ตอนที่ 2812 ราวกับงานศิลปะ!
‘หยกมุกเก้าใบ’ นั้นเดิมทีแล้วย่อมจะเป็นวิชาจากวังศักดิ์สิทธิ์เขาวงกต มันเป็นวิชาฝังเข็มที่ทรงพลังอย่างมาก ซึ่งวังศักดิ์สิทธิ์เขาวงกตนั้นไม่ได้มีดีแค่วิชายุทธ แต่ว่าพวกเขานั้นยังมีวิชาโอสถที่เหนือกว่าใครไร้ใครเทียบ!
ไม่ต้องพูดถึงเรื่องอื่นแค่คู่มือภาพร้อยสมุนไพรนี้ นิกายระดับเจ้าโลกอื่นๆ ก็ไม่อาจหามาเทียบได้อยู่แล้ว แถมวิชาต่างๆ ที่อยู่ภายใน มีทั้งฝังเข็ม พิษและวิชาสาขาย่อยของเต๋าโอสถอีกมากมาย ต่างก็ถูกเขียนไว้อย่างละเอียด
เมื่อเย่หยวนเข้าไปดูคู่มือภาพร้อยสมุนไพร เขาก็ไม่ได้สนใจหนังสือบันทึกอื่นๆ เพราะสายตาของเขานั้นมองหาแค่บันทึกเกี่ยวกับวิชาโอสถ
หลายสิบปีที่เขาอยู่บนทวีปพิรุณใสก่อตั้งศาลาโอสถ เย่หยวนไม่ได้ฝึกวิชายุทธมากมายและใช้เวลาทั้งหมดไปกับวิชาโอสถต่างๆ ในคู่มือภาพร้อยสมุนไพร และวิชาหยกมุกเก้าใบคือหนึ่งในนั้น
วิชาฝังเข็มนี้ใช้พลังของดาวหยกมุกเป็นตัวนำ มันจะดึงเอาพลังจากสวรรค์ลงมาซึ่งมีฤทธิ์ถึงขั้นชุบชีวิตคนตายได้!
การควบคุมพลังงานของมัน เป็นอะไรที่ไม่อาจเอาวิชาฝังเข็มอื่นมาเทียบ
วันนั้นหลังจากที่เย่หยวนตรวจอาการของซ่งเหมียวเขาก็นึกถึงวิชานี้ขึ้นมาทันที
หยกมุกเก้าใบนั้นมันเป็นวิชาที่ลึกล้ำอย่างมาก แม้จะเป็นเย่หยวนเองเขาก็ยังต้องใช้เวลาทุ่มเทเป็นปีๆ กว่าจะศึกษาวิชาฝังเข็มนี้ได้อย่างทะลุปรุโปร่ง
เหล่านักหลอมโอสถสวรรค์รอบๆ เย่หยวนนั้นต่อให้จะเป็นนักหลอมโอสถสวรรค์ระดับหก มันก็คงไม่มีทางจะเรียนรู้วิชาฝังเข็มนี้ได้ในเวลาสั้นๆ อย่างแน่นอน
และสิ่งที่เย่หยวนใช้ออกมาในตอนนี้มันยังเป็นแค่หยกมุกเก้าใบที่ถูกลดทอนความยากไปให้เหลือแค่การใช้ต่อสู้กับเลือดกัดกร่อนเท่านั้นด้วย
เย่หยวนรู้ดีว่าจะอย่างไรเสียนักหลอมโอสถสวรรค์จากนิกายยาสุดล้ำนั้นก็เก่งกาจอยู่แล้ว
และภายใต้การชี้นำของเขา พวกเขาคงสามารถเรียนรู้มันได้ในสิบวันแน่
เย่หยวนชี้นิ้วออกมาก่อนจะค่อยๆ สร้างเข็มขึ้นจากปราณเทวะ ด้วยความสามารถของเขาในตอนนี้มันไม่ต้องพึ่งพาเข็มใดๆ เลย
ดาบเต๋าของเขานั้นมันคือรากฐาน ปราณเทวะของเขาที่กลายเป็นเข็มนั้นมันจึงมีคุณสมบัติที่เหนือล้ำกว่าเข็มใดๆ
ได้เห็นเช่นนั้นเซียวชานก็ต้องอ้าปากค้าง
เขานั้นคือแม่ทัพนายกองผู้ควบคุมแพทย์สนามทั้งหลาย เป็นถึงนักหลอมโอสถสวรรค์ระดับหกขั้นสุดจากนิกายยาสุดล้ำ!
แต่ฝีมือที่เย่หยวนแสดงออกมาตอนนี้มันทำให้เขาอับอาย
เพราะว่าหากไม่มีสมบัติยอดหมอกประเภทเข็มแล้ว เขาคงไม่อาจจะสร้างเข็มที่ทรงพลังอย่างเย่หยวนขึ้นมาได้
แต่สมบัติยอดหมอกประเภทเข็มนั้นมันแทบจะไม่มีอยู่บนโลก
แต่ภาพต่อจากนั้นมันยิ่งทำให้เหล่านักหลอมโอสถสวรรค์ทั้งหลายต้องทึ่ง!
เมื่อเย่หยวนแทงเข็มเข้าไปนั้น มันก็เกิดพลังงานดวงดาวสะท้อนขึ้นมา ทำให้ทั้งเต็นท์เปลี่ยนไปและมีสภาพเหมือนห้วงอวกาศน้อยๆ เลยด้วยซ้ำ!
และดวงดาวที่เจิดจ้าที่สุดนั้นก็คือดาวหยกมุก!
ในเส้นเลือดของเสียวอี้ผิงนั้นมีปราณเทวะสีเหลืองอ่อนส่องแสงค่อยๆ แหวกว่ายเข้าไป
เส้นเลือดที่ปราณเทวะนั้นพุ่งผ่านไปดูบางและอ่อนอย่างมาก มันจึงทำให้ไม่เกิดความเสียหายใดๆ ขึ้น
ปกติแล้วปราณเทวะของเขาย่อมจะไม่เรืองแสงขึ้นมา แต่ว่าเย่หยวนนั้นจงใจทำเพื่อให้คนทั้งหลายเห็นได้ชัดเจน
ทว่ามันกลับทำให้ภาพตรงหน้านั้นเหมือนราวกับความฝันไปมากกว่าเก่า!
โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับเหล่าศิษย์นิกายยาสุดล้ำที่ต่างก็แทบทรุดลงกับพื้น เพราะก่อนหน้านี้พวกเขายังไม่อยากจะยอมรับการสั่งสอนจากคนนอก…
พวกเขาทั้งหลายจึงได้มาที่นี่ เพื่อที่จะเย้ยหยันวิชาของเย่หยวน
แต่ตอนนี้พวกเขาได้เห็นแล้ว ว่าวิชาฝังเข็มนี้มันมีสองส่วน
หนึ่งคือตัวเอง
สองคือคนไข้
คนที่รักษานั้นจะดึงเอาพลังจากเต๋าสวรรค์ลงมาใส่ตัวก่อนจะเปลี่ยนให้ร่างของคนไข้กลายเป็นจักรวาล แค่เรื่องนี้การที่เย่หยวนเรียกพลังแห่งจักรวาลลงมาจนเปลี่ยนสภาพทั้งเต็นท์ได้ มันก็ทำให้พวกเขาแทบลืมหายใจ…
ส่วนด้านคนไข้นั้นทั้งปราณเทวะและการส่งพลังแห่งเต๋าสวรรค์ลงไปมันก็ต้องใช้ความระวังอย่างมาก ทว่าตอนนี้เส้นเลือดทั่วร่างของเสียวอี้ผิงมันก็ดูสะอาดขึ้นจริงๆ
เหล่าเส้นเลือดที่เดิมทีหดลีบก็ค่อยๆ ถูกเย่หยวนขยายออกมาจนเกิดเป็นแสงทั่วร่าง
“ราวกับงานศิลปะ! ไม่สิ! สิ่งนี่คืองานศิลปะ! ไม่นึกเลยว่าวิชาฝังเข็มมันจะใช้ได้ถึงขั้นนี้!”
“ช่างเป็นวิชาฝังเข็มที่ล้ำลึกยิ่งนัก! นิกายยาสุดล้ำข้าเองยังไม่มีอะไรเช่นนี้เลย!”
“วิชาฝังเข็มระดับนี้มันกลับถูกใช้ออกมาอย่างง่ายดาย นี่เขาเป็นเทพหรือ?”
“ปรมาจารย์! เป็นปรมาจารย์โดยแท้! เราเหล่านักหลอมโอสถสวรรค์ทั้งหลายนั้นช่างไร้ค่าต่อหน้าเขา!”
ไม่นานก็เกิดเสียงร้องขึ้นรอบด้าน
เย่หยวนนั้นใช้วิชาฝังเข็มออกมาจนทำให้เหล่าผู้โอหังทั้งหลายยอมก้มหัว
เดิมทีนั้นเต้าเฉินย่อมจะรู้สึกคับแค้นอยู่ในใจ เพราะแม้คำของเย่หยวนมันจะถูกต้อง แต่ในใจของเต้าเฉินก็คิดว่าเย่หยวนแค่โชคดีพูดถูกเท่านั้น
แต่ตอนนี้เขาไม่อาจจะคิดเช่นนั้นได้อีกแล้ว…เพราะสิ่งที่เหลือในใจของเขาตอนนี้คือความนับถือ!
น่านับถือจนเกินไป!
วิชาฝังเข็มที่เหนือล้ำปานนี้ เขาย่อมจะไม่มีทางทำได้อย่างแน่นอน
นักหลอมโอสถสวรรค์ระดับห้าจากนิกายยาสุดล้ำอย่างเต้าเฉินย่อมจะไม่ได้มีเต๋าโอสถที่อ่อนแอนัก และไม่ใช่แค่ไม่อ่อนแอ เขานั้นนับได้ว่าเป็นนักหลอมโอสถสวรรค์ระดับห้าที่เก่งกาจกว่าใครๆ เลยด้วยซ้ำ!
สายตาของเขานั้นมันย่อมเฉียบคมกว่าใคร!
เขาเห็นได้ทันทีว่าวิชาฝังเข็มนี้มันถูกปรับขึ้นมาเพื่อใช้รักษาอาการเลือดกัดกร่อนโดยเฉพาะ มันทำให้เขาสามารถเรียนรู้ได้ไม่ยาก แต่หากคิดอยากจะทำให้ได้อย่างเย่หยวนนั้นเขาคงต้องใช้เวลาเป็นสิบๆ ปีเพื่อฝึกฝนเป็นแน่
และนี่ยังพูดถึงแค่วิชาแบบง่ายที่ใช้กับเลือดกัดกร่อนเท่านั้น!
แต่เย่หยวนนั้นรู้จักเผ่าเลือดมาได้แค่กี่วัน?
เขานั้นกลับสามารถปรับเปลี่ยนวิชาฝังเข็มให้กลายเป็นวิชาเฉพาะขึ้น มันแสดงให้เห็นได้ชัดเจนว่าเย่หยวนนั้นเข้าใจวิชาฝังเข็มนั้นไปมากแค่ไหน!
เขานั้นสามารถปรับเปลี่ยนมันได้อย่างใจ!
ยอมรับ!
เซียวชานนั้นเบิกตากว้างพร้อมกับมองดูรอบๆ เต็นท์
“เป็นหยกมุกเก้าใบ! มันเป็นหยกมุกเก้าใบในตำนานจริงๆ! วิชาฝังเข็มนี้มันหายไปจากหน้าประวัติศาสตร์กว่าแสนปีแล้วแท้ๆ! เวลานี้มันกลับปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง! เจ้าเด็กนี่เป็นใครมาจากไหนกันแน่?” เซียวชานร้องลั่น
“หยกมุกเก้าใบ? มันเป็นวิชาฝังเข็มที่เหนือล้ำมากหรือ?” เต้าเฉินถามขึ้น
เซียวชานนั้นตอบกลับมาด้วยใบหน้าเคร่งเครียด “เหนือกว่านั้นด้วยซ้ำ! ตำนานกล่าวกันว่ามันเป็นวิชาฝังเข็มที่สามารถต่อต้านสวรรค์ฝืนชะตาชีวิตชุบชีวิตคนตายได้! นอกจากนั้นหลังจากที่ฝึกวิชานี้จนสำเร็จแล้วคนผู้นั้นก็จะไร้เทียมทานในการต่อสู้เช่นกัน! เขาสามารถส่งเข็มบินสังหารคนได้ในพริบตา และฆ่าเจ้าลงง่ายเหมือนพลิกฝ่ามือ! เจ้าคิดว่ามันสุดยอดแค่ไหนกันเล่า?”
ได้ยินเช่นนั้นมันก็เกิดความแตกตื่นขึ้นทันที
เพราะวิชาฝังเข็มก็คือวิชาฝังเข็ม มันเป็นศาสตร์ของเต๋าโอสถ
แต่ตอนนี้เซียวชานกลับมาบอกว่าวิชาฝังเข็มนั้นกลับสามารถใช้ในการต่อสู้จนไร้เทียมทานได้
นี่มันจะน่ากลัวเกินไปแล้ว!
“ม…มันกลับเก่งกาจได้ปานนั้น? นิกายยาสุดล้ำเรานั้นไม่มีอะไรระดับนั้นเลย! นี่…เขาไปเอาวิชานี้มาจากที่ใด?” เต้าเฉินกล่าวขึ้น
ดูสภาพสีหน้าของเซียวชานตอนนี้แล้วเต้าเฉินย่อมจะเข้าใจได้ว่าอีกฝ่ายไม่ได้โม้เกินจริง
แม้ว่าวิชาที่เย่หยวนแสดงออกมานั้นมันจะไม่ได้ลึกล้ำมากมายแต่สิ่งที่เย่หยวนแสดงออกมาให้พวกเขาเห็นก็แค่วิชาฉบับย่อเท่านั้น
วิชาฝังเข็มฉบับเต็มนั้น มันคงเหนือล้ำสุดๆ และเขายิ่งได้ยินว่าวิชาฝังเข็มนี้มันเหนือล้ำปานใด เต้าเฉินก็ยิ่งหมดหวัง
เย่หยวนนั้นเกิดที่ทวีปบ้านนอก ทำไมถึงกลับมีวิชาฝังเข็มเช่นนี้ในครอบครองได้?
เพราะแม้แต่นิกายยาสุดล้ำ หนึ่งในนิกายที่ใหญ่ที่สุดของสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดยังไม่มีอะไรเช่นนี้อยู่ นี่มันจะเกินความเข้าใจมากไปแล้ว
ยิ่งเย่หยวนลงเข็มไปมากเท่าไหร่พิษกัดกร่อนในเลือดของเสียวอี้ผิงก็ยิ่งจางหายไป
สีหน้าของเขานั้นมันเริ่มกลับมามีสีเลือดอีกครั้ง
“ข้า…ข้ายังไม่ตายหรือ?” เสียวอี้ผิงลืมตาขึ้นมาถาม
เมื่อจ่าวเฉินได้เห็นเช่นนั้นเขาก็ต้องยิ้มกว้างขึ้นทันที
เดิมทีนั้นเสียวอี้ผิงนอนนิ่งราวคนตายแต่ตอนนี้เขากลับฟื้นสติขึ้นมาได้
อาจารย์เย่นั้นช่างเหนือฟ้าดิน จนทำให้เหล่าทวยเทพต้องริษยา!
………………………………………………..
