ตอนที่ 3053 เจ้าโลกปรากฏกาย!
คำพูดของเย่หยวนนั้นมันทำให้คนทั้งหลายขนลุกตั้งทั้งกาย
มหาค่ายกลที่มีชีวิต!
มหาค่ายกลที่มีชีวิตจากน้ำมือของยอดฝีมือล้ำสวรรค์!
“เรื่องนั้น…นักบุญสวรรค์เย่ เราจะทำอย่างไรกันดี?” มีคนถามขึ้นมา
เย่หยวนส่ายหัวตอบกลับไป “ค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไปเท่านั้น! ทุกคนจำไว้ให้ดี ต่อจากนี้ต่อให้จะมีสมบัติอะไรปรากฏขึ้นมาก็อย่าได้คิดลงมืออย่างไม่คิดหน้าคิดหลังอีก หากเจ้าได้เห็นอะไรแปลกๆ ก็อย่าอยากรู้อยากเห็นจนเกินไป!”
พวกเขานั้นต่างหวาดกลัวและพยักหน้ารับออกมาตามๆ กัน
เทียบกับชีวิตแล้วสมบัติใดๆ มันก็ดูไร้ค่าไปทันที
คนทั้งหลายเดินหน้าต่อไปเรื่อยและพบเจอสมบัติอีกมากมายตลอดเส้นทาง
บ้างนั้นมันอาจจะช่วยให้พวกเขาก้าวขึ้นไปถึงเจ้าโลกได้ แต่ไม่มีใครกล้าขยับตัวเข้าไปใกล้พวกมันอีก
ส่วนตัวเย่หยวนนั้นเขาไม่คิดสนใจด้วยซ้ำว่าจะเดินผ่านสมบัติอะไรมา ตอนนี้ความคิดของเขานั้นมันตั้งมั่นอยู่กับมหาค่ายกลนี้
สำหรับเขานั้นมันไม่มีสิ่งใดล้ำค่าไปกว่ามหาค่ายกลนี้ ที่สำคัญที่สุดหากคิดอยากจะรอดชีวิตกลับออกไปตัวเขาก็ต้องเข้าใจมหาค่ายกลนี้ให้ได้ก่อน!
หลายวันต่อมาในที่สุดพวกเขาก็มาเจอเข้ากับกลุ่มคนจากสวรรค์อื่น มันคือพวกคงถานและยู่หราน
คนทั้งสองกลุ่มนั้นเดิมทีมันมีกว่าสามพันแต่ตอนนี้เหลืออยู่ไม่ถึงครึ่ง!
ดูท่าแล้วพวกเขาคงบาดเจ็บล้มตายกันไปมากเพราะการแย่งชิงสมบัติ
ได้เห็นพวกเย่หยวนนั้นคงถานและยู่หรานก็ต้องขมวดคิ้วแน่นขึ้น
“เจ้าพวกนี้มันกลับแทบไม่มีใครบาดเจ็บล้มตายไปเลย!” คงถานกล่าวขึ้นมาด้วยความขุ่นใจ
ยู่หรานกล่าวขึ้นเสริม “มันเป็นไปได้อย่างไรกัน? หรือว่าพวกมันนี้ไม่มีใครคิดอยากได้สมบัติเลย?”
คงถานขมวดคิ้วแน่นขึ้น “ข้าไม่เชื่อหรอกว่ามันจะมีใครที่ไม่สนใจสมบัติในที่แห่งนี้ได้!”
เมื่อหยางชิงได้เห็นหน้าคงถานเขาก็หัวเราะลั่นขึ้นมาทักทาย “ไอ้เวรนี่ เจ้ามันไม่มีฝีมือจริงๆ! แค่ไม่กี่วันนี้ เจ้าก็เสียคนไปกว่าครึ่งแล้วหรือ? นี่ พวกเจ้ามีสมองหรือไม่? จะยังตามมันคนนี้ไปตายกันอีกหรือ?”
คงถานนั้นตอบกลับมาด้วยใบหน้าดำสนิท “หยางชิง เจ้ารนหาที่ตายแล้ว!”
หยางชิงยิ้มตอบกลับไป “มาสิ ปู่หยางเจ้านี้กลัวเจ้ามากมั้ง? เผ่าปีศาจมันเก่งกาจมากมายหรือ?”
คงถานนั้นผงะไปเมื่อได้ยินก่อนจะตอบสวนกลับไป “หยางชิงอย่าเพิ่งได้ใจ! หลังออกจากวังศักดิ์สิทธิ์เขาวงกตแล้วข้าจะไปขอให้บรรพบุรุษท่านลงมือบุกสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดเองเลย!”
หยางชิงที่ได้ยินก็ยิ่งหัวเราะดังขึ้น “เช่นนั้นเจ้าต้องออกจากวังศักดิ์สิทธิ์เขาวงกตไปให้ได้ก่อนนะ!”
คงถานแทบต้องกระอักเลือดออกมาเมื่อได้ยิน
การเดินทางมายังวังศักดิ์สิทธิ์เขาวงกตครั้งนี้เขาได้ทุ่มเททุกอย่างไปเพื่อเตรียมตัวอย่างดี
กดหัวอัจฉริยะจากทุกสวรรค์และเอาตำแหน่งผู้สืบทอดมา
แต่ใครจะไปคิดว่าตั้งแต่บันไดสวรรค์ตั้งจนถึงตอนนี้ตัวเขานั้นกลับถูกคนอื่นกดหัวไว้จนแทบหายใจไม่ออก?
วินาทีนั้นเองมันก็มีคลื่นพลังรุนแรงปะทุขึ้นจากป่าใกล้ๆ คนทั้งสามกลุ่ม
คลื่นพลังนั้นมันส่องแสงเจิดจ้าจนทำให้พวกเขาต้องเผลอหลับตาลง
คงถานนั้นยิ้มกว้างขึ้นมาทันทีเมื่อสัมผัสได้ถึงพลังนี้ เพราะนี่มันคือการปรากฏขึ้นของสมบัติล้ำค่า!
เบื้องหน้าของพวกเขานั้นมันมีหอกยาวสีแดงเข้มห้อยอยู่บนต้นไม้ ต้นไม้อีกต้นมีดาบห้อยอยู่ ส่วนที่โคนต้นนั้นมันก็มีกระดิ่งที่พวกเย่หยวนเคยเห็นวางอยู่
สามสมบัติโกลาหลสวรรค์!
ไกลออกไปแค่พันเก้านั้นมันมีกอหญ้าขึ้นมาด้วยพลังงานรุนแรงล้ำ
เมื่อเย่หยวนได้เห็นกอหญ้านั้นเขาก็ต้องเบิกตากว้าง!
สมุนไพรสวรรค์ระดับโกลาหล!
ดั่งที่นามมันบอกไว้นั้น มันคือสมุนไพรสวรรค์ที่มีพลังงานโกลาหล เป็นสิ่งที่เจ้าโลกทั้งหลายใช้กัน!
สมุนไพรสวรรค์เช่นนี้ต่อให้จะแค่ใบเดียวมันก็มีค่ามหาศาลจนเกินกว่าจะซื้อขายกัน!
เมื่อยอดฝีมือคลื่นกำเนิดกินมันเข้าไปพวกเขาก็มีโอกาสสูงมากที่จะบรรลุเจ้าโลกขึ้นไป!
นอกจากของทั้งสี่นี้แล้วมันยังมีสมบัติล้ำค่าอีกมากมายวางไว้เกลื่อน
ได้เห็นเช่นนี้แม้แต่คนที่ตามหลังเย่หยวนมาก็ยังต้องกลืนน้ำลายอึกใหญ่
เพราะนี่มันคือขุมสมบัติอย่างแท้จริง!
ไม่ว่าจะเป็นใครก็ต้องแทบคลั่งไป
“เอามา!” คงถานร้องลั่นก่อนจะพุ่งตัวออกไป
ตามหลังเขามานั้นมันมีคนเผ่าปีศาจและเผ่าปีกอีกมากมายที่ไม่คิดยอมแพ้
ต่อให้จะต้องตายกันไปแค่ไหนพวกเขาก็ไม่คิดสนใจ
การแย่งชิงสมบัตินั้นมันเคยมีครั้งใดบ้างที่ไม่นองเลือด?
แต่ด้านสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดนั้นกลับไม่มีใครขยับเคลื่อนไหวแม้แต่น้อย
คงถานและยู่หรานนั้นตกตะลึงอย่างมาก พวกเขานั้นเกรงตลอดว่าพวกเย่หยวนนั้นจะลงมือแต่ไม่คิดฝันว่ามันกลับไม่มีใครคิดออกมาแย่งชิงใดๆ
ปุ ปุ ปุ!
ไม่ไกลจากพวกคงถานไปมันก็มีปีศาจกว่าสิบคนแตกสลายลงไป
แต่ก็ยังไม่พอที่จะหยุดคนทั้งหลายไว้
ยู่หรานนั้นพุ่งตัวเข้าไปด้วยวิชาการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วสมชื่อเผ่าปีกจนนำหน้าคงถานไป
พริบตาเดียวนั้นนางก็เข้าไปเกือบถึงหอกยาวแล้ว!
พลังจากหอกยาวนี้มันรุนแรงอย่างมาก มันรุนแรงจนถึงระดับของสมบัติโกลาหลสวรรค์ขั้นกลาง
มันย่อมจะเป็นสมบัติที่ล้ำค่าที่สุดแน่แล้ว!
คงถานนั้นเบิกตากว้างร้องลั่นขึ้น “ยู่หราน เจ้ากล้า!”
ยู่หรานหัวเราะตอบกลับไป “ฮ่าๆๆ ทำไมข้าจะไม่กล้า สมบัติบนโลกหล้านั้นมันต่างตกอยู่ในมือผู้ที่ต้องชะตามัน ทำไมข้าจะไม่กล้าเอามันมา?”
ไม่มีใครจะตั้งสติได้ถี่ถ้วนต่อหน้าสมบัติที่ล้ำค่าขนาดนี้
ยู่หรานผู้มีใบหน้างามล้ำฟ้านั้นตอนนี้กลับทำหน้าเหมือนคนบ้าที่ไร้สติไป
แต่ในเวลาเดียวกันนั้นเองที่มันก็มีกลุ่มคนอีกกลุ่มหนึ่งพุ่งตัวออกมาจากป่าอีกด้านและปรากฏว่ามันคือพวก หวังหนิงเหยียนและฉินไป่ชวนนั้น
สมบัติล้ำค่านี้มันได้ทำให้กลุ่มคนทั้งหลายกลับมารวมตัวกันอีกครั้ง!
แต่จะอย่างไรตอนนี้ยู่หรานก็เป็นคนที่อยู่ใกล้หอกยาวที่สุด
วินาทีนั้นเองที่ในฝ่ายเผ่าปีศาจนั้นมันมีคลื่นพลังหนึ่งปะทุขึ้นมาพร้อมเสียงตวาด “นังเด็กน้อยตัวเหม็น หอกหอนสวรรค์เปลวเพลิงชาดนั่นมิใช่ของที่เจ้าจะเอาไปได้!”
การปรากฏตัวขึ้นของคนผู้นี้มันทำให้คนทั้งหลายต้องอ้าปากค้าง
เจ้าโลก!
เจ้าโลกกลับปรากฏขึ้นมาในหมู่คนเผ่าปีศาจ!
“เฮอะ คงไหแค่ฝีมืออย่างเจ้านี้ก็คิดจะเอาหอกหอนสวรรค์เปลวเพลิงชาดไป?” ก่อนที่เสียงตวาดของเขาจะทันขาด มันก็มีคลื่นพลังรุนแรงอีกสายหนึ่งปะทุขึ้นท่ามกลางคนเผ่าปีก
เจ้าโลกอีกคนหนึ่ง!
“ตลกแล้ว! สมบัติล้ำค่าเช่นนี้มันสมควรอยู่ในมือเจ้าหรือ?”
“ฮ่าๆๆ คงไห ยู่เซียน แค่พวกเจ้านี้คงไม่มีปัญญาเอาหอกหอนสวรรค์เปลวเพลิงชาดไปจากมือข้าได้หรอก!”
“ไสหัวไป! ไม่เช่นนั้นเจ้าจะได้ตายแน่แล้ว!”
…
ในด้านฝ่ายมนุษย์เองมันก็มีคลื่นพลังระดับเจ้าโลกห้าสายปะทุขึ้นมาเช่นกัน
ห้าคนในคราเดียว!
หวังหนิงเหยียนและฉินไป่ชวนนั้นต่างต้องผงะไป เพราะพวกเขานั้นไม่ได้รู้เรื่องด้วยเลย!
ตอนนี้มันมีเจ้าโลกปรากฏตัวขึ้นมาถึงเจ็ดคนในพริบตาเดียว มีหรือที่พวกเขาจะไม่ตกตะลึง?
เดิมทีแล้วพวกเขานั้นย่อมคิดว่านี่มันก็แค่การต่อสู้เพื่อแย่งชิงสมบัติสืบทอด
ใครจะไปคิดว่าคนระดับเจ้าโลกจะลงมาเล่นด้วย?
เจ้าโลกทั้งหลายนั้นยังต้องการสมบัติสืบทอดของเจ้าโลกหวูเทียนด้วยหรือ?
เจ้าโลกทั้งเจ็ดที่ปรากฏตัวขึ้นนี้มันอยู่กันคนละทิศคนละฝ่าย
แต่ไม่นานสีหน้าของคนทั้งเจ็ดก็ต้องเปลี่ยนสีไป
ตูม!
ตูม!
ตูม!
เสียงระเบิดดังลั่นขึ้นมาเจ็ดครั้งติดต่อกันส่งร่างของเจ้าโลกทั้งเจ็ดนั้นปลิวออกไปทันที
ดูท่าแล้วการปลดปล่อยพลังของพวกเขามันคงไปทำให้มหาค่ายกลทำงานเข้า!
แต่จะอย่างไรเจ้าโลกก็คือเจ้าโลก พวกเขานั้นไม่ตายง่ายๆ แน่นอน
คนเจ็ดนั้นยันตัวกลับขึ้นมาด้วยใบหน้าเหยเก
“อาจารย์อาหยุนเซียง ท่านมาทำไมกัน?” หวังหนิงเหยียนนั้นเป็นคนแรกที่กล่าวถามขึ้น
มีเจ้าโลกมาด้วยเช่นนี้นางย่อมจะไม่ต้องกลัวใครแล้ว
ในหมู่เจ้าโลกทั้งหลายนั้นมันมีเจ้าโลกหยุนเซียงแห่งศาลาสวรรค์ม่วงล้ำมาด้วย
เจ้าโลกหยุนเซียงนั้นกล่าวขึ้นมาด้วยใบหน้าดำมืด “เจ้าคิดจริงๆ หรือว่าผีเฒ่าหวูเทียนมันจะให้สมบัติสืบทอดอะไรพวกเจ้า? คิดง่ายเกินไปแล้วนังหนู!”
เมื่อได้ยินเช่นนั้นสีหน้าของคนทั้งหลายก็ซีดขาวลง
หวังหนิงเหยียนกล่าวขึ้นถาม “อาจารย์อาหยุนเซียงท่านหมายความว่าอย่างไร?”
เจ้าโลกหยุนเซียงตอบกลับไป “เฒ่าหวูเทียนนั้นมันมากฝีมือล้ำจินตนาการ ก่อนนั้นแม้แต่ตอนที่ทุกสวรรค์ร่วมมือกันโจมตีวังศักดิ์สิทธิ์เขาวงกตมันก็ยังไม่อาจสังหารมันลงได้จริงๆ! คนเช่นนี้มีหรือที่มันจะมอบสมบัติสืบทอดใดๆ ให้พวกเจ้า? วังศักดิ์สิทธิ์เขาวงกตนี้มันก็แค่แผนการชั่วร้ายของมันเท่านั้น!”
หวังหนิงเหยียนที่ได้ยินก็ร้องถามกลับมาทันที “เช่นนั้นทำไมท่านถึงปล่อยให้พวกเรามากัน?”
หยุนเซียงตอบกลับไปสั้นๆ ง่ายๆ “เพราะว่าวังศักดิ์สิทธิ์เขาวงกตนั้นมันรวบรวมสมบัติจากทั่วสวรรค์ไว้!
นี่มันคือโอกาสทองที่จะพลาดไม่ได้!”
…………………………