ตอนที่ 2925 เผลอผ่านด่าน!
“ตีหลอมร่างวิญญาณ!”
เสียงคนมากมายร้องตามขึ้นมาอย่างตกตะลึง
ตีหลอมร่างวิญญาณในเส้นทางคุมวิญญาณมันเป็นเรื่องที่บ้าอย่างมาก! แม้ว่าเส้นทางคุมวิญญาณนั้น มีประสิทธิภาพในการตีหลอมร่างวิญญาณมันก็ไม่ได้หมายความว่าทุกคนจะทำได้ เพราะว่าการโจมตีที่ต่อเนื่องเช่นนี้ มันจะทำให้จิตใจของผู้คนเหนื่อยอ่อนลงเรื่อยๆ หากหมดกำลังใจลงแล้วการโจมตีวิญญาณรุนแรงนั้น มันก็อาจจะเข้ามาเอาชีวิตไป
แม้แต่ยอดฝีมืออย่างฉินซื่อเถียนเองก็ยังไม่กล้าจะอยู่นานนัก
หลังจากเข้ามาถึงระดับที่สามแล้ว เขาก็ไม่กล้าจะถ่วงเวลาใดๆ อีก
แต่เย่หยวนนั้นกลับจงใจเดินช้าๆ ให้ถูกโจมตีมาเรื่อยๆ ตั้งแต่ระดับแรก มันเป็นเรื่องที่บ้ามาก
“นี่มัน…เขาคงไม่ได้คิดจะตีหลอมไปเรื่อยๆ หรอกใช่ไหม? นี่คงไม่ได้หมายความว่าเขานั้นจะไปถึงระดับสิบได้หรอกนะ?” ผู้เข้าทดสอบคนหนึ่งกล่าวขึ้น
“ก่อนจะเข้าเส้นทางคุมวิญญาณไปนั้น…เขามีร่างวิญญาณแค่สองรูปเท่านั้น! แต่ตอนนี้เขากลับบรรลุ
สองรูปขึ้นมาติดๆ กันได้! เจ้าหนุ่มคนนี้มันมีจิตเต๋าที่หนักแน่นเหนือล้ำจริง ช่างเป็นพลังความมุ่งมั่นที่น่ากลัวนัก!
แต่ว่า…มันคงจบเท่านี้แล้ว! การตีหลอมเช่นนี้เป็นอะไรที่หนักหน่วงสร้างภาระให้ร่างวิญญาณอย่างมาก หากไม่ยอมถอยในระดับห้าเขาคงต้องตายลงแน่แล้ว!” มหาจักรพรรดิล้ำตงหยางกล่าวขึ้นมา
ได้ยินเช่นนั้นตัวฉินซื่อเถียนถึงค่อยถอนหายใจยาวออกมาได้
เพราะตอนที่เขาได้ยินว่าเย่หยวนกำลังตีหลอมร่างวิญญาณนั้นเขาเองก็ต้องปาดเหงื่อเช่นกัน
เช่นนั้นแล้วเย่หยวนจะพัฒนาไปได้เรื่อยๆ อย่างไม่มีสิ้นสุดหรือ?
ที่แท้เขาแค่คิดมากไปเอง
“เฮอะ! ไอ้เจ้าโง่ดื้อด้าน มีปัญญาจริงก็อย่าได้ถอนตัวสิโว้ย!” ฉินซื่อเถียนร้องลั่นขึ้น
ในใจของเขานั้นหวังว่าจะให้เย่หยวนตายๆ ไปลงตรงนี้
แต่ในตอนนี้เย่หยวนก็ก้าวเข้าไปยังระดับห้าเช่นกัน
คลื่นความกดดันมันหนักหน่วงขึ้นอย่างมาก!
หากเป็นวรยุทธบ่มเพาะทั่วๆ ไปแล้วมันย่อมจะไม่มีทางต้านทานความเสียหายเช่นนี้ได้
แต่กำเนิดเทพนั้นเป็นสุดยอดวรยุทธบ่มเพาะของเผ่าวิญญาณ
ร่างวิญญาณของเย่หยวนนั้นอาจจะดูบิดเบี้ยวจากการโจมตีมากมาย…
แต่แท้จริงแล้วความเสียหายมันไม่ได้มากจนเกินกว่าจะรับได้
แน่นอนว่ามันยังคงเจ็บปวดอย่างมาก
แต่สำหรับเย่หยวนนั้นความเจ็บปวดมันก็เหมือนสหายคนหนึ่ง
ตอนนี้เขามาถึงระดับห้าและร่างกายของเขามันก็บิดเบี้ยวขึ้นอย่างมากเช่นกัน
มันบิดเบี้ยวจนเหมือนกับร่างวิญญาณของเย่หยวนนั้นยิ่งดูน่ากลัวว่าจะแตกสลายลง
แต่เย่หยวนก็ยังคงก้าวต่อไปอย่างเชื่องช้า
ฉินซื่อเถียนเบิกตากว้างขึ้นร้องลั่นขึ้นมาในใจ ‘ใช่แล้ว! ทำเช่นนั้นแหละ! อย่าได้ออกมา! ไปอีก! ไปตายเลย!’
และเย่หยวนก็ไม่ทำให้เขาผิดหวังเพราะเย่หยวนย่อมจะไม่คิดถอนตัวออกมาแม้แต่น้อย
จากนั้นเขาก็เดินมาถึงหน้าระดับหก
คนทั้งหลายนั้นแทบลืมหายใจ!
หรือว่าเย่หยวนนั้นจะทำลายสถิติลงด้วยอีกคน?
กลายเป็นผู้เข้าทดสอบที่ผ่านถึงระดับหกเป็นคนที่สองของวัน?
เย่หยวนไม่ลังเลและก้าวเดินออกไปเรื่อยๆ
คลื่นพลังกดดันมันหนักหน่วงขึ้นมา!
จากนั้น…เย่หยวนก็บรรลุ!
ห้ารูป!
มหาจักรพรรดิล้ำตงหยางนั้นเริ่มไม่อาจจะนั่งนิ่งได้อีก
เขานั้นคาดเดาไว้ว่าหากเย่หยวนยังไม่ถอยกลับมาแล้วเขาคงได้ตายลงแน่
แต่ตอนนี้เย่หยวนกลับผ่านระดับหกไปได้พร้อมบรรลุห้ารูป!
ราวกับว่าเขานั้นจงใจจะตบหน้าคน!
สายตาของมหาจักรพรรดิคนอื่นๆ หันมามองที่เขาเป็นตาเดียว
‘ไหนเจ้าว่าเย่หยวนจะตายหากยังไม่ถอยออกมากัน?’
“เจ้าเด็กนี่มันคงมีวิชาวิญญาณที่ช่วยฟื้นฟูร่างวิญญาณแน่แล้ว! แต่ไม่ว่าจะเป็นวิชาที่เหนือล้ำปานใดมันก็คงไม่มีทางผ่านระดับหกไปได้แน่!” มหาจักรพรรดิตงหยางนั้นกล่าวขึ้นอย่างมั่นใจ
ราวกับว่าเขานั้นพยายามจะหาข้ออ้างแก้ตัว
คนทั้งหลายที่ได้ยินก็ต้องพยักหน้ารับไปตามๆ กัน ดูท่าเย่หยวนคงจะมีวิชาดีอะไรจริงๆ ถึงกล้าไปตีหลอมร่างวิญญาณเช่นนี้
เจ้าโถงนั้นเป็นถึงมหาจักรพรรดิล้ำ คำพูดของเขามันย่อมจะน่าเชื่อถือ
เพราะมันก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ
เพียงแค่ว่าพวกเขานั้นไม่ได้รู้เลยว่าวิชาของเย่หยวนนั้นมันเป็นวรยุทธศักดิ์สิทธิ์ของเผ่าวิญญาณ!
จากนั้นเย่หยวนก็เดินเข้าไปใกล้สถิติของฉินซื่อเถียนเรื่อยๆ
ฉินซื่อเถียนเองก็ได้แต่ยืนทำหน้าเหยเกเมื่อได้เห็น
ก้าวย่างของเขานั้นมันช้าเหมือนเต๋า แต่เป็นเต๋าที่ไม่คิดหยุดเดิน!
ความรู้สึกของฉินซื่อเถียนตอนนี้มันเหมือนกำลังถูกไฟลนอยู่ข้างในใจ
ร้อนรน!
‘ตายไปสิวะ! ทำไมยังไม่ตายอีก! การโจมตีของระดับหกมันน่ากลัวจะตายไป ทำไมยังไม่ตายอีก?’
ฉินซื่อเถียนนั้นร้องลั่นขึ้นมาในใจคิดหวังให้เย่หยวนกลายเป็นเถ้าถ่านไปเสียที
แต่น่าเสียดายที่เย่หยวนกลับไม่ตายลง!
ก้าวเท้าของเย่หยวนนั้นมันเชื่องช้าแต่หนักแน่น
“สองร้อยก้าว! เสมอแล้ว!”
เมื่อเย่หยวนก้าวไปถึงจุดนั้นมันก็มีคนร้องขึ้นมา
คนทั้งหลายสะดุ้งตัวตื่นขึ้นทันทีเพราะตอนนี้เย่หยวนได้ทำสถิติเทียบเท่าฉินซื่อเถียนแล้ว!
เหล่ายอดฝีมือทั้งหลายนั้นต่างใจเต้นรัว!
ไม่มีใครคิดว่าสถิติใหม่นี้มันจะถูกทำลายลงในวันเดียวกันกับที่สร้างขึ้น!
คนมากมายรู้สึกร้อนผ่าวที่หน้าเพราะก่อนนี้พวกเขาเอาแต่พูดชมฉินซื่อเถียนและด่าว่าเย่หยวนไร้ค่าใดๆ
แต่ตอนนี้เย่หยวนกลับกำลังจะทำลายสถิติของฉินซื่อเถียนแล้ว!
ฉินซื่อเถียนนั้นได้แต่ยืนนิ่งมองดูเรื่องราว
โดนตบอีกแล้ว!
ในป่าสุวิมลนั้นมันแพ้แบบไม่ทันได้ทำอะไร!
ในเส้นทางคุมวิญญาณนั้นมันถูกค่อยๆ ลากมาเชือดสังหาร!
ตั้งแต่ระดับห้าจนถึงตอนนี้ ตัวเขานั้นเหมือนกบที่ว่ายน้ำเล่นในหม้อต้ม!
เขานั้น…กำลังถูกปรุงอย่างไม่รู้ตัว!
เขาแทบอยากจะขุดดินมุดหน้าหนีไป
การอวดอ้างใดๆ ก่อนหน้ามันช่างดูน่าขันสิ้นดี
โจวหยูและเหอเฉินเองที่คิดใช้เย่หยวนเป็นที่ระบายนั้นต่างก็ต้องทำหน้าเหมือนได้กินอะไรขมๆ เข้าไป
โดนตบจนหน้าหัน
แต่ความตกตะลึงที่เย่หยวนสร้างมันยังไม่จบแค่นั้น!
เพราะตอนนี้เขาก้าวขึ้นไปถึงระดับเจ็ดแล้ว!
“ซีด…”
เสียงคนทั้งหลายสูดหายใจเข้าลึกดังขึ้น!
ระดับเจ็ด!
สำหรับคนทั้งหลายรวมไปถึงมหาจักรพรรดิทั้งสิ้นนี้ มันเป็นสิ่งที่ไม่เคยได้เห็นมาก่อน
ไม่มีใครสามารถทำได้!
มหาจักรพรรดิล้ำตงหยางนั้นได้แต่ต้องทำหน้าเกลียดขึ้นมา
เพราะคำแก้ตัวของเขาก่อนหน้านี้มันกลับยิ่งทำให้เขาเสียหน้าไปหนักกว่าเก่า!
ตอนนี้นอกเส้นทางคุมวิญญาณนั้นมันมีแต่ความเงียบงัน
คนทั้งหลายมองหน้าเย่หยวนไป ราวกับว่านี่เป็นเวทีแสดงของเขาคนเดียว
พวกเขานั้นไม่รู้ต้องพูดอะไรอีกแล้ว
การทดสอบนี้มันได้กลายเป็นงานแสดงของเย่หยวนไปแล้ว!
ท่ามกลางความเงียบงันนั้นเย่หยวนก็ยังคงก้าวเดินต่อไป!
สุดระดับเจ็ด!
สุดระดับแปด!
สุดระดับเก้า!
แต่ละระดับที่ผ่านไปนั้นมันทำให้จิตใจของคนทั้งหลายเต้นรัวมากขึ้นเรื่อยๆ
เมื่อเย่หยวนก้าวผ่านจากระดับเก้าไปถึงระดับสิบนั้น…
พวกเขาก็รู้สึกเหมือนบรรยากาศตรงหน้ามันกลายเป็นของแข็ง
“ร…ระดับสิบแล้ว?”
“หากระดับหนึ่งนั้นคือแสงจ้าระดับสิบก็คงเป็นดวงตะวันแล้ว! เจ้าบ้านี่ทนรับไว้ได้อย่างไรกัน?”
“ไอ้หมอนี่มันสัตว์ประหลาดชัดๆ! ในเส้นทางคุมวิญญาณนี้มันกลับบรรลุจากสองรูปขึ้นไปแปดรูปได้!”
…
พวกเขานั้นไม่อาจจะใช้คำใดมาอธิบายอารมณ์ของพวกตนในตอนนี้แล้ว
ก่อนหน้านี้พวกเขาทั้งหลายนั้นต่างเข้ามาเลียเท้ากล่าวชมฉินซื่อเถียนอย่างไม่ขาดปาก!
แต่ตอนนี้หากเอาฉินซื่อเถียนไปเทียบกับเย่หยวนแล้ว…
เขาช่างไร้ค่าใด!
ระดับสิบนั้นมันบ้าเกินไป!
นี่มันคือระดับในตำนานที่มีไว้อย่างไม่มีใครก้าวถึง!
ต่อให้เย่หยวนจะบ่มเพาะกำเนิดเทพมาเขาก็ยังสัมผัสได้ว่าระดับนี้ยากเย็นยิ่ง
แต่ระหว่างทางที่ร่างวิญญาณของเขานั้นมันพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ
มันก็ทำให้กำเนิดเทพของเขาเองก็พัฒนาขึ้นมากเช่นกัน
ตอนนี้กำเนิดเทพของเขานั้นมันมาถึงขั้นสุดแล้ว
เขานั้นเหลือเพียงแค่ต้องหาโอกาสบรรลุระดับสามเท่านั้น!
หนึ่งก้าว สองก้าว!
เย่หยวนเข้าไปถึงส่วนหลังของระดับสิบ
หัวใจของคนทั้งหลายนั้นเต้นรัวจนไม่เป็นจังหวะอีก
พวกเขานั้นรู้สึกราวกับว่าหน้าอกจะระเบิดออกมา
แต่จู่ๆ มันก็มีความคิดหนึ่งแล่นเข้าหัวมา
ผ่านด่าน?
มันกลับจะมีคนที่ผ่านด่านเส้นทางคุมวิญญาณนี้ได้อย่างสมบูรณ์
เรื่องเช่นนี้ไม่ได้เกิดขึ้นบนสวรรค์โมฆะเกินดุลมานานแค่ไหนแล้ว?
สุดท้ายเย่หยวนก็ก้าวออกมาพ้นจากระยะสิบกิโลเมตรในที่สุด!
“อ่าว?…ข้าเผลอผ่านด่านไปเสียแล้ว” เย่หยวนบ่มพึมพำขึ้นมา พร้อมหันกลับไปมองเส้นทางคุมวิญญาณอย่างเหม่อลอย
……..
