TTW: บทที่ 238 บางคนชนะบางคนสูญเสีย
เหลือเพียง 2-3 กิโลเมตรเท่านั้นก่อนที่จะถึงค่ายชายฝั่งทะเล ถนนเริ่มแคบลงเรื่อยๆ พุ่มไม้ต่างๆเริ่มลดลงกลายเป็นหน้าผาทั้งสองด้าน ระดับความสูงของหน้าผาเกือบ 2 กม. พวกเขาสามารถมองออกไปยังท้องทะเลได้ มีเส้นทางมากมายที่นำพวกเขาไปยังชายหาด เส้นทางเดียวที่ผ่านค่ายคือเส้นทางนี้ เพื่อที่จะไปถึงชายหาดพวกเขาต้องผ่านเส้นทางนี้ การพยายามที่จะปีนหน้าผานั้นเป็นเรื่องยากแม้กระทั่งนั่งเฮลิคอปเตอร์ขึ้นไป ด้านบนของหน้าผายังคงมีรอยแตกดังนั้นจึงไม่มีที่สำหรับให้เฮลิคอปเตอร์จอดอย่างปลอดภัย
รูปทรงการก่อตัวของหินแปลกๆเหมือนว่าไม่ได้ถูกสร้างขึ้นโดยธรรมชาติ สภาพแวดล้อมเส้นทางไปยังค่ายทำให้ง่ายต่อการป้องกันจากศัตรู ถ้าไม่ใช่เพราะสัตว์ประหลาดระดับสูงผู้เล่นเหล่านี้คงไม่อยากจะย้ายออกจากที่นี่
ขณะที่พวกเขาเดินทางไปเรื่อยๆ หน้าผาก็ค่อยๆเผยมุมกว้างให้เห็นท้องทะเล ค่ายนี้ล้อมรอบไปด้วยหน้าผาสูงและมีเส้นทางเดี๋ยวที่จะไปถึงค่ายชายฝั่ง ในพื้นที่โล่งกว้างนั้นมีพื้นที่ที่ตั้งค่ายอยู่ นั่นคือสิ่งที่เทรดมิล ได้บอกเขาก่อนหน้านี้ จากมุมมองบนที่สูง หลิวกำ สามารถนับบ้านเรือนที่อยู่ตรงลานกว้างได้มันมีเกือบ 100 หลังคาเรือน มันเหมือนกับย่านค้าขาย
บ้านเหล่านี้ถูกสร้างขึ้นอย่างแข็งแรงมีเพียงบ้านหลังเล็กๆที่พังทลายอยู่ รอบๆเมืองเต็มไปด้วยแอ่งน้ำเล็กๆ หลุมพวกนี้ถูกสร้างขึ้นเพราะขาปูยักษ์ ที่มันเหยียบลงบนคอนกรีต
เมื่อมาถึงศูนย์กลางของเมือง นอกจาก หลิวกำ และ ชางฮัว ผู้เล่นคนอื่นๆทั้ง 6 คนเริ่มรู้สึกลังเลใจ เขามองไปรอบๆราวกับว่าปูยักษ์อาจจะปรากฏตัวจากมุมใดมุมหนึ่ง และใครบางคนก็อาจจะตาย
มีลักษณะอย่างหนึ่งขอปูยักษ์นั่นคือมันไม่มีความกระหาย เหตุที่มันขึ้นมาบนบกเพียงเพราะเพลิดเพลินกับการกินเนื้อมนุษย์ หากผู้เล่นไม่โจมตีมัน มันจะกินคนเพียงแค่คนเดียว จากนั้นจะกลับลงทะเล หลังจากนั้น 2-3 วันมันจะขึ้นมาอีกครั้ง
ในหัวใจของผู้เล่นทั้ง 6 คนกำลังภาวนาอย่าเงียบๆว่าไม่ให้ปูยักษ์นั้นกำหนดเป้าหมายเป็นพวกเขา พวกเขาหวังว่าเมื่อถึงเวลาแล้ว หลิวกำ จะไม่ทิ้งพวกเขาหรือบังคับให้พวกเขาโจมตีปูยักษ์นี้
เมื่อ หลิวกำ เดินเข้าไปใกล้เพื่อสำรวจรอยเท้าของปูยักษ์ที่ทิ้งเอา เขารู้สึกเหน็บหนาวไปถึงกระดูกสันหลัง ดูจากอาคารที่ยุบตัวลง และพื้นคอนกรีตที่เป็นหลุม มันสามารถอธิบายได้ว่าร่างของปูยักษ์นั้นมีน้ำหนักขนาดไหนอาจจะมีน้ำหนักถึงแสนตัน เมื่อพิจารณาจากการเคลื่อนไหวของปูยักษ์แล้ว สมควรที่มันเป็นภัยคุกคามที่ยากจะจัดการ
“ร่างกายของปูยักษ์มีขนาดค่อนข้างใหญ่ เมื่อมันปรากฏตัวขึ้นพื้นดินควรจะสั่นสะเทือน พวกคุณทำอย่างไรกันบ้าง?” หลิวกำ หันไปถามผู้เล่นทั้ง 6 คน
“เมื่อมันปรากฏตัวขึ้นพื้นดินจะสั่นสะเทือนจริงๆ อย่างไรก็ตามแม้พวกเราจะเตรียมตัวก่อนหน้านี้ก็เป็นเรื่องยากที่จะป้องกันมัน ด้วยความเร็วของปูยักษ์นั้นเร็วมาก ขณะที่พวกเรารู้สึกตัวมันก็ใกล้เข้ามาแล้ว มันมีขาหลายขาและเคลื่อนไหวได้อย่างรวดเร็ว พวกเรามีเพียง 2 ขาเท่านั้น” ผู้เล่นทั้ง 6 คนได้อธิบายอย่างรวดเร็วถึงลักษณะที่พวกเขาเจอ พวกเขาพยายามพูดเบาๆและอธิษฐานว่าปูยักษ์จะไม่โผล่ออกมาในเร็วๆนี้
แม้ว่าผู้เล่นเหล่านี้จะกลัวมากแต่ หลิวกำ ก็ยังคงกดดันพวกเขาต่อ หากพวกเขาไม่มาที่นี่ หลิวกำ จะหาหลักฐานเกี่ยวกับปูยักษ์ได้อย่างไร
ชายหาดริมฝั่งไม่กว้างจนเกินไป แนวชายฝั่งทอดยาวประมาณ 2-3 กม. ตามที่ผู้เล่นทั้ง 6 คนบอกหาดทรายนี้เป็นจุดที่ปูยักษ์มันขึ้นมา หลังจากที่ปูยักษ์นั้นปรากฏตัวขึ้นพวกเขาไม่เจอสัตว์ประหลาดในทะเลเลย
หลังจากการค้นหาข้อมูล 2 ชั่วโมง ปูยักษ์ก็ยังไม่ปรากฏตัว ในเวลาเดียวกันผู้เล่นทั้ง 6 คนรู้สึกเหนื่อยล้าในสภาพที่พวกเขาต้องคอยระมัดระวังตัวอยู่ตลอดเวลา หลิวกำ กำลังจะยอมแพ้เรื่องการพบกับปูยักษ์เมื่อมันผ่านมาแล้วถึง 2 ชั่วโมง
จะเป็นไปได้ไหมว่าเมื่อผู้รอดชีวิตทั้งหลายออกจากพื้นที่นี้ เจ้าปูยักษ์ก็ไม่สามารถหาแหล่งอาหารได้อีกดังนั้นมันจึงลงไปยังทะเลลึกหรือไม่ก็หาแหล่งอาหารอื่น?
เมื่อถึงเวลาอาหารกลางวัน พวก หลิวกำ ก็หยุดพัก หลังจากนั้น หลิวกำ ต้องการค้นหาเพิ่มเติมอีกสักหน่อย ในขณะที่ผู้เล่นทั้ง 6 คนไม่มีข้อเสนอใดๆ มีเพียง หลิวกำ เท่านั้นที่ต้องการเผชิญหน้ากับปูยักษ์ส่วนคนอื่นๆต่างภาวนาไม่ให้ต้องเผชิญหน้ากับมัน การเล่นเกมประเภทนี้ความสำคัญเกี่ยวกับการเพิ่มระดับนั้นจำเป็นต้องใช้ค่าประสบการณ์จำนวนมาก และภายใต้สถานการณ์นี้มีเปอร์เซ็นต์การเสียชีวิตถึง 99 เปอร์เซ็นต์ แม้ว่า หลิวกำ จะสามารถหลบหนีปูยักษ์ได้แต่สำหรับผู้เล่นคนอื่นไม่สามารถทำได้เช่นเดียวกับ หลิวกำ
