TTW:บทที่ 225 ATV
“ ไม่สามารถบอกได้ แต่เขาจะกลับมาในตอนเย็น เมื่อถึงเวลานั้นผมจะบอกเขาและเขาจะตัดสินใจว่าคุณจะอยู่ได้หรือไม่” จางเฉียงหลี่ ตอบกลับไปอีกครั้ง
“เราไม่ได้มีเจตนาที่ไม่ดี พวกเราเพียงต้องการค้างคืนเพียงแค่คืนเดียวเท่านั้น ทำไมต้องใจร้ายด้วย? ถ้าคุณปฏิเสธเรา พวกเราอยู่ด้านนอกอาจจะได้รับอันตราย!” ความรู้สึกของผู้เล่นชายกำลังค่อยๆเปลี่ยนไปเขาสามารถบอกได้ว่า จางเฉียงหลี่ กำลังหาข้ออ้างเพื่อไม่ให้พวกเขาพักค้างคืนที่นี่
“ผมได้บอกไปแล้ว เรื่องนี้ต้องได้รับการอนุญาตโดยผู้นำของผมเท่านั้น! นอกจากนี้เราไม่มีความจำเป็นที่จะต้องให้คุณพักค้างคืน! ถ้าคุณยังทำเรื่องไร้สาระต่อไปอย่าหาว่าหยาบคาย!” จางเฉียงหลี่ สั่ง ทุกคนบนกำแพงเอาอาวุธออกมาพร้อมที่จะชี้ไปยังผู้มาใหม่
“ โอเคตกลง! ถ้าคุณยืนยันแบบนั้น อย่ายิง!เราจะออกไป!” เมื่อชายคนนั้นเห็นว่าฝ่ายตรงข้ามของเขามีอาวุธปืนพวกเขาเริ่มหวาดกลัวและขับรถ ATV กลับเข้าไปยังกลุ่มทันที หลังจากนั้นเขาเข้าไปพูดกับชายคนหนึ่งที่ดูเหมือนจะเป็นผู้นำของเขา คนๆนั้นสวมเสื้อสีดำ พวกเขาไม่กี่คนจ้องมองเข้าไปในเรือนจำด้วยความชั่วร้าย กลุ่มพวกเขาค่อยๆย้ายทิศทางออกไปค่อยๆหายภายในเงามืดของท้องฟ้า
จางเฉียงหลี่ ขมวดคิ้วและไม่ค่อยมั่นใจว่าการตัดสินใจของเขาเป็นทางเลือกที่เหมาะสมหรือไม่ นอกจากนี้เขายังไม่รู้ด้วยว่า หลิวกำ จะจัดการเรื่องนี้อย่างไรถ้า หลิวกำ อยู่ที่นี่ สำหรับสถานการณ์ในตอนนี้ เขามั่นใจว่าเขาต้องไม่ปล่อยให้คนเหล่านี้เข้ามาใกล้บริเวณเรือนจำ หัวใจของ จางเฉียงหลี่ รู้สึกไม่สบายใจกับคนกลุ่มนี้ราวกับว่าจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น
คนเหล่านี้มาจากชายฝั่งจริงๆหรอ?เพราะอะไรขึ้น ซอมบี้ ถึงไปปรากฏใกล้บริเวณชายฝั่ง? อย่างน้อยที่สุดตอนนี้ พวกเขาก็พอจะมีความสามารถที่จะต่อต้านคลื่นซอมบี้ได้?หากมีฝูงซอมบี้เกิดขึ้นที่แนวชายฝั่งจริงๆแล้วพี่ใหญ่หลิวจะไปยังอ่าวกรีนเปาแต่อย่างไร?
ขณะนี้สิ่งที่ จางเฉียงหลี่ กังวลมากที่สุดคือความคิดของกลุ่มนี้ บางทีพวกเขาเพียงต้องการหลอกลวงให้พวก จางเฉียงหลี่ เปิดประตู จากนั้นเข้ายึดเรือนจำ แล้วยิ่งตอนนี้พวกเขารู้ว่าเรือนจำมีอาวุธปืน จางเฉียงหลี่ ไม่แน่ใจว่าคนพวกนั้นจะวางแผนโจมตีในตอนกลางคืนเพื่อแอบเข้าเรือนจำหรือไม่ นอกจาก หลิวกำ และ ยินฮี ผู้เล่นคนอื่นๆที่อยู่ในระดับ 5 ก็ยังไม่สามารถรับการโจมตีจากดาบหรือหอกระยะต่ำได้ ยังดีที่ยังคงมีกำแพงสูง พวกเขายังคงวางใจได้ในระดับหนึ่งและคงต้องเพิ่มการลาดตระเวนในตอนกลางคืนเพื่อมั่นใจว่าคนพวกนั้นจะไม่สามารถมีโอกาสทำอะไรได้
เรื่องนี้ทำให้ จางเฉียงหลี่ ปวดหัวมาก เนื่องจากเรือนจำนี้มีขนาดใหญ่และมีพื้นที่มาก แต่เขาขาดสมาชิกที่จะคอยดูแล หลังจากกำหนดคนเฝ้าระวังกระจายตัวไปตามกำแพงสูงต่างๆ พวกเขาก็ยังคงไม่สามารถป้องกันพื้นที่ได้อย่างครอบคุม หากคนภายนอกอาศัยความมืดใช้เชือกหรือวิธีอื่นๆรอบปีขึ้นมาบนกำแพงอาจสร้างความลำบากให้กับพวกเขาได้ นี่คือความคิดของ จางเฉียงหลี่
พี่ใหญ่หลิว!คุณควรที่จะรีบกลับมาผมกังวลใจมาก! จางเฉียงหลี่ มองขึ้นไปบนท้องฟ้าสภาพจิตใจของเขาก็วนกระวายใจยังอธิบายไม่ถูก ในอดีตเขาคิดว่าเขาอาจจะเป็นผู้นำที่ยอดเยี่ยม อย่างไรก็ตามในปัจจุบันเขารู้สึกว่าแท้จริงแล้วระหว่างเขากับพี่ใหญ่หลิวยังคงห่างไกลกันมาก มันคงเป็นไม่ได้ที่เขาจะแสดงความสงบเช่นเดียวกับพี่ใหญ่หลิวที่สามารถตัดสินใจได้อย่างเหมาะสม
หลิวกำ และ ยินฮี ยังไม่กลับมา ภายนอกเรือนจำยังดูเป็นปกติ เมื่อ จางเฉียงหลี่ และความละสนใจจากกำแพงเพื่อจัดเตรียมอาหารค่ำในเรือนจำ คนที่เฝ้าอยู่บนกำแพงสูงก็เรียก จางเฉียงหลี่ อย่างรวดเร็ว เช่นเดียวกับความกังวลก่อนหน้านี้ของเขากลายเป็นความจริงแล้ว
เสียงของรถ ATV ดังก้องมาจากทิศทางใต้ของเรือนจำ จางเฉียงหลี่ มองผ่านกล้องปืนไรเฟิลไปยังทิศทางของเสียง เขาเห็นคน 5-6 คนอยู่บนรถ ATV และเจตนาทำเสียงดัง จากนั้นพวกเขาก็หายตัวไปอย่างรวดเร็วบริเวณใกล้เคียงกับเรือนจำ เมื่อเสียงหายไปพวกเขาพบซอมบี้ประมาณ 2,000 ตัวถูกล่อมาทางทิศใต้เพื่อมุ่งตรงไปยังเรือนจำนี้
เมื่อเห็นเสื้อผ้าและรถ ATV จางเฉียงหลี่ ไม่สงสัยเลยว่าคนเหล่านี้คือคนที่เขาปฏิเสธเมื่อช่วงบ่ายที่ผ่านมา มันเป็นเรื่องชัดเจนว่าคนเหล่านั้นต้องการที่จะยึดเรือนจำของเขา หลังจากที่ เห็น จางเฉียงหลี่ และคนในเรือนจำมีอาวุธปืนพวกเขารู้ว่าไม่สามารถโจมตีเรือนจำนี้ได้อย่างง่ายดาย ดังนั้นพวกเขาจึงคิดแผนการโดยการใช้เสียงรถ ATV ดึงดูดซอมบี้จากทางใต้มาใกล้กับเรือนจำ
จุดประสงค์ของพวกเขาชัดเจน พวกเขาต้องการให้พวกของ จางเฉียงหลี่ เสียกระสุนไปกับเหล่าซอมบี้ เมื่อซอมบี้สามารถฆ่าคนในเรือนจำได้หมดทุกคนพวกเขาจะใช้รถ ATV เพื่อดึงดูดกลุ่มซอมบี้นี้ออกไปจากเรือนจำจากนั้นพวกเขาก็จะสามารถยึดครองสถานที่นี้ได้โดยง่ายโดยปราศจากการสู้รบในๆ
อาจกล่าวได้ว่าคนเหล่านี้ฉลาดมาก เมื่อต้องเผชิญหน้ากับการป้องกันของกำแพงสูง พวกเขาคิดหาวิธีที่เหมาะสมในการโจมตี นอกจากนี้ด้วยความช่วยเหลือของฝูงซอมบี้พวกเขาแทบจะไม่ต้องเสียอะไรเลย
ปัจจุบัน จางเฉียงหลี่ รู้เสียใจ เขารู้สึกว่าตัวเขาเองไม่สามารถเป็นได้อย่างหลิวกำได้ ดังนั้น จางเฉียงหลี่ รู้สึกราวกับว่าตัวเขาได้รับบทลงโทษ เมื่อตอนที่เขาตัดสินใจปฏิเสธคนเหล่านั้น จางเฉียงหลี่ เห็นความเกลียดชังที่อยู่ในสายตา เขาควรที่จะยิงคนกลุ่มนั้นให้ตายจนหมดสิ้น เพื่อกำจัดอันตรายที่ซ่อนอยู่ ถ้าเป็นอย่างนั้นเขาคงไม่ต้องเจอปัญหาที่กำลังเผชิญอยู่ในตอนนี้
ถ้าพี่ใหญ่หลิว อยู่ที่นี่ด้วย เขาคงคิดอย่างรอบคอบและจัดการกับคนเหล่านี้อย่างสมบูรณ์ พี่ใหญ่หลิวจะไม่ลังเลที่จะฆ่าคนเหล่านี้
อย่างไรก็ตามทุกสิ่งทุกอย่างตอนนี้สายเกินไปแล้วไม่มีประโยชน์ที่จะคิดถึงเรื่องเก่าๆ
รถ ATV จำนวนมากส่งเสียงดังมาจากภูเขาและทุ่งนารอบๆเรือนจำ คนที่ขับรถ ATV มีพฤติกรรมเช่นเดียวกัน พวกเขาสวมหมวกกันน็อคและมีโล่ตำรวจปกคลุมร่างกายด้วยอุปกรณ์พวกนี้พวกเขาสามารถป้องกันตัวเองจากการถูกยิงบนกำแพงของเรือนจำได้
หัวใจของ จางเฉียงหลี่ รู้สึกขื่นขม แต่เขายังคงพยายามควบคุมสถานการณ์อยู่บนกำแพงสูง เขาไม่ได้ยิงพวกที่ขับรถ ATV ถ้าพวกเขาทำอย่างนั้นพวกเขาอาจตกอยู่ในแผนชั่วร้ายของคนหล่านี้
ซอมบี้ที่ถูกนำมาโดยรถ ATV นั้นค่อยๆใกล้เข้ามาในเรือนจำ หากคนที่เฝ้าอยู่บนกำแพงเริ่มเปิดฉากยิงพวกมันจะมุ่งหน้ามายังเสียงดังของปืนทันที มันจะทำให้พวกคลื่นซอมบี้ที่อยู่รอบๆพยายามที่จะพังเรือนจำเข้ามา ดังนั้นหากพวกเขายิงปืนมันคงจะเกิดปัญหาใหญ่อย่างแน่นอน…
