Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ – ตอนที่ 2766 วิหารยอดนักบุญในตอนนี้!

เมื่อเข้ามาถึงเขตแดนของเขาหมื่นอสูรนั้นพวกหลัวหยุนชิงทั้งหลายต่างก็ต้องเกร็งกันสุดตัวทันที เพราะพวกเขานั้นสัมผัสได้ถึงคลื่นพลังรุนแรงหลายสายระดับชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกมาจากรอบทิศ

พวกเขาทั้งหลายนี้ช่างดูอ่อนแอเหลือเกินต่อหน้าเหล่าภูติแท้

แต่สิ่งที่ทำให้พวกเขาตกตะลึงมากกว่านั้นก็คือระหว่างทางมันกลับไม่มีเรื่องร้ายใดๆ เกินขึ้นเลย

หลังจากย้ายกำลังออกมาจากฐานหลักพันธมิตรเลือดก็ย่อมจะได้รับข่าวจากกองกำลังอื่นๆ ไปตลอดทาง

กองกำลังทั้งหลายที่ต่อต้านพันธมิตรโอสถในห้ายอดแดนสวรรค์นั้นจากทั้งหมดสามสิบหกกองกำลัง กว่าครึ่งมันได้ถูกทำลายลงในวันนี้!

ที่เหลือรอดมาได้นั้นต่างก็ต้องทิ้งฐานและเสียกำลังไปมาก

ข่าวนี้มันทำให้หลัวหยุนชิงต้องขนลุกทั้งกาย

โจวหยุนเซียงและหยูไห่เจิ้งนั้นยิ่งอับอายจนแทบไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมองตาคน

เพราะหากได้ยินข่าวขนาดนี้แล้วพวกเขายังไม่เข้าใจอีกพวกเขาก็คงไม่ถูกยกย่องเลือกขึ้นมาเป็นรองผู้นำพันธมิตร

พวกเขานั้นเข้าใจได้ทันทีว่าเย่หยวนนั้นแค่มาได้ผิดที่ผิดเวลา แต่ก็เพราะเช่นนี้ที่ทำให้เย่หยวนได้กลายเป็นผู้กอบกู้ของพันธมิตรเลือด และพวกเขานั้นกลับไปเข้าใจผิดคิดว่าเย่หยวนนั้นทรยศพวกเขา

คนทั้งหลายนั้นเดินทางลึกเข้ามาบนเขาหมื่นอสูรจนถึงเขามารกระทิง

 เจ้าวิหารเย่! 

 สวัสดีอาจารย์เย่! 

 เจ้าวิหารเย่กลับมาแล้ว! 

…

ได้เห็นยอดฝีมือมากมายออกมาต้อนรับเย่หยวนเช่นนี้คนทั้งหลายของพันธมิตรเลือดก็ต้องอ้าปากค้าง

เพราะนี่แสดงให้เห็นว่าเย่หยวนนั้นตั้งหลักปักฐานอยู่บนเขาหมื่นอสูรจริงๆ!

จู่ๆ มันก็มีคลื่นพลังรุนแรงล้ำสายหนึ่งพุ่งเข้ามาทางพวกเขา

พวกหลัวหยุนชิงทั้งสามนั้นต้องหันหน้ามองกันทันทีอย่างตื่นตระหนก

นี่มันคือคลื่นพลังของจักรพรรดิเซียน!

พริบตาต่อมานั้นต้าหวงก็มาถึงหน้าเย่หยวนแล้ว

ต้าหวงที่เห็นหน้าคนทั้งสามต้องหัวเราะขึ้น  พวกเจ้าคือสหายของอาจารย์เย่ใช่หรือไม่? ข้านั้นแค่คนรับใช้ของอาจารย์เย่ท่าน ไม่ต้องเกรงใจกันให้มากหรอก เรียกข้าว่าต้าหวงเถอะ 

 คนใช้?  หลัวหยุนชิงนั้นแทบจะสำลักน้ำลายระหว่างพูดไป

จักรพรรดิเซียนนั้นกลับเป็นคนรับใช้ของเย่หยวน?

หลัวหยุนชิงนั้นแทบอยากจะมุดดินหนีให้มันรู้แล้วรู้รอดไป

น่าอายเสียแท้!

ตอนที่เขาเพิ่งได้เจอเย่หยวนนั้นเขาเอาแต่โม้ถึงความสำเร็จของตัวเองในช่วงร้อยกว่าปีที่ผ่านมา

ใครจะไปคิดว่าเย่หยวนนั้นกลับได้จักรพรรดิเซียนมาเป็นคนรับใช้ไปแล้ว!

เทียบกันแล้วพันธมิตรเลือดมันจะมีค่าใด!

แค่ฝ่ามือเดียวของต้าหวงนั้นก็คงทำลายพันธมิตรเลือดลงได้สิ้น!

พวกโจวหยุนเซียงนั้นยิ่งอับอายจนสุดขั้วหัวใจ ก่อนหน้านี้พวกเขานั้นเอาแต่จะขัดเรื่องให้เย่หยวนขึ้นเป็นผู้นำพันธมิตรจนแทบทำให้ต้องปะทะกับหลังหยุนชิงไปแล้ว

ตอนที่เย่หยวนบอกว่าตนเองก็ไม่ได้คิดจะเป็นผู้นำพันธมิตรเลือดด้วยนั้น โจวหยุนเซียงยังมีหน้าไปว่าเย่หยวนอีกว่าตอแหล

สุดท้ายพวกเขานั้นช่างไร้ค่าจริงๆ!

แต่ต้าหวงนั้นไม่สนใจท่าทางของคนทั้งหลายและหันมาพูดกับเย่หยวน  อาจารย์เย่ ท่านกลับมาจนได้! ต้าหวงกังวลมากช่วงหลายปีมานี้! หลังจากกลับมาถึงเขาหมื่นอสูรรอบแรกข้าก็เดินทางกลับไปทันทีแต่กลับไม่เจอทั้งท่านและคนผู้นั้นแล้ว ข้าจึงได้แต่ต้องกลับมา 

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป  เสี่ยงไม่น้อยแต่ก็ไม่ถึงขั้นอันตราย เรื่องมันจบแล้ว การเตรียมการของฝั่งนี้เล่าเป็นอย่างไรบ้าง? 

ต้าหวงนั้นยิ้มกว้างขึ้นเมื่อได้ยิน  อาจารย์เย่ลองทายสิว่าตอนนี้วิหารยอดนักบุญของเรามีจักรพรรดิเซียนอยู่ทั้งหมดกี่คนแล้ว? 

เย่หยวนที่ได้ยินก็ต้องหัวเราะตอบกลับไป  พูดมาเถอะน่า! จะให้ข้าเดาเพื่ออะไร? 

ต้าหวงยิ้มตอบกลับไป  รวมเราทั้งเก้าไปด้วยแล้วตอนนี้เรามีจักรพรรดิเซียนอยู่ทั้งสิ้นสามสิบห้าคนด้วยกัน! เหล่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนครึ่งก้าวทั้งหลายนั้นต่างได้ก้าวขึ้นเป็นจักรพรรดิเซียนกันหมดสิ้นแล้ว! หลายปีมานี้ท้องฟ้าของเขาหมื่นอสูรมันไม่เคยหยุดนิ่งเลย! 

เย่หยวนย่อมจะไม่แปลกใจอะไรมากมายแต่พวกหลัวหยุนชิงนั้นรู้สึกเข่าอ่อนจนแทบจะลงไปนั่งกองกับพื้นทันที จักรพรรดิเซียนทั้งหมดสามสิบห้า เจ้าล้อกันเล่นใช่หรือไม่?

ต่อให้จะนับจักรพรรดิเซียนทั้งทวีปพิรุณใสก่อนหน้ามันก็คงไม่มีทางถึงสามสิบห้าได้หรอกมิใช่หรือ?

เจ้าหมอนี่คงโม้อวดแล้ว!

พูดไปนั้นมันก็มีหญิงนางหนึ่งเดินเข้ามาหาพวกเขาทั้งหลาย

ได้เห็นเย่หยวนนางก็รีบก้มหัวลงกล่าวทันที  อาจารย์เย่กลับมาแล้ว คงหลิงขอขอบคุณอาจารย์เย่ที่มอบโอสถให้! 

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป  เจ้าคือ…ราชินีคงหลิง? อ่า ไม่สิ ตอนนี้ข้าต้องเรียกเจ้าเป็นนักบุญสูงคงหลิงแล้ว! 

 หากไม่ได้อาจารย์เย่คงหลิงก็คงไม่มีโอกาสจะได้บรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนไปทั้งชาติ! หากอาจารย์เย่มีเรื่องใดให้ข้ารับใช้โปรดสั่งมาได้เลย! 

 ฮ่าๆ เช่นนั้นข้าคงต้องขอรบกวนนักบุญสูงคงหลิงแล้ว! 

 อาจารย์เย่ถ่มตัวไปแล้ว เรื่องแค่นี้มันเป็นหน้าที่ของข้า! 

พูดจบคงหลิงก็เดินจากไป

ระหว่างทางนั้นเขาได้เจอเข้ากับคนรู้จักมากมาย

เย่หยวนนั้นได้เจอคนทั้งหลายตอนงานชุมนุมหมื่นภูติและตอนนั้นคนเหล่านี้ต่างยังมีพลังแค่ชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนครึ่งก้าว

เวลานี้พวกเขาได้ขึ้นมาเป็นจักรพรรดิเซียนเต็มตัวกันหมดสิ้นแล้ว

เมื่อคนทั้งหลายนั้นได้เห็นเย่หยวนเดินผ่านพวกเขาต่างก็เข้ามาทักทายด้วยท่าทางนอบน้อม

ระหว่างทางนั้นเย่หยวนจึงต้องพูดคุยกับคนมากหน้าหลายตา

เมื่อจักรพรรดิเซียนอีกคนหนึ่งเดินผ่านไปโจวหยุนเซียงก็ได้แต่ต้องกลืนน้ำลายอึกใหญ่ถามหยูไห่เจิ้งขึ้น  นี่… คนที่เท่าไหร่แล้ว? 

หยูไห่เจิ้งนั้นสูดหายใจเข้าลึกก่อนจะตอบไปด้วยรอยยิ้มแห้งๆ  คนที่เจ็ด! 

โจวหยุนเซียงนั้นเองก็ได้แต่ต้องยิ้มแห้งๆ ขึ้นมาตาม  ข้าอยู่มาตั้งนานแทบจะไม่เคยได้เห็นจักรพรรดิเซียนแม้แต่คนเดียว! แต่นี่จักรพรรดิเซียนมันกลับเป็นผักปลาเช่นนี้ไปตั้งแต่เมื่อใด? 

คนทั้งสามนั้นหันหน้ามองตากันด้วยรอยยิ้มแห้งๆ

 หึๆ จักรพรรดิเซียนที่บรรลุมาในช่วงหลายปีนี้มันมีมากมาย เขาหมื่นอสูรนั้นเดิมทีมีพวกเขาคอยดูแลจึงปั่นป่วนไปหมดต้องหาคนดูแลพื้นที่ใหม่  ต้าหวงนั้นยิ้มแห้งๆ ขึ้นมาบ้าง

เย่หยวนพยักหน้ารับ  แล้วทางแดนสวรรค์ใต้เล่า? 

ต้าหวงตอบกลับไป  เรานั้นส่งโอสถสวรรค์ชุดใหญ่ไปให้พวกเขาแล้ว เวลานี้เจ้าหอทั้งสองรวมไปถึงผู้นำตระกูลใหญ่ทั้งสามและเถี่ยซินเจ้าเมืองสวรรค์ใต้ในตอนนี้ต่างบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขึ้นมาได้สิ้น! เวลานี้แดนสวรรค์ใต้จึงมีจักรพรรดิเซียนอยู่หกคนด้วยกัน! 

พวกหลัวหยุนชิงทั้งสามนั้นได้แต่ต้องอ้าปากค้างจนท้องไส้เริ่มจะแห้งไป

วันที่ห้านิกายสวรรค์โดนทำลายลงนั้นพวกเขายังไม่ตกตะลึงได้เท่าวันนี้

เวลาร้อยกว่าปีมานี้พวกเขานั้นได้เดินบนเส้นทางเลือดสร้างพันธมิตรเลือดที่แข็งแกร่งขึ้น

แต่เย่หยวนทำอะไร?

เจ้าหมอนี่กลับสร้างกองทัพจักรพรรดิเซียน!

เวลานี้จากเท่าที่ได้ยินมันมีจักรพรรดิเซียนในกองทัพถึงสี่สิบเอ็ดคนแล้ว!

ไม่ว่าพันธมิตรโอสถนั้นจะเก่งกาจแค่ไหนมันก็คงไม่มีทางมีจักรพรรดิเซียนได้มากถึงขั้นนี้หรอกใช่ไหม?

ผู้นำพันธมิตรเลือด?

หลัวหยุนชิงนั้นแทบอยากจะร้องไห้

และในที่สุดคนทั้งหลายนั้นก็เดินทางมาถึงที่ตั้งของวิหารยอดนักบุญด้วยจิตใจที่สั่นคลอน

เย่หยวนถามขึ้น  มันยังมีโอสถชะตาศักดิ์สิทธิ์เหลือบ้างไหม? 

ต้าหวงพยักหน้ารับ  มันยังมีโอสถชะตาศักดิ์สิทธิ์เหลืออยู่ เจ้าวิหารทั้งสามนั้นท่านได้ใช้สามขวดไปเพื่อการบ่มเพาะส่วนที่เหลือนั้นก็ได้แบ่งๆ ให้เหล่าจักรพรรดิเซียนครึ่งก้าวทั้งหลาย ตอนนี้มันยังเหลืออยู่สองขวด เกือบๆ ยี่สิบเม็ดได้ 

เย่หยวนพยักหน้ารับ  ให้พวกเขาสามเม็ด พี่หลัว พี่โจว พี่หยู พวกท่านนั้นพักอยู่ที่วิหารยอดนักบุญนี้เตรียมตัวบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนเถอะ! พันธมิตรโอสถมันทำลายห้านิกายสวรรค์ของเราและกดหัวคนทั้งทวีปพิรุณใสเป็นทาส อีกไม่นานเราจะทำให้มันได้ชดใช้ด้วยเลือด! 

โจวหยุนเซียงนั้นร้องขึ้นมาแทบสุดเสียง  จ-จักรพรรดิเซียน? 

เขานั้นไม่เคยคิดฝันมาก่อนเลยว่าวันหนึ่งตัวเองจะกลับบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขึ้นไป

เพราะแม้เขานั้นจะบ่มเพาะมาถึงชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนครึ่งก้าวแต่เขานั้นก็ไม่รู้เลยว่าจะต้องบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนอย่างไร

มันยากเกินกว่าที่คนทั่วไปจะทำได้!

ยากจนตอนที่ได้ยินคำพูดว่าจักรพรรดิเซียนของเย่หยวนนั้น เขารู้สึกเหมือนราวกับตัวเองได้ฝันไป

หลัวหยุนชิงยิ้มแห้งๆ กล่าวขึ้นมา  ที่แท้ที่เจ้าตามข้าไปยังพันธมิตรเลือดก็เพราะเจ้าคิดจะช่วยให้เราทั้งหลายได้บรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียน? 

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป  ไม่เช่นนั้นข้าจะยังไปทำไมอีกเล่า? วันนั้นข้ายังจำภาพที่พันธมิตรโอสถมันพาจักรพรรดิหยกเกือบสองร้อยมาล้อมนิกายสวรรค์ยุทธมั่นเราไว้ได้ดี! วันนี้เราจะพากองทัพจักรพรรดิเซียนไปล้างแค้นพันธมิตรโอสถมันบ้าง! ข้าไม่เชื่อหรอกว่าพันธมิตรโอสถนั้นมันจะต่อต้านสวรรค์ได้จริงๆ! 

คำพูดเดียวนี้ทำให้พวกหลัวหยุนชิงทั้งสามรู้สึกร้อนรุ่มขึ้นมาในใจ

พวกเขานั้นคิดว่าหนทางสู่การแก้แค้นในครั้งนี้มันคงต้องใช้เวลาอีกยาวนานเป็นพันๆ หมื่นๆ ปี

ใครจะไปคิดว่าความหวังของพวกเขามันกลับอยู่แค่เอื้อมแล้ว!

…………………………