This Star is a bit Salty บทที่ 29 หลี่หานขายผักจริงๆ
สําหรับผู้ปกครอง
ถ้าหลี่หานไม่เขียนผลงานต่อไปในอนาคตหรือไม่สามารถเขียนผลงานที่ดีขึ้นได้อีก พวกเขาจะเสียใจมาก
ตอนนี้ ผลงานในความสนุกของเด็กเริ่มน้อยลง
ไม่ง่ายเลยที่จะมีผลงานเฉกเช่น “การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่า” พวกเขาทั้งหมดคาดหวังว่าผู้เขียนจะสามารถเขียนผลงานที่ดีระดับนี้ได้อีก
แต่ตอนนี้ ดูเหมือนว่ามันจะเกิดขึ้นได้ยากมาก!
อย่างไรก็ตาม นี่เป็นข่าวดีสําหรับคู่แข่งของ ” ความสนุกของเด็ก”
ฮ่า ๆ !
มันจะดีกว่าที่จําไม่มีผลงานเช่นนี้อีกในอนาคต
แค่เขียนเรื่อง “การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่า” ก็มีชื่อเสียงมากก็เพียงพอแล้ว
ต่อไปก็ปลูกผักและขายผักที่บ้านเกิดอย่างสุขสบายดีกว่า
ผักที่คุณปลูกดูดีและอร่อยไม่ใช่เหรอ? มีชื่อเสียงด้วยหน?
งั้นก็ตั้งใจขายผักต่อไป
พยายามที่จะปลูกผักให้ดีขึ้นและอร่อยมากขึ้นเพื่อให้ผักมีชื่อเสียงมากขึ้น
ส่วนเรื่องการเขียนเรื่องก็อย่าไปร่วมด้วยเลย
มีที่ไหนที่จะปลูกผักที่จะขายผักที่มีแนวโน้ม?
ฮ่า ๆ !
หลี่หานรู้ที่มาของเขาแล้ว ไม่จําเป็นต้องไปตรวจสอบอีก แน่นอนว่าการพูดอย่างสนุกสนานของเด็กๆจะไม่เป็นความจริง
เขาตกใจมาก เขาคิดว่ามีนักเขียนอัจฉริยะโผล่มา
ที่แท้ก็เป็นแค่ชายหนุ่มขายผัก คนหนึ่งบังเอิญเขียนเรื่องราวเช่นนี้ขึ้นมา
แม้ว่านี่อาจกลายเป็นช่วงเวลาคลาสสิกในวรรณคดีเด็ก
แต่ก็มีความเป็นไปได้เหมือนกันว่าจะเป็นเรื่องราวเดียวของหลี่หาน
ต่อให้ต่อไปจะอดเหงาไม่ได้ อยากจะเขียนต่ออีกหน่อยคงไม่มีคุณภาพอย่าง การแข่งขันเต่ากระต่าย” แล้ว
ผู้ไล่ล่าหลายคนรู้สึกผ่อนคลายขึ้นทันที
แม้ว่าครั้งนี้จะถูกดึงออกจากความสนุกของเด็กๆ อีกครั้ง แต่เขาจะค่อยๆ ไล่ตามทันอีกครั้ง
หืม?
ทําไมนักศึกษาที่เพิ่งจบการศึกษากลับบ้านไปปลูกผักและขายผัก?
ฉันไม่เข้าใจ!
ช่างมันเถอะ ช่างมันเถอะ มันช่างมันเถอะ มันชอบทําอะไร
ในละแวกใกล้เคียง
หลิวเซียงเจียพยักหน้าช้าๆ ดูเหมือนว่าหลี่หานจะขายผักจริงๆ
ไม่ใช่พวกในกลุ่มที่พูดแต่มันเป็นประเภทที่ขายผักที่สามารถเขียนเป็นนิยายได้
เมื่อเป็นเช่นนี้ การจะเอาหน้าหลี่หานที่สูญเสียไปกลับมาดูน่าจะเป็นไปได้จริงๆ
เงื่อนไขคือหลี่หานจะยังคงเขียนเรื่องราวต่อไป
ฉันหวังว่าเขาจะเขียนเรื่องราวอีกครั้ง
ในใจของหลิวเซี่ยงเจียมีความหวังเช่นนี้
เขาอยู่ในกลุ่มนักเขียนของเขา
“มันเป็นอาหารที่ขายจริงๆ ดูเหมือนว่าเราคิดมากเกินไปก่อนหน้านี้ เซอร์ไพรส์! ”
“เมื่อเป็นเช่นนี้ พี่หลิวคงจะรู้สึกโล่งใจมากขึ้น “การแข่งขันเต่าและกระต่าย” เป็นเพียงเรื่องบังเอิญ ครั้งหน้าพี่หลิวก็เลือกที่จะอยู่ในช่วงเวลาเดียวกับเขา อีกครั้ง เขากดเขาลงกับพื้นเพื่อเอาหน้ากลับมา ถ้าเขายังคงเขียนเรื่องราวต่อไป ”
” หากมีครั้งหน้า ผู้ชนะจะต้องเป็นพี่หลิวอย่างแน่นอน”
“ถ้ามีครั้งต่อไปฉันจะไปพบกับเขา ในวรรณคดีเด็กของเราเขาจะทําให้เขามีชื่อเสียงในการขายผักได้อย่างไร? ”
“ใช่ ฉันก็อยากเจอเขาเหมือนกัน ฉันหวังว่าเขาจะเขียนเรื่องราวต่อไป ”
“….”
หลิวเซียงเจี้ยแอบดูข่าวของทุกคนในใจ
คนพวกนี้คิดว่าหลี่หานเป็นคนขายผักจริงๆ ถึงได้กล้าพูดแบบนี้?
ทําไมฉันไม่เห็นคุณบอกว่าคุณจะไปพบเขา?
ตอนนี้พวกเขามีความมั่นใจที่จะชนะ?
โอเค อย่าโทษคนพวกนี้หรอก ใครกันที่ไม่แน่ใจ?
แต่นายมั่นใจจริงๆเหรอ?
มันควรจะเป็น
และคนที่ไม่เกี่ยวข้องกันมากนัก
ในเวลานี้เขาก็ประหลาดใจเช่นกัน
นักศึกษาที่เพิ่งจบการศึกษากลับไปปลูกผักและขายผักที่บ้านของเธอและเขียนเรื่องราวที่น่าสนใจเช่น การแข่งขันเต่าและกระต่าย” ตามสิ่งที่น่าสนใจที่เกิดขึ้นในตลาดผัก
มันน่าสนใจมาก!
นักศึกษาที่เพิ่งเรียนจบกลับ…
เอ่อ เดี๋ยวก่อน…
เพิ่งเรียนจบมหาลัยเหรอ? กลับไปที่บ้านเกิดของเขาแล้วชื่อหลี่หาน?
ให้ตายสิ! มีเรื่องบังเอิญเกิดขึ้นอีกเหรอ?
เฉินยูริให้สัมภาษณ์ว่าผู้เขียนของ “สุนัขจิ้งจอกสีขาวและบัณฑิต” หลี่หานได้กลับบ้าน
เป็นที่ทราบกันดีว่าหลี่หานเพิ่งจบการศึกษาจากวิทยาลัยดนตรีหนานซีในปีนี้
ให้ตายสิ!
ข้อมูลของหลี่หานทั้งสองดูเหมือนจะซ้อนทับกันได้
หลี่หานจบการศึกษาจากวิทยาลัยดนตรีหนานซีและแต่งเพลง “สุนัขจิ้งจอกขาวและบัณฑิต” และกลับบ้าน
จากนั้นเขาปลูกผักและขายผักในบ้านเกิดของเขาในระหว่างการขายผักเขาได้เห็นสิ่งที่น่าสนใจและเขียน “การแข่งขันเต่าและกระต่าย” และส่งไปยังนิตยสารสนุกสําหรับเด็ก
มันซ้อนทับกันจริงๆใช่ไหม?
นอกจากนี้แม่งเออยังซ้อนทับกันได้อย่างสมบูรณ์แบบไม่มีข้อบกพร่องใด ๆ
ให้ตายสิ! คุณไม่ใช่คนเดียวกันจริงๆเหรอ?
สิ่งนี้ทําให้หลายคนตกใจจริงๆ
ถ้าเป็นคนเดียวกันหลี่หานดูเหมือนจะไม่ได้เป็นเพียงอัจฉริยะทางดนตรี
หรืออัจฉริยะเรื่องเด็ก?
เป็นไปได้ไหม?
มีผู้คนที่ตื่นตระหนกมากขึ้นเรื่อย ๆ และมีการถกเถียงกัน การเก็งกําไรและการทะเลาะวิวาทที่รุนแรงบนอินเทอร์เน็ต
ในที่สุดผลที่สม่ำเสมอมากขึ้นค่อยๆได้มา
ไม่น่าจะเป็นคนเดียวกัน
การที่ข้อมูลของคนสองคนซ้อนทับกันเช่นนี้ก็ควรจะเป็นเรื่องบังเอิญ
ในความเป็นจริงเมื่อคิดอย่างรอบคอบการมีเหตุการณ์บังเอิญเช่นนี้ดูเหมือนจะไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ
อืม ถ้าอย่างนั้นคงไม่ตกใจขนาดนั้นหรอก
จะว่าไปจะมีเรื่องน่าตื่นตะลึงแบบนี้ได้ยังไงกัน
นิตยสารสนุกสําหรับเด็ก
เฮ้าเจี้ยนเฟิงหัวเราะเสียงดัง “ดีมาก ดีมาก! ดีกว่าที่ฉันคิด ฉันไม่เคยคิดว่า UU จะร้อนขึ้น WWW.uukanshu.com แต่เสียวฉาน คุณบอกว่าพวกเขาสองคนอาจจะเป็นคนเดียวกันจริงๆเหรอ? ”
เหอฉานกล่าว “คําถามนี้ข้ากับอาหญิงน้อยได้หารือกันมานานแล้ว” โอกาสของการเป็นคนเดียวกันไม่ใหญ่และควรจะเป็นเรื่องบังเอิญ”
หงเจี้ยนเฟิงพยักหน้าและกล่าวว่า ” ข้าก็คิดเช่นนั้นเหมือนกัน” อย่างไรก็ตามหากเป็นคนเดียวกันมันไม่น่าเชื่อ เสี่ยวฉาน ต่อไปเจ้าต้องติดต่อกับหลู่หานต่อไป เมื่อเขามีเรื่องราวใหม่ให้แน่ใจว่าได้มากับนิตยสารของเรา ”
เหอฉานกล่าว “หัวหน้าบรรณาธิการวางใจได้ ข้าจะพยายามให้มาก” ”
ห่าวเจี้ยนเฟิงกล่าวชมและกล่าวต่อว่า “เจ้าว่าอาหารที่หลี่หานปลูกรสชาติจะดีจริงๆหรือไม่? ”
เหอฉานกล่าวว่า “นี่น่าจะเป็นเรื่องจริง” นั่นคือสิ่งที่ครูเติ้งพูดเอง คุณเติ้งคือสิ่งที่ผมบอกคุณ เพื่อนของป้าผมสอนที่โรงเรียนในเมืองบ้านเกิดของหลี่หาน ”
“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ก็ควรจะเป็นเรื่องจริง” น่าเสียดายที่มันอยู่ไกลเกินไป ถ้าอยู่ใกล้ๆ อยากจะไปดูด้วยตัวเอง เลยถือโอกาสซื้อมาลองชิมดู อาหารต้องกินทุกวัน”
เหอฉานกล่าว ” หรือข้าจะให้เสี่ยวเขยรบกวนเพื่อนของนางส่งมาให้เราหน่อยหรือ” ”
“มันจะสะดวกไหม?” ”
เหอฉานกล่าวว่า “มันน่าจะสะดวกอาหารสามารถจัดส่งทางไปรษณีย์ได้” ”
ห่าวเจี้ยนเฟิงยิ้มและกล่าวว่า “ถ้าอย่างนั้น รบกวนป้าเล็กของเจ้าและเพื่อนของนางด้วย ข้าอยากรู้เกี่ยวกับอาหารที่หลี่หานปลูกจริงๆ” ”
เหอฉานกล่าว “ข้าก็อยากรู้เหมือนกัน” งั้นฉันจะโทรหาป้าเล็ก ”
หงเจี้ยนเฟิงพยักหน้า ในใจรู้สึกคาดหวัง
ขอโทษที่หายไปอาทิตย์นึงนะครับ พอดีไม่สบายไปฉีดวัคซีนมา เดี๋ยวจะอัพปกติแล้วครับผม
