ตอนนี้ยอดฝีมือจากทั้งสามเผ่านับร้อยๆ นั้นมันล้อมคนทั้งหลายไว้
แค่นับเจ้าโลกนั้นมันก็มีกันถึงยี่สิบสามคนแล้ว!
นี่มันมีมากกว่าเจ้าโลกของตระกูลวิญญาณนิพพานถึงเท่าตัว!
ส่วนคนที่เหลือนั้นก็ต่างเป็นยอดฝีมือพลังคลื่นกำเนิด!
เพื่อที่จะทำลายตระกูลวิญญาณนิพพานลงนั้นทั้งสามฝ่ายนั้นต่างทุ่มกำลังออกมาสุดตัวเช่นกัน
“เฮ้อ ได้แต่ต้องเสียใจที่ไม่ยอมฟังคำเตือนของสหายหนุ่มเย่ระหว่างทาง! หากข้าหยุดคิดฟังคำของสหายหนุ่มเย่สักน้อย ตระกูลวิญญาณนิพพานเรามันก็คงไม่ตกอยู่ในอันตรายเช่นนี้! ความหายนะของตระกูลวิญญาณนิพพานในวันนี้มันเกิดขึ้นเพราะความโง่เง่าของเฒ่าคนนี้เอง! สหายหนุ่มเย่ เฒ่าคนนี้ขออภัยเจ้าอย่างสูงที่เย้ยหยันเจ้ามาตลอดทาง ตระกูลวิญญาณนิพพานของเรานั้นไม่ควรจะลากเจ้าเข้ามาเจอหายนะนี้ด้วยเลย!”
ยู่เทียนนั้นหันไปมองเย่หยวนด้วยสีหน้ารู้สึกผิดอย่างสุดใจ
เป็นตอนนี้เองที่เขาได้รู้ว่าการที่เขาไม่เชื่อฟังคำของเย่หยวนนั้นมันคือการส่งตระกูลวิญญาณนิพพานลงนรกด้วยมือตัวเอง
คิดมาถึงตรงนี้เขาก็ต้องรู้สึกผิดขึ้นอย่างมาก
เจ้าโลกคนอื่นๆ เองก็ทำหน้าตาเหยเกไม่แพ้กัน
ก่อนเข้าประตูนรกมานั้นเย่หยวนได้บอกไว้แล้วแต่ไม่มีพวกเขาคนใดคิดเชื่อฟัง
ตอนนี้กรรมมันคงตามสนองแล้ว
เย่หยวนนั้นไม่ได้คิดทำร้ายคนแม้แต่น้อย พวกเขาต่างหากที่คิดหลอนไปเองจนสุดท้ายพาตัวเข้าสู่หายนะ
ได้ยินเช่นนั้นพวกเฉียชางทั้งสามนั้นก็ต้องหันไปมองหน้าเย่หยวนด้วยความตกตะลึง
เพราะเรื่องราวครั้งนี้มันถูกเตรียมการไว้อย่างดี
แม้แต่ตัวเจ้าโลกบู๋เมี่ยนั้นก็ยังติดกับนี้ของพวกเขาเข้า
แต่สุดท้ายจะบอกว่าเรื่องใหญ่เช่นนั้นมันกลับแทบจะเสียเปล่าเพราะมหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์คนหนึ่ง?
แผนการไร้ที่ตินี้มันกลับถูกเจ้าเด็กนี่มองออก?
เฉียชางนั้นได้แต่ต้องปาดเหงื่อ!
เผ่าเลือดนั้นวางแผนการครั้งนี้มาอย่างยาวนาน
หากแผนนั้นต้องเสียเปล่าลงเพราะเด็กคนเดียวเช่นนี้พวกเขาคงไม่อาจจะกู้หน้ากลับมาได้แน่!
ข้อตกลงระหว่างสามเผ่านั้นมันเป็นอะไรที่ยุ่งยากซับซ้อน
แถมยังต้องหลบซ่อนจากสายตาของตระกูลวิญญาณนิพพานอีกด้วย
กำลังคนและทรัพยากรที่เสียไปนั้นมันไม่อาจจะหามาแทนที่ได้ง่ายๆ!
สวรรค์โมฆะเกินดุลนี้แตกต่างจากสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดอยู่บ้าง
ที่แห่งนี้คือดินแดนที่เผ่าวิญญาณเป็นใหญ่ สามสุดยอดเจ้าโลกของเผ่าวิญญาณนั้นทรงพลังอย่างมากล้น
มันเป็นกระดูกที่ใหญ่เกินกว่าจะกัดเข้าไปตรงๆ
เพราะฉะนั้นพวกเขาจึงได้วางแผนคิดหาทางร่วมมือกับอีกสองฝ่ายเพื่อทำลายตระกูลวิญญาณนิพพานลง
แผนการนี้มันเป็นพวกเขาที่ต้องเสียทรัพยากรและกำลังคนไปมากที่สุด!
ตอนนี้ก่อนที่แผนจะสำเร็จมันกลับเกือบต้องล่มลงเพราะคำพูดของเด็กคนหนึ่ง!
โชคยังดี!
โชคยังดีที่พวกยู่เทียนมันโง่ หากพวกเขานั้นเชื่อเย่หยวน…
ตัวเขาคงถูกท่านเฉียเกอสังหารลงแน่
“ขอโทษ” หยุนหนีนั้นกล่าวขึ้นมาจากด้านหลังเย่หยวน
เย่หยวนนั้นถึงขั้นต้องหันหน้ากลับไปมองด้วยตาถลน นางคนนี้กลับรู้จักขอโทษคนด้วย!
“แท้จริงแล้วพวกท่านก็ยังไม่ต้องสิ้นหวังไปหรอก! บรรพบุรุษบู๋เมี่ยท่านนั้นยังไม่ตายแน่! หลังจากที่พวกเราแหวกวงล้อมกลับออกไปได้แล้วตระกูลวิญญาณนิพพานมันก็จะยังเป็นตระกูลวิญญาณนิพพาน!” เย่หยวนกล่าวขึ้นมา
เฉียชางนั้นผงะไปแต่ก็ยังคงปั้นยิ้มหัวเราะลั่นตอบกลับไป “ไอ้หนู เจ้าที่เพิ่งบรรลุมหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์มานี้กลับกล้ามาพูดถึงชัยชนะความพ่ายแพ้ของยอดเจ้าโลกอย่างนั้นหรือ? เจ้าโลกบู๋เมี่ยนั้นได้รับฉายาว่าผู้อมตะจริงๆ และสังหารลงได้ยากยิ่ง! แต่ว่าโลกนี้มันไม่มีอะไรที่เที่ยงแท้ ไม่มีใครที่เป็นอมตะอย่างแท้จริง! เรื่องนี้พวกยู่เทียนทั้งหลายมันก็เข้าใจดีกว่าเจ้านัก! สามยอดเจ้าโลกร่วมมือกันเจ้าเฒ่านั้นมันคงทำได้แค่ถ่วงเวลาความตายตัวเองออกไปเท่านั้นแล้ว!”
เมื่อคำพูดเหล่านี้ถูกกล่าวสีหน้าของยู่เทียนและเจ้าโลกคนอื่นๆ ก็ยิ่งสิ้นหวังลงไป
พวกเขานั้นรู้ดีว่าคำพูดของเฉียชางมันไม่มีอะไรผิดไป
แม้ว่าบรรพบุรุษบู๋เมี่ยนั้นจะถูกเรียกว่าเป็นผู้อมตะแต่ว่าเขาก็ไม่ได้อมตะจริงๆ
เขานั้นยังตายลงได้!
ยอดเจ้าโลกนั้นย่อมจะไม่อาจสังหารเขาลง
แต่สามยอดเจ้าโลกนั้นมันอาจจะทำได้!
เชียหลง เฉียเกอ เทียนเหวินสามยอดเจ้าโลกนั้นคือตัวตนที่ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของยอดฝีมือโกลาหล!
หากพวกเขาร่วมมือกันแล้วมันย่อมจะไม่มีใครที่รอดชีวิตไปได้!
เย่หยวนนั้นหันไปมองหน้าเฉียชางและกล่าวสวนกลับไป “ทำไมต้องรีบออกมาพูดแก้ตัวด้วย? ข้าพูดแทงใจ?”
เฉียชางนั้นผงะไปทันทีที่ได้ยิน ช่างเป็นเด็กที่เก่งกาจนัก ทุกคำพูดนั้นแทงใจดำสิ้น!
สัตว์ประหลาดเช่นนี้มันเกิดขึ้นในตระกูลวิญญาณนิพพานตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?
“แม้ว่าพวกเจ้าเหล่าเจ้าโลกทั้งหลายนั้นจะเก่งกาจแค่ไหนมันก็ไม่มีใครเข้าใจร่างวิญญาณหมอกหุ้มได้ดีเท่าข้า! หากเป็นก่อนที่จะเข้าเจดีย์เจ็ดสีนั้นข้าเองก็คงเชื่อว่าบรรพบุรุษบู๋เมี่ยท่านคงตายแน่แล้ว แต่หลังจากได้เข้าไปสัมผัสเจดีย์เจ็ดสี ข้าก็บอกเจ้าได้เลยว่าพวกมันสามคนนั้นสังหารท่านลงไม่ได้แน่! เป้าหมายของเผ่าเลือดแท้จริงแล้วมันคือพวกเรา มันคิดสังหารพวกเราให้ตายลงในที่นี้ หากเป็นเช่นนั้นแล้วตระกูลวิญญาณนิพพานจะจบสิ้นลงจริงๆ! บรรพบุรุษบู๋เมี่ยท่านคนเดียวนั้นเองก็ไม่มีแรงพอจะต้านทั้งกองทัพหรอก!”
เย่หยวนค่อยๆ กล่าวออกมาปาดลึกเข้ากลางใจเฉียชาง
เพราะว่าคำพูดของเย่หยวนนั้นมันคือแผนการของเผ่าเลือดจริงๆ!
เพียงแค่ว่าเด็กน้อยคนนี้กลับมองแผนนั้นได้ทะลุปรุโปร่ง
ก่อนหน้านี้เฉียเกอนั้นยอมรับออกมากับปากเองว่าพวกเขาทั้งสามนั้นร่วมมือกันมันก็ยังไม่อาจจะสังหารเจ้าโลกบู๋เมี่ยลงได้!
เจ้าโลกบู๋เมี่ยนั้นมันเป็นตัวประหลาดแม้แต่ในหมู่เจ้าโลก
ร่างวิญญาณของเขานั้นมันถูกฝึกฝนไปจนถึงระดับที่เหนือจินตนาการ
เรียกได้ว่าเป็นอมตะก็ไม่ผิดนัก!
เพราะฉะนั้นเผ่าเลือดจึงล่อผู้นำของห้าแดนวิญญาณมาเพื่อสังหารแทน!
ตระกูลวิญญาณนิพพานนั้นก้าวขึ้นมาเป็นยอดขุมกำลังหลังผ่านมาได้หลายร้อยล้านปี
แม้จะเทียบกับตระกูลวิญญาณฉีแล้วมันก็ยังแข็งแกร่งกว่า
แม้ว่ายอดเจ้าโลกนั้นมันจะเกิดขึ้นได้ยากยิ่งแต่ว่ายอดฝีมือระดับต่ำกว่ายอดเจ้าโลกนั้นเองก็ไม่ได้จะเกิดขึ้นง่ายๆ
มิใช่เจ้าโลกทุกคนจะก้าวขึ้นไปถึงระดับของเจ้าโลกหยุนซานได้
แต่ว่าตระกูลวิญญาณนิพพานนั้นกลับมีคนระดับนั้นอยู่ถึงห้าคน แน่นอนว่ามันย่อมจะเป็นกระดูกที่ใหญ่เกินเคี้ยว
ตราบเท่าที่พวกยู่เทียนทั้งห้าตายลงแล้วตระกูลวิญญาณนิพพานนั้นก็คงแตกสลายลงไปไม่ยากเช่นกัน!
เฉียชางนั้นไม่คิดฝันว่าแผนการของพวกเขานั้นมันกลับจะถูกเด็กน้อยมหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์คนหนึ่งมองออกอย่างทะลุปรุโปร่งเช่นนี้!
แต่เย่หยวนนั้นยังพูดไม่จบ!
เขากล่าวขึ้นต่อ “ตั้งแต่วินาทีที่พวกมันปรากฏตัวออกมา มันก็ใช้คำพูดทำลายจิตใจของพวกท่านทั้งหลายอยู่ตลอด โดยหลอกให้พวกท่านเชื่อว่าบรรพบุรุษบู๋เมี่ยตายไปแล้ว! นอกจากนั้นทะเลมารนี้มันยังเป็นสนามรบที่พวกมันได้เปรียบอย่างมากด้วย ทำเช่นนี้มันย่อมจะสามารถสังหารพวกท่านลงได้อย่างไม่เสียหายมากมาย! หากพวกท่านมาสิ้นหวังตอนนี้มันก็ยิ่งจะเป็นไปตามแผนของศัตรูแล้ว! เพราะฉะนั้นทุ่มกำลังให้สุดชีวิตหนีออกไปกันเถอะ! หากเจ้าโลกของเราหนีออกไปได้แม้สักคนมันก็จะถือเป็นความพ่ายแพ้ของพวกมันแล้ว!”
ตูม!
แสงสีแดงเลือดพุ่งทะยานเข้าใส่ร่างเย่หยวน
ยู่เทียนนั้นเบิกตากว้างปล่อยคลื่นวิญญาณออกมารับการโจมตีนั้นไว้!
สองเจ้าโลกปะทะกันอย่างไม่มีสัญญาณเตือนใดๆ ก่อน
แต่การโจมตีของเจ้าโลกนั้นทรงพลังแค่ไหน?
แค่แรงกระแทกจากการปะทะนั้นมันก็ทำลายร่างของเย่หยวนลงได้
“เย่หยวน!” ยู่เทียนร้องลั่นขึ้นมาพร้อมเงยหน้าไปมองเฉียชาง
เขานั้นสุดท้ายก็ยังไม่อาจช่วยเย่หยวนไว้ได้!
เฉียชางนั้นยิ้มกล่าวขึ้น “ไอ้เจ้ามดปลวกโง่และโอหังกล้ามาพูดจาลบหลู่เจ้าโลก สมควรตาย!”
คนตระกูลวิญญาณนิพพานนั้นได้แต่ต้องกัดฟันแน่นจ้องมองเฉียชาง
มหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์นั้นมันอ่อนแอจนเกินไป!
แค่แรงกระแทกจากการปะทะของเจ้าโลกมันก็สามารถสังหารมหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์ลงได้หลายร้อยครั้ง
แต่ว่าการที่เฉียชางลอบโจมตีเย่หยวนเช่นนี้มันย่อมเป็นเครื่องยืนยันคำพูดให้เย่หยวนได้อีกขั้น!
‘เฮ้อ ยอดอัจฉริยะคนหนึ่งกลับต้องมาตายลงไปเช่นนี้!’
แต่ว่าในวินาทีต่อมามันกลับปรากฏหมอกขึ้น
จนสุดท้ายมันค่อยๆ ประกอบร่างกลับเป็นเย่หยวน
ตาของคนทั้งหลายนั้นมันแทบจะหลุดออกจากเบ้า!
“นี่มัน…เป็นไปได้อย่างไร? เย่หยวนกลับยังไม่ตาย?”
“การโจมตีก่อนหน้านั้นอย่าว่าแต่มหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์เลย แค่มหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์มันก็คงไม่อาจรอดชีวิตมาได้!”
“ร่างวิญญาณหมอกหุ้มของเขานั้นหายไปสิ้นแล้วแท้ๆ ทำไมยังไม่ตายอีกกัน?”
…
คนทั้งสี่ฝ่ายนั้นต่างเบิกตากว้างมองดูหน้าเย่หยวนอย่างไม่อยากเชื่อ
ถูกเจ้าโลกลอบโจมตีแต่กลับไม่ตาย?
