TTW: บทที่ 232 ความจริงอันยิ่งใหญ่
“เป็นเรื่องปกติอยู่แล้วที่ทุกคนจะกลายเป็นทาสในค่ายของเรา ถ้าพวกมึงเชื่อฟังและภักดี กูจะตอบแทนพวกมึงด้วยอาหาร ในอนาคตหากใครประพฤติดีพวกเขาจะมีโอกาสเป็นสมาชิกของกลุ่มเรา แต่ถ้าพวกมึงไม่ให้ความร่วมมือ อย่าหาว่ากูโหดร้าย!” หลิวกำ หยิบขวานขึ้นมาพาดไว้บนหลังของเขา
“ฮ่าฮ่าฮ่า.. มึงพูดเรื่องตลกอะไรวะ? โลกภัยพิบัตินี้ใครๆก็ต้องการมีชีวิตรอด การต่อสู้ระหว่างค่ายเป็นเรื่องปกติ ถ้าพวกมึงไม่ตายก็จะกลายเป็นกูนี่แหละที่ต้องตาย มึงอ้างว่าพี่น้องของเราถูกจับไปเป็นทาสของมึง แต่ตอนนี้พวกเขายังมีชีวิตอยู่จริงๆนั้นหรอ? อย่ามาพูดจาไร้สาระโดยไม่มีหลักฐาน ทำไมพวกกูจะต้องเชื่อในสิ่งที่มึงพูด? นอกจากนี้พวกมึงมากันแค่สองคนเท่านั้นคิดจะจับพวกเราเป็นทาส อยากหัวเราะให้ฟันหัก?” ผู้เล่นที่สวมเสื้อกันลมหัวเราะอยากดูถูก คนที่อยู่รอบข้างก็เริ่มหัวเราะด้วยเช่นกัน
“ พวกมันมากันแค่นี้ ตอนนี้ทางเข้าโรงงานได้ปิดแล้ว” ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาด้านข้างของผู้เล่นที่สวมเสื้อกันลมและกระซิบกระซาบกับเขา
“บางทีพวกแกสองคนมาที่นี่ เพื่อกลายเป็นทาสของพวกกูแทน!” หลังจากที่ผู้เล่นสวมเสื้อกันลมได้ยินคนข้างๆบอกเขา เขาเริ่มเตรียมพร้อมด้วยแท่งเหล็กที่อยู่ในมือ มีกรงเล็บปรากฏขึ้นและมีลำแสงนับไม่ถ้วนบนร่างของเขาก่อรูปร่างเป็นเสือดาว และพุ่งไปยัง หลิวกำ
ระยะห่างระหว่างผู้เล่นเสื้อกันลมกับ หลิวกำ นั้นอยู่ห่างประมาณ 3 เมตร ซึ่งเป็นช่วงโจมตีของทักษะ ของผู้เล่นที่สวมเสื้อกันลม [Panther Claw]
หลิวกำ ยังคงมีปืนไรเฟิลที่อยู่บนหลังของเขา แต่เขาไม่ต้องการที่จะใช้มัน เขาคว้าด้ามขวานแล้วฟันทันที แผนของผู้เล่นที่สวมเสื้อกันลมนั้นคือการโจมตีอย่างกะทันหันทำให้ศัตรูไม่สามารถตอบสนองได้ทัน แต่แผนนี้ก็ต้องผิดพลาดเมื่อมาเจอกับ หลิวกำ
เมื่อผู้เล่นสวมเสื้อกันลมใช้ทักษะออกมา เขาคิดว่าชัยชนะอยู่ในมือของเขาแล้ว ในขณะนั้นเองเขาก็รู้สึกเจ็บปวดในสมองของเขา และจิตสำนึกของเขาดูเหมือนว่าหยุดลง ทักษะ [Panther Claw]ที่เขาเพิ่งปลดปล่อยออกไปหยุดกะทันหัน
เป็นเพราะ หลิวกำ ใช้ทักษะ [กระทบจิตใจ] ขัดขวางการใช้ทักษะของผู้เล่นที่สวมเสื้อกันลม ขวานของ หลิวกำ ฟันไปที่คอของผู้เล่นใส่เสื้อกันลม อย่างไรก็ตามเมื่อขวานกระทบลงบนคอของชายคนนั้น ดูเหมือนว่ามีบางอย่างขัดขวาง มันคล้ายกับโล่กำบัง จนเกิดเสียงปะทะเบาๆ ในเวลาเดียวกันก็มีแสงสีฟ้ากระจายออกมาจากร่างของผู้เล่นที่ใส่เสื้อกันลม ดูเหมือนว่าในตอนนั้นเขาสามารถหลุดพ้นจากอาการมึนงงจากทักษะของ หลิวกำ
ผู้เล่นที่ใส่เสื้อกันลมมองไปที่ หลิวกำ อย่างงุนงง เขาไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
หลิวกำ ขมวดคิ้วและพยายามนึกถึงข้อมูลที่เขาได้รับก่อนหน้านี้จากเชลยศึก เขารู้ว่าหัวหน้าค่ายนี้เป็นผู้เล่นระดับ 6 และเขามีความสามารถที่เรียกว่า [Panther Claw] ด้วยรูปลักษณ์ตามคำบอก เขาน่าจะเป็นชายที่อยู่ตรงหน้าเขาในตอนนี้ แต่เมื่อ หลิวกำ ใช้ขวานฟันลงไปกับเกิดบางอย่างปกป้องเอาไว้ ความรู้สึกของ หลิวกำ ทำให้เขานึกถึง [เกราะหมอก]ของตัวเอง
แสงสีฟ้าที่ออกมาปกป้องร่างกายของเขา อาจเป็นไปได้ว่าผู้เล่นที่สวมเสื้อกันลมนี้สามารถปลุกทักษะอีกอันขึ้นมาได้
ใน [Trembling World] เมื่อผู้เล่นถึงระดับ 5 พวกเขาสามารถปลุกทักษะได้ หลังจากที่ผู้เล่นเข้าสู่ระดับ 6 ร่างกายของพวกเขาจะสร้างการป้องกันพื้นฐานที่คล้าย กับ[เกราะหมอก]ขึ้นมา นอกจากนี้ชาวเมืองที่สามารถก้าวเข้าสู่ระดับ 6 ได้ก็จะมีการป้องกันพื้นฐานคล้ายกับ [เกราะหมอก]เช่นกัน
อย่างไรก็ตามการป้องกันพื้นฐานของผู้เล่นระดับ 6 นั้นไม่สามารถเทียบได้กับ [เกราะหมอก]ของ หลิวกำ ความหนาของมันยังไม่เท่าหนึ่งในสิบของ [เกราะหมอก] ดังนั้นเมื่อมันถูกขวานของ หลิวกำ สับลงไปมันจึงเกิดความเสียหายและแตกกระจายทันที
“เร็ว! ฆ่ามัน!” ผู้เล่นที่สวมเสื้อกันลมอยู่ในอาการตกใจ เมื่อเขาเห็นว่าเกราะป้องกันร่างกายของเขาได้แตกสลายเมื่อโดนขวานของฝ่ายตรงข้าม ความกล้าหาญของเขาก็จางหายไปด้วยเช่นกัน เขาเริ่มให้ทุกคนล้อมรอบ หลิวกำ เพื่อป้องกัน หลิวกำ หลบหนี
“ คนที่อยู่ในระดับ 5 ใครที่ก้าวออกมา มีแต่ความตายที่รออยู่เท่านั้น!” หลิวกำ ตะโกน ขณะที่เขาขว้างขวานของเขาไปยังผู้เล่นใส่เสื้อกันลม
คนอื่นที่อยู่รอบข้างกำลังเฝ้าดูการต่อสู้ระหว่างชายใส่เสื้อกันลมกับ หลิวกำ ตลอดเวลา พวกเขาเห็นได้ชัดเว่าผู้นำของเขาที่เป็นผู้เล่นระดับ 6 ไม่สามารถรับมือกับ หลิวกำ ได้ พวกเขายังคงหวาดกลัวคำพูดของ หลิวกำ ที่บอกว่า “ใครก็ตามที่ก้าวเข้ามา จะตายทั้งหมด” นั่นคือความจริง
เป็นผลให้หลังจากที่ชายใส่เสื้อกันลมบอกให้ผู้คนล้อมรอบ หลิวกำ เพื่อที่เขาจะหาโอกาสนี้หลบหนี กลายเป็นเรื่องไร้สาระ ไม่มีใครที่จะเข้าร่วมในการต่อสู้เป็นตายระหว่างผู้เล่นระดับ 6 ทั้งสองคน
ผู้เล่นที่สวมเสื้อกันลมไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องต่อสู้ด้วยตัวเอง เขาหยิบแท่งเหล็ก 3 แฉกที่ความยาวเกือบ 1 เมตรออกมา เขาใช้มันในการปัดป้องขวานของ หลิวกำ ที่สับลงมาอย่างต่อเนื่อง อย่างไรก็ตามเขายังคงมีช่องว่างพอที่จะให้ หลิวกำ เตะที่ท้องของเขา ร่างกายของเขากระเด็นออกไปในทันทีจนชนกับกำแพงของโรงงาน เกิดรอยแตกร้าวปรากฏขึ้นอยู่บนกำแพงหลังจากนั้น ร่างของชายคนนั้นก็หล่นลงกับพื้น
“พี่ชายได้โปรด อย่าทุบตีผมอีกเลย ผมยอมรับเงื่อนไขของคุณ ผมจะกลายเป็นทาสของคุณ!” ร่างกายของผู้เล่นที่สวมเสื้อกันลมสั่นสะท้าน เขานอนลงและกราบ หลิวกำ อย่างอ้อนวอน เขา สงสัยว่าระดับของ หลิวกำ อาจไม่ใช่ระดับ 6 แต่ควรเป็นระดับ 7 หรือไม่ก็สูงกว่า ไม่อย่างนั้นถ้าพวกเขาอยู่ในระดับเดียวกันจริงเขาคงสามารถตอบโต้ได้ดีกว่านี้
“แกคิดว่าจะกลับคำง่ายๆงั้นหรอ? ใครกันที่หัวเราะเยาะเมื่อสักครู่นี้” หลิวกำ ยกขวานขึ้นและตัดคอของชายคนนั้นทันที จากนั้น หลิวกำ ยกศีรษะที่ยังคงมีเลือดหยดเดินไปยังศูนย์กลางของโรงงาน
สมาชิกคนอื่นที่หัวของผู้นำของเขา ทำให้รู้สึกหวาดกลัวเป็นอย่างมาก พวกเขาพยายามหลบหนี หลิวกำ แต่ หลิวกำ หยิบปืนไรเฟิลขึ้นมาและยิงเพียงไม่กี่ครั้งทำให้พวกเขาหยุดการเคลื่อนไหวและไม่กล้าที่จะหลบหนีใดๆ
“ผมจะฆ่าทุกคนที่พยายามหลบหนี ทุกคนจงมาที่นี่และคุกเข่าต่อหน้าผม! นอกจากนี้คนที่ยอมจำนนจะไม่ถูกสังหารอีกด้วย!” หลิวกำ ตะโกนไปรอบด้าน
หลังจากที่ผู้เล่นยกระดับของพวกเขาพวกเขาจะมีความสามารถ เรื่องการได้ยินมากขึ้น ดังนั้นเมื่อมีคนพูดตะโกนมันทำให้พวกเขาได้ยินอย่างชัดเจนจนแก้วหูแทบจะแตก
ผลกระทบนี้ทำให้พวกคนที่อยู่รอบข้างหวาดกลัว
