TTW:บทที่ 227 สูญเสียมากขึ้น
สำหรับคนที่ผ่านไปมาคงคิดว่าเรือนจำแห่งนี้เหมาะสำหรับเป็นป้อมปราการดังนั้นพวกเขาจึงคิดหาวิธีต่างๆเพื่อยึดเรือนจำนี้เป็นของตัวเอง ไม่ต้องสงสัยเลยว่านักโทษก่อนหน้านี้พยายามปกป้องสถานที่แห่งนี้อย่างมาก และเมื่อรู้สึกถึงกลุ่มของ หลิวกำ พวกเขารีบไประเบิดสถานีน้ำมันอย่างไม่ลังเลเพื่อทำลายล้างพวกเขา พวกเขาอาจไม่ต้องการให้เรือนจำแห่งนี้ถูกพบโดย หลิวกำ
จางเฉียงหลี่ ไม่สามารถทำตัวเองโหดร้ายได้เหมือนกับเจ้าของคนก่อนดังนั้นมันจึงเป็นผลทำให้เขาลำบากในตอนนี้ เขามีความเมตตากับคน 50 คนนั้น แต่แทนที่ จางเฉียงหลี่ จะได้รับความขอบคุณแต่เขากลับได้รับบทลงโทษที่กำลังใกล้เข้ามา
เมื่อโลกอยู่ภายใต้สถานการณ์ที่โหดร้าย ถ้าคุณไม่ทำร้ายคนอื่นคุณก็อาจจะโดนคนอื่นทำร้าย หากเมตตาต่อคนอื่นก็จะเป็นโทษให้กับตัวเอง วันนี้คนทั้ง 50 คนที่มาเยือนหน้าประตูเรือนจำอ้างว่าตัวเองเป็นผู้ลี้ภัย แต่พอเหลียวหลังกลับให้บทเรียนรุนแรงกับ จางเฉียงหลี่ อย่างมาก ตอนนี้เรือนจำกำลังเผชิญหายนะอันน่าสยดสยองเป็นเหตุให้ จางเฉียงหลี่ ไม่สามารถตัดสินใจได้
ธรรมชาติของมนุษย์เป็นที่รังเกียจโดยเฉพาะอย่างยิ่งการต่อสู้เพื่อความอยู่รอด พวกเขาไม่เคยเมตตาหรือเห็นใจ
ปัจจุบัน จางเฉียงหลี่ ไม่อาจยอมจำนนได้แม้ว่าเขาต้องการก็ตาม พวกเขาไม่เพียงแต่ไม่สามารถหลบหนีได้เนื่องจากถูกล้อมด้วยฝูงซอมบี้ แม้หลังจากเขาจะสามารถยับยั้งการบุกรุกของซอมบี้ได้ แต่ซอมบี้บางตัวก็ยังคงบุกเข้ามาเรื่อยๆ หลังจากผ่านไป 10 นาทีความแข็งแกร่งทั้งหมดของพวกเขาก็เริ่มลดลง ตอนนี้พวกเขาได้แต่ต้านทานฝูงซอมบี้ได้เพียงชั่วคราวเท่านั้น
อย่างไรก็ตามความรู้สึกของ จางเฉียงหลี่ หดหู่และโกรธแค้นมาก เมื่อเขามองไปที่เส้นขอบฟ้าเขายังคงเห็นคนขับรถ ATV จากที่ห่างไกลและพวกเขายังคงล่อซอมบี้กลับมา ในคราวนี้มีซอมบี้จำนวน 5000 ถึง 6000 ตัว
คนขับรถ ATV ดูเหมือนว่าเขาจะชำนาญในเรื่องแบบนี้ พวกเขาวางแผนที่จะดึงซอมบี้ทั้งหมดมายังเรือนจำ
จางเฉียงหลี่ ยืนอยู่บนกำแพงได้ยินเสียงหัวเราะของคนที่ขับรถ ATV อย่างชัดเจน พวกมันกำลังทำเสียงอย่างมีความสุขและตื่นเต้น
ถ้า จางเฉียงหลี่ สามารถจับพวกคนที่ขับรถ ATV พวกนั้นได้ จางเฉียงหลี่ จะจับพวกเขาแขวนคอซะ จากนั้น จางเฉียงหลี่ จะทรมานพวกมัน 3 วัน 3 คืนเพื่อขจัดความเกลียดชังในหัวใจของเขา
เมื่อเช้า หลิวกำ มอบความไว้วางใจเรื่องเรือนจำนี้ให้ไว้กับ จางเฉียงหลี่ แต่เพียงแค่ หลิวกำ ออกไปเพียงครึ่งวัน เรือนจำกับถูกโจมตี นอกจากนี้พวกเขายังล้มเหลวในการป้องกันและกำลังจะตายทั้งหมด
ถ้าในช่วงแรกที่ซอมบี้ปิดกั้นส่วนหน้าของเรือนจำเอาไว้ จางเฉียงหลี่ อาจพิจารณาให้ทุกคนหลบหนี ออกไปจากกำแพงด้านหลัง จากนั้นไต่กำแพงลงไปเพื่อหลบหนี อย่างไรก็ตามตอนนี้ซอมบี้ล้อมรอบเรือนจำทั้งหมด นอกจากนี้คนที่ขับรถ ATV ยังคงนำซอมบี้มาเรื่อยๆ เมื่อเป็นแบบนี้ไม่ช้าก็เร็วเรือนจำนี้จะต้องถูกทำลายจากพวกซอมบี้ สมาชิกในทีมที่อยู่ภายในเรือนจำกำลังโศกเศร้ากับชะตาชีวิตของตัวเอง
สถานการณ์เริ่มทวีความรุนแรงมากขึ้นในไม่ช้า จางเฉียงหลี่ ก็สั่งให้ผู้คนนำทางน้ำมันออกมาและขว้างลงไปใต้กำแพงตามจุดที่มีฝูงซอมบี้จำนวนมาก จากนั้นพวกเขาก็ยิงถังน้ำมันเพื่อให้มันติดไฟเพื่อเผาผลาญซอมบี้อย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย
เพียงไม่กี่วินาทีต่อมาเสียงเครื่องยนต์ของรถ ATV ก็ดังอีกครั้งและคนที่ขับขี่ก็ยังส่งเสียงหัวเราะชอบใจจากระยะไกล ด้านหลังของพวกเขายังคงเป็นฝูงซอมบี้อีกจำนวนมากมีมากกว่า 10,000 ตัว เมื่อถึงจุดนี้ จางเฉียงหลี่ สงสัยว่าพวกมันไปรอดซอมบี้จำนวนมากนี้มาจากที่ไหน บางทีซอมบี้เหล่านี้อาจติดตามพวกมันมาจากชายฝั่ง ดูเหมือนว่าพวกมันต้องการเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ในตอนท้าย ถึงแม้ว่าพวกมันจะไม่สามารถยึดเรือนจำไม่ได้แต่พวกมันก็สามารถย้อนกลับไปที่ค่ายชายฝั่งของตัวเองได้เมื่อซอมบี้ที่พวกมันดึงดูดมาที่นี่ทั้งหมด
“ไอ้ชาติหมา!”
จางเฉียงหลี่ ผู้ยืนอยู่บนกำแพงมองเห็นฝูงซอมบี้กว่าหมื่นตัวถูกชักนำมาโดยผู้ที่ขับ ATV เขาโกรธมากจนอยากจะพ่นเลือดออกมาเพราะเขาไม่สามารถระบายความโกรธแค้นออกมาได้
ถ้าพวกเขาล้มเหลวในการปกป้องเรือนจำแล้วล่ะก็ เขาจะรู้สึกอับอายเมื่อต้องพบกับพี่ใหญ่หลิวอีกครั้งและในเวลานั้นเขาคงต้องฆ่าตัวตายด้วยการตัดคอด้วยขวาน
***
วันนี้ หลิวกำ และ ยินฮี ขึ้นมาบนภูเขากรีนสเตชั่น มันกว้างใหญ่กว่าที่เขาคิดเอาไว้เยอะ หลิวกำ คิดว่าเขาต้องใช้เวลาในการสำรวจภูเขานี้มากกว่า 1 ถึง 2 วัน นอกจากนี้เขาต้องหาห้องปฏิบัติการลับก็เหมือนกับงมเข็มในมหาสมุทร
เมื่อท้องฟ้ามืดลง หลิวกำ ขับรถไปตามถนนเพื่อจะกลับไปยังเรือนจำ เมื่อเขากลับมาเขาต้องแปลกใจเมื่อค้นพบว่าเรือนจำถูกล้อมรอบไปด้วยซอมบี้ 10,000กว่าตัว และเปลวไฟก็กำลังลุกรอบๆกำแพง มีเสียงระเบิดเป็นครั้งคราว คนที่เฝ้ายามอยู่บนกำแพงพยายามที่จะฆ่าฝูงซอมบี้ที่ปีนขึ้นมา
มีซอมบี้จำนวนมากถูกเผาไหม้อยู่ด้านล่างแต่พวกมันก็ยังคงบ้าบิ่นที่จะปีนขึ้นไปบนกำแพงอย่างไม่กลัวความตาย
หลิวกำ เฝ้าดูอย่างระยะไกล ด้วยสายตาของผู้เล่นอันดับ 6 เขาสามารถมองเห็น จางเฉียงหลี่ , วังเฉิง, ฮันกวงมิน, ชางฮัว และสมาชิกในทีมกำลังต่อสู้อยู่บนกำแพง บางตำแหน่งเต็มไปด้วยน้ำมันเบนซินที่ถูกโยนลงมาและระเบิดเป็นเปลวไฟ มีซอมบี้จำนวนมากล้อมรอบกำแพงด้านนอกของเรือนจำ หลิวกำ และยินฮี ไม่สามารถช่วยอะไรได้แต่เขาค่อนข้างแปลกใจว่าในช่วง 2 วันที่เขาอยู่ในเรือนจำมีเพียงซอมบี้ไม่กี่ตัวที่กระจัดกระจายอยู่แถวนี้ แต่วันนี้เพียงเขาออกจากเรือนจำมาแค่ครึ่งวัน ฝูงซอมบี้เหล่านี้มาจากไหน?หรือว่าพวกมันจะออกมาจากใต้ดิน?
อย่างไรก็ตามตอนนี้ยังไม่ใช่เรื่องที่จะมาตั้งคำถาม ถ้า หลิวกำ ไม่หาวิธีแก้ไขปัญหาให้เร็วที่สุดในตอนนี้ จางเฉียงหลี่ และสมาชิกในทีมจำนวนมากที่อยู่ในเรือนจำคงไม่สามารถต้านทานสูงซอมบี้ที่โหมกระหน่ำได้ในขณะนี้ ชีวิตของพวกเขาขึ้นอยู่กับเวลา….
