บทที่ 298 ไม่สามารถจําได้
ดังนั้นจึงเกิดภาพสะท้อนให้เห็นว่า โจวจิงจิง นั้นเป็นซอมบี้กลายพันธุ์จุดดํานั่นเป็นเพราะเธอตกอยู่ในสภาพจิตใจย่ําแย่มากกว่าคนอื่นๆ ความอ่อนแอทางจิตใจจะนําไปสู่จิตวิญญาณที่อ่อนแอและเปลี่ยนรูปลักษณ์ภายนอกของพวกเขา
ฮูจุน อยู่กับ โจวจิงจิง ตลอดเวลา แม้กระทั่งวันที่อารมณ์ของเขาแปรปรวนเขาก็ยังคงเข้มแข็ง หลังจากที่เขาขึ้นมาถึงระดับ 5 แล้ว เขายังคงซื่อตรงในบุคลิกของเขา ถึงแม้เขาจะพลั้งมือฆ่าหวงเหว่ยเถา และถูกคุมขัง แม้จะเป็นอย่างนั้น ฮูจุน ก็ไม่ได้มีจิตใจที่อ่อนแอและยอมให้วิญญาณของตัวเองเป็นเหยื่อโดยง่าย นั่นคือเหตุผลที่เขาไม่ได้แสดงจุดดําออกมาในการสะท้อนของกระจก
แม้ว่า ฮันกวงมิน จะเป็นนักเรียนตํารวจ แต่บุคลิกของเขายังคงอ่อนแอ ตอนที่เขาติดอยู่ใน The Trembling World เขาก็คิดหาวิธีในการได้รับความไว้วางใจจากพี่ใหญ่หลิวและเป็นที่เคารพของสมาชิกคนอื่นๆ ในขณะที่มือและเสียงของเขายังคงสั่นนั่นเป็นสัญญาณชัดเจนว่าเขายังคงอ่อนแอการแสดงออกของเขาบ่งบอกแบบนั้น
เมื่อ หลิวกํา ทิ้งให้เขาอยู่คนเดียวกับ เทรดมิล ทําให้ ฮันกวงมิน ไม่มีความกล้าที่จะเผชิญหน้า ด้วยความหวาดกลัว ฮันกวงมิน ต้องการที่จะควบคุม เทรดมิล ในสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดในเวลาเดียวกันความกลัวของเขาก็เปิดให้วิญญาณของเขาถูกรุกรานและนั่นทําให้เกิดจุดสีดําปรากฏในเงาสะท้อนของเขา
ฉีเช่าหัว ยังคงเป็นผู้เล่นระดับ 4 และ และเป็นหนึ่งในผู้ที่อ่อนแอที่สุดในกลุ่ม เมื่อเขาเห็นเทรดมิล ปกคลุมไปด้วยเลือดตั้งแต่หัวจรดเท้าพร้อมกับเดินออกมาจากความมืดและปืนไรเฟิลมันทําให้เขาตกใจ นั้นเมื่อจิตใจของเขาอ่อนแอการสะท้อนเงาของเขาจึงกลายเป็นใบหน้าของซอมบี้กลายพันธุ์จุดดํา
เดิมที เทรดมิล คิดว่าตัวเขาเป็นคนเจตนาดี แต่หลังจากประสบการณ์ที่น่าสะพรึงกลัวเกิดขึ้นทําให้เขาสูญเสียความหวัง จุดที่ทําให้เขาเปลี่ยนไปคือตอนที่เขาเห็น หลิวกํา ไม่มีเงาสะท้อนในกระจก ทําให้จิตใจของเขาอ่อนแอและเห็นภาพสะท้อนของตัวเองเป็นซอมบี้จุดดํา
เมื่อวิญญาณของเทรดมิลจมลึกลงไปในความฝันมากขึ้นทําให้แมงกะพรุนฝันร้ายสา มารถกินวิญญาณของเขาได้ง่ายขึ้นเช่นกัน ถ้าเขาไม่พบพลังที่จะฟื้นฟูความกล้าหาญของเขาหรือได้รับความช่วยเหลือจากภายนอกเขาคงไม่สามารถตื่นจากเหตุการณ์ครั้งนี้ได้
เนื่องจากแมงกะพรุนฝันร้ายอยู่นอกเรือมันจึงไม่สามารถเข้าถึงร่างกายของสมาชิก ที่นอนหลับอยู่สิ่งที่มันทําได้คือการใช้หนวดที่หนักเกือบต้นของมันหลอกหลอนสมาชิกในความฝัน ด้วยวิธีการนี้มันจะสามารถฆ่าพวกเขาให้ “ตาย”ในความฝันได้
หากมนุษย์ถูกสังหารภายในความฝันมันไม่ได้หมายถึงความตายที่แท้จริง เพราะเมื่อวิญญาณได้รับความเสียหายอย่างรุนแรงและไม่สามารถกู้กลับคืนได้ ดังนั้นเมื่อสมาชิกตกอยู่ในความฝันราวกับอยู่ในนรกพลังวิญญาณของพวกเขาเริ่มอ่อนแอลงและแมงกะพรุนฝันร้ายนี้ก็สามารถกลืนกินวิญญาณของพวกเขาได้
ทีมของชายสวมเสื้อกันฝนไม่ได้โชคดีแบบนี้ พวกเขาไม่มี ยินฮี ที่มีคุณสมบัติพิเศษที่มีภูมิคุ้มกันการโจมตีทางจิตใจ ในขณะเดียวกัน หลิวกํา ซึ่งมีความสามารถที่แข็งแกร่งเขาก็ยังถูกลากเข้าไปในความฝันเพียงชั่วคราว และสามารถตื่นขึ้นมาได้เพียงไม่นานหลังจากที่ ยินฮี เรียกเขา
เนื่องจากแมงกะพรุนฝันร้ายและสมาชิกเหล่านี้เข้าสู่โลกแห่งความฝัน และขาดการช่วย เหลือของซอมบี้จุดดําดังนั้นมันจึงไม่สามารถดึงร่างกายของพวกเขาลงไปในน้ําได้ด้วยการนี้มันยังคงใช้กับดักจับวิญญาณของพวกเขาในความฝัน
ซอมบี้จุดดํานั้นสร้างเรื่องยุ่งยากให้กับพวกเขามันผลักดันรถให้ตกลงไปในทะเล นั่นจึงทําให้ หลิวกํา ต้องพกร่มเสี่ยงต่อการถูกฟ้าผ่าในขณะที่เขาพยายามนําสมาชิกทีมออกจากเรือเหาะแห่งนี้และเอาไปวางไว้นอกเรือห่างไกลจากเซเรนิตี้ สมาชิกถูกวางลงในห้องที่ว่างเปล่าซึ่งห่างจะฝั่งหลังจากที่สมาชิกทีมทุกคนถูกย้ายเข้าไปในห้อง ยินฮี เป็นคนสุดท้ายที่เข้ามาด้านใน
หลังจากทางไกลจากการโจมตีของแมงกะพรุนฝันร้าย หลิวกํา พยายามปลุกสมาชิก อีกครั้งด้วยวิธีต่างๆ ฮูจุน เป็นคนแรกที่ตื่นขึ้นมาเมื่อเขาตื่นขึ้นอารมณ์ของเขายังคงแสดงถึงความ โกรธและความอับอายและเมื่อเขามองไปรอบๆเห็น หลิวกํา และ ยินฮี ล้อมรอบตัวเขาทําให้เขา ค่อยๆลดอารมณ์ลงอย่างไรก็ตาม ฮูจุน ยังคงรู้สึกหงุดหงิดด้วยความสงสัย
“ไม่ว่าคุณจะฝันว่าอะไร แต่ตอนนี้คุณได้ตื่นขึ้นมาจากอาการสับสนนั้นแล้ว ดังนั้นอย่าสนใจ เหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นในความฝัน” หลิวกํา อธิบายกับ ฮูจุน
“ ความฝัน?” ฮูจุน กล่าวอย่างสับสนมองไปที่ หลิวกํา ถ้าความจริงคือความฝัน…ส่วนความฝันคือความจริง…
“อืม…ตามการคาดคิดของผมมีซอมบี้ระดับสูงอยู่ที่ใต้เรือเหาะ มันใช้โอกาสนี้โจมตีพวกเราในขณะที่พวกเราหลับอยู่มันเข้าไปในความฝันของพวกเรา”
“อ่า…” ฮูจุน ถอนหายใจและไม่ได้พูดอะไรออกมาความฝันนั้นไม่ควรที่จะนึกถึง
ไม่นานหลังจากที่ ฮูจุน ตื่นขึ้น ชางหัว และเทพยุทธ์สายฟ้าก็ตื่นขึ้นด้วยประสบการณ์ในความฝันของพวกเขาค่อนข้างคล้ายกัน แต่พวกเขาไม่ได้ตกอยู่ในระดับการนอนหลับลึกเหมือนกับ สมาชิกคนอื่นๆๆแต่พวกเขายังคงไม่สามารถตื่นขึ้นเองได้นั่นเป็นหลักฐานว่าวิญญาณของพวกเขาก็ได้รับความทุกข์ทรมานในโลกแห่งความฝันเช่นเดียวกัน
“ขอบคุณ…โชคดีที่มันเป็นความฝันเท่านั้น” ฮูจุน กล่าวในขณะที่เขากอด โจวจิงจิง ร่างกายของ โจวจิงจิง ไม่มีร่องรอยของร่างกายที่ถูกข่มขืน
“คุณฝันเกี่ยวกับเรื่องอะไร?” หลิวกํา ถาม ฮูจุน อย่างแปลกใจ
“พี่ใหญ่หลิวคุณก็อยู่ในความฝันด้วย?” ฮูจุน มองไปที่ หลิวกํา
“ อะไรนะ?ในความฝันของคุณมีผมอยู่ในนั้นด้วย?” หลิวกํา ขมวดคิ้ว
“ใช่แล้วคุณอยู่ที่นั่น!” ชางหัว พูดขึ้น
“ถ้ามีคนในฝันแอบอ้างเป็นผมดูเหมือนว่ามันจะมีผลกระทบอย่างรุนแรงปรีบบอกผม เร็วว่าพวกคุณฝันว่าอะไร?” หลิวกําจับคางของเขาเขารู้สึกไม่พอใจ
“ผม…ผมจําไม่ได้” ฮูส่ายหัว เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในความฝันคือสิ่งที่เขาไม่อยากจะจดจํา
“ความฝันของผมค่อนข้างมืดมัวผมนอนหลับจนผมมาตื่นขึ้นที่นี่ ในความฝันเรือเหา ะกําลังลอยออกไปในทะเลไกลจากท่าเรือ ผมอยู่กับสมาชิกไม่กี่คนในห้องโดยสาร ผมคิดไม่ออกว่าจะทิ้งสมอเรือได้ยังไง พี่ใหญ่หลิวคุณในความฝันลงไปในท้องเรือไม่กี่ครั้งเพื่อสอบถามความคืบหน้า แต่ผมก็ยังคิดไม่ออก” ชางหัว รายงานความจริงกับ หลิวกํา
“ ในความฝันของผมมันเป็นพื้นที่เดียวกัน มันมีลักษณะมืดมัวแต่ความรู้สึกสมจริงอย่างที่เราไม่เคยประสบมาก่อน”เทพยุทธ์สายฟ้าตะโกนขึ้นขัดจังหวะ ชางหัว
“ พี่ใหญ่หลิวพวกเราควรนอนหลับต่อหรือไม่?เราจะได้รับผลกระทบจากการโจมตีอีกไหม” ชางหัว ถาม หลิวกํา การนอนในช่วงครึ่งแรกทําให้เขาหงุดหงิดกับฝันร้าย
“แน่นอนว่าคุณสามารถนอนต่อได้ เนื่องจากเราอยู่ห่างไกลจากสิ่งมีชีวิต ที่อยู่ในน้ําดังนั้นมันจึงไม่สามารถโจมตีเราได้อีก ผมก็จะนอนด้วยเช่นกัน ทั้งคืนนี้ทําให้ผมรู้สึกเหนื่อยล้า” หลิวกําต่อขณะที่เขาลงไปในถุงนอนของตัวเอง
