View Finder เทครักกำกับใจ ตอนที่ 1-11

ตอนที่ 1-11 ความผิดพลาด (Miss-Take)
MOKA
หลังจากริมฝีปากกระทบกันพร้อมถูกอีกคนอุ้มตัวไว้ ระหว่างแลกลิ้น จูบปากอย่างละเมียดละไม ย่างก้าวของจองโอที่ประคองกอดแทฮยอนไว้ด้วยความแข็งแกร่งก็เดินเขามาภายในตัวบ้านอย่างคุ้นชินราวกับเคยมาที่นี่แล้ว ชายหนุ่มทั้งสองคนทิ้งตัวลงบนเตียงที่รอคอยเจ้าของมาตลอดทั้งวันจนเกิดเสียงดังตุบ
เขาลืมสัญญาว่าจะกอดเตียงนอนให้สมใจหลังจากได้พบกันไปแล้ว แทฮยอนกำลังคลุ้มคลั่งมัวเมาอยู่กับการจูบอันดูดดื่มของจองโอ ทว่าอยู่ๆ ก็หยุดชะงักเพราะตระหนักได้ถึงสถานการณ์ตอนนี้ ไม่มีการตอบรับใดๆ จากฝ่ายตรงข้ามต่างจากตัวเขาที่ดูกระตือรือร้น แทฮยอนจึงปล่อยมือออกจากคอจองโอพร้อมกับเงยหน้ามองขึ้นไปด้านบน
ทว่าแทฮยอนก็เกิดความกลัวขึ้นมาอย่างฉับพลัน เพราะจองโอที่คร่อมตัวเขาอยู่กำลังใช้สายตาราวกับเผาไหม้เขาให้วอดวายมองลงมา
“…พอแค่นี้ ดีไหมครับ”
แทฮยอนจึงรวบรวมสติและดันตัวขึ้นจากเตียง เป็นคำพูดที่เขาคิดเอาไว้แล้วพูดมันออกไปอย่างลำบาก ก่อนน้ำหนักตัวที่กดลงมาจากด้านบนจะกลืนกินตัวเขาเข้าไปทั้งหมดจริงๆ มันต้องหยุดได้แล้ว เพราะแทฮยอนรู้ตัวแล้วว่ามันกำลังเกินขีดจำกัด
จองโอกลับถอดโค้ตออกแทนคำตอบจนได้ยินเสียงดังตุบจากเสื้อโค้ตตัวใหญ่เท่าสรีระของอีกฝ่ายตกลงบนพื้นห้อง
และเสียงนั้นกระตุ้นต่อมน้ำลายของแทฮยอนได้โดยตรง เขากลืนน้ำลายไหลผ่านลำคอดังอึก
“จะให้หยุดเหรอ”
แต่คำตอบกลายเป็นอีกคำถาม แม้จะเป็นคำถาม แต่ก็อาจจะไม่ใช่ก็ได้ แทฮยอนก็รู้สึกขนลุกไปหมด
เพราะว่าอีกฝ่ายกำลังหัวเราะเหมือนเสียงลมพัดราวกับจะเยาะเย้ยกัน มันชัดเจนอยู่ข้างหู แทฮยอนชันเข่าแล้วดันตัวเองถอยหลังหนีโดยไม่รู้ตัว เขาตั้งใจจะต่อต้านให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่มันไม่ค่อยเป็นผลเท่าไหร่
จองโอเมินคำพูดของแทฮยอนไปเลยและถอดเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ที่ใส่ไว้ออก
“อยากหยุด…งั้นเหรอ”
ไม่ว่าจะเป็นสิ่งที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด หรือกำลังโปรยเสน่ห์อยู่ก็ตาม อีกฝ่ายดูมีพรสวรรค์เรื่องจังหวะเวลาเหลือเกิน กล้ามเนื้อที่เคยซ่อนอยู่ภายใต้เสื้อเชิ้ตกำลังดึงดูดสายตาแทฮยอน และหลงใหลไปกับน้ำเสียงเมื่อสักครู่ที่เว้นช่วงพักหายใจก่อนจะจบประโยค
หอมหวานขนาดนั้นน่ะเหรอ เปล่าเลย มันยั่วยวนต่างหาก
“ตอนนี้มันสายไปแล้ว”
หากลิ้นถูกสัมผัสเมื่อไหร่ เขาก็จะควบคุมสติไม่ได้แล้วมันก็จะลามเลียไปหมดทุกส่วน หน้าท้องนั้น น้ำเสียงนั้น ทั้งหมดเลย
ข้อมือทั้งสองข้างถูกจับวางไว้ข้างลำตัวแน่นโดยมีมือของจองโอกดทับอยู่ด้านบน อีกคนใช้ฟันกัดเสื้อไหมพรมของเขาให้เลิกสูงขึ้นจนถึงกระดูกไหปลาร้า เส้นผมของจองโอ ทำให้ริมฝีปากและคางของแทฮยอนรู้สึกจั๊กจี้ แปลกจัง ร่างกายที่ขัดขืนเล็กน้อยสะดุ้งไหว ทว่าแค่นี้มันก็เป็นการตอบรับที่เพียงพอแล้ว
“ทำกับผมแล้วมันดีขนาดนั้นเลยเหรอ”
“อื้อ…! บ้าเอ้ย…!”
สติเหมือนจะหลุดลอยไปแล้ว แต่เขาจะลองกัดฟันทนสู้ดู ไม่มีความมั่นใจเลยว่าจะอดทนได้อีกสักเท่าไหร่ ตอนนี้ในหัวกำลังถูกหลอมละลาย เป็นโชคดีหรือโชคร้ายก็ไม่รู้ที่แก้วหูยังคงสมบูรณ์ชัดเจนจนได้ยินคำพูดพล่อยๆ ของอีกคนผ่านเข้ามา
ถ้าเป็นปกติคงจะเหลือเพียงรอยยิ้มเยาะทิ้งไว้เป็นคำตอบ แต่ตอนนี้แทฮยอนก็กลั้นใจตอบได้ไม่หมดหลังจากโดนขบกัดลงบนกลางอกจนรู้สึกเจ็บและจั๊กจี้ไปพร้อมๆ กัน ก้อนเนื้อนูนบางชูชันสั่นระริก ทุกครั้งที่มันกระทบกับฟันก็จะรู้สึกเสียวซ่านถึงขั้นเจ็บจี๊ดลามไปจนถึงกระดูกสันหลัง
นิ้วเท้าของแทฮยอนเหยียดเกร็งโดยไม่รู้ตัว ร่างกายที่รับรู้ความรู้สึกอย่างฉับไวเริ่มอึดอัด เขาไม่ได้มีเซ็กซ์แถมอดกลั้นมานานมากๆ ช่วงโสดของแทฮยอนไม่ว่าจะยาวนานแค่ไหนก็ไม่เกินสองสัปดาห์ แต่นี่ตัวเขาไม่ได้มีเซ็กซ์มาตั้งสามเดือนแล้ว
ในหัวมีแต่คำแก้ตัวที่น่าอับอายซ้ำๆ ซากๆ ทว่าข้ออ้างในครั้งนี้มันดูไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่
ไม่รู้ว่าทำไมต้องยึดติดกับเหตุผลเพียงนี้เหมือนกัน ถึงแม้จะไม่มีข้ออ้างที่พอฟังขึ้น ก็แค่พวกเขากำลังเมาและยิ่งกว่านั้นคือไม่ได้อยู่ในสภาพปกติ แต่ในทางกลับกัน ผู้ชายตรงหน้าก็เตรียมเงื่อนไขที่เหมาะสมที่สุดไว้ทั้งหมดเพื่อมีเซ็กซ์เรียบร้อยแล้ว
แทฮยอนอยากทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ถึงแม้กฎที่เขารักษามายาวนานจนถึงตอนนี้จะบิดเบี้ยวเข้าสักวันหนึ่ง
“อื้อ…”
เรียวลิ้นไล่วนเป็นทาง เขาตั้งสติไม่ได้ตั้งแต่โดนกัดเข้าที่ติ่งไตจนรู้สึกดีแล้ว แทฮยอนครวญครางอย่างทรมาน ช่วงล่างแข็งตัวขึ้นนานแล้ว หัวเข่าถูไถไปมาหลายครั้งหลายหน เพราะถ้าไม่ทำอย่างนั้นก็รู้สึกเหมือนจะปลดปล่อยออกมาซะตอนนี้
“ไม่รู้เลยนะเนี่ยว่าผู้ชายก็รู้สึกตรงนี้ด้วย”
แทฮยอนเบิกตากว้างทันทีที่ถูกกระตุ้นโดยการกัดเบาๆ อย่างหยอกล้อบนยอดอกอีกข้าง
“กัดแล้วสะดุ้งโหยงแบบนี้ เหลือเชื่อไปเลย น่ารักนะเนี่ย”
“อ๊ะ…อื้อ… ไอ้ โรคจิต…”
“ไม่ใช่เสียงที่ออกมาตอนคุณเด้งตัวทุกครั้งที่ถูกดูดหรอกใช่ไหม”
ใบหูบางที่ได้ยินเรื่องลามกขึ้นสีแดงจัด ไม่มีประโยชน์ที่จะเปิดปากพูดออกไปเท่าไหร่ ในเมื่อตัวเขาเองรู้ดีที่สุดว่าร่างกายจะตอบโต้อย่างไรในเวลาแบบนี้
อยากพูดออกไปสักคำแม้มันจะเป็นคำหยาบคาย อยากตะคอกให้อีกฝ่ายหุบปากไปซะ ทว่าเพียงแค่อ้าปากก็มีแต่เสียงเล็กเสียงน้อยหลุดออกมา มันไม่สามารถหักห้ามได้ง่ายๆ
แทฮยอนทนแล้วทนอีก เหมือนความอดกลั้นเป็นเกราะป้องกันเพียงหนึ่งเดียวของตัวเอง
ระหว่างนั้นริมฝีปากของจองโอก็ค่อยๆ เลื่อนลงไปข้างล่าง ลากไล้ลงไปตรงกลางสะดือและทิ้งร่องรอยไว้ แค่คิดว่าลิ้นของอีกฝ่ายกำลังประทับลงบนผิวกายก็รู้สึกขนลุกซู่ขึ้นมาแล้ว ทว่าปากที่รู้ว่าหากเลื่อนต่ำลงไปอีกจะกลายเป็นจุดสิ้นสุดกลับวกขึ้นมาลามเลียส่วนบนอีกครั้ง ก่อนจะประกบจูบ แทฮยอนก็รู้สึกอยากจะตายซะให้ได้
การถูกลูบไล้อย่างเสียวซ่านเป็นจุดอ่อนของเขา เพราะร่างกายกำลังละลายลงอย่างรวดเร็วเหลือเกิน
“อา เมื่อกี้มันตั้งแล้วนิ ผู้ชายก็รู้สึกแบบนั้นใช่ไหม”
“ฮะ…ถ้ารู้ก็…อย่า…อย่าจับสิ…”
“ทำไมล่ะ ไม่ชอบให้จับตรงนี้เหรอ ไม่น่าใช่นะ”
ข้อมือที่ถูกจับไว้เพิ่งจะได้รับอิสระ มือหยาบเลื่อนลวไปจับส่วนล่างจนทำให้เปลือกตาของแทฮยอนปิดแน่นอีกครั้ง จองโอลูบไล้ส่วนที่ไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็รู้สึกอ่อนไหว โดยไม่ได้จริงจังอะไรมากมายต่างจากริมฝีปากเมื่อครู่ แต่มันเกิดอะไรขึ้นกันนะ เขาถึงดันรู้สึกตื่นเต้นมากกว่าเดิม