“ฮ่าๆๆ… ข้าเทียนชิงได้กลับมาจากกระแสมิติเวลาแล้ว! ซ่างเหิง เจ้าขับไล่ข้าไปในกระแสมิติเวลาแล้วมันจะทำไม? บรรพกาลผู้นี้กลับมาอย่างราชัน มีใครในยุคสมัยนี้จะยังหยุดยั้งข้าได้กัน? ฮ่าๆๆ…”
ไม่นานจากที่เย่หยวนกลับมาถึงมิติสงครามดึกดำบรรพ์ชายวัยกลางคนผู้หนึ่งในชุดย่อยยับก็ได้ก้าวเท้าออกมาจากห้วงมิติเวลาพร้อมหัวเราะลั่นฟ้าดิน
เสียงของเขานี้เป็นเหมือนดั่งสายฟ้าที่ผ่าลงทำให้โลกต้องสั่นสะเทือน
แม้ว่าชายวัยกลางคนผู้นี้จะมีเสื้อผ้าที่ย่อยยับแต่คลื่นพลังบนร่างของเขานั้นกลับรุนแรงพอที่จะทลายดวงดาวลงได้
การกระทำแต่ละย่างก้าวของเขานั้นมันเหมือนฟ้าดินเป็นใจให้สิ้น!
ชายวัยกลางคนผู้นี้ย่อมจะมิใช่ใครอื่นนอกจากเทียนชิงผู้ถูกซ่างเหิงขับไสลงกระแสห้วงมิติเวลาไป!
หนึ่งยุคสมัยต่อมา ในที่สุดเขาก็กลับมาถึง!
การปรากฏกายของเทียนชิงนั้นย่อมจะทำให้เกิดความตื่นตระหนกอย่างมาก
เขานั้นไม่ได้คิดปกปิดคลื่นพลังใดๆ ในระยะสิบล้านกิโลเมตรรอบๆ จุดที่เขาปรากฏตัวนั้นเหล่ายอดฝีมือทั้งหลายต่างอกสั่นขวัญหาย
เวลานี้เหล่าจักรพรรดิเทพสวรรค์เฒ่าทั้งหลายต่างเริ่มติดต่อสื่อสารกันขึ้นในทันที
“เทียนชิง… เทียนชิงคือใครกัน? ทำไมมันถึงได้แข็งแกร่งปานนี้?!”
“เก่งเกินไป! ข้ารู้สึกราวกับว่ากำลังเผชิญเต๋าสวรรค์!”
“คนผู้นี้ต้องการจะทำอะไรกัน? คลื่นพลังของเขานี้มันดูแตกต่างจากพวกเราไปมาก! เขา… คงมิใช่เผ่าเทวาหรอกใช่ไหม?”
…
หลายต่อหลายคนนั้นกลัวจนหน้าเขียวหน้าดำพุ่งตัวหนีหายกันอย่างไม่คิดชีวิต
มหาพิภพถงเทียนนั้นมันมียอดฝีมือมากมายราวเม็ดทรายแต่แม้จักรพรรดิเทพสวรรค์เก้าดาวนั้นมันก็คงไม่อาจจะสร้างคลื่นพลังระดับนี้ขึ้นมาได้
ยอดฝีมือสูงสุดของเผ่าเทวานั้นปรากฏขึ้นมันย่อมจะทำให้ยอดคนทั้งหลายต้องแตกตื่น
จากนั้นคิ้วของเทียนชิงก็ขมวดแน่นกล่าวขึ้นมา “แน่ล่ะ มหาพิภพถงเทียนในเวลานี้มันถูกเจ้ามดปลวกพวกนี้ยึดครองไปหมดแล้ว? เป็นแค่มดปลวกที่ไม่ประเมินพลังตนเอง กล้ามาท้าทายอำนาจสวรรค์! วันนี้ข้าจะให้พวกเจ้าได้หายไปจากโลกหล้าเอง!”
พูดจบแล้วเขาก็ดีดนิ้วขึ้นมาพร้อมปล่อยคลื่นพลังสว่างจ้าเป็นลำพุ่งออกไป!
คลื่นพลังทำลายล้างนี้มันตกลงไปกลางที่ราบหนึ่ง!
ตู้ม!
หลายต่อหลายเมืองที่อยู่ใกล้ระยะตกกระทบนั้นถูกทำลายล้างสิ้น!
ยอดฝีมือนับพันล้านคนในเมืองนั้นต้องตายตกลงอย่างไม่มีโอกาสสู้!
พลังการโจมตีเดียวของเขานี้ทำลายทุกสิ่งอย่างโดยไม่แบ่งแยก!
เทียนชิงนั้นไม่ได้แสดงสีหน้าใดๆ ออกมาราวกับแค่ว่าเขานั้นเพิ่งใช้เท้าเหยียบมด
แต่เขานั้นยังคงไม่พอใจขยับร่างจางหายไปทันที
ไม่นานนักอีกหลายต่อหลายเมืองมันก็ได้เลือนหายไปจากมหาพิภพถงเทียน
เรื่องราวครั้งนี้ย่อมจะสร้างความตื่นตระหนกให้แก่มหาพิภพถงเทียนอย่างมาก!
คลื่นพลังอันนี้มันน่ากลัวจนเกินไป ไม่มีทางใดที่พวกเขาจะไม่รู้ถึงมัน!
ในฐานของเผ่าเทวาเองก็มีการโห่ร้องฉลองกัน!
“ฮ่าๆๆ ในที่สุดก็ปรากฏ! มีท่านเทียนชิงกลับมาด้วยเช่นนี้แล้วมันก็คงถึงเวลาที่เราจะกวาดล้างมหาพิภพถงเทียนเสียที!”
“เจ้ามนุษย์โง่มันคิดว่าเรากลัวเต๋าบรรพกาล ไม่ได้รู้เลยว่าแท้จริงแล้วเรากำลังรอการกลับมาของท่านเทียนชิง!”
“ยุคสมัยแห่งการรอคอยมันจบแล้ว ได้เวลาที่เผ่าเทวาเราจะกลับไปปกครองโลกหล้าอีกครั้ง!”
…
ในตระกูลทั้งแปดของเผ่าเทวานั้นตระกูลสายเลือดสวรรค์นับว่าเหนือที่สุด!
และตระกูลสายเลือดสวรรค์นั้นก็นับถือเทียนชิงเป็นผู้นำ!
เทียนชิงนั้นจึงเป็นเหมือนเทพประจำเผ่าเทวา!
กำลังฝีมือของเขานั้นมันไม่อาจจะถูกบรรยายเป็นคำพูดได้
พลังทำลายเพียงแค่ปลายนิ้วนั้นมันคือตัวเขา
การต่อสู้ของเขากับซ่างเหิงในยุคก่อนนั้นเองมันก็ได้ทำให้มหาพิภพถงเทียนแทบแตกสลาย
ซ่าเหิงนั้นต่อสู้กับเขาด้วยพลังของมิติเวลา สองยอดพลังนี้แต่ก็ยังด้อยกว่าตัวเทียนชิงไป!
สุดท้ายซ่างเหิงที่ไม่มีทางเลือกจึงได้ใช้พลิกมิติเวลาโกลาหลออกมาขับไล่เทียนชิงลงมิติเวลา เป็นตอนนั้นเองที่เผ่ามนุษย์ได้สัมผัสถึงชัยชนะ
เวลานี้เทียนชิงได้กลับมาแล้วแต่ซ่างเหิงกลับไม่อยู่
แล้วใครกันเล่าที่จะมาหยุดเทียนชิง?
…
“ท่านพ่อ เกิดเรื่องแล้ว! บรรพบุรุษของเผ่าเทวา เทียนชิงมันได้กลับมาจากกระแสมิติเวลาทำลายล้างมหาพิภพถงเทียนอย่างมากล้ำ ทำลายเมืองไปนับพันๆ เมือง! เต๋าบรรพกาลน้ำ เต๋าบรรพกาลไฟ เต๋าบรรพกาลลม ทั้งสามเต๋าบรรพกาลได้ออกไปต่อต้านมันพร้อมกันหลังจากการต่อสู้นั้นเทียนชิงก็หนีกลับไปหาเผ่าเทวาด้วยอากาศบาดเจ็บสาหัส แต่ทางด้านเต๋าบรรพกาลทั้งสามเองก็บาดเจ็บหนักเช่นกัน!”
เจียนหยุนซินนั้นเข้ามาถึงในมิติสงครามดึกดำบรรพ์ด้วยสีหน้าแตกตื่นพร้อมข่าวใหญ่สะท้านฟ้าดิน
ทุกผู้คนได้แต่อ้าปากค้าง
“เจ้าว่าอย่างไรนะ? เทียนชิง… กลับมาจากกระแสมิติเวลาได้?” เฉียนจี้หันไปถามด้วยร่างสั่นสะท้าน
เต๋าบรรพกาลสายฟ้าเองก็หน้าถอดสีขึ้น “พวกเขาทั้งสามร่วมมือกันแต่ก็ยังไม่อาจเอาชนะเทียนชิงได้?”
เหล่าเด็กชะตาไร้คาดเดาทั้งหลายนั้นต่างตื่นตะลึงจนแทบลืมหายใจ
พลังของเขานั้นกลับสามารถต้านทานสามเต๋าบรรพกาลได้!
กำลังเช่นนี้มันเหนือล้ำค่าว่าน่าหวาดกลัว!
ที่แท้แล้วมหาบรรพกาลมิติเวลาไม่ได้พูดโม้ใดๆ กำลังที่แท้ของเผ่าเทวานั้นมันแข็งแกร่งจริง!
เป็นเวลานี้เองที่พวกเขาได้เข้าใจว่าศึกของยอดคนสมัยโบราณนั้นมันหนักหนาสาหัสถึงขนาดไหน!
นี่มันคือเต๋าบรรพกาล!
โดยเฉพาะอย่างยิ่งตัวยูถันจื่อที่มีหน้าซีดขาวไร้สีเลือดใด
เป็นเวลานี้เองที่เขาได้เข้าใจถึงความโอหังของตนเอง
“ผู้อาวุโสซ่าง นี่…” เฉียนจี้หันมาถามซ่างเหิงด้วยความสงสัย
ซ่างเหิงเองก็ผงะไปเล็กน้อยก่อนจะถอนหายใจยาว “ด้วยการกลับมาของนักบุญฟ้าครามท่านนี้มันย่อมจะถือว่าพลังของพลิกมิติเวลาโกลาหลสิ้นสุดลงด้วย แน่นอนว่าตัวเทียนชิงเองก็ย่อมจะสามารถกลับมาได้!”
เฉียนจี้นั้นกล่าวขึ้นด้วยท่าทางจนปัญญา “เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร? ผู้อาวุโสซ่างเหิงนั้นก็ได้ตายลงไปแล้วส่วนนักบุญฟ้าครามก็ยังไม่ทันบรรลุเต๋า แล้วเช่นนี้ใครกันจะมาหยุดยั้งเทียนชิงไว้? หรือว่าเผ่ามนุษย์เราจะไม่อาจหลบพ้นชะตากรรมหายนะได้จริง?”
ตอนนี้ทั้งมิติสงครามดึกดำบรรพ์มันถูกปกคลุมไปด้วยความเงียบงัน
แม้แต่ตัวเฉียนจี้หรือเต๋าบรรพกาลสายฟ้าเองก็ยังไม่อาจจะตอบคำใดๆ ได้
ไม่มีใครคาดคิดว่าก่อนจะถึงสงครามสิ้นโลกครั้งใหม่มันกลับจะเกิดวิกฤตใหญ่โตเช่นนี้ขึ้นมา
การกลับมาของเทียนชิงนี้มันทำลายความหวังใดๆ ลงสิ้น!
ในยุคก่อนนั้นมันเป็นเพราะว่านักบุญมายาล้ำปิดบังความลับสวรรค์ไว้จึงทำให้เผ่าพันธุ์ทั้งหลายได้มีเวลาบ่มเพาะนับร้อยล้านปีในมิติลับสวรรค์ก่อนที่จะเริ่มทำสงครามล้างบัลลังก์เผ่าเทวา
แต่เวลานี้เผ่าทั้งหลายไม่มีเวลาที่จะให้ยอดอัจฉริยะได้เติบโตใดๆ อีก!
ต่อให้เย่หยวนจะสร้างมหาค่ายกลสืบทอดทั้งสิบแปดขึ้นมาอีกครั้งมันก็คงไม่มีเวลาพอจะให้ยอดคนเติบโตมาเป็นมหาบรรพกาลมิติเวลาได้
พวกเขานั้นเชื่อว่าหากเย่หยวนได้มีเวลาเติบโตแล้วเขาย่อมจะหยุดเผ่าเทวาลงได้
แต่เวลานั้นมันกลับไม่มี!
“ท่านนักบุญฟ้าคราม เราจะทำอย่างไรกันดี?” ซ่างเหิงนั้นหันไปถามเย่หยวน
ในที่แห่งนี้มันมีเพียงแค่เขาเท่านั้นที่ยังแสดงสีหน้าเรียบนิ่งได้
พูดไปดวงตาของทุกผู้คนก็หันมามองเย่หยวนเป็นตาเดียว
หากเผ่าพันธุ์ทั้งหลายจะยังมีความหวังใด มันก็คงเป็นเย่หยวนนี้!
เย่หยวนนิ่งเงียบไปพักใหญ่ๆ ก่อนที่จะได้ยินเสียงถามของซ่างเหิงจึงกล่าวขึ้น “เรานั้นยังพอมีเวลา! ศึกครั้งนี้แม้ว่าเทียนชิงจะเก่งกาจมากล้นแต่มันก็พิสูจน์ได้เรื่องหนึ่งว่าตัวมันนั้นไม่ได้ไร้เทียมทาน! หลังจากศึกนี้จบลงแล้วข้าคิดว่าฝ่ายเผ่าเทวาเองก็คงจะเกรงกำลังของเต๋าบรรพกาลมากขึ้น! ที่สำคัญไปกว่านั้นตัวเทียนชิงเองก็บาดเจ็บไปไม่น้อย มันคงยังไม่กล้าลงมือทำอะไรในเร็ววัน!”
เฉียนจี้ตอบกลับมาด้วยใบหน้าเหยเก “แต่เต๋าสวรรค์นั้นจะดึงพลังกฎกลับไปในไม่ช้า! ถึงเวลานั้นเราคงไม่มีอะไรจะพึ่งพาอีกแล้ว!”
เย่หยวนหันไปถาม “อีกนานเท่าใด?”
เฉียนจี้ตอบกลับมา “อย่างเร็วร้อยปี อย่างช้าพันปี!”
เย่หยวนเงียบลงทันทีที่ได้ยิน
มันช่างแสนสั้น!
แม้ว่าความเร็วการบ่มเพาะของเขามันจะเร็วรวดปานใดมันก็ย่อมจะไม่มีทางบ่มเพาะขึ้นไปถึงระดับของเทียนชิงได้ด้วยเวลาแค่พันปี
ที่สำคัญไปกว่านั้นคือเผ่าเทวาไม่ได้มียอดฝีมือแค่เทียนชิงคนเดียว!
แต่ละบรรพบุรุษของแต่ละตระกูลนั้นมันล้วนแล้วแต่เป็นตัวตนที่ไม่อาจประมาทได้
ต่อให้พวกเขาจะไม่เก่งกาจเก่าเทียนชิงแต่มันก็คงไม่ได้แย่ไปกว่าเฉียนจี้แน่!
หลังจากนิ่งเงียบไปนานเย่หยวนก็กล่าวขึ้นมา “ในเมื่อเป็นเช่นนั้นแล้ว มันก็คงมีแต่ต้องสู้เท่านั้น!”
