TTW:บทที่ 268 ไม่อร่อย
นักรบทั้ง 4 คนเริ่มพังประตูและกำแพง แม้จะมีควันปกคลุมทั่วห้องแต่พวกเขาก็สามารถพบกับ หลิวกำ ได้อย่างรวดเร็ว ในขณะนั้นเองก็มีกระแสไฟฟ้าแรงสูงเกิดขึ้นและโจมตีนักรบทั้ง 4 คนจากด้านหลัง นั่นทำให้พวกเขารู้สึกโกรธอย่างรุนแรงและยิงไปที่ตำแหน่ง ที่พวกเขาคิดว่า ยินฮี นั้นซ่อนตัวอยู่
บางส่วนของร่างกายของยินฮีนั้นถูกเผาไหม้เกรียมจนไม่สามารถรักษาได้ แขนและขาของเธอเคยเห็นกระดูกโลหะสีเงิน มีของเหลวสีฟ้าไหลออกมาจากบาดแผลของเธอ
แม้ว่า ยินฮี จะใช้ [sleeve Blade] กับนักรบทั้ง 4 คน จากที่เธอปล่อยพลังงานไฟฟ้าสูง 2 ครั้งทำให้พลังงานของในร่างกายเธอใกล้จะหมดลง
นักรบทั้ง 4 คน ปืนเลเซอร์มาที่ตำแหน่งของ ยินฮี ยินฮี ยังคงยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์จากนั้นก็โดดลงไปบนพื้นด้านล่าง นักรบทั้ง 4 ต่างโกรธแค้น ในขณะที่พวกเขากำลังจะเล็งปืนไปที่ ยินฮี ก็ปรากฏว่าเจ้าปูยักษ์ออกมาและเริ่มไต่เข้าไปในตัวอาคารทำให้กำแพงล้มทับนักรบทั้ง 4
ก่อนหน้านี้เจ้าปูยักษ์ถูกขังอยู่ในกรงโลหะขนาดใหญ่ ประตูถูกล็อคด้วยการควบคุมของสวิตช์ไฟฟ้า ยินฮี ใช้โอกาสที่กำลังวุ่นวายนี้ไปปลดล็อคประตูของมัน ส่วนรหัสปลดล็อค ยินฮี ได้รับมาตอนที่เธอรวบรวมข้อมูลที่ห้องเซิฟเวอร์ หลังจากเธอหลบการโจมตีของเจ้าปูยักษ์อย่างระมัดระวังเธอได้ล่อมันมาตรงจุดปัจจุบันนี้
เฮลิคอปเตอร์ได้ออกเดินทางไปแล้ว สิ่งที่เจ้าปู่กลัวมากที่สุดคือระเบิดที่สามารถทะลุทะลวงร่างกายของมันได้ซึ่งตอนนี้ไม่ได้อยู่ที่นี่ การเผชิญหน้ากับนักรบเหล่านี้ไม่น่ากลัวเท่าไหร่ ในตอนแรกมันยังคงไล่ตาม ยินฮี แต่หลังจากที่มันถูกนักรบยิง ความโกรธของมันก็ถูกเปลี่ยนเป็นกลุ่มของนักรบทันที
เจ้าปูยักษ์เกลียดนักรบเหล่านี้ตั้งแต่แรก ด้วยความคิดที่เรียบง่ายพวกมันจึงลงโทษนักรบพวกนี้จากนั้นจะหาทางกลับไปที่ทะเลอีกครั้ง
เจ้าหน้าที่ที่ลาดตระเวนพบว่าปูยักษ์หลุดออกจากกรง เขาจึงแจ้งคนอื่นๆผ่านวิทยุสื่อสาร พวกเขารวมตัวกันเพื่อยิงเลเซอร์ไปยังปูยักษ์ เหลือเพียงนักรบคนเดียวที่คอยดูแลทุกชั้น
พลังของเลเซอร์ไม่แข็งแรงพอกับระเบิดที่ทะลุทะลวงปูยักษ์ได้ ทุกๆการยิงจะสร้างเพียงรูเล็กๆ ถึงแม้ว่าจะเป็นเพียงรูเล็กๆแต่เจ้าปูยักษ์ก็ยังคงเจ็บปวด มันใช้ก้ามของมันโจมตีนักรบอย่างรุนแรง
นักรบคนหนึ่งโชคร้ายที่ไม่สามารถหลบหนีการโจมตีของปูยักษ์ได้มันทำให้เขาถูกหนีบโดยก้ามของปู นักรบผู้โชคร้ายคนนั้นพยายามยิงเลเซอร์ไปที่ดวงตาของปูยักษ์ ไม่ว่าปูยักษ์จะพยายามแค่ไหนมันก็ไม่สามารถตัดร่างกายของนักรบออกเป็น 2 ส่วนได้ แผนที่จะบดขยี้นักรบได้กลับกลายเป็นความกดดันแทน
นักรบคนอื่นๆได้ล้อมปูยักษ์และยิงเลเซอร์ไปที่ร่างของมัน
เมื่อร่างของมันมีรูพรุนมากขึ้นของเหลวสีดำเริ่มไหลออกมาจากร่างกายของมัน แม้ว่าพวกเขาจะไม่มีเฮลิคอปเตอร์แต่นักรบเหล่านี้ก็หาได้กลัวสัตว์ประหลาดขนาดใหญ่นี้ไม่
ปูยักษ์รู้สึกโกรธที่ไม่สามารถสร้างบาดแผลให้กับนักรบที่อยู่ในก้ามของมันได้มันจึงมีทางเลือกเดียว โดยการยัดนักรบคนนั้นเข้าไปในปากของมันแต่ดูเหมือนว่าพื้นผิวโลหะผสมทำให้เกิดปฏิกิริยาเชิงลบกับปูยักษ์ทันทีที่มันกลืนนักรบเข้าไป ปืนเลเซอร์ก็แผดเผาอวัยวะภายในของมันจนมีเลือดออก
แม้ไม่สามารถสู้กับนักรบได้เจ้าปู่ยักษ์ยังคงโบกมือราวกับค้อนทุบ ทำให้นักรบที่อยู่ใกล้ๆตามกระเด็นออกไปหลายสิบเมตร ความเสียหายจากการกระเด็นออกไปไม่ได้ส่งผลบาดเจ็บแก่นักรบใดๆทั้งสิ้นดังนั้นพวกเขาจึงสามารถกลับมาทำร้ายปูยักษ์ได้อยู่เรื่อยๆ
ปูยักษ์เริ่มบาดเจ็บมากขึ้นทำให้พลังโจมตีของมันค่อยๆลดลง
……
……
ฝุ่นและควันฟรุ้งกระจายให้มองเห็นลดน้อยลง หลิวกำ และผู้เล่นอีก 2 คนใช้หมอกควันนี้ปกปิดร่างกายแล้วรีบวิ่งออกจากห้องไปทางบันได หลิวกำ พยายามพูดคุยกับ ยินฮี ผ่านหูฟังแต่ดูเหมือนว่าข้อความไม่สามารถส่งถึงเธอได้
ความรู้สึกไม่แน่ใจบีบรัดหัวใจของเขา เขาไม่แน่ใจเกี่ยวกับ ยินฮี เขาไม่แน่ใจว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหน ครั้งสุดท้ายที่เธอเห็น ยินฮี นั้นร่างกายของเธอเต็มไปด้วยรูพรุน
การผจญภัยในห้องปฏิบัติการลับในครั้งนี้ไม่ใช่เรื่องน่ายินดีต่อไป ความรู้สึกคล้ายกับการท้าทายบอสในเกม แต่ทันทีที่ศัตรูไม่สามารถเอาชนะได้ทั้งกลุ่มถูกลบออกจากเกม
เจ้าหน้าที่คนอื่นเช่นหมอและพยาบาลที่อยู่ในห้องแล็บกำลังวิ่งลงบันได หลิวกำ ซูหยาน และ จางเฉียงหลี่ พวกเขาถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่นละอองทำให้ไม่มีใครสามารถบอกตัวตนของพวกเขาได้ ขณะที่ทุกคนกำลังยุ่งกับการลงบันได พวกเขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าที่คุ้นเคยของนักรบ หลิวกำ และผู้เล่นอีกสองคนไม่มีทางเลือกมากนักเขาแฝงตัวอยู่ในกลุ่มของพนักงานและเดินลงไปบันไดทุกคนลงมาที่ชั้น 1 เพื่อรอโอกาสหลบหนี
อย่างไรก็ตาม… สถานการณ์ในชั้น 1 แย่มาก
ถึงแม้นักรบหลายคนกำลังสู้อยู่กับปูยักษ์แต่ในชั้น 1 นี้ยังคงมีนักรบ 4-5 คน นักรบทั้งหมดกำลังตะโกนใส่เจ้าหน้าที่เพื่อให้ยืนอยู่กลางห้อง สายเกินไปที่จะกลับไปที่บันไดนักรบต้อนพนักงานคนสุดท้ายเอาไว้ที่กลางห้อง
เจ้าหน้าที่หลายคนเดินไปคุยกับนักรบและการโต้เถียงดูเหมือนจะรุนแรงขึ้น ราวกับว่าเจ้าหน้าที่ไม่เห็นด้วยกับการทำแบบนี้ แต่นักรบไม่มีคำตอบใดๆนั่นคือการสนทนาเพียงฝ่ายเดียว จากนั้นนักรบสั่งให้พนักงานทุกคนยืนขึ้นอีกครั้ง หลิวกำ และอีก 2 คนพยายามทำตัวให้เหมือนหนึ่งในพนักงานในขณะที่เขายืนอยู่กลางห้อง …
—————–
