เย่ฉางได้เรียกรวมพลสมาชิกกิลด์ Happy Firmament ให้มาเจอกันที่สมาคมเทพธิดา ThornyRose ได้ยินจาก FrozenCloud ว่ามีสมาชิกใหม่เข้ากิลด์ของเย่ฉาง เธอจึงรีบเคลียร์ดันเจี้ยนถ้ำแห่งความมืดและรีบวิ่งกลับเมืองอย่างรวดเร็ว เธอเห็นชายร่างยักษ์แต่เล็กกว่าจางเจิ้งเฉียงเพียงนิดเดียว เขาสวมเสื้อคลุมสีเขียวสดและถือไม้เท้ากำลังเดินไปเข้ามา
“ฉันขอแนะนำทุกคนให้รู้จักสมาชิกใหม่ของกิลด์ Happy Firmament ของเรา เขามีชื่อว่า OtherShoreWatchingAV เขาเป็นเด็กหนุ่มดอกไม้ และได้ผ่านการตรวจสอบจากเรดาร์ของหลินหลี่มาแล้ว” เย่ฉ่างพูดแนะนำ
ปอยผมของหลินหลี่ชี้ตั้งขึ้น เขาพยักหน้าและทำตัวเหมือนผู้เชี่ยวชาญ “เขาผ่านการตรวจสอบที่เข้มงวดของผมแล้ว”
“เออ … ผมไม่ใช่เด็กหนุ่มดอกไม้ … แต่เป็นผู้ใช้พืช …” OtherShoreWatchingAV รีบพูดแก้คำพูดของเย่ฉางอย่างเงียบๆ แต่ถูกทุกคนเมินเฉย เขาจึงมองไปที่ปีศาจหลี่ผู้บ้าคลั่งและพี่ใหญ่จ้าวแห่งเพชรที่กำลังวางมาดเข้ม “สวัสดีครับทุกคน แค่เรียกฉันว่า V ก็พอ”
SpyingBlade แสดงออกแปลกๆ ในขณะที่เขายังสงสัยว่าเรดาร์ของหลินหลี่นั้น มีหน้าตาเป็นอย่างไร พวกเขาพูดราวกับว่ามันเป็นเรื่องจริง อย่างไรก็ตาม ปาร์ตี้ของพวกเขาต้องการสายสนับสนุนอื่นๆอีกมาก โดยเฉพาะผู้ใช้พืชเป็นทางเลือกที่ดีมากๆ เพราะในตอนนี้พวกเขาได้รับความนิยมอย่างมาก โดยแทบทุกปาร์ตี้ต้องการผู้ใช้พืชกันเยอะมาก อย่างไรก็ตาม พลังป้องกันของพวกเขาธรรมดามากๆ
“ผู้ใช้พืชที่เก่งเป็นที่ต้องการอย่างมาก” ThornyRose เดินเข้าและยิ้ม
“V ฉันขอแนะนำผู้หญิงคนนี้ให้นายรู้จักไว้ เธอมาจาก Thorns and Roses” คำพูดของเย่ฉางทำให้ SpyingBlade และ FrozenCloud ละอายใจ เขาพูดราวกับว่าตัวเขาเองไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของสโมสร Thorns and Roses
“นายก็อยู่ใน Thorns and Roses นะ!!” ThornyRose ตะโกนสุดเสียง แล้วสูดลมหายใจเข้าลึกๆ
OtherShoreWatchingAV รีบแสดงความเคารพต่อผู้เล่นชั้นนำอย่าง ThornyRose ทันที โดยเขาพยักหน้าอย่างสุภาพ จากนั้นเย่ฉางยังคงแนะนำสมาชิกกิลด์คนอื่นๆต่อไป ในที่สุดเขาก็ชี้ไปที่เย่เทียนและพูดว่า “ถ้ามีอะไรที่นายยังไม่เข้าใจ ให้ถามเย่เทียนได้เลยนะ”
OtherShoreWatchingAV พยักหน้าจริงจัง เธอเป็นสาวน้อยอัจฉริยะที่บดขยี้ BrilliantZhuge ด้วยสติปัญญาที่เหนือกว่า! เย่เทียนได้ให้ความสำคัญกับสกิล, ค่าสถานะ และความสามารถพิเศษต่างๆของเขา จากนั้นเธอก็เลือกอุปกรณ์บางอย่างจากรถเข็นมอบให้กับเขา “รับอุปกรณ์พวกนี้ไว้ สิ่งเหล่านี้เหมาะสมกับคุณมาก เราจะพูดถึงกฎการแจกจ่ายไอเทมของปาร์ตี้อีกที เมื่อมีอะไรที่ดีเกิดขึ้นในอนาคต”
ThornyRose เห็นว่าเย่เทียนเป็นผู้จัดการของปาร์ตี้ ‘มันจะดีมากถ้าสาวน้อยคนนี้จะช่วยดูแลจัดการ Thorns and Roses ด้วย ผลิตภัณฑ์ใหม่ที่เธอทำให้กับแม่ของฉัน เป็นสินค้าที่ทำเงินอย่างมากให้กับบริษัท แม้แต่สาขาใหญ่ก็ยังสู้ไม่ได้เลย’ เธอถอนหายใจและพูดขึ้นมา “มันใกล้ถึงเวลาแข่งลีกแล้ว ทุกคนควรเตรียมตัวไว้ให้พร้อม สำหรับศึกสงครามคริสต์มาสที่ยิ่งใหญ่ …”
แม้ว่าเย่ฉางต้องการจะกวนโอ๊ยเธอ แต่เขานึกถึงการต่อสู้ของเขากับ Flame Emperor ขึ้นมาซึ่งเห็นได้อย่างชัดเจนว่า เขาไม่มีความแข็งแกร่งพอที่จะโต้กลับได้เลย เขาไม่อยากแพ้ ‘นี่เป็นความฝันใช่มั้ย? ฉันจะมีโอกาสแก้ตัวอีกครั้ง?’ เขาหัวเราะเบาๆ “ในฐานะที่ฉันเป็นเอช ไว้ใจฉันได้เลย …”
“พี่สาวโรส ถ้าฉันเอาชนะ CloudDragon ได้ แล้วสิ่งที่เราเคยคุยกันไว้ล่ะ เธอจะ …” จางเจิ้งเฉียงวิ่งไปหา ThornyRose และเริ่มจ้องมองเธอ
ThornyRose หน้าเจื่อนและพยักหน้า เธอคิดในใจ ‘น้องสาว Lily ความเสียสละของเธอจะไม่สูญเปล่า’
FrozenBlood และ ElegantFragrance มองไปที่ ThornyRose อย่างรังเกียจ ในที่สุดเธอก็เริ่มขายน้องสาวของเธอ แต่พวกเธอกลับพบว่ามันก็น่าสนใจดี
ใต้ภูเขาแห่งหนึ่ง DyedLily ไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงรู้สึกสั่นสะท้านขึ้นมา จู่ๆเธอก็มองไปทางหุบเขาเทพธิดาแล้วยักไหล่ จากนั้นเธอก็เดินนำปาร์ตี้เข้าสู่ถ้ำแห่งความมืด
ทุกคนพูดคุยและหัวเราะร่วมกัน ThornyRose ถูกทำให้โกรธโดยเย่เทียน จนกระทั่งตาขาวของเธอจะโผล่ออกมาแล้ว อูนาจึงดึง FrozenCloud, FrozenBlood และ ElegantFragrance ออกไป จากนั้นพวกสาวๆก็โยนตัวเองเข้าสู่การพูดคุยเกี่ยวกับการแต่งหน้า หลินหลี่ไม่เต็มใจที่จะถูกทิ้งไว้ เขาจึงเข้าไปรวมกลุ่มกับพวกสาวๆ และแกล้งทำตัวเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านแฟชั่น จางเจิ้งเฉียง, OtherShoreWatchingAV และหวัง สุ่มหัวจับกลุ่มพูดคุยแต่เรื่องหื่นๆ ฟางชิ และ SpyingBlade ก็ถูกพวกคนหื่นเหล่านี้ลากเข้ามารวมกลุ่มด้วยเช่นกัน!
เย่ฉางมองช่วงเวลาแห่งความสุขนี้และยิ้มออกมา ขณะที่เขากำลังจะก้าวไปหาพวกเขา ทันใดนั้น เขาก็รู้สึกหนาวสั่นขึ้นมา มันเป็นความรู้สึกว่า เขากำลังห่างไกลจากพวกคนเหล่านี้ออกไปมากยิ่งขึ้น เสียงหัวเราะและรอยยิ้มของพวกเขา เริ่มดูเหมือนว่าจะค่อยๆห่างออกไป เขาขมวดคิ้ว ‘นี่มันคือความรู้สึกอะไรกัน!? …’
“คนชั้นต่ำ นายคิดอะไรอยู่?” ThornyRose เห็นเย่ฉางขมวดคิ้วครุ่นคิด เธอจึงเดินเข้ามาตบไหล่เขาและถาม
“ฉันกำลังคิดเกี่ยวกับความสำคัญของการมีชีวิต …” เย่ฉางพูดอย่างจริงจัง
ThornyRose กลอกตาด้วยความไม่สบายใจ มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะสื่อสารกับเขา เธอรู้จักเขามาตั้งครึ่งปีแล้ว แต่เธอดูเหมือนว่าจะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับตัวเขาเลย เธอไม่สามารถมองผ่านม่านตาสีชมพูคู่นั้นได้!
“หวัง, พี่ใหญ่เฉียง ฉันจะแสดงอะไรบางอย่างที่สุดยอดให้พวกคุณดู” OtherShoreWatchingAV โชว์สิ่งที่หาได้ยากให้พวกเขาดู จางเจิ้งเฉียง และ OldWangFromNextDoor มองดูสิ่งที่มีชื่อว่า ‘ทรานสฟอร์เมอร์ vs อุลตร้าแมน – ฉบับจริง!’
SpyingBlade และฟางชิก็เข้าไปดูด้วย เขาพยักหน้ายอมรับ ‘มันเป็นงานศิลปะที่แท้จริง’ จากนั้น SpyingBlade ก็เดินออกมา และถูก ThornyRose และพวกสาวๆมองอย่างดูถูก เขาหันไปและถอนหายใจ “เฮ้อ หนุ่มสาวสมัยนี้นี่จริงๆเลย … เฮ้อ …”
ThornyRose ไม่สามารถระงับเสียงหัวเราะของเธอได้ ผู้ชายคนนี้หลังจากที่คลุกคลีอยู่กับเย่ฉางมาได้สักพัก ตอนนี้เขาดูสดใสร่าเริงมากขึ้น สำหรับเหตุผลที่กงซุนเฉียนได้เลือกเขาแทนที่จะเลือก FlameEmperor นั้น ทุกคนต่างก็ยังงงงวยกับเรื่องนี้อยู่!
“การแสดงของหุบเขาเทพธิดา นายได้ดำเนินการเสร็จแล้วหรือยัง?” ThornyRose ถาม
“มันเป็นพิธีกรรม! เธออย่ามาเรียกมันว่าเป็นการแสดงนะ…” เย่ฉางทำท่าทางเหมือนพวกเคร่งพิธีการทันที
“พิธีการก็พิธีกรรม ตกลงมันเตรียมพร้อมแล้วหรือยัง” ThornyRose กล่าวด้วยความประหลาดใจ
“การซ้อมใหญ่เสร็จเรียบร้อยดีแล้ว ที่ยังไม่เรียบร้อยก็เป็นพวกชุดแต่งกายต่างๆ ซึ่งมันน่าจะเสร็จในวันพรุ่งนี้ เธออย่าลืมบอกพวกช่างตัดเย็บของกิลด์เธอ ปรับแต่งตามแผนของฉันอย่างครบถ้วนด้วยนะ” คุณฉางนึกถึงชุดแต่งกายขึ้นมา เขาสามารถทำชุดหนังได้ แต่สำหรับวัสดุตัดเย็บ เขาต้องพึ่งพาเธอเท่านั้น
จากนั้นเขาก็ออกจากเกม
เย่ฉางยังคงขบคิด เขานั่งลงบนเก้าอี้และมองออกไปที่ระเบียง เขามองท้องฟ้ายามราตรีที่เต็มไปด้วยดวงดาว “มันอาจเป็นลางบอกเหตุอะไรสักอย่าง หรือว่าฉันกำลังจะตาย? ไม่ว่ายังไงก็ตาม อย่างน้อยที่สุดในขณะที่ฉันยังมีชีวิตอยู่ ฉันต้องทำให้พวกเขามีความสุขกับการใช้ชีวิตในอนาคตให้ได้”
เย่ฉางค่อยๆเปิดกระป๋องเบียร์ “ศาสตราจารย์ ฉันทำตามที่คุณเคยบอกไว้แล้ว ฉันไม่ได้เกลียดมนุษย์หรอกนะ และพวกที่ฉันรักก็ยังเป็นมนุษย์ แต่ฉันเกลียดความเหี้ยมโหดของชะตากรรม และความเปราะบางของชีวิตมากกว่า ซึ่งสิ่งเหล่านี้อาจทำให้พวกเขาทิ้งฉันไปทีละคน ขณะที่ฉันทำได้เพียงมองดูพวกเขาตายไปอย่างไม่เต็มใจ”
เขาคิดถึงวันที่ฝนตกขึ้นมาอีกครั้ง ถนนถูกย้อมไปด้วยเลือดที่ไหลมาจากคนที่เขากอดอยู่ และทั่วทั้งตัวเขาก็เต็มไปด้วยเลือดของเธอ ในช่วงเช้าของวันนั้น เขายังตื่นมาด้วยรอยยิ้มและกินอาหารเช้าด้วยกันอย่างมีความสุข เขายังได้เตรียมแหวนไว้ขอเธอแต่งงาน เขาวาดฝันถึงความสุขต่างๆนาๆในอนาคต แต่แล้วทุกอย่างที่เขาวาดฝันไว้กลับแตกสลายเป็นชิ้นๆ ในเวลานั้นเขาต้องการจากโลกนี้ไปพร้อมกับเธอ หัวใจของเขารู้สึกราวกับว่ามันถูกบดขยี้เป็นชิ้นๆ เขาไม่รู้ว่าเขาสามารถหายใจได้อย่างไรในช่วงเวลานั้น เขาร่ำไห้จนแยกไม่ออกว่าอันไหนคือน้ำตาหรือสายฝน เขาเงยหน้าขึ้นมองเห็นใบหน้าของอาเฉียงที่ยืนตกตะลึงอยู่ท่ามกลางสายฝน แล้วก็นึกขึ้นมาได้ว่า วันที่พวกเขาพบกันก็มีฝนตกเช่นนี้!
เย่ฉางหลุดออกจากความคิดของตัวเอง เขาเดินกลับไปที่ห้องและเปิดลิ้นชัก เขาหยิบรูปภาพขึ้นมาดูและยิ้ม เขาดึงซองจดหมายออกจากกรอบรูปและค่อยๆเปิดอ่าน เมื่อได้เห็นการเขียนที่คุ้นเคยและคนในรูปภาพ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยหยดน้ำตา เขากอดกรอบรูปแนบกับหน้าอกอย่างแน่นหนา และพิงศีรษะกับผนังห้องเหมือนเด็กที่กำลังเสียใจ
