ได้ยินคำของเย่หยวนนี้จักรพรรดิเทพสวรรค์ซุนหยูและจักรพรรดิเทพสวรรค์เฟิงหวู่ต้องสั่นสะท้าน
พวกเขานั้นต่อสู้กันจนถึงปานนี้แล้วจะบอกว่าเย่หยวนนั้นยังเก็บซ่อนพลังฝีมือไว้อีกหรือ?
แต่เรื่องราวตรงหน้านั้นมันกลับได้ยืนยันในสิ่งที่พวกเขาสงสัยเพราะเวลานี้มันปรากฏดาบสิบสองเล่มพุ่งทะยานออกมาเพิ่มเติมพลังของค่ายกลดาบ
ดาบทั้งสิบสองเล่มนี้มันย่อมจะเป็นสิบสองสมบัติวิญญาณจักรพรรดิเทพสวรรค์ที่เย่หยวนได้มาจากเผ่าเทวาแล้ว!
จิตใจของจักรพรรดิเทพสวรรค์ซุนหยูและจักรพรรดิเทพสวรรค์เฟิงหวู่สั่นไหวอย่างไม่อาจห้าม!
เมื่อเขาลงมือนั้นมันกลับปรากฏสมบัติวิญญาณจักรพรรดิเทพสวรรค์ขึ้นถึงสิบสองชิ้น เจ้าเด็กคนนี้มันร่ำรวยมาจากที่ใด?
ในมหาพิภพถงเทียนนี้มันคงมีไม่กี่คนที่รวยจนจะทำเรื่องเช่นนี้ได้
แต่จะอย่างไรเย่หยวนก็ยังเป็นแค่เทพสวรรค์ตัวน้อย!
เมื่อดาบสมบัติวิญญาณจักรพรรดิเทพสวรรค์ทั้งสิบสองนี้มันเข้ามาร่วม พลังของค่ายกลดาบมันย่อมจะพุ่งทะยานล้ำฟ้าดิน
สมบัติวิญญาณจักรพรรดิเทพสวรรค์นั้นมิใช่อาวุธทั่วๆ ไป มันมีพลังเหนือล้ำกว่าสมบัติวิญญาณเทพสวรรค์ไปไม่รู้กี่เท่าต่อกี่เท่า
ดาบทั้งสิบสองนี้มันจึงได้เสริมพลังของค่ายกลดาบขึ้นไปได้นับสิบๆ เท่าตัว
ไม่นานจักรพรรดิเทพสวรรค์ซุนหยูและจักรพรรดิเทพสวรรค์เฟิงหวู่ทั้งสองต่างก็ต้องถูกมันกดดันจนไม่อาจป้องกันตัวเองได้อีกต่อไป
ตัวจักรพรรดิเทพสวรรค์ซุนหยูนั้นสั่นสะท้านไปทั้งกายใจก่อนจะร้องลั่นออกมา “สหายเต๋า มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดกันสิ้น! วันนี้มันเรื่องเข้าใจผิดสิ้น! เราสองสามีภรรยานั้นรับใช้ใต้จักรพรรดิเทพสวรรค์เจียนเฉิน เรานั้นคือผู้ดูแลทางขึ้นเขาแห่งถงเทียน บางทีเจ้าอาจจะไม่เคยได้ยินนามของจักรพรรดิเทพสวรรค์เจียนเฉินท่านมาก่อนแต่ท่านนั้นเป็นถึงเจ้าฟ้าดินสี่ทลาย! เรื่องราวในวันนี้มันล้วนเป็นความผิดเราสามีภรรยาที่เลี้ยงดูลูกขึ้นมาอย่างตามใจจนเสียคน ถังยู่เฉิงเจ้าลูกไม่รักดีคนนี้มันจึงมีนิสัยเช่นนั้นไป! สหายเต๋าได้ฆ่าสังหารมันลงแล้วเราสองสามีภรรยาเองก็ไม่มีเรื่องใดๆ ให้ต้องหนักใจอีก! สหายเต๋าโปรดมีเมตตาปล่อยพวกเราสองไปด้วยเถิด”
เสียงของจักรพรรดิเทพสวรรค์ซุนหยูยังไม่ทันจางหายทางจักรพรรดิเทพสวรรค์เฟิงหวู่ก็ร้องลั่นขึ้นมาแทน
“ถังซุนหยูเจ้าขี้ขลาด! ความแค้นที่ฆ่าสังหารลูกข้านี้ไม่มีสิ่งใดมาลบล้างได้แต่เจ้ากลับยังไปก้มหัวขอร้องศัตรูหรือ?! หากเจ้าอยากไปก็ไปเสีย! นางเฒ่าผู้นี้จะขอสู้มันจนตัวตาย!”
หลังพูดจบนางนั้นก็หันไปร้องตะโกนใส่เย่หยวน “เด็กนรก เจ้ามีปัญญาก็สังหารข้าสิ! สังหารผู้ดูแลอย่างไม่ได้รับอนุญาต ข้าอยากรู้จริงๆ ว่าท่านจักรพรรดิเทพสวรรค์เจียนเฉินจะปล่อยเจ้าไปหรือไม่! มา ฆ่าข้าเสีย!”
เวลานี้จักรพรรดิเทพสวรรค์เฟิงหวู่ดูคลั่งเสียสติไปแล้ว
นางรู้ตัวดีว่าตนนั้นไม่อาจต้านทานเย่หยวนได้และย่อมคิดจะใช้ความตายของตนให้คนมาแก้แค้นแทน
ตัวจักรพรรดิเทพสวรรค์ซุนหยูหน้าถอดสีแต่เย่หยวนกลับหันไปมองที่ตัวจักรพรรดิเทพสวรรค์เฟิงหวู่พร้อมกล่าว “เช่นนั้นหรือ? เช่นนั้นก็ตามใจเจ้า!”
“หยุด!”
พลังของคำบัญชาเต๋าสวรรค์แสดงออกมาหยุดตัวจักรพรรดิเทพสวรรค์เฟิงหวู่ลงกับที่ทันที
จากนั้นดาบนับร้อยมันก็พุ่งผ่านร่างของนางไปสับจนแหลกเป็นชิ้นๆ
จักรพรรดิเทพสวรรค์ซุนหยูสั่นสะท้านไปทั้งกายไม่คิดไม่ฝันว่าเย่หยวนนั้นจะยังมีไม้เด็ดเก็บซ่อนไว้อีก
ค่ายกลดาบผสานกับพลังของคำบัญชาเต๋าสวรรค์นั้นมันสามารถสังหารจักรพรรดิเทพสวรรค์ลงได้เหมือนหมูเหมือนหมา!
“ส-สหายเต๋า นางเองก็คลั่งที่เสียลูกไป ท่านอย่าได้ไปสนใจนางนักเลย นางและเจ้าลูกไม่รักดีนั้นมันไปลบหลู่สหายเต๋าท่าน มันเป็นคนรนหาที่ตายเอง แต่ตำแหน่งของข้านั้นแตกต่างไป ท่านจะฆ่าข้าไม่ได้นะ!”
จักรพรรดิเทพสวรรค์ซุนหยูนั้นกลัวจนฉี่แทบราด!
กำลังที่เย่หยวนแสดงออกมานี้มันทำให้ตัวเขาต้องสั่นไปด้วยความกลัว
เวลานี้เย่หยวนควบคุมดาบบินมากมายนี้สร้างค่ายกลดาบสุดเหนือล้ำ ตัวเขาไม่อาจจะต้านทานมันได้แม้แต่น้อย
เวลานี้เขาแทบจะอยากไปเรียกถังยู่เฉิงจากนรกมาตบสั่งสอนอีกครั้ง เจ้าลูกเลวนี้มันไปลบหลู่ตัวตนเช่นใดไว้กัน?!
แต่เย่หยวนกลับยิ้มออกมา “สมเป็นพ่อลูกกันจริงๆ แม้แต่คำพูดและวิธีการก็ยังลอกเลียนกันมา หลังจากเจ้ารอดไปแล้วเจ้าคงไปเรียกกำลังเสริมมาใช่หรือไม่? เมื่อกี้นี้ลูกน้องเจ้าเองก็เพิ่งจะใช้ยันต์สื่อสารไป เพราะฉะนั้น… เจ้าจึงคิดยื้อเวลา?”
จักรพรรดิเทพสวรรค์ซุนหยูหน้าซีดขาวลงทันทีไม่นึกไม่ฝันว่าเย่หยวนที่ควบคุมค่ายกลดาบนับพันไว้นี้ยังจะมีเวลาไปดูว่าลูกน้องของเขากำลังทำอะไร
“เข้าใจผิดกันแล้ว มันเข้าใจผิดกันสิ้น! เรื่องนั้นลูกน้องข้ามันคิดทำของมันเอง หลังจากท่านซินหยู่มาถึงแล้วข้าจะช่วยอธิบายให้เอง!” จักรพรรดิเทพสวรรค์ซุนหยูร้องบอก
“ไม่ต้อง ข้าจะอธิบายเรื่องราวกับเขาเอง! พอดีเลย ข้าจะได้เอาประทับเสี้ยวจิตของเฒ่าขี้เมาออกได้ด้วย”
เย่หยวนกล่าวบอกก่อนจะควบคุมดาบทั้งหลายนั้นพุ่งทะลุเฉือนร่างจักรพรรดิเทพสวรรค์ซุนหยูออกเป็นชิ้นๆ
แน่นอนว่าเมื่อเอาดาบทั้งหมดในค่ายกลมาโจมตีพร้อมกันมันย่อมจะปล่อยพลังที่เหนือล้ำออกมา
จักรพรรดิเทพสวรรค์ซุนหยูนั้นใช้ทุกสิ่งอย่างที่มีออกมาแต่ก็ไม่อาจป้องกันการโจมตีนี้ของเย่หยวนได้เลย
“อ่า! เด็กนรก เจ้าสังหารข้า เจ้าจะได้ตายด้วย! ท่านซินหยู่ไม่ปล่อยเจ้าไว้แน่!”
ท่ามกลางเสียงร้องโหยหวนนั้นสุดท้ายตัวจักรพรรดิเทพสวรรค์ซุนหยูก็ถูกหั่นจนกลายเป็นแค่ก้อนเนื้อไป
พริบตาเดียวจักรพรรดิเทพสวรรค์ผู้ยิ่งใหญ่ถึงสองคนก็ได้ตายลง
เหล่าลูกน้องของจักรพรรดิเทพสวรรค์ซุนหยูนั้นต่างอ้าปากค้างไม่กล้าแม้แต่จะหายใจ
“สองจักรพรรดิเทพสวรรค์! ต-ตายลงเช่นนี้?” เฒ่าขี้เมาร้องบอกอย่างไม่อาจเชื่อสายตา
จักรพรรดิเทพสวรรค์นั้นแข็งแกร่งล้ำฟ้าดิน!
นี่มันคือสิ่งที่ทุกผู้คนเชื่อถือกัน
แต่วันนี้เย่หยวนกลับทำลายสามัญสำนึกที่ผู้คนเคยมีสิ้น
แค่ขยับฝ่ามือนั้นเขาก็จัดการจักรพรรดิเทพสวรรค์ลงได้ถึงสองคนอย่างที่อีกฝ่ายไม่อาจต้านทาน!
เด็กหนุ่มคนนี้เก่งกาจจนเกินไปแล้ว!
เย่หยวนมองดูที่เฒ่าขี้เมาก่อนจะยิ้มขึ้นมาบอก “จักรพรรดิเทพสวรรค์มันก็คนเหมือนๆ กัน ตราบเท่าที่ยังเป็นคนเหตุใดจะตายไม่ได้เล่า?”
เฒ่าขี้เมานั้นมองดูภาพตรงหน้าอย่างตกตะลึง “แต่… แต่พวกเขาก็ยังเป็นจักรพรรดิเทพสวรรค์นะ!”
เย่หยวนที่ได้ยินก็หัวเราะขึ้นมา “สักพักท่านก็คงชินไปเอง ยุคสมัยแห่งความวุ่นวายมันกำลังจะมาถึง เหล่าจักรพรรดิเทพสวรรค์ทั่วๆ ไปนั้นคงเป็นได้แค่เหยื่อของผู้คน”
ระหว่างที่เขากำลังพุดคุยอยู่นั้นมันก็เกิดคลื่นพลังหนักหน่วงอีกสายหนึ่งขึ้นมา
พร้อมด้วยการปรากฏกายของคนผู้หนึ่งที่มองดูหน้าเย่หยวนอย่างดุดัน
“ท่านซินหยู่มาแล้ว เจ้าเด็กนี้ได้ตายแน่!”
“ท่านซินหยู่ขอรับ เจ้าเด็กคนนี้มันสังหารท่านซุนหยูและท่านเฟิงหวู่ลง! มันมีความผิดใหญ่หลวง!”
…
ตัวท่านซินหยู่ผู้นั้นเองก็ขมวดคิ้วแน่นขึ้นเมื่อได้ยินคำรายงาน “เทพสวรรค์สังหารจักรพรรดิเทพสวรรค์ลงถึงสองคน?”
เย่หยวนตอบกลับไปแทน “ใช่แล้ว พวกมันตายลงด้วยมือข้านี้ เจ้าคงเป็นลูกน้องใต้บัญชาของจักรพรรดิเทพสวรรค์เจียนเฉิน?”
จักรพรรดิเทพสวรรค์ซินหยู่ผู้นี้มีพลังบ่มเพาะสูงล้ำ เป็นถึงจักรพรรดิเทพสวรรค์สามดาว
แต่ทว่าเย่หยวนก็ไม่ได้คิดสนใจใดๆ เขา
ตัวตนเช่นนี้เย่หยวนได้เจอมาจนเบื่อแล้ว
เมื่อได้เห็นท่าทางนั้นของเย่หยวนตัวจักรพรรดิเทพสวรรค์ซินหยู่ก็กล่าวขึ้นมาด้วยสีหน้าไม่ค่อยพอใจ “ถ้าใช่เล่า? เจ้าจะอธิบายเรื่องในวันนี้ว่าอย่างไร?”
เย่หยวนหยิบเหรียญหนึ่งออกมาพร้อมพลังของยอดเต๋าที่จุติลง
“สิ่งนี้จะพอช่วยอธิบายได้หรือไม่?” เย่หยวนถาม
จักรพรรดิเทพสวรรค์ซินหยู่มองดูที่เหรียญนั้นก่อนจะผงะไปทันที “เหรียญแห่งวิหารนักบวช! เจ้า… ท่านคือรองมหาปราชญ์แห่งวิหารนักบวช!”
เย่หยวนเก็บเหรียญนั้นลงก่อนจะตอบกลับไป “เป็นเย่ผู้นี้เอง!”
แต่จักรพรรดิเทพสวรรค์ซินหยู่ก็ยังไม่คิดปล่อยเรื่องผ่านไปง่ายๆ “ต่อให้ท่านจะเป็นรองมหาปราชญ์แต่หากไม่อธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้มาข้าก็คงไม่อาจจะปล่อยมันผ่านไปได้!”
เย่หยวนยักไหล่และเล่าเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นตั้งแต่ต้นจนจบให้ฟัง “เจ้าพอใจกับคำอธิบายนี้หรือไม่เล่า? คนทั้งสองนั้นมันมาหาเรื่องคิดสังหารข้า เพียงแค่ว่ามันไม่มีฝีมือพอข้าจึงสังหารมันลงก็เพียงเท่านั้น”
จักรพรรดิเทพสวรรค์ซินหยู่ที่ได้ยินเรื่องราวต้องขมวดคิ้วแน่นไม่นึกไม่ฝันว่ามันจะมีเรื่องราวเช่นนี้เกิดขึ้นภายใต้การดูแลของเขา
หากเป็นคนอื่นๆ แล้วก็ยังพอว่า แต่นี่กลับไปหาเรื่องรองมหาปราชญ์แห่งวิหารนักบวช
ตัวตนของมหานักบวชศักดิ์สิทธิ์บรรพกาลนั้นมันยิ่งใหญ่พอๆ กับจักรพรรดิเทพสวรรค์เจียนเฉิน
เย่หยวนที่เป็นรองมหาปราชญ์นี้ย่อมจะมีตำแหน่งสูงล้ำเป็นรองแค่ตัวมหานักบวชศักดิ์สิทธิ์บรรพกาล
จักรพรรดิเทพสวรรค์ซุนหยูและจักรพรรดิเทพสวรรค์เฟิงหวู่นี้คิดมาฆ่าสังหารเย่หยวนก่อนเสียด้วย มันถือเป็นความผิดใหญ่หลวงมาแต่แรก
การถูกเย่หยวนฆ่าสังหารลงนั้นมันคงไม่อาจจะโทษใครได้แล้ว
จักรพรรดิเทพสวรรค์ซินหยู่จึงได้แต่ต้องถอนหายใจยาวก่อนจะก้มหัวลงให้แก่เย่หยวน “เรื่องวันนี้มันเป็นซินหยู่ผู้นี้ที่ไม่สั่งสอนลูกน้องให้ดีเอง ทำให้ท่านรองมหาปราชญ์ต้องเดือดร้อน ซินหยู่ขออภัยด้วย”
ทุกผู้คนยืนนิ่งแข็งเป็นหินเมื่อได้ยิน!
…………………
