เจ้าเป็นคนราชวงศ์หนามใต้? เย่หยวนถามเด็กหญิงตัวน้อยดูท่าทางจะอายุราวเจ็ดถึงแปดขวบ
เด็กหญิงตัวน้อยผู้นี้มีใบหน้าและท่าทางที่น่ารักน่าชังราวตุ๊กตา ใครได้เห็นก็คงอดยิ้มไม่ได้
บนหัวของนางมีเขางอกขึ้นมาน้อยๆ เป็นเครื่องยืนยันอย่างชัดเจนว่านางนั้นเป็นคนราชวงศ์หนามใต้
เย่หยวนนั้นรู้ดีว่าราชวงศ์หนามใต้นั้นมันเป็นตระกูลของมังกรน้ำ
มังกรน้ำนั้นหากนับกันแล้วพวกเขาย่อมจะเป็นสายเลือดต่ำของเผ่ามังกร ไม่อาจจะเทียบเคียงกับมังกรฟ้าได้
แต่เย่หยวนนั้นกลับรู้สึกว่าเด็กน้อยตรงหน้านี้มีสายเลือดที่สูงล้ำมาก
พี่นี่น่าเบื่อจัง เรื่องเช่นนี้ยังต้องมาถามด้วยหรือ? เด็กน้อยคนนั้นตอบกลับมา
เย่หยวนที่ได้ยินนั้นแทบต้องหลุดหัวเราะขึ้นมา เอาล่ะ ดูสภาพเจ้าแล้วเจ้าคงหลบอยู่ในสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกมาตลอด?
เย่หยวนนั้นไม่นึกฝันว่าสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกนั้นมันกลับจะมีช่องมิติกว้างพอที่จะให้คนทั้งคนเข้าไปหลบซ่อนได้
แต่ว่าสมบัตินี้มันก็อยู่ในมือของหวงห่าวหยานมาตลอดตัวเย่หยวนจึงไม่ได้มีเวลาไปตรวจสอบมากมาย
เด็กน้อยนั้นยิ้มตอบกลับมา ใช่ ตอนที่พี่สาวสวยๆ นางนั้นมายังเผ่าเงือกข้าก็ได้รู้แล้วว่าโอกาสมันมาถึง เพราะฉะนั้นข้าจึงได้หลบเข้าไปซ่อนในสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกและทิ้งตัวเองไว้ในศาลาเฝ้าสมบัติจนสุดท้ายนางก็หยิบข้าออกมาจริงๆ
เย่หยวนนั้นต้องผงะไปเมื่อได้ยินก่อนจะมองเด็กน้อยคนนี้ด้วยปากที่อ้าค้าง
สงครามระหว่างแดนสวรรค์ใต้กับทะเลหนามใต้นั้นมันกลับเกิดขึ้นมาเพราะเด็กน้อยคนนี้นึกเล่นสนุก?
นั่นทำให้สายตาของเย่หยวนดูไม่เป็นมิตรขึ้นมาทันทีทำให้เด็กน้อยคนยิ้มเหยๆ พี่ อย่ามองข้าแบบนั้นสิ ข้ากลัว
เย่หยวนยิ้มตอบกลับไปอย่างเย็นเยือก กลัว? เฮอะๆ เจ้ารู้หรือไม่ว่าการเล่นสนุกของเจ้านั้นมันเกือบจะทำให้ชีวิตผู้คนนับไม่ถ้วนต้องตายตกลงไป?
หากมิใช่เพราะเย่หยวนนั้นบังเอิญมายังแดนสวรรค์ใต้นี้แล้วเมืองทั้งเก้านี้มันคงต้องจมหายไปในทะเลเป็นแน่
คนอย่างเย่หยวนย่อมจะไม่มีทางมองข้ามการเล่นสนุกที่สร้างความฉิบหายระดับนี้
เด็กน้อยนั้นตอบกลับมาอย่างไม่คิดสนใจ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับข้าเล่า?
เย่หยวนที่ได้ยินต้องขมวดคิ้วแน่น เช่นนั้นเจ้าออกมาทำไมตอนนี้?
เด็กน้อยนั้นตอบกลับมา อ่า ไม่มีอะไรมากหรอก ข้าแค่จะไปแล้วเท่านั้น
ไป? ไปที่ไหน? เย่หยวนขมวดคิ้วแน่นถามขึ้นมา
เด็กน้อยนั้นยกมือขึ้นมาเก็บดึงสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกกลับเข้าไปไว้ในหว่างคิ้วตน
แน่นอนว่าข้าย่อมจะออกไปเดินเล่น! ข้านั้นโหยหาอิสระมานานและคิดอยากจะไปเดินดูบนแผ่นดินนัก ข้าไปก่อนล่ะ บ๊ายบาย!
พูดจบเด็กน้อยนางนั้นก็เดินเข้าไปในห้วงมิติทันที
เย่หยวนที่ได้เห็นจึงชี้นิ้วออกมาขัดไว้
โอ้ย!
เด็กน้อยนั้นรู้สึกเจ็บที่ด้านหลังจนต้องล้มหน้าคว่ำลง
นางหันกลับมามองเย่หยวนด้วยสายตารำคาญใจ นี่ พี่แกล้งข้าทำไมเล่า?
เย่หยวนที่ได้ยินก็ต้องหัวเราะขึ้น ราชวงศ์หนามใต้ของเจ้านั้นมันทำสงครามเพื่อจะเอาสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกนี้กลับไป เจ้าไม่รู้หรือ?
เด็กน้อยนั้นจึงตอบกลับมา แล้วมันเกี่ยวอะไรกับข้าเล่า?
เย่หยวนที่ได้ยินต้องขมวดคิ้วแน่นขึ้น หากเจ้าอยากไปก็ไป แต่ทิ้งสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกไว้!
เด็กน้อยคนนั้นหัวเราะตอบกลับมา แล้วทำไมข้าต้องทิ้งมันไว้ด้วย?
เย่หยวนนั้นหมดสิ้นซึ่งความอดทนใดๆ สิ้นและตอบกลับไปด้วยเสียงแข็ง ไม่มีเหตุผลใดๆ ทั้งนั้น!
หึ! พี่มีพลังแค่ชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศใหญ่ คิดจริงๆ หรือว่าข้าจะกลัว?
เด็กน้อยผู้นั้นยกมือขึ้นมาพร้อมด้วยใบหน้าดำมืดอย่างไม่พอใจ
วินาทีต่อมานั้นทั้งห้องของเย่หยวนมันก็เปี่ยมล้นไปด้วยน้ำ
เย่หยวนนั้นรู้สึกเหมือนกับว่าคลื่นพลังฟ้าดินภายในนั้นมันถูกปิดกั้นลง
จากนั้นเขาก็รู้สึกได้ว่ามือเท้าความคิดหรือแม้แต่การเดินปราณเทวะภายในตัวมันก็ช้าเชื่องลงสิ้น
วินาทีที่เด็กน้อยคนนี้โจมตีนางนั้นกลับแสดงพลังของยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำขั้นต้นออกมา
ที่สำคัญไปกว่านั้นการใช้กฎธาตุน้ำของนางนั้นยังเหนือล้ำกว่าใครๆ ที่เขาเคยพบเจอ
เด็กน้อยคนนั้นกล่าวขึ้นมาด้วยรอยยิ้มเย้ยหยัน หึ แค่นี้ก็ขยับไม่ได้แล้ว? กล้ามาขัดใจคุณหนูผู้นี้มันหาเรื่องใส่ตัวชัดๆ!
เช่นนั้นหรือ? จงพังลงเสีย!
เย่หยวนหัวเราะตอบกลับมาพร้อมด้วยแปดดาบที่พุ่งออกมารอบกาย
พลังของดาบเองนั้นมันรุนแรงล้ำตัดขาดม่านน้ำที่ปกคลุมรอบห้องไว้สิ้น
เด็กน้อยคนนั้นสะดุ้งตัวขึ้นมาอย่างตกตะลึงทันที เป็นไปได้อย่างไรกัน? ต่อให้จะเป็นนักยุทธชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำมันก็คงไม่อาจจะทำลายห้วงแดนวารีข้าลงได้ง่ายๆ! แต่พี่ทำได้ในพริบตา?
เย่หยวนหัวเราะตอบกลับไป เดิมทีแล้วข้าเห็นว่าเจ้าเป็นแค่เด็กน้อยไม่คิดจะลดตัวไปเล่นด้วย แต่ดูท่าแล้วเจ้ามันคงไม่คิดจะฟังเหตุผลของผู้คน!
เด็กน้อยคนนี้มันไม่คิดรับฟังเหตุผลของใคร
สร้างปัญหายิ่งใหญ่เช่นนี้ขึ้นมาแล้วนางกลับยังคิดจะเดินหนีไปหน้าตาเฉย
หากเขานั้นยังมีพลังแค่ชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศใหญ่ขั้นกลางเขาคงต้องเหนื่อยยากมากแน่หากคิดจะจัดการนางลง
แต่ตอนนี้ตัวเขาที่บรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศใหญ่ขั้นสุดมาแล้วมันย่อมจะสามารถจัดการกับนักยุทธชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำขั้นต่ำได้ไม่ยาก!
แม้ว่าเด็กน้อยคนนี้จะเก่งกาจแค่ไหนก็ตาม
หึ! แค่คนอย่างพี่?
สาวน้อยผู้นั้นหัวเราะขึ้นมาก่อนจะขยับมือเรียกเงาร่างมังกรน้ำตัวยักษ์ออกมา
เมื่อมังกรน้ำนี้ปรากฏขึ้นมามันก็ส่งคลื่นพลังรุนแรงจนทำให้ผู้คนต้องอกสั่นขวัญหาย
แปลงยอดเต๋า!
ปัง!
มีหรือที่ห้องนั้นมันจะรับพลังของแปลงยอดเต๋าไว้ได้? เวลานี้มันจึงแตกกระจุยออกเป็นเสี่ยงๆ ทันที
เหล่ายอดฝีมือในเมืองนั้นต่างตื่นตกใจและรีบมุ่งหน้ามาดูเรื่องราวกันทันที
เกิดอะไรขึ้นกัน? เด็กคนนี้มันเป็นใคร?
ราชวงศ์หนามใต้! แปลงยอดเต๋า! เด็กคนนี้มันแข็งแกร่งนัก! บางทีแม้แต่องค์ชายมังกรฮุ่ยหนิงเองก็คงไม่อาจจะเทียบเคียงนางได้! ราชวงศ์หนามใต้ให้กำเนิดสัตว์ประหลาดระดับนี้ขึ้นมาตั้งแต่เมื่อใดกัน?
เด็กน้อยคนนี้เก่งจริงแต่อาจารย์เย่ท่านเองก็เก่งกาจไม่แพ้กันเลย ในเวลาสั้นๆ แค่สิบวันนี้ท่านกลับสามารถบรรลุขึ้นมาได้ถึงสองขั้น! ที่สำคัญไปกว่านั้นท่านยังกดดันมังกรน้ำนั้นไว้ได้สิ้น พิสูจน์ฝีมือของตนได้อย่างชัดเจน!
…
เหล่าเจ้าเมืองทั้งหลายนั้นต่างตกตะลึงสุดใจ
เย่หยวนนั้นใช้เวลาบ่มเพาะแค่สิบวันแต่กลับสามารถขึ้นมาถึงชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศใหญ่ขั้นสุดได้!
ความเร็วของการบ่มเพาะนี้จะน่ากลัวจนเกินไปแล้ว
แต่สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่าก็คือตอนนี้เย่หยวนกลับมีพลังมากพอที่จะปะทะกับยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำตรงๆ ได้!
เพราะจะอย่างไรเสียเด็กน้อยนางนี้เองก็มีฝีมือมากพอจะสู้ข้ามระดับบ่มเพาะได้เช่นกัน!
ตอนนี้ดาบแปลงยอดเต๋าทั้งแปดของเย่หยวนมันได้ส่องแสงเจิดจ้าบนท้องฟ้าโจมตีเจ้ามังกรน้ำจนมีบาดแผลทั่วร่าง
นั่นทำให้สีหน้าของเด็กน้อยนั้นซีดขาวลง
นางไม่เคยคิดสนใจเย่หยวนมาก่อนเพราะสำหรับนางแล้วเย่หยวนย่อมจะเป็นได้แค่มดปลวกตัวหนึ่ง
ใครจะไปคิดฝันว่ามดปลวกตัวนี้มันกลับกัดได้เจ็บแสบเหลือเกิน?
ในราชวงศ์นั่นไม่มีใครเอาชนะนางได้ในระดับเดียวกัน!
แม้แต่พี่ชายของนาง องค์ชายฮุ่ยหนิงยังไม่อาจจะเทียบเคียงกับนางได้
แต่เวลานี้นางกลับกำลังเสียท่าให้แก่นักยุทธชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศใหญ่คนหนึ่ง
หึ! พี่ตัวเหม็น พี่ขี้แกล้ง! พี่บังคับข้าเอง!
หว่างคิ้วของเด็กสาวนั้นส่องสว่างขึ้นมาก่อนจะปรากฏสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกขึ้น
คลื่นพลังรุนแรงนั้นมันส่องสะท้านไปทั้งเมืองทันที
พร้อมๆ กันนั้นมันก็มีแสงสว่างสายหนึ่งพุ่งเข้ามาล้อมรอบตัวมังกรน้ำไว้
บาดแผลของมังกรน้ำมันค่อยๆ จางหายลงไปกลับสู่สภาพสมบูรณ์ในทันที!
ที่สำคัญไปกว่านั้นร่างกายของมันกลับยิ่งปรากฏชัดเจนหนักแน่น คลื่นพลังที่ส่งออกมานั้นรุนแรงกว่าเก่า
โฮ่ก!
เจ้ามังกรเปิดปากกว้างขึ้นมาพร้อมปล่อยลูกศรน้ำมากมายพุ่งใส่ตัวเย่หยวน
เมื่อคนทั้งหลายได้เห็นเช่นนั้นพวกเขาต่างก็แทบลืมหายใจ
ไม่มีใครคิดฝันว่าสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกอันลึกลับนั้นมันกลับจะส่งพลังรุนแรงเช่นนี้ออกมาได้ในมือของเด็กน้อยคนนี้
พลังของเจ้ามังกรน้ำนั้นมันเรียกได้ว่าพุ่งทะยานขึ้นหลายเท่าตัว!
พลังของลูกศรน้ำทั้งหลายนี้ต่อให้จะเป็นยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำขั้นกลางเองก็คงไม่อาจจะรับมันไว้ได้แน่!
เย่หยวนหรี่ตาลงพร้อมหัวเราะขึ้นมา ดาบแห่งยอดเต๋า ฟัน!
บนท้องฟ้านั้นดาบแสงทั้งแปดมันได้รวมกันเป็นหนึ่งขึ้น
ปราณดาบรุนแรงนั้นมันพุ่งเข้าใส่มังกรน้ำภายใต้การควบคุมของเย่หยวน
พร้อมๆ กันนั้นเย่หยวนก็ได้นำเอาเขาแห่งถงเทียนขึ้นมากันไว้ตรงหน้าตน
ลูกศรน้ำทั้งหลายนั้นมันไม่อาจจะเจาะผ่านเขาแห่งถงเทียนมาได้แม้แต่ดอกเดียว
ฉัวะ!
แต่ดาบของเย่หยวนนั้นมันกลับตัดขาดมังกรน้ำออกเป็นสองท่อนได้!
…………………………
