ตอนที่ 2802 เรียกทัณฑ์สวรรค์เพื่อส่งข่าว!
ฟุบ! ฟุบ! ฟุบ!
เงาร่างกลุ่มหนึ่งพุ่งออกไปจากม่านหมอก ก่อนที่หลัวชวนนั้นต้องหรี่ตาลงถาม “พวกมันอยู่ที่ไหน?”
เพราะชายหาดด้านหน้าของพวกเขานั้นมันว่างเปล่า
ฮันกวงนั้นหรี่ตาลงร้องอย่างคับแค้น “ให้ตายสิ! ไอ้พวกนั้นมันคงฝ่าวงล้อมออกไปได้แล้วแน่!”
“ขยะเอ๊ย!”
หลัวชวนนั้นร้องลั่นขึ้นอย่างคับแค้นใจ “เผ่าเลือดเรานั้นต้องทุ่มแรงกายเหนื่อยยากกันแค่ไหนกว่าที่จะทำให้แผนนี้เป็นจริงได้? แม้แต่เจ้าโลกโลหิตฟ้ายังต้องลงมือเอง! แต่เวลานี้มันกลับมาพลาดเพราะเรื่องโง่ๆ ได้!”
ฮันกวงนั้นรีบคุกเข่าลงด้วยความกลัวและคับแค้นใจ
มีหรือที่เขาจะไม่รู้ว่าเรื่องนี้สำคัญแค่ไหน? แต่มีหรือที่เขาจะคิดฝันว่าจักรพรรดิเซียนขั้นกลางคนหนึ่งจะทำร้ายเขาจนมีสภาพเช่นนี้ได้ด้วยดาบเดียว?
เรื่องนี้มันเหนือเกินใครจะคาดถึงได้!
“หมิงซู เจ้าตั้งทัพรอไว้ตรงนี้ ข้าจะออกไปล่ามนุษย์พวกนั้นก่อน หวังว่าจะยังตามทัน!” หลัวชวนนั้นพุ่งตัวหายไปจากชายหาดทันที
…
พวกเย่หยวนทั้งห้านั้นฆ่าเปิดวงล้อมออกมาและพุ่งหนีขึ้นทวีปไป
ฉื่อเลอนั้นกลัวดาบเต๋าของเย่หยวนจึงไม่กล้าจะตามไล่ล่าไปคนเดียว มีแต่ต้องสั่งทหารทั้งหลายในกองทัพให้ออกไปพร้อมๆ กัน
แต่ยิ่งเข้าไปใกล้ทวีปมากเท่าไหร่มันก็ยิ่งเสี่ยงจะถูกเปิดเผยมากเท่านั้น
เพราะว่าตอนนี้เผ่าเลือดยังเตรียมการไม่เสร็จสิ้น!
หากถูกคนทางเหนือพบเจอเข้าแล้ว ความพยายามที่ผ่านๆ มามันคงเปล่าประโยชน์ไป
แค่พวกเขาเหล่าจักรพรรดิเซียนและจักรพรรดิเที่ยงนั้นมันย่อมจะไม่มีทางยึดครองทวีปสวรรค์แรกไว้ได้
หากคิดอยากจะยึดดินแดนทางตอนเหนือมาพวกเขาก็ยังต้องรอกำลังของเหล่ามหาจักรพรรดิและเจ้าโลกทั้งหลายด้วย
เพราะหากไม่มียอดฝีมือระดับนั้นอยู่แล้วมหาจักรพรรดิชาวมนุษย์คนเดียวก็คงพอจะกวาดล้างพวกเขาได้สิ้น
“ยังจะตามอีก? เจ้ายังตามมาอีกข้าจะสังหารเจ้าลงจริงๆ แล้ว!” เย่หยวนหัวเราะขึ้นมาจากด้านหน้า
ฉื่อเลอนั้นหน้าเครียดร้องตอบกลับไป “หากเจ้ามีปัญญาก็ลองสังหารข้าดูให้ได้เถอะ!”
“เช่นนั้นหรือ? งั้นข้าลุยล่ะ!”
พูดจบเย่หยวนก็ง้างดาบเต๋าขึ้นมาจนทำให้ฟ้าดินเปลี่ยนสี!
คลื่นพลังรุนแรงล้ำนั้นมันทำให้สีหน้าของฉื่อเลอเปลี่ยนสีก่อนจะหยุดร่างของตัวเองและพุ่งถอยไปทันที
แต่ดาบนั้นกลับไม่ถูกฟันลงมา
เย่หยวนพุ่งตัวออกไปพร้อมเสียงหัวเราะ “ฮ่าๆๆ ข้าหลอกเจ้าอีกแล้ว!”
มันกลับเป็นลูกหลอกอีกครั้ง!
ฉื่อเลอนั้นแทบอยากจะกระอักเลือดออกมา!
เพราะระหว่างทางที่ผ่านมานี้เย่หยวนใช้ลูกหลอกเช่นนี้ใส่เขามาแล้วถึงสามสี่ครั้ง
แต่ละครั้งที่เขาเข้าไปใกล้ได้เย่หยวนก็จะหลอกออกมา
แต่เขานั้นก็ไม่มีทางเลือกนอกจากต้องหยุดตัวลง
เพราะหากเย่หยวนคิดลงมือจริงๆ แล้วเขาคงต้องตายลงแน่
ดาบของเย่หยวนนั้นมันทำให้แม้แต่แม่ทัพฮันกวงยังบาดเจ็บสาหัส ฝีมือของฉื่อเลอนั้นอ่อนแอกว่าฮันกวงไปมาก หากโดนเข้าต่อให้ไม่ตายก็คงต้องพิการไป
ในเผ่าเลือดนั้นผู้อ่อนแอมันไม่มีที่อยู่
ฉื่อเลอนั้นไม่มีทางเลือดอื่นนอกจากต้องตามๆ หยุดๆ เย่หยวนไปอย่างนี้
เขานั้นได้แต่หวังว่าท่านหลัวชวนนั้นจะตามมาสังหารเจ้ามารร้ายนี้ลงโดยเร็ว
เจ้าเด็กนี่มันน่าชังนัก!
“ยังตามมาอีก? ข้าจะถึงบ้านแล้วนะ!” เย่หยวนยิ้มตอบ
แน่นอนว่าไกลออกไปลิบสุดสายตานั้นมันปรากฏเงาของกำลังเมืองขึ้นมาแล้ว
ระหว่างที่ไล่หนีไล่ตามกันมานี้พวกเขาก็เข้ามาลึกในทวีปสวรรค์แรกแล้ว
ระหว่างทางมันย่อมจะมีมนุษย์อยู่มากมาย
แต่ฉื่อเลอนั้นได้สั่งกองทัพให้ออกไปจัดการปิดปากคนทั้งหลายลงอย่างรวดเร็ว!
เพื่อที่จะเก็บรักษาความลับไว้
เย่หยวนนั้นย่อมจะไม่รู้จักอะไรเกี่ยวกับทวีปสวรรค์แรกเลย แต่การปรากฏตัวขึ้นของเผ่าเลือดนี้มันทำให้เขาเข้าใจอะไรได้บ้างไม่น้อย
ดูท่าแล้วสภาพของทวีปสวรรค์แรกมันก็คงไม่ดีนัก!
เผ่าเลือดปราฏขึ้นเหนือทวีปสวรรค์แรกอย่างไม่มีใครรู้ตัวได้เช่นนี้ มันคงจะเป็นแผนการที่ใหญ่ยิ่งแน่นอนแล้ว
เขานั้นแค่บังเอิญเดินผ่านมาเจอเข้าเท่านั้น!
ตอนนี้เป้าหมายที่สำคัญที่สุดจึงเป็นการส่งข่าวนี้ให้คนบนทวีปได้รับรู้
ไม่เช่นนั้นแล้วนอกจากว่าเขาจะต้องตายแล้วทวีปสวรรค์แรกเองก็คงตกอยู่ในมือของศัตรูเข้าแน่ๆ!
หมี่เทียนนั้นบอกไว้แล้วว่าเผ่าเลือดนั้นเป็นเผ่าที่น่ากลัวมาก พวกเขานั้นจะดื่มเลือดของศัตรูและแข็งแกร่งขึ้นได้เรื่อยๆ ตราบเท่าที่มีเหยื่อ
หากพวกเขาบุกขึ้นมาบนทวีปได้แล้ว เผ่าเลือดมันคงจะให้กำเนิดยอดฝีมือขึ้นมาอีกหลายคนทีเดียว!
แต่ในตอนนั้นเองที่มันมีคลื่นพลังรุนแรงสายหนึ่งพุ่งตามหลังคนทั้งหลายมา!
นี่ทำให้เย่หยวนหน้าซีดลงทันที
เพราะมันช่างเป็นคลื่นพลังที่รุนแรงนัก!
เจ้าของคลื่นพลังนี้คงเป็นตัวตนที่ไม่เกรงกลัวดาบเต๋าของเขาเลย!
ฉื่อเลอนั้นเองก็ย่อมจะสัมผัสได้และหัวเราะลั่นขึ้นมา “ไอ้หนู เจ้าคง…กลับบ้านไม่ได้แล้ว! แม่ทัพหลัวชวนผู้มีพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเที่ยงขั้นสุดท่านมาถึงแล้ว เจ้าได้ตายแน่!”
อีกฝ่ายนั้นรวดเร็วจนเกินไป!
พวกเขานั้นไม่มีเวลาเหลือจะเข้าเมืองใดๆ แล้ว!
เย่หยวนหรี่ตาลงกล่าวสั่งไป “หยางชิง เจ้าไปถ่วงเวลามันไว้!”
หยางชิงนั้นย่อมจะไม่อาจเทียบฝีมือกับฉื่อเลอได้
แต่หากคิดแค่ถ่วงเวลานั้น มันคงพอทำได้บ้าง
แต่ว่าอย่างไรเสียคนทั้งห้านั้นก็ต้องหยุดตัวลงปล่อยให้ศัตรูปิดล้อม!
เย่หยวนนั้นไม่สนใจเหล่าเผ่าเลือดที่เข้ามาล้อมรอบทิศ เรียกดาบเต๋ามาถือขึ้นชี้ฟ้า
ดาบเต๋าของเย่หยวนนั้นขยายใหญ่ขึ้นในพริบตาพุ่งสูงขึ้นสู่ท้องฟ้า!
เหล่าจักรพรรดิเซียนที่เข้ามาใกล้เย่หยวนนั้นถูกพลังของดาบเต๋านี้ทำลายจนสลายไปสิ้น
ครืน
EG4YAup2hySgcimq8MkLuB6e34rNB2SF9h94LL1ryzzq บนท้องฟ้าก็ได้เกิดเมฆดำขึ้นมาพร้อมสายฟ้าที่พุ่งผ่าน
เย่หยวนยกดาบขึ้นชี้ฟ้าอีกครั้งหนึ่ง!
ที่สำคัญไปกว่านั้นยิ่งเย่หยวนมีพลังมากขึ้นเท่าไหร่ อำนาจของสวรรค์ที่ลงมาจัดการเขามันก็ยิ่งหนักหน่วงขึ้นเท่านั้น!
ท้องฟ้าในระยะกว่าหมื่นกิโลเมตรรอบๆ ตัวเขานั้นมันกลายเป็นสีดำสนิทไป
แน่นอนว่าตอนนี้เหล่ายอดฝีมือรอบๆ ต้องตกตะลึง!
และนั่นคือเป้าหมายของเย่หยวน!
ไกลออกไปนั้นหลัวชวนเองก็หน้าซีดขาวลงทันที รู้ดีว่าเรื่องครั้งนี้มันคงไม่อาจปิดบังได้อีกแล้ว!
…
บนกำแพงของเมืองทัศน์เหนือมีหลายเงาร่างกำลังเงยหน้าขึ้นมองฟ้าอย่างตกตะลึง
เมืองทัศน์เหนือนั้นเป็นเมืองที่ใกล้กับเย่หยวนในตอนนี้ที่สุด
ซ่งเหมียวนั้นเป็นเจ้าเมืองทัศน์เหนือ
ลูกน้องของเขาร้องกล่าวขึ้น “ท่านเจ้าเมือง ผู้อาวุโสท่านใดกันที่มาเรียกเต๋าทุกข์จักรพรรดิเที่ยงลงตรงนี้? ช่างทรงพลังนัก!”
เขานั้นเคยเห็นเจ้าเมืองของเขานี้บรรลุเต๋าทุกข์จักรพรรดิเที่ยงมาก่อนและย่อมรู้ดีว่าสิ่งนี้มันทรงพลังกว่ามากนัก
และตัวเจ้าเมืองของเขานี้ก็เป็นถึงจักรพรรดิเที่ยงขั้นปลาย!
แต่ซ่งเหมียวนั้นกลับขมวดคิ้วแน่นตอบกลับไป “มันมิใช่เต๋าทุกข์จักรพรรดิเที่ยง! นี่มันคือ…ทัณฑ์สวรรค์! คนที่กำลังเรียกเต๋าทุกข์ลงมานั้นคือผู้บ่มเพาะนอกรีตแน่แล้ว! แต่ทำไม…มันถึงเลือกจะมาเรียกเต๋าทุกข์ลงตรงนั้นกัน? เรื่องนี้มันดูแปลกๆ แล้ว”
ลูกน้องของเขาจึงกล่าวขึ้นมาอย่างไม่มั่นใจ “ก็จริง ทิศนั้นมันมีมนุษย์และภูติแท้อยู่ไม่น้อย มันมิใช่ที่ที่เหมาะจะใช้บรรลุเต๋าทุกข์เลย ทำไมถึงเลือกที่จะเรียกมันลงมาตรงนั้นกันเล่า?”
เพราะคนทั้งหลายนั้นต่างจะต้องเรียกเต๋าทุกข์ลงมาในจุดที่เงียบสงบและไม่มีใครรบกวน
เพราะว่าการบรรลุเต๋าทุกข์นั้นมันคือความอันตรายอย่างยิ่งยวด พลาดไปนิดก็อาจถึงตายได้หากมีใครเข้ามายุ่งมันคงถึงตายแน่แล้ว
สถานที่ที่มีแต่คนอื่นมากมายเช่นนั้นมันย่อมจะไม่เหมาะเรียกเต๋าทุกข์ลงมา
แต่มันกลับมีคนกำลังเรียกเต๋าทุกข์ลงมาจนทำให้เกิดเรื่องราวใหญ่โตเช่นนี้ขึ้น
“ข้าจะออกไปดูเสียหน่อย เจ้าดูเมืองไว้และปรับระดับการป้องกันให้สูงที่สุด!” พูดจบซ่งเหมียวนั้นก็พุ่งตัวออกไปยังจุดศูนย์กลางของเต๋าทุกข์
เขานั้นเป็นจักรพรรดิเที่ยงขั้นปลาย ย่อมจะมีความเร็วล้ำ
แต่ไม่นานใบหน้าของเขาก็ต้องเปลี่ยนสี!
เผ่าเลือด!
มันกลับมีเผ่าเลือดมากมายอยู่ที่ใจกลางของพายุใหญ่นี้!
เอกลักษณ์ของเผ่าเลือดนั้นมันชัดเจน หากพวกเขาต่อสู้แล้วมันก็จะต้องปล่อยพลังเลือดออกมาทำให้ง่ายจะแยกแยะมาก
“นี่มัน…ที่แห่งนี้มันแดนเหนือสุดแท้ๆ ทำไมถึงได้มีเผ่าเลือดอยู่ได้?
หรือว่า…พวกมันลอบเปิดทางมิติเตรียมแผนบุกทวีปสวรรค์แรกจากทะเล?”
ซ่งเหมียวนั้นเดาถึงที่มาได้ทันทีจนต้องเหงื่อไหลท่วมกาย
ข่าวนี้มันใหญ่จนเกินกว่าจะปล่อยไว้!
…………………………
