“ท่านเทียนเหอ นี่มันคืออะไรกันแน่?”
เรื่องราวใหญ่โตเช่นนี้มันย่อมจะทำให้แม่ทัพใหญ่อย่างเทียนเหอต้องลงมาดูเรื่องราวด้วยตัวเองในที่สุด
เวลานี้เทียนเหอนั้นกำลังตรวจสอบจุดที่มีการปะทะกันจนมิติแตกแยกโดยมียู่ฉินยืนทำหน้ามึนงงอยู่ไม่ไกล
เพราะจนถึงเวลานี้เขาก็ยังไม่เข้าใจว่าเย่หยวนทำมันได้อย่างไร
หากเย่หยวนลากตัวหยวนเจี่ยวไปอย่างบ้าคลั่งหนีสุดชีวิตนั้นมันก็ยังพอเข้าใจได้
แต่เย่หยวนกลับไม่รีบร้อนใด!
ภายใต้การรุมโจมตีของเต๋าสวรรค์เก้าลายมากมายนี้ เขานั้นกลับยังพาตัวหยวนเจี่ยวออกไปได้หน้าตาเฉย
นี่มันเป็นการตบหน้าที่แสนสุดรุนแรง
เทียนเหอนั้นเดินไปเดินมาอยู่ที่มุมของมิติที่แตกสลายด้วยสีหน้าหนักใจ
จากนั้นเขาก็จ้องมองลงไปก่อนกล่าวขึ้น “เป็นภาพลวงมิติเวลาที่น่ากลัวนัก! ไม่นึกเลยว่ายุคสมัยต่อมานี้มันจะยังมีคนที่ผสานมิติเวลาเกิดขึ้นในฝั่งมนุษย์ได้อีก! มันมิใช่ความผิดเจ้าหรอกที่เจ้าจัดการเจ้าเด็กคนนี้ไม่ได้!”
สีหน้าของคนทั้งหลายเปลี่ยนไปเปี่ยมล้นด้วยความตื่นตะลึง
เพราะคำพูดของเทียนเหอนี้มันน่าแปลกจนเกินไป
เหล่าเบื้องบนของเผ่าเทวานั้นย่อมจะรู้จักถึงมหาบรรพกาลมิติเวลาผู้ใช้พลิกมิติเวลาโกลาหลขับไล่ท่านเทียนชิงลงไปยังกระแสมิติเวลาจนทำให้เผ่าเทวาพ่ายแพ้ในที่สุด
มหาบรรพกาลมิติเวลานั้นคงเรียกได้ว่าเป็นภัยร้ายแรงที่สุดเท่าที่เผ่าเทวาเคยพบเจอมา!
เวลานี้เมื่อมหาบรรพกาลมิติเวลานั้นได้ตายลงไปแล้ว ใครจะไปคิดฝันว่าในยุคถัดมามันจะยังมีคนที่ผสานมิติเวลาเข้าด้วยกันได้ปรากฏขึ้นมาอีก?
เรื่องนี้มันจะไม่ให้ตื่นตกใจได้อย่างไร?
“ท่านเทียนเหอ ท่านหมายถึง… ภาพลวง?” ยู่ฉินถามขึ้นด้วยสีหน้าเหยเก
เทียนเหอพยักหน้ารับ “ภาพลวงมิติเวลา มันมิใช่วิชาลวงตาธรรมดาๆ นี่มันคือภาพลวงที่เกิดขึ้นจากการใช้มิติเวลามันเป็นวิชาขั้นสูงที่ต้องใช้พลังมิติเวลาทำให้เกิดความบิดเบี้ยวขึ้นมา มันเป็นการใช้มิติเวลาได้อย่างเหนือล้ำ! พวกเจ้าคิดว่าตนเองสังหารมันไปแต่แท้จริงเจ้าแค่สังหารเงาของมันในมิติเวลาที่บิดเบี้ยวเท่านั้น ที่เจ้าเห็นมิใช่ตัวจริงของมันเลย! ข้านั้นเคยได้เห็นการต่อสู้ระหว่างท่านเทียนชิงและมหาบรรพกาลมิติเวลามาก่อนและพอจะเข้าใจถึงพลังของมิติเวลาอยู่บ้าง”
หลังจากหยุดไปได้พักหนึ่งเขาก็กล่าวขึ้นต่อ “เจ้าเด็กคนนี้มันมีแนวคิดแห่งมิติเวลาที่พัฒนาเข้าใกล้ระดับของมหาบรรพกาลมิติเวลาแล้ว! หลังจากมันก้าวขึ้นถึงอาณาจักรเจ้าฟ้าดินมันคงได้กลายเป็นภัยร้ายแก่เผ่าเทวาเรา!”
พูดเช่นนั้นจบเทียนเหอก็เงียบลงด้วยท่าทางครุ่นคิด
ภาพการต่อสู้ของเทียนชิงและมหาบรรพกาลมิติเวลามันยังคงชัดเจนอยู่ในสมองของเขา
การต่อสู้ระดับนั้นมันมิใช่สิ่งที่เขาจะไปยุ่งด้วยได้เลย
คนทั้งสองนั้นคือตัวตนที่อยู่สูงส่งของโลกหล้า ไม่มีใครจะมาแทนที่!
เพียงแค่ว่าเขาก็ไม่นึกฝันว่านับหมื่นๆ ล้านปีต่อมานี้มันกลับจะยังมีมนุษย์หนุ่มคนหนึ่งที่ผสานแนวคิดแห่งมิติเวลาได้!
ยู่ฉินและพวกนั้นต่างได้แต่ต้องอ้าปากค้างหลังได้ยิน
“ท่านเทียนเหอ เช่นนั้นเราคงปล่อยมันให้มีชีวิตไม่ได้แล้ว” ยู่ฉินกล่าว
เทียนเหอพยักหน้ารับ “พวกเจ้าอย่าเพิ่งกังวลมากไป ต่อให้มันจะเติบโตขึ้นมาได้จริงมันก็คงมิใช่คู่ต่อสู้ของท่านเทียนชิงอยู่ดี! ตอนนั้นมหาบรรพกาลมิติเวลานั้นเก่งกาจปานใด? แต่เขาเองก็ยังถูกท่านเทียนชิงทำลายลงจนได้มิใช่หรือ? แต่จะอย่างไรเรื่องนี้ก็ต้องมีการสืบสวนให้ดีเพื่อจะได้เว้นปัญหาใหญ่ที่อาจจะเกิดได้ในวันหน้า”
ได้ยินเช่นนั้นคนทั้งหลายก็ค่อยถอนหายนใจยาวออกมา
เวลาเดียวกันนั้นเองมันก็ปรากฏคนกลุ่มหนึ่งพุ่งตัวมาบนฟ้าด้วยท่าทางตระหนก
เมื่อเทียนเหอและคนทั้งหลายได้เห็นพวกเขาก็ต้องขมวดคิ้วแน่น
“พวกเจ้าทหารจากทัพบุตรเทวะมิใช่หรือ? ทำไมจึงได้มีสภาพเช่นนี้ไป? เทียนซูเล่า?” ยู่ฉินถาม
คนทั้งหลายนี้ย่อมจะเป็นคนจากทัพบุตรเทวะที่ถูกไล่สังหารจนแทบไม่เหลือรอดชีวิตจากมือของทัพมนุษย์
คนที่เหลือมานี้มันมีเพียงแค่ราวร้อยคน แถมแต่ละคนนั้นยังบาดเจ็บกันไปถ้วนหน้า
หลายวันมานี้พวกเขาพยายามเดินทางแยกกันและอ้อมอย่างระมัดระวังไม่ให้ไปเจอทัพมนุษย์อีก
มันจึงกินเวลาหลายวันกว่าที่พวกเขาจะกลับมาถึงค่ายได้
เมื่อทหารจากทัพบุตรเทวะคนหนึ่งเห็นหน้ายู่ฉินเขาก็คุกเข่าลงทันที “ท่านยู่ฉิน เราได้เจอท่านจนได้! ทัพ… ทัพบุตรเทวะเรานั้นถูกกวาดล้างลงแล้ว!”
คนทั้งหลายต่างผงะหน้าไปตามๆ กัน รวมถึงตัวเทียนเหอด้วย
ข่าวนี้มันยังไม่ถูกรายงานขึ้นมาทำให้เมื่อพวกเขาได้ยินพวกเขาต่างต้องผงะมึนงงไปตามๆ กัน
ต่อให้จะมีเรื่องของหยวนเจี่ยวใดๆ แต่ยู่ฉินก็ยังไม่คิดฝันว่าทัพบุตรเทวะจะถูกกวาดล้างจนสิ้นขนาดนั้น
“มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ เจ้าว่ามา!” ยู่ฉินสั่ง
ทหารผู้นั้นกล่าวเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นมาด้วยน้ำตานองหน้า เล่าเรื่องที่ทัพมนุษย์ลอบเข้าโจมตีอย่างละเอียด
เมื่อเทียนเหอได้ยินว่าเย่หยวนนั้นสังหารหยวนเจิ้นลงด้วยดาบแห่งมิติเวลาเขาก็หน้าถอดสี
“เจ้าว่าอย่างไรนะ? มัน… มันผสานมิติ เวลาและดาบสามยอดแนวคิด?” เทียนเหอถามย้ำ
การผสานสองแนวคิดนั้นมันแตกต่างจากการผสานสามแนวคิดสิ้นเชิง
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันป็นแนวคิดแห่งห้วงมิติ แนวคิดแห่งกาลเวลาและเต๋าดาบ!
หากมันผสานกันได้แล้วพลังย่อมจะเหนือล้ำจินตนาการ!
ก่อนหน้านี้เขายังว่าไม่เป็นไร แต่เวลานี้เขาชักเริ่มไม่แน่ใจเสียแล้ว
มหาบรรพกาลมิติเวลานั้นเก่งกาจล้ำ ผสานสองสุดยอดแนวคิดเป็นหนึ่งได้
แต่เจ้าคนผู้นี้กลับสามารถผสานเต๋าดาบเข้าไปได้ด้วย เหนือล้ำกว่าตัวมหาบรรพกาลมิติเวลาด้วยซ้ำ
หากมันเติบโตขึ้นแล้วพวกเขาจะยังเอาอะไรไปสู้?
ทหารคนนั้นพยักหน้ารับ “ขอรับ! เจ้าเด็กคนนั้นมันมีเครื่องราวเต๋าติดตัวเสียด้วย มันเป็นธนูที่รุนแรงอย่างมาก! มันนั้นใช้พลังของดาบแห่งมิติเวลาผสานเครื่องรางเต๋านั้นยิงท่านหยวนเจิ้นจนตายในคราเดียว!”
สีหน้าของเทียนเหอที่ได้ยินนั้นเปลี่ยนสีไปอย่างฉับพลัน “ธนูนั้นมีหน้าตาอย่างไร?”
ทหารผู้นั้นสัมผัสได้ถึงแรงกดดันจากตัวเทียนเหอจนแทบไม่อาจหายใจได้
แต่เขานั้นก็ไม่ได้ปิดซ่อนใดๆ เล่ารายละเอียดของธนูที่ได้เห็นมาอย่างชัดเจน
เทียนเหอที่ได้ยินนั้นหน้าซีดขาวลงเรื่อยๆ จนสุดท้ายต้องกัดฟันแน่น “ธนู… สาบานสังหารเทพ! เป็นมันนี่เอง! เป็นเจ้าเด็กคนนั้น! ข้าไม่นึกฝันเลย! ไม่นึกฝันเลยจริงๆ! เวลาแค่ไม่ถึงสองพันปีดีนี้มันกลับจะเติบโตขึ้นมาได้ปานนั้น!”
หลายปีมานี้ภาพของเจ้าคนที่ตัดแขนเขาไปมันยังคงแจ่มชัดอยู่ในหัว
ใช้พลังงานฟ้าดินผสานจิตดาบตัดแขนของเขาออกไป
ดาบนั้นมันทำให้เขาแทบหมดลมหายใจลง
แต่หลายปีผ่านมานี้เจ้าหนุ่มคนนั้นมันกลับพัฒนาขึ้นมาได้ถึงระดับนี้
เวลานี้เขากลับผสานมิติ เวลาและดาบสามยอดแนวคิดเข้าด้วยกันพร้อมด้วยพลังของธนูสาบานสังหารเทพ
มีหรือที่พลังเช่นนี้จะยังมีใครต้านทานได้?
สังหารเต๋าสวรรค์เก้าลายด้วยพลังบ่มเพาะแค่อาณาจักรจักรพรรดิเทพสวรรค์มันเป็นเรื่องที่บ้ามาก!
ยู่ฉินและพวกย่อมไม่รู้ว่าเทียนเหอพูดถึงอะไรจึงถามขึ้นมา “ท่านเทียนเหอ เจ้าเด็กคนนี้มันเป็นใครหรือ?”
เทียนเหอตอบกลับมาด้วยใบหน้าดำมืด “มันคือคนที่ตัดแขนบรรพกาลผู้นี้ตอนที่ข้าเพิ่งกลับออกมาจากบ่อโลหิต! ตอนนั้นมันยังเป็นแค่เทพสวรรค์คนหนึ่ง ไม่นึกว่าผ่านไปไม่กี่พันปีมันกลับจะพัฒนาขึ้นมาได้รวดเร็วถึงปานนี้! เจ้าเด็กคนนี้จะปล่อยให้มีชีวิตไม่ได้! ไม่ว่าต้องเสียอะไรเท่าไหร่เราก็ต้องสังหารมัน!”
ยู่ฉินและพวกนั้นต้องอ้าปากค้างเมื่อได้ยิน พวกเขานั้นไม่นึกฝันว่าเจ้าหนุ่มปริศนาผู้บุกเข้าค่ายเผ่าเทวานี้มันกลับจะเป็นคนที่จัดแขนบรรพกาลเทียนเหอ!
เจ้าหมอนี่มันเป็นภัยร้ายต่อเผ่าเทวาจริงๆ!
แต่เมื่อได้ยินเรื่องที่เย่หยวนผสานสามแนวคิดนั้นคนทั้งหลายก็ย่อมจะเข้าใจถึงความหนักหนาของเรื่องนี้
หากปล่อยให้เจ้าเด็กนี้ได้เติบโตต่อไปแล้ววันหน้ามันอาจจะได้กลายเป็นภัยร้ายถึงชีวิตท่านเทียนชิงได้!
พวกเขานั้นเข้าใจทันทีว่าเทียนเหอตัดสินใจจะฆ่าเย่หยวนลงให้จงได้แล้ว!
…………………………
