TW:บทที่ 320
เบียงเคอเถา เริ่มสั่นสะท้านด้วยความกลัวเมื่อเขาเห็น ยินฮี เปลี่ยนร่างเป็นนักรบสวมชุดเกราะดวงตาของเขาเผยให้เห็นว่าสถานการณ์เริ่มเลวร้ายเพียงใด เบียงเคอเถา มองกลับไปที่หลิวกําเขาไม่สามารถผลักดัน หลิวกํา ออกจากร่างของเขาได้
“หยุดที่ผม!พวกคุณเป็นใคร!” เบียงเคอเถา ร้องตะโกน หลังจากนั้นเบียงเคอเถาก็แตะบนแหวนของเขา มันมีแท่งไฟฟ้าแรงดันสูงปรากฏขึ้น เปียงเคอเถา เหวี่ยงมันไปหา หลิวกํา
ดาบเลเซอร์ปะทะกับ เกราะหมอกของ หลิวกํา จนเกิดประกายไฟขึ้น แต่มันไม่ได้มีอันตรายต่อหลิวกํา ถึงแม้แรงดันไฟฟ้าจะสูงแต่ หลิวกํา ก็เพียงแค่ตกใจ เบียงเคอเถา ได้โอกาสจึงแอบโจมตีไปที่หน้าอกของหลิวกําส่งผลให้ หลิวกํา กระเด็นออกไปที่กําแพงจนทําให้กําแพงนุ่มลงไป
ค่าสถานะของ เกราะหมอก ของ หลิวกํา เปลี่ยนเป็นสีแดง จากการโจมตีต่อเนื่องเพียง 2 ครั้งของเบียงเคอเถา ได้สร้างอาการบาดเจ็บให้กับ หลิวกํา
“ ในตอนแรกผมคิดว่าคุณมีความสามารถมาก!แต่ดูเหมือนว่าคุณไม่แม้จะสามารถทุบตีผมได้ถึงอย่างนั้นคุณก็อยากที่จะต่อสู้กับผมอย่างนั้นหรอ!” เบียงเคอเถา ยืนขึ้นในขณะที่เขามองไปที่ หลิวกํา ด้วยความโกรธ
หลิวกํา ลุกขึ้นยืนและเดินเข้าไปหา เบียงเคอเถา
“ คุณมีวัสดุป้องกันเพื่อซ่อนสัญญาณของร่างกาย ! อ่า….ผมคิดออกแล้ว!คุณเป็นคนทรยศที่หนีไป! ผมจะบอกกับสํานักงานใหญ่ให้จับตัวคุณ!” เบียงเคอเถา มีหน้าจอเสมือนอยู่ด้านหน้าของเขาเขาพยายามสแกนหาหมายเลข ซีเรียลของ ยินฮี ที่อยู่ในชุดเกราะ
“คุณรู้มากเกินไปแล้ว!” หลิวกํา พุ่งไปข้างหน้าแล้วชก เบียงเคอเถา
“ แกต้องการที่จะสู้กันจริงๆ!แกคงมีความปรารถนาที่จะตายสินะ!” เบียงเคอเถา ยกดาบเลเซอร์ของเขาขึ้นและฟาดไปที่ หลิวกํา อีกครั้ง
“ตายซะ!” หลิวกํา เข้าใกล้ เบียงเคอเถา หลิวกํา เรียกใช้ [Psychic Shock] ทําให้สมองของเบียงเคอเถา เจ็บปวด จากนั้น หลิวกํา จับหัวของ เบียงเคอเถา ขึ้น
การป้องกันชุดเกราะอวกาศของ เบียงเคอเถา สามารถต้านทานการโจมตีอีกครั้งของ หลิวกําได้แต่แรงส่งผลกระทบให้ เบียงเคอเถา ล้มลงและปล่อย ดาบเลเซอร์ของเขา
หลิวกํา ใช้โอกาสนี้หยิบดาบเลเซอร์ขึ้นมา และปลดปล่อยพลังแรงดันไฟฟ้าจนถึงสูงสุดเนื่องจากอาวุธชนิดนี้เป็นประเภทที่ไม่ต้องการตรวจสอบบุคคล หลิวกํา จึงสามารถใช้งานได้หลังจากที่หยิบมันขึ้นมาจากพื้น
เบียงเคอเถา ฟื้นตัวจาก [Psychic Shock]เพียงครึ่งเดียว ในตอนนั้นเอง ซูนีน่า ที่อยู่ด้านหลังของหลิวกํา ดวงตาของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีดําจากนั้นเธอได้ใช้ทักษะ [Nightmare Assault]
เบียงเคอเถา กําลังฟื้นตัวจากจิตใจของเขาเขาก็ถูกโจมตีทางจิตวิทยาอีกครั้งทําให้เขารู้สึกมึนงงๆ ทุกอย่างเริ่มไม่ชัดเจน
หลังจากนั้น เบียงเคอเถา ก็รู้สึกว่าตัวเองนั้นยืนอย่างกล้าหาญในขณะที่ใช้ดาบเลเซอร์ฟันไปที่หลิวกํา คราวนี้สุนัขหุ่นยนต์ของเขาสามารถกัดแขนและขาของ หลิวกําได้หลังจากนั้นเขาบังคับ ให้ ซูนีน่า และ ยินฮี ถอดเสื้อผ้าต่อหน้าเขา นี่เป็นชัยชนะที่สวยงามเปียงเคอเถากําลังยิ้มให้กับฝีมือของตัวเองอย่างไรก็ตามทุกอย่างที่เขาเห็นนั้นมันคือความฝันของเขาในความเป็นจริงดวง ตาของเขาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วขณะนอนหลับอยู่กับพื้นเบียงเคอเถายังคงนอนนิ่งในขณะที่หลิวกําใช้ดาบเลเซอร์พยายามทําลายการป้องกันของเขา
หลิวกํา ตกใจเมื่อเห็นสภาพของ เบียงเคอเถา ผิดปกติเขาหันกลับไปเห็นดวงตาของ ซูนีน่าดังนั้นเขาจึงเข้าใจสถานะของ เบียงเคอเถา ในตอนนี้ว่าเกิดอะไรขึ้น
หลิวกํา ใช้ดาบเลเซอร์โจมตี เบียงเคอเถา อย่างต่อเนื่อง และทุกๆ 15 นาทีเขาจะใช้ [Psychic Shock] เพื่อทําให้จิตใจของ เบียงเคอเถา นั้นเสียหายด้วยวิธีนี้เขาจะไม่สามารถหลุดพ้นจากดินแดนแห่งความฝันและตื่นขึ้นมาได้
ยินฮี ยังคงสู้กับสุนัขหุ่นยนต์ เธอจับขาหน้าของสุนัขเอาไว้ ส่วนสุนัขเองก็กัดลงบน แขนของเธอทั้งสองคนกําลังสู้รบกันอย่างยากลําบาก
หลังจากนั้น 20 นาทีต่อมาพลังงานที่จ่ายให้กับดาบเลเซอร์ก็หมดลง อย่างไรก็ตามมันไม่เพียงพอทําให้เกราะอากาศของ เบียงเคอเถา นั้นเสียหายได้ ร่างกายของ เบียงเคอเถา นั้นยังไม่เป็นอันตราย หลิวกํา พยายามคิดหาวิธีอื่นเพื่อทําร้าย เบียงเคอเถา เขาหยิบร่างของ เบียงเคอเถาขึ้นมาและมุ่งหน้าไปยังพื้นที่ต่างๆ
ขณะที่การป้องกันของเกราะอวกาศนั้นรู้สึกถึงสภาวะผิดปกติและระบบกําลังเพิ่มการผลิตโดยอัตโนมัติมันล้อมรอบอยู่ห่าง ร่างของเปียงเคอเถา เพียงไม่กี่เซนติเมตร ดังนั้น หลิวกํา จึงคิดหาวิธีโดยการโยน เบียงเคอเถา ลงไปในอ่างที่เต็มไปด้วยน้ํา คราวนี้ หลิวกํา ต้องการที่จะทําให้ เบียงเคอเถาจมน้ํา มีฟองอากาศขนาดเล็กเริ่มออกมาจากปากของเขาดูเหมือนว่าชุดเกราะอวกาศของเขาจะทําให้สามารถหายใจได้แม้อยู่ใต้น้ํา
หลิวกํา ดึงเบียงเคอเถา ออกมาอย่างหงุดหงิด จากนั้นเขาพยายามชกต่อย เบียงเคอเถาหากเป็นคนปกติคงไม่สามารถทําแบบนี้ได้เมื่อถึงเวลา 15 นาที หลิวกํา ปล่อยทักษะ [Psychic Shock]อีกครั้งเพื่อทําให้จิตใจของเบียงเคอเถานั้นอ่อนแอ มันทําให้ เบียงเคอเถา ติดอยู่ในฝัน ร้ายของ ซูนีน่า ในช่วงเวลานี้หลิวกําพยายามทดลองวิธีต่างๆเพื่อที่จะทําลายเกราะอวกาศนี้เนื่องจากพลังงานของชุดเกราะไม่ได้รับการเติมเต็มมันอาจจะหยุดทํางานเมื่อถึงเวลาก็เป็นไปได้
พนักงานทุกคนเฝ้าดูการต่อสู้อยู่ขอบสนามและรู้สึกกังวลกับผลการต่อสู้นี้ พวกเขากําลังคิดถึงการตอบโต้ในสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด ผลลัพธ์ของการต่อสู้นี้เป็นเรื่องสําคัญในชีวิตของเขาถ้าหลิวกํา เป็นผู้ชนะพวกเขาจะปลอดภัยมากขึ้นอย่างไรก็ตามหาก เบียงเคอเถา เป็นผู้ชนะพวกเขาจะอยู่ในสภาพที่เลวร้ายยิ่งกว่า บุคลิกของ เบียงเคอเถา นั้นชั่วร้ายดังนั้นเขาคงไม่ลังเลที่จะฆ่าทุกคนเพราะความโกรธแค้น
หลังจากนั้น 10 นาที ยินฮี ยังคงต่อสู้อยู่กับสุนัขหุ่นยนต์อย่างยากลําบาก หมัดของ หลิวกํายังคงไม่หยุดที่จะชกไปยังเกราะอวกาศความเร็วในการเจาะรูของ หลิวกํา นั้นไม่ได้ชะลอตัวลงเหงื่อของเขาเริ่มไหลและเส้นเลือดปรากฏขึ้นบนหน้าผาก
ซูนีน่า ใช้ความสามารถอย่างต่อเนื่องเมื่อใช้ [Nightmare Assault]รับประกันว่า เบียงเคอเถาจะไม่ตื่นขึ้นมา แต่ หลิวกํา รู้ว่าในช่วงเวลานี้เขากําลังแข่งขันกับเวลา ในขณะที่เขากําลังทําลายเกราะคุ้มกันนี้ ซูนีน่า ก็พยายามควบคุม เบียงเคอเถา ให้อยู่ในความฝันตลอดเวลาถ้า เบียงเคอเถาตื่นขึ้นมาเขาอาจจะดึงอาวุธบางอย่างออกมาและทําให้การสู้รบยากขึ้นไปอีก
“ซูนีน่า ทางเข้าเชิงมิติมีอยู่จริงไหม?” หลิวกํา รีบถาม ซูนีน่า ในขณะที่เขาระลึกถึงความฝันล่าสุดของเขาเขาจําได้ว่าเมื่อนักรบสวมเกราะผ่านเส้นทางนั้น
