ตอนที่ 2871 ตายเปล่า!
มหานครฉีใต้นั้นได้เข้าสู่ภาวะสงบสุขที่ไม่ได้พบเจอมานาน
ในค่ำคืนอันมืดมิดนี้มันมีเงาร่างหลายเงากำลังค่อยๆ ลอยตัวเข้ามาใกล้กับจวนเจ้าเมือง
ชายชุดดำกล่าวถามขึ้นมา เจ้าแน่ใจนะว่าเย่หยวนมันอยู่ในเรือนนี้?
มนุษย์คนที่นำทางมานั้นคุกเข่าลงตอบ ขอรับนายท่าน! เย่หยวนนั้นมันเข้าออกจวนเจ้าเมืองเฟิงเสี่ยวเถียนบ่อยมากในช่วงหลายวันมานี้ ตอนบ่ายนี้เองทาสผู้นี้ก็ยังเห็นว่ามันเข้าไปในเรือนและไม่ได้ออกมาภายนอกตั้งแต่ตอนนั้น! กระทิงเหลืองนั้นเองก็ติดตามมันอยู่ตลอด วันนี้ก็คงยังอยู่เช่นกัน!
ชายชุดดำคนนั้นหัวเราะตอบกลับไป หึๆ ต่อให้มันจะต้องตายมันก็คงภาคภูมิใจได้แล้ว! เพื่อที่จะสังหารมัน จักรพรรดิเซียนน้อยคนหนึ่งนี้อัศวินดำของเราถึงกับต้องส่งสี่มหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์และเจ็ดมหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์ออกมา!
นายท่านรอบคอบนัก! เฟิงเสี่ยวเถียนนั้นมันคิดว่าพวกเราอาจจะมาลอบทำร้ายเย่หยวนจึงได้ส่งมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์หนึ่งคนมาติดตามเพื่อปกป้องเย่หยวน มนุษย์นั้นกล่าวรายงานต่อ
ชายชุดดำนั้นหัวเราะลั่นขึ้นมา หึ เฟิงเสี่ยวเถียนมันเจ้าแผนการแต่มันก็คงไม่คิดฝันว่าเราจะส่งทาสเลือดเข้ามาในมหานครฉีใต้ได้มากมายขนาดนี้!
ชายชุดดำนั้นคือหลานฮุย เขานั้นคืออัศวินดำระดับสูง เป็นถึงมหาจักรพรรดิพ้นสวรรค์!
ในอัศวินดำนั้นยอดฝีมือแต่ละคนล้วนแต่เป็นบุคลากรที่ทรงคุณค่า!
เพราะว่าการจะส่งอัศวินดำสักคนเข้ามาในเขตแดนสวรรค์สัมบูรณ์นั้นมันต้องจ่ายด้วยราคาที่มากโข
เพราะว่ามหาค่ายกลในแต่ละนครนั้นมันล้วนแล้วแต่เชื่อมต่อกับเขตแดนสวรรค์สัมบูรณ์สิ้น
หากพวกเขาอยากส่งคนลอบเข้ามามันก็มีแต่ต้องผ่านเมืองเข้าไป
เช่นนั้นแล้วหากคิดอยากจะส่งอัศวินดำคนใหม่เข้ามานั้นเผ่าเลือดก็มีแต่ต้องทำสงครามครั้งใหญ่ มันคงไม่ต้องถามเลยว่าเผ่าเลือดต้องสูญเสียไปแค่ไหนกว่าจะส่งอัศวินดำลอบผ่านมหาค่ายกลเข้ามาในทวีปสวรรค์แรก!
เพราะเผ่าเลือดนั้นมีคลื่นพลังที่แตกต่างจากเผ่าอื่นๆ สิ้นเชิง
แม้ว่าเผ่ามนุษย์นั้นจะเลียนแบบคลื่นพลังของเผ่าเลือดไม่ได้ แต่มันก็หมายความว่าเผ่าเลือดนั้นเองก็ลอกเลียนพลังของเผ่ามนุษย์ไม่ได้เช่นกัน
แต่ว่าเผ่าเลือดนั้นสามารถฝังตราเลือดในร่างของมนุษย์และทำให้คนทั้งหลายกลายเป็นทาสเลือดไปได้
อัศวินดำนั้นจะหลบซ่อนตัวและใช้ทาสเลือดทั้งหลายนี้ออกไปสืบข่าวเป็นทอดๆ
แต่ว่ามหานครฉีใต้นั้นมันเป็นเมืองที่เข้มงวดในการตรวจตราอย่างมาก มากเกินกว่าจะส่งทาสเลือดเข้าไปง่ายๆ
มหานครฉีใต้นั้นมีทาสเลือดอยู่ไม่มากและเพื่อจะส่งทาสเลือดทั้งหลายนี้เข้ามาอัศวินดำก็ต้องวางแผนการอย่างหนักหน่วง
แต่ว่าต่อให้ส่งเข้ามาได้ทาสเลือดทั้งหลายมันก็มีระดับฝีมือไม่สู้ส่งนัก ทำให้สุดท้ายแล้วไม่อาจจะเข้าถึงความลับภายในจริงๆ ได้
แต่ครั้งนี้มันเป็นโอกาสแรกที่พวกเขาจะได้มีประโยชน์!
ทาสเลือดนั้นจะวางค่ายกลเคลื่อนย้ายรูปแบบพิเศษที่สามารถพาเผ่าเลือดทั้งหลายลอบเข้ามาในเมืองได้โดยไม่ถูกมหาค่ายกลตรวจจับ
แน่นอนว่าวิธีการเช่นนี้มันย่อมจะเป็นไพ่ตายใบสุดท้าย
เพราะหากใช้ออกมาแล้วถูกสืบสาวได้ พวกเขาก็คงไม่มีที่จะอยู่ในมหานครอีกต่อไป!
เพราะฉะนั้นเพื่อจะสังหารเย่หยวนลงนี้อัศวินดำทั้งหลายจึงได้วางแผนการและใช้ไพ่ตายออกมามากมาย
หนึ่งมหาจักรพรรดิพ้นสวรรค์ สี่มหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์ เจ็ดมหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์ ที่ต้องเอากำลังมาเยอะขนาดนี้ก็เพื่อจะสังหารเป้าหมายลงให้ได้ในการโจมตีครั้งเดียว!
นี่มันคือกำลังเต็มที่ของอัศวินดำหนึ่งสาขา!
หลานฮุยนั้นทำมือเป็นสัญญาให้มหาจักรพรรดิทั้งสิบเอ็ดเข้าไปประจำตำแหน่งในเรือนของเย่หยวนอย่างเงียบงัน
ในห้องด้านข้างนั้นมันมีคลื่นพลังรุนแรงที่ครอบคลุมพื้นที่ทั้งเรือน
หลานฮุยนั้นพยักหน้าเป็นสัญญาณให้แก่มหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์คนหนึ่ง บอกให้เขาไปจัดการถ่วงเวลาของมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์ที่ทำหน้าที่ปกป้องเย่หยวน
ส่วนอีกสามคนนั้นก็จะใช้เวลานี้สังหารเย่หยวนลงด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว
ส่วนตัวหลานฮุยนั้นเขามาเพื่อจะเปิดทางหนีให้คนทั้งหลายเท่านั้น!
แม้ว่าเขานั้นจะไม่เก่งกาจเท่าเฟิงเสี่ยวเถียนแต่ว่าแค่เปิดทางหนีให้คนทั้งหลายนั้นมันก็ยังไม่ยากเกินมือ
สาม!
สอง!
หนึ่ง!
ลงมือ!
หลานฮุยร้องลั่นขึ้นมาพร้อมกับคลื่นพลังของสามมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์ที่ปะทุขึ้นมา
มหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์ลงมือนั้นมันจะต้องสร้างเรื่องยิ่งใหญ่ได้แค่ไหน?
เรือนทั้งหลังนี้มันถูกพลังเป่าจนปลิวไปตั้งแต่พวกเขายังไม่ทันได้โจมตีแล้ว
มหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์ที่ทำหน้าที่ปกป้องเย่หยวนนั้นถูกแรงกระแทกนี้ซัดจมดินไปทันที
ตูม!
หลานฮุยนั้นโจมตีปิดท้ายกวาดทั้งเรือนให้ราบเป็นหน้ากลอง!
แต่พริบตาต่อมาเขาก็ต้องอ้าปากค้าง
เพราะแม้เรือนจะราบลงไปแล้วแต่เย่หยวนนั้นกลับยังยืนอยู่ได้ไม่มีบาดแผลใดๆ!
การโจมตีสุดตัวของเขานี้กลับไม่อาจทำร้ายเย่หยวนได้เลย!
นี่…เป็นไปได้อย่างไรกัน? หลานฮุยร้องขึ้นมาอย่างไม่อยากเชื่อ
เย่หยวนยืนมือไพล่หลังพร้อมหันมามองหลานฮุยด้วยรอยยิ้มที่เย็นเยือก อัศวินดำมันช่างเล่นใหญ่โตเสียจริงๆ! หนึ่งมหาจักรพรรดิพ้นสวรรค์ สี่มหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์ เจ็ดมหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์ หากพวกเจ้าทั้งหลายตายลงสิ้นแล้วอัศวินดำเองก็คงต้องกระอักเลือดแน่แล้วใช่ไหม? สงสัยจริงๆ ว่าไอ้เจ้าหวังจั่วนั้นมันจะทำหน้าอย่างไร?
พูดไปใบหน้าของเย่หยวนมันก็ค่อยๆ เปลี่ยนรูปอย่างไม่อยากเชื่อสายตา
คลื่นพลังจากร่างของเขานั้นมันก็พุ่งทะยานล้ำขึ้นไปจนถึงมหาจักรพรรดิพ้นสวรรค์!
หลานฮุยต้องเบิกตากว้างขึ้นร้องออกมา ฟ…เฟิงเสี่ยวเถียน! บ้าน่า! ที่ข้าสัมผัสได้นั้นมัน…มันคือ…
คือเย่หยวนชัดๆ? เฟิงเสี่ยวเถียนยิ้มถามขึ้นมาด้วยใบหน้าเย้ยหยันพร้อมด้วยดาบพลังงานอันน้อยในมือ
คลื่นพลังจากดาบน้อยนั้นมันเหมือนกับคลื่นพลังจากตัวเย่หยวนไม่มีผิด!
เมื่อขึ้นมาถึงระดับของหลานฮุยแล้วตัวเขาย่อมจะไม่มองคนด้วยหน้าตารูปร่างภายนอกแต่ตัดสินว่าใครเป็นใครด้วยคลื่นพลังจากภายในคน
เต๋าของแต่ละคนนั้นมันย่อมจะไม่มีทางเหมือนกันได้สมบูรณ์ ต่อให้จะเป็นศิษย์อาจารย์มันก็ไม่มีทางลอกเลียนคลื่นพลังกันได้
การลอกเลียนคลื่นพลังของคนอื่นอย่างสมบูรณ์นั้นมันไม่มีทางเกิดขึ้นได้
แต่เย่หยวนกลับทำได้!
เพราะก่อนจะออกเดินทางนั้นเย่หยวนได้ทิ้งเสี้ยวของดาบเต๋าไว้กับเฟิงเสี่ยวเถียน
ดาบเต๋าของเขานั้นคือต้นกำเนิดพลัง หากเฟิงเสี่ยวเถียนปกปิดพลังของตนให้มิดชิดแล้วดาบเต๋ามันก็จะสามารถปล่อยคลื่นพลังที่เหมือนเย่หยวนออกมาหลอกลวงคนได้!
แผนการนี้มันก็เพื่อจะตอกกลับศัตรู!
และหลานฮุยนั้นก็มาติดกับจริงๆ
หลานฮุยนั้นสั่นสะท้านไปทั้งร่างก่อนจะกล่าวขึ้นอย่างไม่อยากเชื่อสายตา นี่มัน…เป็นไปได้อย่างไร?
เพื่อการลอบสังหารในครั้งนี้เขาได้เตรียมการมาอย่างระมัดระวัง
ไม่นึกวันว่าสุดท้ายจะยังติดกับดักเข้า!
เขานั้นย่อมจะไม่คิดฝันว่าเย่หยวนนั้นกลับสามารถทำให้คนอื่นปลอมตัวเป็นตนเองได้แนบเนียนปานนี้!
เจ้าเด็กนี่มันจะมีไพ่ตายอีกกี่อย่างกัน?
เฟิงเสี่ยวเถียนยิ้มกล่าวขึ้นมา สีหน้าของเจ้าในตอนนี้มันช่างเหมือนตอนที่ข้าพ่ายสงครามครั้งแรกจริง! หึๆ ในเมื่อมาแล้วก็อย่าหวังจะได้กลับไป!
…
มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นกัน? ใครก็ได้บอกข้าว่านี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน!
ในวิหารโลหิตเทวานั้นมีเสียงของหวังจั่วร้องลั่นขึ้น
เขากำลังคับแค้นสุดใจ!
เพราะสาขาหนึ่งของอัศวินดำมันถูกกวาดจนเรียบ!
หนึ่งมหาจักรพรรดิพ้นสวรรค์ สี่มหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์ เจ็ดมหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์!
เพื่อที่จะให้คนทั้งหลายนั้นได้เข้าทวีปสวรรค์แรกไปนั้นเขาต้องทำสงครามหนักหน่วงไปกี่ครั้ง?
แต่ตอนนี้ทุกสิ่งอย่างมันกลับสูญเปล่า!
และที่สำคัญที่สุดนั้นคือเย่หยวนยังไม่ตาย!
วันต่อมานั้นเย่หยวนยังคงออกมาเดินเล่นในมหานครฉีใต้ทักทายคนทั้งหลาย
ท่าทางของเขานั้นมันเหมือนกำลังจะบอกว่า ‘พวกเผ่าเลือด ข้ายังไม่ตายนะ!’
ต่อให้ระยะทางนั้นมันจะห่างไกลกันจนไม่อาจนับแต่หวังจั่วนั้นก็รู้สึกเหมือนถูกตบหน้าเข้าจนหัน
เพราะคำสั่งลอบสังหารเย่หยวนนั้น มันออกมาจากปากของเขาเอง!
หากมิใช่เพราะคำสั่งของเขาแล้วพวกหลานฮุยเองก็คงไม่ลงมือเต็มกำลังเช่นนี้
แต่สุดท้ายแล้วมันกลับถูกกวาดเรียบ!
ที่น่าคับแค้นใจไปกว่านั้นคือวันต่อมาเย่หยวนกลับกล้าออกมาเดินเล่นนอกมหานครและที่สำคัญไปกว่านั้นเขายังคงพาคนคุ้มกันไปด้วยแค่มหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์คนเดียว
เหมือนกับเขาคิดจะบอกว่า ‘มาสิ มีปัญญาก็มาฆ่าสิ!’
คำสั่งของหวังจั่วนั้นยังไม่ได้ถูกยกเลิก แน่นอนว่ามันต้องสังหารลงให้ได้!
เพราะฉะนั้นอัศวินดำอีกมากมายก็ได้ออกมาไล่ล่าลอบสังหารเย่หยวน
แต่สุดท้ายก็ไม่มีใครรอดชีวิตกลับไปได้!
มาเท่าไหร่ ตายเท่านั้น!
เวลาแค่ครึ่งเดือนนี้อัศวินดำได้เสียมหาจักรพรรดิพ้นสวรรค์ไปสองคน เสียมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์ไปกว่ายี่สิบและมหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์ไปอีกกว่าเจ็ดสิบคน!
หวังจั่วนั้นแทบจะเสียสติ!
เขาไม่มีทางเลือกนอกจากต้องถอนคำสั่งลอบสังหารเย่หยวนกลับมา เพราะทำเช่นนี้ต่อไปมันก็ไม่ได้ต่างจากการส่งกำลังไปตายเปล่าๆ!
………….
