สะใจ! สาแก่ใจเสียจริงๆ! ฮ่าๆๆ… นักบุญฟ้าครามนั้นสมชื่อว่าเป็นนักบุญฟ้าคราม ศึกครั้งนี้มันช่างปลดปล่อยผู้คนจากความทุกข์ยากทางใจนัก!
เมื่อเฉียนจี้ได้ยินข่าวที่มาถึงนั้นว่าแนวหน้าได้รับชัยเขาก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะขึ้นมาจากก้นบึ้งของหัวใจ
มันไม่มีข่าวไหนจะดีได้เท่าข่าวนี้แล้ว
ตั้งแต่ที่เริ่มทำสงครามเต็มรูปแบบกับเผ่าเทวามานั้นเหล่าผู้นำของแต่ละเผ่าต่างกังวลกันอย่างมากมาย
แม้ว่าทัพผสมนั้นมันจะมีจำนวนมากมายแต่เฉียนจี้นั้นเข้าใจอยู่ดีว่ามันเป็นแค่เสือในกระดาษ
แต่เขานั้นกลับไม่คิดว่าเย่หยวนนั้นจะเปลี่ยนกระแสสงครามด้วยตัวคนเดียว ใช้มหาค่ายกลบนเขาแปดโมฆะสังหารทัพเผ่าเทวาไปได้กว่าครึ่ง
ที่สำคัญนี่มันยังแค่การเริ่มต้นเพราะว่ารายงานจากสนามรบนั้นบอกว่าแนวหน้าของพวกเขาเริ่มตีกลับไปอย่างหนักหน่วง
หลังจากทัพผสมหลากเผ่าพันธุ์เอาชนะทัพเผ่าเทวามาได้ครั้งหนึ่งพวกเขาก็ตามไล่ล่าการถอยทัพอย่างไม่ลดละจนเริ่มได้ดินแดนของแดนตะวันตกกลับคืนมา!
ในเวลานี้ทัพผสมนั้นเคลื่อนทัพไปจนแทบถึงเมืองนรกแปดอาณาจักรแทบจะปิดตายส่งทัพเผ่าเทวากลับลงมิตินรกได้!
ผลลัพธ์เช่นนี้มันย่อมเหนือล้ำกว่าที่เหล่าผู้นำทั้งหลายเคยคาดฝันไว้
สภาพของทัพผสมในเวลานี้เหมือนคนบ้าคลั่งที่ได้ปลดปล่อย เอาชนะทุกศึกที่มีการปะทะมาได้สิ้น
ที่ด้านข้างนั้นซ่างเหิงได้แต่นั่งน้ำตาริน หากท่านนักบุญฟ้าครามยังอยู่กับเราในยุคก่อนมันจะดีสักแค่ไหนกัน? พวกเราหลายต่อหลายคนนั้นคงอาจจะพอรอดชีวิตมาได้
เฉียนจี้ยิ้มตอบกลับไป หากท่านนักบุญฟ้าครามยังอยู่ในยุคก่อนนั้นบางทีพวกท่านอาจจะไม่ต้องทำอะไรแม้แต่น้อยด้วยซ้ำ! แต่ทุกสิ่งอย่างมันล้วนเป็นไปตามลิขิตสวรรค์ ท่านผู้อาวุโสจะยังมาคิดให้มันมากความทำไมกัน?
ซ่างเหิงพยักหน้ารับ ใช่แล้ว! หากเราปล่อยให้ท่านนักบุญฟ้าครามได้มีเวลาเติบโตอีกหน่อยด้วยพรสวรรค์ของท่านที่ผสานหลายยอดแนวคิดเข้าด้วยกันได้นั้นใครจะยังมาเป็นศัตรูของท่านได้? เฮ้อ น่าเสียดายแค่ว่าเท่านี้เจ้าหลินหวู่ซวงก็คงตายลงสนิทแล้ว!
คนทั้งหลายต่างปิดปากเงียบลงเมื่อได้ยิน ตัวซ่างเหิงที่ได้เห็นจึงพยายามกล่าวเปลี่ยนเรื่องไป อ่า จริงด้วย ดูจากเวลาแล้วตอนนี้มันน่าจะใกล้เวลาที่ท่านนักบุญฟ้าครามจะบรรลุอาณาจักรเจ้าฟ้าดินใช่หรือไม่?
เฉียนจี้ที่ได้ยินก็ผงะไปเล็กน้อยก่อนจะหยุดคิดและพยักหน้ารับ ด้วยพรสวรรค์ของท่านแล้วมันย่อมจะใกล้ถึงเวลา เพียงแค่ว่า… กำลังของท่านในแนวคิดต่างๆ นี้มันคงทำให้ทุกข์ทลายที่ท่านต้องพบเจอนั้นคง… น่ากลัวยิ่ง!
เมื่อมีคนกล่าวถึงมันก็ย่อมจะทำให้บรรยากาศหนักหน่วงขึ้นอีกครั้ง
ซ่างเหิงที่ได้ยินนั้นต้องขมวดคิ้วแน่น เฒ่าคนนี้เองก็ผ่านทุกข์ทลายมาได้อย่างเส้นยาแดงผ่าแปด! หลังจากผ่านทุกข์ทลายมาได้แล้วข้านั้นต้องนอนโทรมอยู่ถึงราวสามพันปีก่อนจะฟื้นฟูตัวได้! ท่านนักบุญฟ้าครามนั้นผสานสามยอดแนวคิด มิติ เวลาและดาบเข้าด้วยกัน กำลังของท่านนั้นย่อมจะเหนือล้ำจนทำให้ศัตรูต้องขนลุก พลังทุกข์ทลายของท่านนั้นมันย่อมจะเหนือล้ำกว่าของเฒ่าผู้นี้ไปนับสิบเท่าร้อยเท่าแน่!
เงียบงัน!
ตั้งแต่อดีตกาลมานั้นมันมียอดฝีมือมากมายเท่าใดแล้วที่ต้องตายลงเพราะทุกข์ทลาย?
แม้แต่คนอย่างซ่างเหิงนี้เองก็ยังแทบไม่อาจจะผ่านพ้นมันมาได้
ยิ่งคนผู้นั้นมีกำลังแข็งแกร่งมากเท่าใด ทุกข์ทลายมันก็จะยิ่งน่ากลัวขึ้นเท่านั้น
เพราะฉะนั้นพวกเขาจึงรู้ได้ทันทีว่าทุกข์ทลายที่เย่หยวนต้องเผชิญนั้นมันย่อมไม่มีทางธรรมดา
มันคือกำแพงใหญ่ที่ขวางอนาคตของเย่หยวนไว้!
ต่อสู้กับคนด้วยกันนั้นเย่หยวนไม่เคยจะพ่าย
แต่หากต้องต่อสู้กับสวรรค์เล่า?
…
นายท่าน อาณาจักรบ่มเพาะของท่านดูเริ่มไม่คงที่ขึ้นทุกวันแล้ว ดูท่ามันคงใกล้บรรลุเต็มที! เวลานี้เราจะมาเสียเวลาไล่ตามศัตรูไม่ได้แล้ว ไม่เช่นนั้นหากทุกข์ทลายมันมาถึง มันคงได้กลายเป็นอันตรายอย่างมาก! บนสนามรบนั้นว่านเจิ้นกล่าวขึ้นมา
ตั้งแต่ศึกบนเขาแปดโมฆะนั้นเวลามันก็ผ่านไปได้เกือบปีแล้ว
เกือบหนึ่งปีที่ผ่านมานี้ทัพไร้คาดเดานั้นได้ต่อสู้ในศึกใหญ่น้อยมามากมาย
ภายใต้การต่อสู้ที่ดุเดือดนั้นความเข้าใจของเย่หยวนมันย่อมจะเพิ่มพูนจนเวลานี้เขาพอที่จะวาดแผนของอาณาจักรต่อไปได้แล้ว
เวลานี้อาณาจักรบ่มเพาะของเย่หยวนนั้นมันดูไม่คงที่ใกล้จะบรรลุเต็มทน
หากให้พูดตามหลักแล้วเย่หยวนย่อมจะต้องหาที่เก็บตัวเพื่อจะเตรียมรับทุกข์ทลายอันแสนอันตราย
ทุกข์ทลายของอาณาจักรเจ้าฟ้าดินนั้นมันเป็นสิ่งที่อันตรายอย่างมาก
เพราะว่าจักรพรรดิเทพสวรรค์ที่พลาดในจุดนี้ไปมันมีมากกว่าครึ่ง!
ว่านเจิ้นและผางเจิ้นนั้นพยายามพูดบอกเย่หยวนไปหลายครั้งแต่เย่หยวนนั้นกลับไม่คิดฟังและยังคงทำตามใจตน
หลังผ่านมาได้ราวหนึ่งปีนี้กำลังของทัพไร้คาดเดามันย่อมจะพัฒนามาจนแทบเรียกได้ว่ากลายเป็นทัพไร้ต้านทาน พลังต่อสู้ของพวกเขานั้นกลายเป็นดั่งฝันร้ายของทัพเผ่าเทวา
ยิ่งเวลาผ่านไปมากเท่าไหร่เหล่าเด็กชะตาไร้คาดเดาก็ยิ่งจะบรรลุอาณาจักรเจ้าฟ้าดินมากขึ้นเท่านั้น
เวลานี้กองทัพนี้มันไม่เกรงกลัวใดๆ แม้ต้องพบเจอเต๋าสวรรค์เก้าลายขั้นกลาง
เพราะฉะนั้นเมื่อทัพไร้คาดเดาในเวลานี้เจอศัตรูใดๆ พวกเขาจะทำลายสังหารศัตรูลงอย่างไม่ยากเย็น
เมื่อใดที่ทัพเผ่าเทวาได้เห็นทัพไร้คาดเดานั้นพวกเขาจะถอยหนีกันอย่างสุดตัวไม่มีใครกล้าเข้ามาปะทะกับกองทัพนี้ตรงๆ
เราติดตามเทียนเหอมาได้กว่าครึ่งเดือนแล้ว ครั้งนี้เราใกล้ไล่มันจนมุมเสียที จะมายอมหยุดตอนนี้ไม่ได้ หากเจ้าหมอนี่มันได้กลับไปยังมิตินรกแล้ว เราคงไม่อาจจะสังหารมันได้อีกง่ายๆ เย่หยวนกล่าว
เมื่อว่านเจิ้นได้ยินนั้นเขาก็ตอบกลับมาด้วยสีหน้ากังวล เทียนเหอนั้นมันเทียบอะไรกับท่านไม่ได้เลย! ความปลอดภัยของท่านนั้นมันคือสิ่งที่ทุกผู้คนกังวลที่สุด!
เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป หึๆ มันไม่เป็นปัญหาหรอก!
พูดจบเย่หยวนก็มุ่งหน้านำทัพไปอีกครั้ง
ว่านเจิ้นและผางเจิ้นนั้นได้แต่หันหน้ามองกันด้วยสายตากังวล
พวกเขานั้นสัมผัสได้ว่าเย่หยวนใกล้จะบรรลุเต็มที
หากเขานั้นมาเจอทุกข์ทลายกลางสนามรบเช่นนี้แล้วมันคงมีแต่ต้องตายกับตาย
สวรรค์นั้นให้รางวัลคนพยายาม ในวันนี้สุดท้ายทัพไร้คาดเดาก็ตัดทางหนีทัพส่วนตัวของเทียนเหอได้!
เทียนเหอนั้นบาดเจ็บอย่างสาหัสในมหาค่ายกลเขาแปดโมฆะ ที่สำคัญไปกว่านั้นการต้องหนีเรื่อยๆ อย่างไม่ได้พักนี้มันยิ่งทำให้อาการของเขานั้นย่ำแย่ลง
เพราะจะอย่างไรเสียนี่มันก็คือแผลที่ได้มาจากพลังแห่งกฎ มิใช่สิ่งที่จะหายได้ง่ายๆ
หากมิใช่เพราะเทียนเหอนั้นแข็งแกร่งแล้วระหว่างที่หนีเขาคงได้ตายไปอีกหลายรอบ
แต่จะอย่างไรเทียนเหอนั้นก็ฉลาดมากเล่ห์ ระหว่างหนีมานั้นเขาได้ใช้เส้นทางที่แปลกประหลาดทำให้เย่หยวนที่ตามติดมาไม่อาจไล่ต้อนได้จนมุมเสียที
เทียนเหอ เราได้เจอกันอีกแล้ว! เย่หยวนมองดูเทียนเหอพร้อมกล่าวด้วยเสียงเย็นเยือก
เทียนเหอนั้นได้แต่ทำหน้าเหยเกตอบกลับไป เจ้าเด็กนรก ช่างตามตื้อเสียจริง!
กำลังของเทียนเหอในเวลานี้มันเทียบเคียงได้แค่เต๋าสวรรค์เก้าลายขั้นต้นเท่านั้น ที่สำคัญมันยังไม่อาจจะใช้ต่อสู้ได้ยาวนานนัก
การถูกเย่หยวนปิดทางเช่นนี้มันเป็นสิ่งที่อันตรายมาก
เย่หยวนกล่าวขึ้นมา มันมียอดฝีมือชาวมนุษย์กี่คนแล้วที่ต้องตายด้วยมือของเจ้านี้? ให้ปล่อยเจ้าไปเช่นนี้ข้าคงนอนไม่หลับกันพอดี!
เทียนเหอยิ้มตอบกลับมา แค่มดปลวกฆ่าไปก็คือฆ่า! เจ้าคิดว่าแค่ตัวเจ้านี้ก็จะหยุดข้าไว้ได้? อ่า เจ้ากำลังจะบรรลุหรือ? ฮ่าๆๆ… เจ้าโง่ เจ้ามันไม่ได้รู้จักเป็นตายเลย! ด้วยพรสวรรค์ของเจ้านี้ทุกข์ทลายที่ต้องเผชิญมันคงน่ากลัวมากใช่หรือไม่? เจ้าไม่คิดหาที่เก็บตัวแต่กลับมาไล่ล่าข้าเช่นนี้ มันรนหาที่ตายโดยแท้!
เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป ใช่แล้ว ข้านั้นห่างจากการบรรลุอีกแค่เส้นผม! ที่มาหาเจ้านี้จะได้ช่วยข้าทลายคอขวดลงเสีย!
เทียนเหอที่ได้ยินก็หัวเราะลั่นขึ้นมา ฮ่าๆๆ ได้สิ! ไอ้เด็กนรก ข้าจะส่งเจ้ากลับบ้านเอง!
เย่หยวนสั่ง ให้ข้าจัดการเทียนเหอเอง ทหารที่เหลือพวกเจ้าจัดการเสีย ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว ข้าตัดสินใจแล้ว!
ว่านเจิ้นที่กำลังจะอ้าปากพูดนั้นต้องถูกเย่หยวนตัดบทขึ้นเสียก่อน
กองทัพที่เหลืออยู่กับเทียนเหอทั้งหลายนี้ต้องพึ่งกำลังของคนระดับว่านเจิ้นและผางเจิ้นเข้าจัดการ
เสียงร้องเปิดศึกดังลั่นขึ้น คนจากทั้งสองทัพเริ่มเข้าโจมตีกันอย่างหนักหน่วง
ส่วนตรงกลางนั้นมีเย่หยวนและเทียนเหอกำลังยืมมองหน้ากันอยู่
เทียนเหอหัวเราะขึ้นมา เด็กน้อย เจ้ามันโอหังเกินไป โอหังจนไม่สนใจแม้แต่เต๋าสวรรค์! วันนี้แหละที่ข้าจะส่งเจ้าลงนรกไปเอง ให้เจ้าได้ตายเพราะตัวเจ้าเอง! วรยุทธแท้เต๋าสวรรค์ แขนเหล็กไร้เทียบ ย่อโลกาเพียงนิ้ว ทำงาน!
นี่มันคือวรยุทธแท้เต๋าสวรรค์ที่สองของเทียนเหอ!
ตูม!
เทียนเหอต่อยหมัดออกมาพร้อมด้วยวรยุทธแท้เต๋าสวรรค์นั้นจึงทำให้เกิดแรงปะทะอย่างรุนแรงตั้งแต่หมัดยังไม่ถึง
ดาบ จงมา! เย่หยวนเองก็ยกมือขึ้นสูงเรียกใช้งานดาบแห่งมิติเวลา
ศึกตัดสินมันกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว!
…………………………
