคิดถึงแผนที่จะสังหาร ไนโตะ ด้วยการเหวี่ยงเขาออกจากหลัง
อย่างไรก็ตาม เขาก็ได้ทำสัญญากับ ไนโตะ แล้ว เขาต้องรอช่วงเวลาที่เหมาะสมเพื่อที่จะทำมัน และเขาก็จะไม่ยอมจบลงเหมือนกับ คุรามะ ซึ่งเป็น สัตว์หาง ตัวแรกที่ถูกควบคุมโดย มาดาระ อย่างสมบูรณ์
ไนโตะ ยืนอยู่บนหลังของ 7 หาง ในขณะที่เขามองลงไปบนพื้น เขาอยู่สูงจนมองไม่เห็นคนที่อยู่ด้านล่าง แม้แต่ภูเขาลูกใหญ่ก็ดูเล็กลงไปมาก
ถึงแม้ว่า ไนโตะ จะสามารถลอยอยู่ในอากาศได้ในช่วงเวลาสั้น ๆ แต่เขาก็ยังไม่สามารถทำได้เหมือนกับ ไก ตอนที่เปิดประตูด่านพลังบานที่ 8 ได้ ดังนั้นเขาจึงยังไม่เคยขึ้นมาสูงแบบนี้มาก่อน
เมื่อมองไปที่โลกเบื้องล่างของเขา ไนโตะ ก็อดไม่ได้ที่จะเดินไปที่ด้านข้างของ 7 หาง แล้วกระโดดขึ้นไปบนอากาศ
7 หาง อดไม่ได้ที่จะรู้สึกมีความสุข ในตอนแรก 7 หาง กำลังคิดจะเหวี่ยง ไนโตะ ให้ร่วงลงไป แต่แล้วจู่ ๆ ไนโตะ ก็กระโดดลงไปเอง ดังนั้นมันก็ไม่ใช่ความผิดของเขาที่ ไนโตะ ร่วงลงไป
อย่างไรก็ตาม เมื่อ 7 หาง กำลังบินอย่างมีความสุข แต่แล้วการแสดงออกของเขาก็เศร้าหมองในทันที!
เพราะ ไนโตะ ไม่ได้ตกลงไป ไนโตะ ยังคงลอยอยู่บนอากาศข้าง ๆ เขานั่นเอง!
ไนโตะ ก้าวไปทีละก้าว จากนั้นเขาก็เริ่มเดินขึ้นไปบนท้องฟ้า ในขณะที่รอยแตกบางอย่างปรากฏอยู่ใต้ฝ่าเท้าของเขา
อย่างไรก็ตาม นี่คือทั้งหมดที่ ไนโตะ ทำได้ เขาสามารถเดินบนอากาศได้ก็จริง แต่อากาศไม่ใช่ของแข็ง ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถใส่พลังลงไปได้มากเพื่อให้เคลื่อนที่ได้อย่างรวดเร็ว
หลังจากเปิดประตูด่านพลังบานที่ 8 แล้ว ไก ก็ได้รับความเร็วที่มากจนทำให้เขาบินได้บนท้องฟ้า
ด้วยเหตุนี้ ไนโตะ จึงมีความคิดที่จะทดสอบบางอย่าง
ไนโตะ สามารเคลื่อนที่ได้อย่างรวดเร็วด้วย เหยียบเวหา ที่เขาต้องทำก็คือใช้มันในตอนที่เขาลอยอยู่บนอากาศเพื่อเคลื่อนไหวให้ได้เหมือน ไก
การเคลื่อนที่ระดับนี้ ไนโตะ เรียกมันว่า เดินชมจันทร์ (Geppo ; Skywalk) (ท่าเดินบนอากาศของ One Piece รึเปล่านะ)
เดินชมจันทร์ เป็นขั้นที่ 3 ของวิชา เหยียบเวหา และดีกว่าในทุก ๆ ด้าน ความเร็วของมันเป็นอันดับ 2 รองจาก เทพอัสนีเวหา และสำหรับการใช้บนท้องฟ้ามันดีกว่า เหยียบเวหาขั้นสูง
วิชานี้เขาเคยพยายามฝึกมาแล้วในตอนที่ พลังสั่นสะเทือน ของเขาพัฒนาไปถึงขึ้นที่ 4 แต่ก็ไม่สำเร็จ และเมื่อ พลังสั่นสะเทือน พัฒนาไปถึงขั้นที่ 5 เขาก็พยายามอีกครั้ง แต่เขาก็พบว่ามันยังเป็นเรื่องที่ยากอยู่ดี
ตอนนี้หลังจากที่เขาสามารถควบคุมโหมดเซียนได้สำเร็จแล้ว พลังสั่นสะเทือน ของเขาก็แข็งแกร่งขึ้นไปอีกและตอนนี้เขาก็เข้าใกล้ขั้นที่ 6 มาแล้ว นอกจากนี้ความแข็งแกร่งทางร่างกายของเขาก็พัฒนาขึ้นเป็นอย่างมากอีกด้วย
เหยียบเวหา เป็นวิชาเคลื่อนที่ชั่วพริบตาที่ใช้การระเบิดพลังออกไปด้านนอกจากนั้นแรงระเบิดก็จะผลักผู้ใช้ไปข้างหน้า
เหยียบเวหาขั้นสูง เป็นวิชาที่ปรับปรุงมาจาก เหยียบเวหา ให้มีความสามารถที่มากขึ้น โดยใช้จักระและความแข็งแกร่งของร่างกาย
การใช้วิชาเหล่านี้ในอากาศ จะทำให้มันยากขึ้นเป็น 10 เท่า!
มันง่ายที่จะ กระโดด เดิน และวิ่งบนพื้นดิน แต่การทำแบบเดียวกันนั้นบนน้ำจะต้องใช้การควบคุมจักระที่มั่นคง นินจาที่อ่อนแอจะไม่สามารถทำเช่นนั้นได้ และบางคนถึงแม้ว่ายืนบนน้ำได้แต่ก็ไส่มามารถกระโดดได้
สำหรับการเคลื่อนที่ในอากาศ ไนโตะ คิดว่าในโลกนี้มีเพียง ไก เท่านั้นที่สามารถทำได้ด้วยจักระที่มหาศาลที่ได้จากการเปิดประตูพลัง ในขณะที่คนอื่นต้องใช้วิชาเพื่อให้สามารถบินบนอากาศได้
ยกตัวอย่างเช่น ซึจิคาเงะ รุ่นที่ 3 เขาใช้วิชา ลดน้ำหนักหิน เพื่อทำให้ร่างกายของเขาเบาจนสามารถลอยได้ หรืออย่าง นารูโตะ เขาสามารถบินได้เมื่อเขาอยู่ใน โหมดเซียน 6 วิถี ด้วย ลูกแก้วแสวงสัจธรรม 6 ลูกที่อยู่ด้านหลังของเขา เป็นต้น
อาจพูดได้ว่า นินจาที่บินได้นั้นมีอยู่น้อยมาก
