Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ – ตอนที่ 2427 รสชาติของชัยชนะ!

ปัง ปัง ปัง…

แรงระเบิดที่เกิดขึ้นบนยอดเขานั้นมันทำให้คนทั้งหลายอกสั่นขวัญหาย

คนที่แข็งแกร่งล้ำระดับเทียนเหอนั้นกลับถูกระเบิดใส่จนร่างปลิวลอยไปมาไม่อาจตกลงถึงพื้นได้ ไร้เรี่ยวแรงจะต้านทานใด

พลังลึกลับของกฎนั้นมันเหมือนราวแฝงพลังแห่งเต๋าสวรรค์ไว้ ทำให้คนทั้งหลายได้แต่ต้องจ้องมองมันด้วยปากอ้าค้าง

เทียนเหอนั้นถูกระเบิดใส่จนร่างมีแต่รอยเลือดอาบตัว เป็นสภาพที่หากเป็นคนธรรมนั้นเขาคงได้ตายไปแล้ว

ดูอย่างไรเขาก็บาดเจ็บสาหัส

คลื่นพลังเช่นนี้แม้แต่เครื่องในของเทียนเหอเองก็คงได้รับบอบช้ำจนแทบเกินเยียวยา

หากมิใช่เพราะเขานั้นมีพลังบ่มเพาะเหนือล้ำฟ้าดินแล้ว เขาคงถูกบดขยี้กลายเป็นผงธุลี

 น่าเสียดายนัก หากเป็นตอนที่ศิษย์ยังสมบูรณ์พร้อมมันคงได้ตายอย่างไร้ทางหวนกลับ  หลินหวู่ซวงที่อยู่ข้างๆ กายเย่หยวนนั้นพูดขึ้น

เย่หยวนตอบกลับไป  ดีพอแล้ว! ที่เหลือให้ข้าจัดการเถอะ! 

หลินหวู่ซวงตอบกลับมา  การพัฒนาของนายท่านนั้นช้าอยู่ไม่น้อย ไม่เช่นนั้นพวกเผ่าเทวามันคงไม่ได้มีหน้าโผล่ออกมาทำการใดๆ 

เย่หยวนได้แต่ตอบกลับไปอย่างเหนื่อยอ่อน  เกิดมาผิดยุคสมัย จะทำอย่างไรได้เล่า? 

ร่างกายของหลินหวู่ซวงในเวลานี้มันดูจางลงอย่างมาก เหมือนราวกับว่ามันจะจางหายไปได้ทุกเมื่อ

เขานั้นก้มหัวลงจรดพื้น  นายท่าน เลือดที่ศิษย์ทิ้งไว้นั้นมันหมดลงหลังการต่อสู้นี้แล้ว! ในวันหน้าศิษย์คงไม่อาจตามติดนายท่านไปได้อีก นายท่าน… โปรดรักษาตัวด้วย! 

เย่หยวนหรี่ตาลงกล่าว  ลิขิตเกิดชะตาดับ บางที… ชะตาของเรานั้นมันอาจจะยังไม่จบสิ้นลง! หากมันมีการกลับชาติมาเกิดนั้นนักบุญผู้นี้จะนำพาเจ้ากลับมาให้ได้! 

หลินหวู่ซวงสั่นสะท้านไปทั้งกายก่อนจะกล่าวขึ้น  นายท่านหมายความว่าอย่างไร? 

เย่หยวนส่ายหัวออกมาเมื่อได้ยิน  ข้าเองก็ยังไม่แน่ใจ เพียงแค่ว่าข้านั้นสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่าง หวังว่าสิ่งที่ข้าสัมผัสได้มันจะไม่ผิด! 

หลินหวู่ซวงอ้าปากค้างออกมาเมื่อได้ยิน  การกลับชาติมาเกิดนั้นมันก็แค่ตำนาน! ไม่มีใครรู้ว่าเราตายแล้วจะไปที่ใด! สิ่งที่นายท่านสัมผัสถึงได้นั้นมันเกิดกว่าของบนโลกนี้ไปแล้ว ดูท่าระดับของนายท่านนั้นมันจะอยู่เหนือล้ำจนศิษย์ไม่อาจจินตนาการตามได้! หากมันมีโอกาสเช่นนั้นจริงแล้วหลินหวู่ซวงนี้จะติดตามนายท่านไปตราบจนวันตาย! 

เย่หยวนยืนนิ่งมองดูร่างที่ค่อยๆ จางหายไปของหลินหวู่ซวง

เวลานี้มันไม่เหลือมหาบรรพกาลค่ายกลฟ้าใดๆ แล้ว!

แต่ว่าจำนวนของมหาค่ายกลฟ้าจะสั่นสะท้านโลกาขึ้นอีกครั้ง!

มันเป็นเขานี่ที่สละชีวิตเมื่อยุคสมัยก่อนเพื่อสร้างมหาค่ายกลปิดทางของยอดฝีมือเผ่าเทวามากมาย

และยุคสมัยต่อมามันก็ยังเป็นเขานั้นที่สร้างความเสียหายใหญ่หลวงให้ทัพเผ่าเทวาอีกครา!

เขานั้นทำเรื่องยิ่งใหญ่ให้แก่มนุษย์ ให้แก่หลากเผ่าพันธุ์!

 พวกเจ้ารอก่อนเถอะ ข้าหวังว่าวันหนึ่งข้าจะเปิดใช้พวกเจ้าขึ้นมาได้ด้วยพลังของตน!  เย่หยวนกล่าวพร้อมถอนหายใจยาว

นี่คือสงครามมันย่อมจะมีคนตายไม่ว่าจะชนะขาดลอยแค่ไหน

ไม่มีใครจะมาเปลี่ยนเรื่องนั้นได้

เมื่อหลินหวู่ซวงหายไปนั้นมหาค่ายกลมันก็หมดสิ้นหลังลงอีกครั้ง

ด้วยกำลังของเย่หยวนในเวลานี้มันไม่อาจจะเปิดใช้มหาค่ายกลขึ้นมาได้

เทียนเหอที่มีสภาพปางตายบาดแผลหัวจรดเท้านั้นจึงหัวเราะขึ้นมาเมื่อได้เห็น  ฮ่าๆๆ เจ้าเด็กน้อย สุดท้ายเจ้าก็สังหารข้าไม่ได้! หลินหวู่ซวงนั่นมันก็แค่เสี้ยวพลังที่หลงเหลือจากตัวจริง เป็นตัวตนที่ใกล้พังทลายอยู่แต่เดิม! เสี้ยวผีอย่างมันนั้นจะมาทำอะไรข้าได้? 

เย่หยวนมองดูเทียนเหอพร้อมตอบกลับไป  ครั้งหน้าที่เราได้เจอกัน ข้าจะจบชีวิตหมาๆ ของเจ้าด้วยมือข้านี้เอง! 

 เด็กน้อย เจ้าคิดว่า… มันจะยังมีครั้งหน้า? ข้าเกรงว่าครั้งหน้าที่เจ้าได้ปะทะทัพเผ่าเทวามันจะเป็นเหล่าบรรพบุรุษตระกูลสายเลือดทั้งหลายที่นำทัพไปแล้ว! 

หลังขัดขืนพลังของมันมานานในที่สุดเทียนเหอก็หลุดรอดออกจากมหาค่ายกลเขาแปดโมฆะในที่สุด

เรื่องพรสวรรค์ของเย่หยวนนั้นเขาย่อมจะไม่เคยคิดสงสัย

เพราะฉะนั้นยิ่งผ่านศึกนี้ไปแล้วกำลังของเย่หยวนยิ่งจะต้องเพิ่มพูนขึ้นไปอีก

การสามารถปลุกหลินหวู่ซวงขึ้นมาได้นั้นมันย่อมจะมิใช่สิ่งที่คนทั่วๆ ไปทำได้มาตั้งแต่แรก!

แต่เย่หยวนนั้นกลับทำได้!

เจ้าเด็กคนนี้มันมีความลับมากมายจนเกินไป

หากเขานั้นยังไม่ตายเทียนเหอจะไม่มีทางหายใจทั่วท้องได้!

เมื่อกล่าวจบคำตัวเทียนเหอก็พุ่งหายไปไม่รอให้มีกำลังเสริมของทัพผสมมาสมทบใด

มหาค่ายกลนั้นมันค่อยๆ เสื่อมพลังลงจนเข้าสู่สภาวะสงบอีกครั้ง

ในศึกครั้งนี้ทัพผสมหลากเผ่าพันธุ์นั้นได้รับชัยชนะมา ทัพเผ่าเทวานั้นเสียกำลังบาดเจ็บล้มตายไปกว่าครึ่ง ย่อมจะไม่มีทางใดมาโจมตีสวนกลับได้อีก!

ทัพไร้คาดเดาทั้งหลายนั้นไล่ตามติดไปกว่าสามหมื่นกิโลเมตรจนสุดท้ายกวาดล้างทัพบุตรเทวะสิ้น!

ทัพผสมหลากเผ่าพันธุ์นั้นสวนกลับในจังหวะนี้อย่างบ้าคลั่งจนทำให้ทัพเผ่าเทวาเหลือจำนวนเพียงไม่ถึงหนึ่งในสิบ

เมื่อยอดฝีมือระดับสูงมาร่วมมือกันโจมตี เหล่ายอดฝีมือที่เหลือของเผ่าเทวาย่อมจะไม่อาจต้านทานได้!

ศึกที่เขาแปดโมฆะนี้มันย่อมจะทำให้เกิดแรงกระทบไปทั่วทั้งมหาพิภพ!

แต่ว่าคนทั้งหลายนั้นเองก็เข้าใจดีว่าศึกครั้งต่อไปมันจะต้องรุนแรงและนองเลือดกว่านี้!

การปะทะระหว่างยอดคนระดับผู้ปกครองของทั้งสองฝ่ายนั้นมันจะเป็นตัวตัดสินความเป็นเจ้าของมหาพิภพถงเทียนนี้ในที่สุด

 ฮ่าๆๆ… ยอดเยี่ยมจริง! มันยอดมันเยี่ยมเสียจริงๆ! ตั้งแต่เริ่มสงครามสิ้นโลกมานั้นเรามีแต่ถูกกดขี่ไล่มาตลอด! วันนี้ในที่สุดพวกเราก็โงหัวขึ้นบ้างแล้ว!  หนี่ซวนที่เพิ่งกลับมาจากการไล่ล่าสังหารหัวเราะลั่น

หลายปีมานี้เขาเจ็บแค้นในใจอย่างถึงที่สุด

กำลังของศัตรู ทัพผสมที่ต่างคนต่างจิตใจ ความอ่อนแอของเผ่ามนุษย์เรื่องต่างๆ ทั้งหลายนี้มันทำให้เขาปวดหัวอย่างมาก

สู้ศึกใดก็พ่ายศึกนั้น!

ต่อให้จำนวนทัพมนุษย์มันจะมีมากกว่าศัตรูนับแสนๆ เท่าแต่ก็ยังไม่อาจจะเอาชนะมาได้

แต่ในศึกวันนี้ พวกเขากลับเอาชนะเผ่าเทวาได้อย่างราบคาบ! มีหรือที่มันจะไม่น่าตื่นเต้นดีใจ?

เขานั้นหันไปมองดูที่ร่างของชายหนุ่มบนยอดเขานั้นพร้อมชื่นชมอย่างสุดใจ!

นี่มันคือนักบุญฟ้าครามผู้เป็นนิรันดร์!

ฉี่พั่วเทียนหัวเราะลั่นขึ้นตาม  เจ้าเผ่าเทวาทั้งหลายนั้นมันโอหังกันเสียเหลือเกิน! วันนี้ให้มันได้รับรู้เสียบ้างว่าความพ่ายแพ้นั้นเป็นอย่างไร ข้าล่ะสะใจเสียจริง! ฮ่าๆๆ… 

 เจ้าพวกนั้นมันเอาแต่เรียกเราว่ามดปลวกๆ ทุกวัน! ครั้งนี้ให้มันรู้เสียบ้างว่าช้างก็โดนมดกัดตายได้! 

…

เหล่ายอดฝีมือของเผ่าทั้งหลายต่างรู้สึกสดชื่นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนในช่วงหลายปี

พวกเขาที่พูดจบต่างหันไปมองที่เงาร่างหนึ่งบนยอดเขาอย่างไม่ได้นัดหมาย ดวงตาของแต่ละคนนั้นล้วนเปี่ยมไปด้วยความเคารพ

มันเป็นเขาคนนี้ คนที่คาดเดาคำนวณทุกสิ่งอย่างลากทัพเผ่าเทวาเข้ามาติดกับดัก

มันเป็นเขานี้ที่ไต่เขาแปดโมฆะปีนขึ้นไปจนถึงยอดเพื่อเปิดใช้มหาค่ายกล!

หากไม่มีเขามันย่อมจะไม่มีชัยชนะใดๆ แน่นอน!

จากนั้นหนี่ซวนก็นึกคึกชูมือขึ้นสูงก่อนจะร้องลั่น  ท่านนักบุญฟ้าครามคงเจริญ! 

เหล่าผู้นำเผ่าอื่นๆ เองก็ย่อมจะเข้าใจได้ทันทีและทำตามหนี่ซวน

 ท่านนักบุญฟ้าครามจงเจริญ! 

 ท่านนักบุญฟ้าครามจงเจริญ! 

…

เสียงร้องนั้นมันค่อยๆ เกิดดังขึ้นเรื่อยในทิศต่างๆ!

จนเวลานี้ทั้งเทือกเขาแปดโมฆะมันมีแต่เสียงร้องลั่นอย่างตื่นเต้นดีใจ!

ตุบ!

ที่ตีนเขาแปดโมฆะนั้นผางเจิ้นพุ่งตัวลงมาคุกเข่าพร้อมน้ำตาที่นองหน้า  นายท่าน ช่วยว่านเจิ้นด้วย! เขา… เขากำลังจะจากไปแล้ว! 

เย่หยวนที่อยู่บนเขาต้องขมวดคิ้วแน่นก่อนจะพุ่งลงมาถึงตีนเขาในพริบตา

เมื่อมาถึงเขาก็ได้เห็นว่านเจิ้นที่นอนอยู่กับพื้นอย่างไม่หายใจใดๆ อีกแล้ว

ในศึกก่อนหน้านี้เขาใช้พลังของตนเองปิดกันทัพบุตรเทวะไว้ทำให้ได้รับบาดเจ็บอย่างสาหัส

เย่หยวนหันมองดูอาการก่อนจะค่อยคลายสีหน้าเคร่งเครียดออก  ไม่เป็นไร เขาไม่ตายแน่! 

พูดจบเย่หยวนก็หยิบเอาเม็ดโอสถหนึ่งดีดลงท้องของว่านเจิ้นจนทำให้ร่างกายของว่านเจิ้นฟื้นฟูสภาพขึ้นต่อหน้าต่อตาคนทั้งหลาย

เมื่อคนทั้งหลายได้เห็นภาพตรงหน้านี้พวกเขาก็ได้แต่ต้องอ้าปากค้างอย่างไม่อาจหุบลงได้

พวกเขาทั้งหลายนั้นไม่ได้รู้เลยว่านักบุญฟ้าครามนั้นเป็นยอดฝีมือนักหลอมโอสถด้วย

ผางเจิ้นได้แต่เบิกตากว้างถามขึ้น  อะ… มันเป็นโอสถอะไรกันนี่? จะวิเศษเกินไปหรือไม่? 

จากนั้นเขาก็หันกลับมามองเย่หยวนราวกับได้เห็นผี  นี่มันยังมีสิ่งใดที่ท่านนักบุญฟ้าครามทำไม่ได้หรือไม่? 

พริบตาเดียวนี้ตัวว่านเจิ้นก็กลับมานั่งตัวตรงด้วยใบหน้าขาวซีด แต่ก่อนที่เขาจะทันได้ก้มหัวแก่เย่หยวนตัวเย่หยวนก็มาหยุดเขาไว้ก่อน

 ขอบพระคุณนายท่านที่ช่วยชีวิตข้าไว้!  ว่านเจิ้นกล่าว

…

ข่าวเรื่องการปะทะของทัพหลากเผ่าพันธุ์และทัพเผ่าเทวานี้มันได้กระจายไปทั่วทั้งมหาพิภพถงเทียนอย่างรวดเร็ว!

หลากเผ่าพันธุ์ที่เคยหวาดกลัวเกรงเผ่าเทวาอย่างมากนั้นเริ่มฮึกเหิมกันขึ้นอย่างไม่อาจห้าม

มันมีเสียงโห่ร้องดีใจดังขึ้นไปทั่วหล้า

และนามของนักบุญฟ้าครามนั้นมันก็แพร่กระจายไปทั้งมหาพิภพถงเทียนอย่างรวดเร็ว

มันเป็นนักบุญฟ้าครามผู้นี้ที่พลิกสถานการณ์ช่วยเหลือทัพผสมหลากเผ่าพันธุ์ไว้!

…………………………