“เจ้าคนโอหังนี่มันมาจากที่ใดถึงกล้ามาทำเรื่องเช่นนี้ในเขตเผ่าเทวาข้า!” ยู่ฉินหันไปมองตะโกนใส่เย่หยวนอย่างโกรธแค้น
แต่เขานั้นก็ตื่นตะลึงอยู่ไม่น้อย
เจ้ามนุษย์หนุ่มคนนี้มันเข้ามาถึงค่ายของเขาทั้งแต่เมื่อใด?
ด้วยฝีมือของเขานั้นเขากลับไม่อาจจะสัมผัสได้เลย!
“เจ้าคือยู่ฉิน? ข้าจะพาหยวนเจี่ยวไปแล้ว ที่เรียกเจ้ามานั้นก็เพื่อจะบอกเจ้านี่แหละ” เย่หยวนกล่าว
แม้จะเจอแรงกดดันมหาศาลดั่งขุนเขาแต่เย่หยวนกลับไม่คิดสนใจ
มันราวกับว่าค่ายนี้เป็นส่วนหลังบ้านของเขา
ยู่ฉินนั้นจะเคยได้พบเจอมนุษย์ที่โอหังเช่นนี้มาก่อนหรือ? หลังจากได้ยินนั้นเขาก็ร้องขึ้นมาอย่างโกรธเคือง “เจ้ามดปลวกตัวน้อยนี้กลับกล้ามาวางท่าต่อหน้าบรรพกาลผู้นี้หรือ? อย่าว่าแต่เจ้า ต่อให้จะเป็นผู้ใหญ่ของตระกูลเจ้ามามันก็คงไม่กล้าพูดจาโอหังเช่นนี้! หากเจ้ามีปัญญาก็ลองพามันไปเสียสิ!”
เหล่ายอดฝีมือเต๋าสวรรค์เก้าลายคนอื่นๆ ที่ได้ยินเองก็หัวเราะขึ้นมาตามๆ กัน
“เจ้าเด็กคนนี้มันมาจากที่ใด? มันไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำหรืออย่างไร?”
“มันคิดว่าที่นี่เป็นค่ายของมนุษย์หรือ?”
“ฮ่าๆ จักรพรรดิเทพสวรรค์ตัวน้อยผู้หนึ่งกลับกล้าพูดจาอวดดี! หากเจ้าเอาตัวมันไปได้จริงๆ พวกข้าก็คงกลายเป็นตัวตลกพอดีสิ?”
…
แม้ว่าค่ายนี้มันจะมิใช่ค่ายใหญ่ของเผ่าเทวาใดๆ แต่กำลังของพวกเขาแต่ละคนนั้นก็ย่อมจะแข็งแกร่งเกินจักรพรรดิเทพสวรรค์ไปมาก
แต่เจ้ามนุษย์คนนี้มันกลับเดินเข้ามาอวดอ้างตัว
เรื่องราวเช่นนี้แค่คิดถึงมันก็ตลกแล้ว
แต่เย่หยวนนั้นกลับไม่สนใจคำพูดดูถูกใดๆ เดินไปหยิบตัวหยวนเจี่ยวที่นอนจมดินอยู่ขึ้นมาเดินออกจากค่ายไป
การกระทำเช่นนี้มันย่อมจะเป็นการไม่สนใจเหล่ายอดฝีมือทั้งหลาย
เมื่อยู่ฉินได้เห็นเช่นนั้นใบหน้าของเขาก็ต้องแดงก่ำขึ้นมาอย่างไม่พอใจ
เจ้าหนุ่มโง่เง่าเช่นนี้มันเกิดขึ้นมาในเผ่ามนุษย์ได้ทั้งแต่เมื่อใด?
“หึ! ในเมื่อเจ้ารนหาที่ตายแล้วบรรพกาลผู้นี้ก็จะส่งเจ้าไปตายเอง!”
ยู่ฉินนั้นปล่อยคลื่นพลังรุนแรงภายในร่างให้ปะทุขึ้นมา
แม้ว่ามันจะยังไม่รุนแรงถึงที่สุดแต่พลังของมันนี้ก็ย่อมพอจะทำลายจักรพรรดิเทพสวรรค์ใดๆ ลงได้
เขายกฝ่ามือทุบลงจนทำให้ห้วงมิติสั่นไหว
พลังของเต๋าสวรรค์เก้าลายขั้นกลางนั้นมันจะธรรมดาได้หรือ?
ตูม!
ที่ที่เย่หยวนเคยยืนอยู่นั้นมันแตกสลายมิติพังทลาย
ร่างกายของเขานั้นมันเหมือนจะถูกฉีกออกไปตามมิติที่แตกออก กลายเป็นแค่เศษเสี้ยวบินหายไป
“ฮ่าๆๆ… กล้ามาวางท่าต่อหน้าบรรพผู้นี้ บรรพกาลผู้นี้ก็สงสัยว่าจะเก่งกาจสักแค่ไหน! ที่แท้ก็แค่คำอวดอ้างไร้พลัง!” ยู่ฉินหัวเราะลั่น
ในเวลาเดียวกันนั้นเองมันก็มีเสียงของเต๋าสวรรค์เก้าดาวอีกคนกล่าวขึ้นมา “ท-ท่านยู่ฉิน ท่านดูก่อน!”
ยู่ฉินนั้นผงะหันกลับไปมองดูก่อนจะพบว่าเย่หยวนกำลังแบกตัวหยวนเจี่ยวเดินมุ่งหน้าออกจากค่ายต่อไป
เย่หยวนนั้นกลับไร้ซึ่งบาดแผลใด!
มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นกันแน่?
ยู่ฉินหน้าถอดสีด้วยความตกตะลึงอย่างที่ไม่อาจเข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่
เมื่อกี้นี้เขาสังหารเย่หยวนลงแล้วแท้ๆ ทำไมวินาทีต่อมาเย่หยวนกลับยังเดินได้สบายๆ เช่นนั้น?
ต่อให้ชีวิตนี้ของเขาจะผ่านอะไรมามากแต่ใบหน้าเฒ่าๆ ของเขาก็มันเริ่มแดงขึ้นมาด้วยความอับอาย
เพราะก่อนหน้านี้เขาพูดโม้ไว้เยอะ
พริบตาต่อมามันกลับถูกเย่หยวนตบหน้าหัน
และเรื่องนั้นมันได้ทำให้เขาเริ่มโกรธเคืองขึ้นมาด้วย
“หึ! กล้ามาเล่นลูกไม้ต่อหน้าบรรพกาลผู้นี้ เจ้าจะไม่ได้ตายดี!”
ยู่ฉินร้องลั่นก่อนจะปล่อยพลังออกอีกครั้ง
แต่ครั้งนี้มันรุนแรงกว่าก่อนหน้ามาก
แม้แต่เหล่ายอดฝีมือเผ่าเทวาทั้งหลายเองก็ยังต้องหน้าถอดสีเมื่อสัมผัสได้ถึงพลังนี้
ตูม!
ยู่ฉินตบฝ่ามือลงทำให้มิติแตกสลายเศษดินปลิวว่อน
เย่หยวนตายลงอีกครั้ง!
แต่ครั้งนี้ยู่ฉินได้เรียนรู้และยังไม่พูดเย้ยหยันเย่หยวนใดๆ ออกมาทันที
หลังจากผ่านไปได้อีกหลายอึดใจเมื่อเขายังไม่เห็นตัวเย่หยวนเขาจึงได้หัวเราะขึ้น “หึ! มีฝีมือบ้าง! แต่มาลบหลู่บรรพกาลผู้นี้มันย่อมจะเป็นความผิดพลาดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเจ้าแล้ว!”
แต่ว่าเสียงนั้นของเขายังพูดไม่ทันขาดคำมิติก็สั่นสะท้านเผยให้เห็นตัวเย่หยวนที่แบกหยวนเจี่ยวไว้อีกครั้ง
และเวลานี้เย่หยวนยิ่งเดินผ่านไปไกลจนเกือบออกนอกระยะของค่ายแล้ว
รอยยิ้มเย้ยของยู่ฉินแข็งค้างขึ้นทันที ใบหน้าของเขานั้นมันรุ่มร้อนขึ้นมาด้วยความอับอาย
เขานั้นใช้กำลังไปกว่าเจ็ดในสิบ แม้จะเป็นเจ้าฟ้าดินสามทลายทั่วๆ ไปก็คงไม่อาจรอดจากฝ่ามือนั้นได้!
เพราะฉะนั้นเขาจึงมั่นใจมากว่าเย่หยวนจะต้องตายลงไปแน่นอนแล้ว
แต่ใครจะไปคาดคิดว่าเย่หยวนกลับยังอยู่รอดได้
เดิมทีมันเป็นเย่หยวนที่วางท่า
แต่เวลานี้มันเป็นเย่หยวนวางท่ามาตบหน้ายู่ฉิน
ยอดฝีมืออาณาจักรเต๋าสวรรค์เก้าลายขั้นกลางระดับสุดที่แข็งแกร่งนั้นกลับไม่อาจจัดการได้แม้แต่จักรพรรดิเทพสวรรค์น้อยคนหนึ่ง! เรื่องนี้มันย่อมจะเป็นความอับอายไปชั่วชีวิต!
“จะยังยืนนิ่งกันทำไม? โจมตีพร้อมกัน! บรรพกาลผู้นี้อยากจะรู้ว่ามันมีสามหัวหกแขนหรือไม่!”
ยู่ฉินนั้นไม่มีเวลามานั่งอับอายนานนัก รีบสั่งให้คนทั้งหลายเข้าโจมตีพร้อมๆ กันทันที
หากปล่อยให้เย่หยวนได้ก้าวออกไปอย่างสง่าในวันนี้แล้วเขาจะยังมีหน้าไปพบผู้คนได้?
คนทั้งหลายในเผ่าเทวานั้นจะยังมีใครนับถือเขา?
ถึงเวลานี้แล้วคนทั้งหลายย่อมจะสัมผัสได้ว่าเจ้ามนุษย์คนนี้มันมีอะไรแปลกๆ!
ยอดฝีมือเต๋าสวรรค์เก้าลายทั้งหลายไม่มีเวลาคิดให้มากรีบพุ่งเข้าไปโจมตีอย่างหนักหน่วงไม่ยั้งมือ
คลื่นพลังที่รุนแรงเช่นนี้ต่อให้จะเป็นกองกำลังเจ้าฟ้าดินเองมันก็คงไม่อาจจะรับไว้ได้
คลื่นพลังรุนแรงสนั่นฟ้าดินทั้งหลายพุ่งปะทะไปมาทำลายทุกสิ่งอย่างที่อยู่รอบๆ จุดที่เย่หยวนยืนลงสิ้น
ที่เช่นนั้นมันได้กลายเป็นแค่พื้นราบไร้สิ่งใด
เวลานี้ค่ายของพวกเขากว่าครึ่งมันได้ถูกทำลายลงไปด้วยมือของตัวพวกเขาเอง!
ภายใต้การโจมตีเช่นนี้ต่อให้เย่หยวนจะมีสามหัวหกแขนใดๆ มันก็คงไม่อาจเอาชีวิตรอดออกมาได้
“หยุด!”
ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าใดกว่าที่ยู่ฉินจะยกมือขึ้นมาสั่งหยุดการโจมตี
พื้นที่ตรงหน้าพวกเขานี้มันแทบจะกลายเป็นหลุมดำมิติ
คลื่นกระแสมิตินั้นหลั่งไหลออกมาค่อยๆ กลืนกินทุกสิ่งอย่างไป
“คงตายแล้วใช่หรือไม่?”
“ต้องตาย! ใครจะไปรับมือพวกเราพร้อมๆ กันได้เช่นนั้น?”
“เจ้าเด็กคนนี้มันมีฝีมือไม่น้อย ติดแค่ว่ามันโอหังเกินไปกล้ามาบุกค่ายเราด้วยตัวคนเดียว!”
…
เหล่าเต๋าสวรรค์เก้าลายทั้งหลายนั้นแยกย้ายกันออกตามหาแต่ก็ไม่อาจพบเงาร่างของเย่หยวนได้จึงมั่นใจว่าเย่หยวนคงได้ตายลงแน่แล้ว
ส่วนชีวิตของหยวนเจี่ยวใดๆ นั้นพวกเขาย่อมจะไม่สนใจอีก
สำหรับเหล่ายอดฝีมืออาณาจักรเต๋าสวรรค์เก้าลายนั้นหยวนเจี่ยวย่อมจะเป็นแค่ทหารคนหนึ่ง
แต่ว่าตัวยู่ฉินนั้นยังไม่คลายกังวล
ความผิดพลาดครั้งก่อนๆ ของเขานั้นมันทำให้เขารู้สึกไม่มั่นใจ
เขานั้นไม่อาจจะเข้าใจได้เลยว่าเย่หยวนนั้นใช้วิธีการใดในการหลบรอดการโจมตีไปได้
เวลานี้เขาจึงกลัวว่าเย่หยวนนั้นจะเดินออกมาอีกพร้อมแบกหยวนเจี่ยวไปนอกค่าย
แต่ว่าสิ่งที่กลัวมันย่อมจะเกิดขึ้นได้ง่ายๆ
มิติสั่นไหวอีกครั้งก่อนจะเผยให้เห็นเงาร่างของผู้คนเดินออกมา แน่นอนว่าย่อมเป็นเย่หยวนที่แบกหยวนเจี่ยวแล้ว
เพียงแค่ว่าครั้งนี้เย่หยวนได้ไปปรากฏออกที่ด้านนอกค่ายแล้ว
เขานั้นหันกลับมามองยู่ฉินพร้อมร้องกล่าว “เสียเวลากันเป็นครึ่งวันแล้วพวกเจ้าคงเหนื่อยมาก ไปพักเสียเถอะ! ข้าจะพาหยวนเจี่ยวไปแล้ว”
ในมือของเย่หยวนนั้นตัวหยวนเจี่ยวได้แต่อ้าปากค้างพร้อมดวงตาที่ซีดขาว
เป็นเวลานี้เองที่เขาได้เข้าใจถึงฝีมือของเย่หยวนอย่างแท้จริง
แน่นอนว่าเย่หยวนอาจจะยังไม่อาจปะทะตรงๆ กับยู่ฉินได้
แต่แค่ตัวยู่ฉินนี้ย่อมจะไม่อาจสังหารเย่หยวนลงได้!
มันมิใช่แค่ยู่ฉิน แม้จะเป็นการผสานพลังของเต๋าสวรรค์เก้าดาวทั้งหลาย มันก็ยังไม่อาจทำอะไรเย่หยวนได้
เมื่อสักครู่นี้เย่หยวนได้พาตัวเขาไปในสถานที่แปลกประหลาด
มันเหมือนกับว่าในที่แห่งนั้นไร้ซึ่งมิติและเวลาใดๆ
พวกเขานั้นได้เข้าไปหลบการโจมตีที่หนักหน่วงรุนแรงของยู่ฉินอยู่ภายในนั้น
………………………..
