ราชินีของโรรัน นั่งอยู่ข้าง ๆ ดูลูกสาวของเธอคุยกับ ไนโตะ โดยไม่ขัดจังหวะทั้งคู่ เธอแค่นั่งฟังอยู่เงียบ ๆ เท่านั้น
เธอไม่คิดเลยว่าลูกสาวของเธอจะสามารถแก้ปัญหากับ ไนโตะ ได้ด้วยการพูดคุย
ไนโตะ ดูเหมือนจะไม่ใช่คนเลว เพราะถ้าเขาเป็นคนเลว เขาก็ไม่จำเป็นต้องคุยอะไร ด้วยพลังแบบนั้นเขาสามารถชิงมันไปได้ในทันที
ยิ่งไปกว่านั้นการได้ฟังวิธีที่ ซาร่า ชี้ให้เห็นอย่างชัดเจนถึงปัญหาหลักและประเด็นสำคัญก็ทำให้ราชินีรู้สึกโล่งใจ ดูเหมือนว่า ซาร่า พร้อมที่จะเป็นราชินีคนต่อไปแล้ว
ไนโตะ มองไปที่ ซาร่า อย่างสนใจ เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ คนนี้ดูเหมือนจะกลัวเขาในตอนแรก แต่ตอนนี้เธอกำลังโต้เถียงกับเขาอย่างแน่วแน่
“แล้วถ้าฉันสามารถหยุดพายุทรายได้ล่ะ?”
“เป็นไปไม่ได้! ถ้าไม่มีมีพลังของ สายแร่มังกร มันจะเป็นไปไม่ได้ที่จะหยุดพายุทราย และต่อให้นายป้องกันมันได้ครั้งนึง สุดท้ายนายก็ต้องไปจากที่นี่อยู่ดี แล้วจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้นล่ะ?”
ซาร่า มองไปที่ ไนโตะ อย่างโกรธ ๆ ราชินี ก็มองมาที่เขาเช่นกัน การแสดงออกบนใบหน้าของราชินีทำให้เห็นได้ชัดว่าเธอก็คิดแบบเดียวกับ ซาร่า
เมื่อเห็นแบบนี้ ไนโตะ ก็ลุกขึ้นยืนแล้วยิ้มให้พวกเขาก่อนที่จะพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเราก็ต้องแก้ไขปัญหาทั้งหมดในครั้งเดียว โดยการกำจัดพายุทรายทั้งหมด!”
“แก้ไขปัญหาทั้งหมดในครั้งเดียว?”
ซาร่า ได้แค่คิดในใจว่า ‘หมอนี้มันบ้ารึเปล่า ไม่มีแก้ปัญหานี้ได้อย่างถาวร เพราะ โรรัน ตั้งอยู่ในทะเลทราย!’
ราชินี ก็สงสัยเช่นกัน ‘ถึงเขาจะมีพลัง แต่เขาจะเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศได้อย่างไร?’
เมื่อเห็นว่าทั้ง 2 คนดูน่าสงสัย ไนโตะ ก็ยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า “ถ้าท่านไม่เชื่อก็ลองดูด้วยตัวเองสิ”
เมื่อพูดแบบนั้นออกไป ไนโตะ ก็หันหลังกลับและเดินออกไปนอกวัง
เมื่อเห็นภาพนี้ ราชินี ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกลังเล แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่า ไนโตะ กำลังจะทำอะไร แต่เธอก็ทำใจแล้วเดินตามไป
ซาร่า เดินตามแม่ไปด้วย ในขณะที่เธอดูรำคาญแต่เธอก็ไม่กล้าเถียง
เธออยากอยู่ที่นั่นเมื่อ ไนโตะ ล้มเหลว และเธอจะซ้ำเติมเขาอย่างแน่นอน
ราชินีมีความเป็นผู้ใหญ่มาก เธอกลัวว่าเขาจะไม่สามารถหยุดมันได้ และเขาอาจะโกรธจนแย่ง สายแร่มังกร ไป!
ถ้าเป็นแบบนั้นมันจะหมายถึงหายนะของ เมืองโรรัน
เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากอธิษฐานในใจอย่างเงียบ ๆ โดยหวังว่า ไนโตะ จะปล่อยพวกเขาไปหลังจากที่เขาไม่สามารถทำอะไรกับพายุทรายได้
ในขณะที่เขาเดินออกจากวัง นายกรัฐมนตรีและองครักษ์ด้านนอกก็หันมามองเขาอย่างตกใจ ในขณะที่พวกเขาดูระแวดระวังอย่างมาก
ไนโตะ ไม่สนใจพวกเขาและเดินหน้าต่อไป
เมื่อราชินีและเจ้าหญิงเสด็จออกมา ในที่สุด บรรดารัฐมนตรีก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
“ฝ่าบาท!”
ทหารรักษาพระองค์และรัฐมนตรีทำความเคารพราชินีและเจ้าหญิง
เมื่อพวกเขาเห็นว่าทั้งคู่กำลังเดินตาม ไนโตะ พวกรัฐมนตรีก็รีบตามไปทันที
“ฝ่าบาท ทำไมท่าน…”
“ผู้ชายคนนี้บอกว่าเขาสามารถแก้ปัญหาของ เมืองโรรัน ได้ เขาจะหยุดพายุทรายเพื่อแลกกับ สายแร่มังกร”
ราชินี ไม่ได้พูด แต่เป็น ซาร่า ที่อยู่ด้านข้างมองไปที่พวกเขาและพูดเบา ๆ
ทันทีที่ประโยคนี้ออกจากปากของเธอ ทุกคนก็ดูตกใจ
“แลกกับ สายแร่มังกร?!”
“ไม่มีทาง! เมืองนี้อยู่ได้ก็เพราะพลังของ สายแร่มังกร ถ้าเขาเอาไปเราจะต้องเจอกับหายนะแน่นอน!”
พวกเขาทั้งหมดดูโกรธมาก
“ถ้าความต้องการของชายคนนั้นคือการทำร้ายเมืองนี้ แม้ว่าเขาจะแข็งแกร่ง แต่เราก็จะสู้!”
“ใช่ เราจะไม่ยอมอยู่เฉย ๆ ให้มันมาทำลายเมืองของเราได้หรอก!”
เมื่อได้ยินการโต้เถียงกันดังมาจากทางด้านหลัง ราชินี จึงโบกมือ 2 ครั้งเพื่อส่งสัญญาณให้ทุกคนเงียบ
เธอเห็นว่า ไนโตะ มีพลังมากแค่ไหน เธอรู้ว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นพวกเขาก็ไม่สามารถต่อกรกับเขาได้ การต่อสู้กับ ไนโตะ มีแต่จะทำให้พวกเขาถูกทำลายล้างเท่านั้น
ยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่า ไนโตะ จะใช้กำลังแย่ง สายแร่มังกร ไปจากพวกเขาจริง เธอก็ตัดสินใจที่จะไม่ต่อสู้กลับ เธอเลือกที่จะมองหาที่อื่นและสร้างเมืองของพวกเขาขึ้นมาใหม่แทน
“ทุกคนเงียบ ชายคนนี้ไม่ได้ต้องการทำลายเมืองของเรา เขาบอกว่าเขาต้องการแก้ปัญหานี้ ดังนั้นมาดูกันว่าเขาจะทำอะไร”
เหล่ารัฐมนตรีดูเหมือนเต็มไปด้วยความสงสัยพวกเขาได้แต่คิดว่า ราชินิเชื่อได้อย่างไรว่าคน ๆ เดียวจะสามารถเปลี่ยนสภาพอากาศของทั้งแผ่นดินได้!
“เป็นไปไม่ได้ที่จะขัดขวางปรากฏการธรรมชาติ มันอยู่ไกลเกินกว่าที่มนุษย์จะทำได้!”
“ผู้ชายคนนั้นเป่าหูราชินีกับเจ้าหญิง คำพูดของเขามีแต่คำโกหก เราจะปล่อยให้เรื่องนี้เกิดขึ้นไม่ได้!”
รัฐมนตรีบางคนเริ่มกลับมาคุยอีกครั้ง
“เงียบซ่ะ!”
คราวนี้ราชินีสั่งพวกเขาอย่างหนักแน่นซึ่งทำให้บางคนถึงกับหยุดหายใจไปชั่วขณะ
ราชินีหายใจเข้าลึก ๆ จากนั้นก็มองไปที่เหล่ารัฐมนตรีและองครักษ์ที่อยู่รอบ ๆ ตัวเธอแล้วพูดว่า “อย่าลืมไปสิ ถ้าเขาต้องการจะทำลายเราหรือเมืองของเรา เขาก็ทำไปแล้ว ทุกคนก็เห็นพลังของเขาแล้วนิ เราสู้เขาไม่ได้”
การได้ยินคำพูดเหล่านี้ทำให้ทุกคนรู้สึกสิ้นหวัง
ในที่สุดใครบางคนก็กัดฟันและมองไปที่ ไนโตะ ที่อยู่ข้างหน้าพร้อมกับพูด “ถ้าเป็นอย่างนั้น ก็มาดูกันว่าเขาจะทำยังไง”
“ถูกต้อง ถ้าเขาสามารถแก้ปัญหาสภาพอากาศได้จริง ๆ เขาก็สามารถทำอะไรก็ได้ที่ต้องการ”
แม้ว่าเธอจะเป็นคนที่ขอให้พวกเขาเชื่อในตัวเขา แต่ราชินีเองก็รู้สึกว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะหยุดพายุทรายโดยไม่ใช้พลังของ สายแร่มังกร
ในขณะที่พาราชินีและเจ้าหญิงออกจากเมือง เหล่ารัฐมนตรีก็ได้เรียกทหารองครักษ์จำนวนมากมาปกป้องพวกเธอ ทำให้องครักษ์เกือบทุกคนในเมืองมาอยู่ที่นี่
หลังจากที่ทราบข่าว แม้แต่ชาวบ้านก็แห่กันมาดู ฝูงชนเริ่มใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อ ไนโตะ มาถึงสุดขอบเมืองผู้คนเกือบครึ่ง เมืองโรรัน ก็กำลังเดินจตามหลังมา
เมื่อมองไปที่ทะเลทรายที่ไม่มีที่สิ้นสุดด้านหน้า และ เมืองโรรัน ที่อยู่ด้านหลัง ในที่สุด ไนโตะ ก็หยุดและพูดว่า “เอาล่ะ ตรงนี่แหละ”
เมื่อเห็นว่า ไนโตะ หยุดเดิน ราชินีและเจ้าหญิงก็หยุดชะงัก บรรดารัฐมนตรี องครักษ์และแม้แต่ชาวบ้านที่อยู่ด้านหลังก็หยุดด้วยเช่นเดียวกัน
สายตาของทุกคนจับจ้องไปที่ ไนโตะ ด้วยความรู้สึกสับสนและสงสัย ทุกคนต่างพากันคิดไปต่าง ๆ นานาว่า ไนโตะ จะหยุดพายุทรายได้อย่างไร
เมื่อมองไปที่ทะเลทรายอันกว้างใหญ่ด้านหน้า ไนโตะ ก็นึกภาพ หมู่บ้านซึนะ ที่เขาเคยไปมาก่อน
ทันใดนั้น ไนโตะ ก็ยื่นมือออกไปด้านหน้าทั้ง 2 ข้าง และกำมือเอาไว้เหมือนกับกำลังกำอะไรบางอย่างไว้ในมือ จากนั้นเขาก็กดมือลงบนพื้น!
“ย้า!”
