บทที่ 71 เครียด
“ โอ้….เจ้าต้องการให้ดาวนี้หายไปจากจักรวาลสินะ?”
ใบหน้าของบิลส์ดำมืดในทันทีน้ำเสียงของเขาไม่แยแสและดวงตาสีทองไม่มีร่องรอยของอารมณ์ใด ๆ
แต่คำพูดของเขาทำให้เซียร์ย่าตื่นตระหนก เซียร์ย่ารู้สึกเวียนหัวในขณะที่เขาจำได้เกี่ยวกับความน่ากลัวของเทพเจ้าแห่งการทำลายล้างบิลส์!
ตอนนี้เขาอยากตบไมเออร์ให้ตายคามือจริงๆ!
สำหรับเทพเจ้าแห่งการทำลายล้างบิลส์การทำลายดาวเคราะห์เป็นเพียงแค่การขยับนิ้วซึ่งจะทำให้เซียร์ย่าไม่มีเวลาเพียงพอในการเคลื่อนย้ายพริบตาและช่วยชีวิตซีหลิงและคนอื่น ๆ
เซียร์ย่าเอามือปิดปากไมเออร์และไม่ยอมปล่อยไม่ว่าเธอจะดิ้นรนยังไงและให้ขอโทษเทพบิลส์ซ้ำ ๆ
“ ท่านบิลส์โปรดอย่าใส่ใจคำพูดของเด็กคนนี้เลยครับ! “
บิลส์จ้องมองด้วยดวงตาสีทองของเขาความเย็นชาของเขาทำให้อุณหภูมิโดยรอบลดลงอย่างกระทันหัน 2-3 องศา
” เจ้าหนูเนื่องจากเจ้ารู้จักชื่อเทพผู้นี้แล้วเจ้าก็ต้องรู้ว่าเทพแห่งการทำลายล้างจัดการกับสิ่งต่างๆยังไง การดูหมิ่นข้าไม่ใช่เรื่องที่น่าให้อภัยได้เจ้าและโลกนี้ต้องหายไปจากจักรวาลด้วยกัน!”
หลังจากพูดจบนิ้วของเขาก็สะบัดไปพร้อมกับแสงและลูกบอลพลังงานสีม่วงขนาดเล็กก็ปรากฏขึ้นและยังมีวงแหวนโปร่งแสงหลายวงหมุนรอบตัวมันมันคือลูกบอลพลังพิเศษที่สามารถทำลายดาวเบจีต้าได้ในคราวเดียว ดูเหมือนว่าเขาคิดจะทำลายดาวเบจีต้าจริงๆ!
เซียร์ย่าครุ่นคิดหาวิธีการต่างๆที่อาจทำให้บิลส์ล้มเลิกความคิดที่จะทำลายดาว ทันใดนั้นแสงสว่างก็วาบผ่านความคิดของเขา เขาจำได้ว่าบิลส์ชอบอาหารอร่อย
ถ้าอารมณ์ของเขาดีขึ้นบางทีเขาอาจจะปล่อยดาวเบจีต้าไป
ใช่อารมณ์ของบิลส์นั้นแปลกประหลาดและไร้เหตุผลดังนั้นเขารีบเปิดช่องว่างมิติของเขาและหยิบอาหารอร่อย ๆ ร้อนๆออกมานี่คือสิ่งที่เขานำมาจากโลกเมื่อไม่นานมานี้
“ ท่านบิลส์นี่คือคอลเลกชันอาหารอร่อยของผมหวังว่าท่านจะชอบมัน!”
“อา? พลังจิต!?”
บิลส์เห็นวิธีการที่เอาออกมาของเซียร์ย่าแต่เนื่องจากเขามีชีวิตอยู่เป็นเวลาหลายปีและได้เห็นผู้คนมากมายที่สามารถใช้พลังพิเศษได้ความสามารถของเซียร์ย่าจึงไม่ดึงดูดความสนใจของเขาเท่าไหร่
ยังไงก็ตามกลิ่นของอาหารจานร้อนหลาย ๆ จานที่ลอยอบอวลอยู่ทำให้สีหน้าของเขาค่อยๆดีขึ้น
“ มันดูน่าอร่อยมาก!” yummy!
บิลส์ลบลูกบอลพลังงานในมือออกและชี้นิ้วไปที่อาหารด้วยความสนใจอย่างสุดซึ้งกลิ่นที่น่าดึงดูดของอาหารกำลังกระตุ้นความหิวของเขา
เขายัดอาหารเข้าปากรสชาติที่ยอดเยี่ยมกระตุ้นต่อมรับรสของเขาบิลส์รู้สึกตกใจมากและรีบเทอาหารหลายอย่างเข้าปากของเขาอย่างรวดเร็วและมีไอร้อนออกมาขณะที่เขากำลังกิน
“ ฮ่าฮ่า มันอร่อยมากโชคร้ายของวิสแล้วที่ไม่ได้กินของอร่อย ๆ แบบนี้…”
บิลส์กินอาหารหลายจานอย่างรวดเร็วด้วยความพึงพอใจในขณะที่เขามองไปที่เซียร์ย่าด้วยความชื่นชมและพูดว่า:“ แล้วเจ้าชื่ออะไร?
“ ท่านบิลส์ผมชื่อเซียร์ย่า!”
บิลส์พยักหน้า ” คราวนี้ข้าจะยอมปล่อยดาวเบจีต้าเพราะเห็นแก่เจ้าและอาหารนี้เจ้าควรจะขอบคุณข้าเพราะเป็นเรื่องยากที่คนอื่นจะเห็นความเมตตาจากเทพแห่งการทำลายล้างบิลส์อย่างข้า”
“ ขอบคุณเทพเจ้าแห่งการทำลายล้างบิลส์!”
เซียร์ย่าดูประหลาดใจอย่างน่ายินดีจากนั้นก็ส่งเทพบิลส์ออกไปด้วยความเคารพ
จนกระทั่งบิลส์หายไปจากสายตาของเขาทำให้เซียร์ย่าหายใจเข้าลึกๆ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เผชิญหน้ากับเทพเจ้าที่ทรงพลังแบบนี้ทำให้เขากดดันมากเกินไป เขากังวลมากเกี่ยวกับการถูกสังหารโดยเทพเจ้าแห่งการทำลายล้างบิลส์โดยไม่ได้ตั้งใจ
ในตอนนี้เซียร์ย่ามองไปรอบ ๆ และพบว่าไม่มีอะไรผิดปกติคนที่เดินไปมาใกล้ ๆ ราวกับว่าพวกเขาไม่เห็นภาพที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อกี้ เทพเจ้าแห่งการทำลายล้างบิลส์สามารถปิดกั้นความรู้สึกของทุกคนได้เหรอ?
เซียร์ย่าตัวสั่นและเข้าใจลึกซึ้งยิ่งขึ้นเกี่ยวกับพลังของเทพเจ้าแห่งการทำลายล้างบิลส์
“ เฮ้ผู้ชายคนนั้นเป็นใครนายเหมือนจะกลัวเขานะ?”
คำถามของไมเออร์ลอยเข้ามาในหัวเขา ในขณะที่เขามองไปที่คนที่เกือบจะทำลายดาวเบจีต้าในไม่กี่วินาที’ เขาโกรธเธอก่อนจะดึงคอเธอไปที่ตรอกเล็ก ๆ
“ นายจะทำอะไร!” ไมเออร์ตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยวขณะที่ผลไม้เคลือบน้ำตาลในมือของเธอร่วงลงสู่พื้นเพราะการดึงของเซียร์ย่า
“เธอยังจะถามฉันอีกว่าฉันกำลังทำอะไร? ตอนนี้เธอรู้มั้ยเพราะคำพูดของเธอดาวเบจีต้าเกือบจะถูกทำลายเพราะเธอ!”
เซียร์ย่าไม่สนใจว่าดาวเบจีต้าจะถูกทำลายหรือไม่ เพราะถ้าดาวถูกทำลายตอนนี้แม้แต่ซีหลิงและคนอื่น ๆ ก็ไม่อาจรอดพ้นความตายได้
เซียร์ย่ารู้สึกหวาดกลัวอย่างมากเมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เด็กดื้อต้องถูกเขาลงโทษ เขาวางไมเออร์คว่ำลงบนต้นขาของเขาจับหางของเธอด้วยมือข้างหนึ่งและตีเธอด้วยมืออีกข้างหนึ่ง
“ เพี๊ยะ!”
ไมเออร์ตกตะลึงในทันทีเธอไม่เคยถูกใครตีก้นตั้งแต่เธอยังเด็ก!เธอดิ้นในอ้อมแขนของเซียร์ย่าแต่เธอจะสามารถขัดขืนเซียร์ย่าได้ยังไงโดยอาศัยพลังรบเพียงเล็กน้อยของเธอหลังจากตีไปหลาย 10 ครั้งเขาก็วางเธอลง
“ นาย… นายตีฉัน… ”
เด็กคนนั้นมองเขาด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยน้ำตาในขณะที่ปิดก้นของเธอที่จมูกของเธอกระตุกก่อนจะร้องดังด้วยเสียง แงง~
เธอในฐานะนักรบระดับสูงอัจฉริยะผู้สง่างามถูกตีโดยไม่คาดคิดและเธอก็ไม่สามารถต้านทานได้ ไมเออร์รู้สึกหงุดหงิดมากเมื่อเธอคิดถึงเรื่องนี้และยิ่งทำให้เสียใจมากขึ้นไปอีก
หลานชายของอาจารย์อาดริเป็นคนแบบไหนกัน? เห็นได้ชัดว่าเป็นเพียงนักรบระดับกลางที่ไร้ประโยชน์และอายุมากกว่าเธอเพียง 7 ปีแล้วทำไมความแข็งแกร่งของเธอจึงไม่ส่งผลใด ๆ กับเขาเลย?
เมื่อมองไปที่ไมเออร์ที่กำลังร้องไห้น้ำตาไหลเหมือนสายฝน เซียร์ย่าก็สงสัยว่าเขาทำมากเกินไปรึเปล่าเธอเป็นแค่เด็กที่อายุน้อยกว่า 5 ขวบ ยังไงก็ตามเมื่อเขาจำได้ว่าเพราะซีหลิงของเธอและคนอื่น ๆ เกือบจะถูกฆ่าเพราะคำพูดของเธอเซียร์ย่าก็ใจแข็งอีกครั้ง
หลังจากนั้นไม่นานเสียงร้องของไมเออร์ก็ค่อยๆลดลง
“ เอาละไมเออร์อย่าร้องไห้เลยนะ… รู้ไหมว่าคนที่เธอทำเขาโกรธตอนนั้นคือเทพแห่งการทำลายล้างบิลส์ อา…นั่นคือเทพเจ้าที่น่ากลัวที่สุดในจักรวาลทั้งหมดเขาแค่ขยับนิ้วและดาวเคราะห์ทั้งดวงก็จะหายไปจากจักรวาลทันทีเธอคงเป็นคนแรกที่รอดชีวิตหลังจากไปยั่วยุเทพแห่งการทำลายล้างบิลส์ ”
“ เทพเจ้าแห่งการทำลายล้าง… บิลส์?”
ดวงตาของไมเออร์เป็นสีแดงและศีรษะของเธอเอียงด้วยสีหน้าไม่เข้าใจ
“ยังไงก็ตามเขาเป็นสิ่งมีชีวิตที่ชาวไซย่าไม่สามารถที่จะยั่วได้ไม่มีใครในจักรวาลที่สามารถยั่วยุเทพเจ้าแห่งการทำลายล้างแล้วรอดไปได้หรอก”
เซียร์ย่ากล่าวอย่างจริงจังการปรากฏตัวของเทพบิลส์บนดาวเบจีต้านี้เกินความคาดหมายของเขาจริงๆ
