ตอนที่ 702 : ใกล้ถึงปีใหม่
ThornyRose ได้ตระหนักถึงคุณค่าของทั้งสามคนในฤดูกาลนี้ “ผู้นํากองทัพ! เครื่องจักรสงคราม! ผู้ทําลายล้างสนามรบ! เมื่อการต่อสู้ระหว่างประเทศเริ่มขึ้น พวกเขาจะพาจีนเป็นจ้าวโลกโดยเฉพาะในช่วงการสู้รบของกองทหาร!” ในจินตนาการของเธอ เธอเห็นฉากที่กองทัพผู้เล่นจีนยืนโบกธงกิลด์ Thorns and Roses ท่ามกลางดอกไม้ที่ปลิวว่อนอยู่บนยอดเขา
“ตู้ม!” เมื่อเห็นอันซ่ากําลังจะบินทะยานขึ้น หลินหลี่หยิบรถเข็นขนาดเล็กออกมา และพุ่งเป้าไปที่มัน “ตู้ม!”
มันเป็นการโจมตีที่ผลาญเงินโคตรๆ
แม้ว่าจะมีเอฟเฟคที่อลังการ LordAsked ก็ตกใจและตื่นเต้นในเวลาเดียวกัน “ไอ้ลูกผลาญเงินพ่อแม่มาเกิด! การโจมตีนี้มันไม่จําเป็นเลยจริงๆ! บอสมันใกล้จะตายอยู่แล้ว! แค่ปล่อยให้ผู้เล่นของเราตายไปนิดหน่อย เราก็จะเอาชนะมันได้แล้ว!” เมื่อมองไปที่ระเบิดสีทอง เขาก็ตะโกนอย่างเศร้าโศก “เฮ้! นั่นเงินของฉันนะ!”
[สัตว์ร้ายนักล่าอินทรีวายุ – อันซ่าพ่ายแพ้แล้ว! ผู้เล่นทุกคนในเทือกเขาพันยอดและเมืองเทพธิดาจะได้รับการอวยพร! ความเร็วในการเคลื่อนที่ + 20%, Dexterity + 30%, ค่า EXP + 50% และผลของสกิลธาตุลม + 30%! มีอายุการใช้งาน 7 วัน!]
ทันใดนั้น LordAsked รู้สึกเหมือนมีกระแสไฟฟ้ากระพริบผ่านไหล่ของเขา เขาหันหลังกลับไปมองหาเย่ฉางแต่กลับไม่เจอ! “ไม่นะ…ไอ้นี่เง่านั่นพุ่งเข้าไปหาศพบอสแล้ว!”
CloudDragon เป็นคนแรกที่ตอบสนอง เขารีบพุ่งไปที่เย่ฉางและเตะใส่อย่างรุนแรง อย่างไรก็ตามเมื่อเย่ฉางร่อนลงบนพื้น เย่ฉางก็หายตัวไปและโผล่ขึ้นมาจากเงาของหลินหลีด้วยสกิล [Shadow Step]! เขาเตะมือหลินหลี่ที่กําลังจะสัมผัสศพบอส และยื่นมือตัวเองเข้าไปแทน
ThornyRose, CloudDragon และ LordAsked ต่างอ้าปากค้าง พวกเขารู้สึกโศกเศร้าเมื่อระบบแจ้งเตือนว่าเย่ฉางได้สัมผัสกับศพบอสแล้ว
“การยิงระดับห้าดาวสองครั้งการยิงระดับห้าดาวสองครั้ง…” LordAsked พิมพ์คําพูดเหล่านี้ซ้ำๆ ราวกับว่าเขาจดจ่ออยู่กับการอธิษฐาน
บรรยากาศเงียบงันลงทันที ความสุขที่ได้รับจากการเอาชนะบอสมลายหายไปสิ้น พวกเขาส่วนใหญ่มีสีหน้าและแววตาที่เศร้าโศก ทั้งๆที่ไม่กี่วินาทีก่อนพวกเขาเพิ่งกําลังยิ้มร่าเริงอยู่แท้ๆ พวกเขาไม่สามารถเข้าใจอารมณ์ในตอนนี้ได้เลย
“ใครบอกว่าฉันไม่ได้อะไรเลย! ดูนี่ซะก่อน! นี่คืออะไรงั้นหรอ!? คริสตัลเทพเจ้าไง!” เย่ฉางชูไอเทมที่ได้ขึ้นและตะโกนเสียงดัง พร้อมกับแสดงค่าสถานะให้ทุกคนดู
[ดวงจิตอินทรีวายุอันซ่า: คริสตัลวิญญาณของอินทรีวายุอันซ่า]
หลินหลี่ลองค้นศพบอสตามที่ ThornyRose สั่ง เขาส่ายหัวและยักไหล่ “ไม่มีอะไรเลย”
“ไปกันเถอะ! ไปกันเถอะ! ฉันจะไม่ยอมหารค่าใช้จ่ายในการยิงปืนใหญ่! ThornyRose มันไม่ใช่ว่าฉันผิดคําพูดหรอกนะ! แต่ถ้าเป็นเธอเจอสถานการณ์แบบนี้ เธอจะยอมจ่ายไหมล่ะ? ลงทุนไปแต่ไม่ได้อะไรตอบแทนนี้นะ!” LordAsked หันกลับมาและตบไหล่ ThornyRose เขาเหลือบมองเย่ฉางเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่จะจากไป และถอนหายใจยาวๆ “เฮ้อ! มันเป็นเวลาเพียงแค่เดือนเดียวเท่านั้น เราลืมเรื่องการปกป้องศพบอสไปได้ไง! เฮ้อ!” เขาถอนหายใจอีกครั้ง
เมื่อมองขึ้นไปบนฟ้า CloudDragon ก็ออกจากทีมไปอย่างเงียบๆ “ฉันจะไม่จ่ายเหมือนกัน”
ThornyRose พยักหน้าและขอโทษจากก้นบึงของหัวใจ จากนั้นเธอก็จ้องเย่ฉางที่กําลังยืนโพสท่าชูไอเทมอยู่
ด้านนอกสังเวียนล่าสัตว์ เหล่าผู้เล่นกําลังเฉลิมฉลองที่ได้รับการอวยพร แต่ก็สับสนกับความไม่พอใจของผู้ที่เดินออกมาจากสังเวียนล่าสัตว์ ทําไมพวกเขาดูราวกับว่าพวกเขาสูญเสียคนในครอบครัว? พวกเขาควรจะดีใจที่เอาชนะบอสได้สิ! ขนาดตอนที่พวกเขาพ่ายแพ้บอสไปสองสามครั้งในคราวก่อน พวกเขายังไม่ได้ดูแย่ขนาดนี้เลย!”
“เฮ้ พี่ชาย! คุณเพิ่งจะเอาชนะบอสได้ แต่ทําไมคุณถึงดูหดหู่เหลือเกิน?”
“ไม่ต้องมาถามฉัน! ฉันไม่อยากจะพูดถึงมัน! ตอนนี้ฉันแค่อยากจะคิดถึงความหมายของการดํารงอยู่ของฉัน แต่เดิมฉันคิดว่าการทําดีแล้วจะต้องได้ดี แต่ใครจะคิดว่า … เฮ้อ! ชีวิตนั้นคาดเดาอะไรไม่ได้จริงๆ! มนุษยชาติมาจากไหน? และพวกเขาจะต้องไปที่ไหนในตอนวันสิ้นโลก?”
“…”
ในสังเวียนล่าสัตว์ SpyingBlade กําลังนั่งไขว่ห้างอย่างเงียบๆ เข้าจ้องมองของฝากที่หลินหลี่มอบให้เขา “โชคดีที่ฉันยังได้รับสิ่งนี้” ในขณะเดียวกัน NalanPureSoul กอดอกด้วยความเสียใจ และเหลือบมองเครื่องประดับที่เย่ฉางมอบให้เขา แต่ทันใดนั้นเขาก็คิดถึงเรื่องค่าใช้จ่ายของปืนใหญ่ระดับห้าดาวสองนัดขึ้นมา สิ่งนี้ทําให้หัวใจของเขาเจ็บปวดขึ้นมาอีกครั้ง “เฮ้อ! แม้ว่าหลินหลี่จะมีสกิลที่คืนเงินค่าใช้จ่ายกลับมาบ้างบางส่วน แต่มันก็ยังราคาสูงมากอยู่ดี” จากนั้นเขาก็รีบออกจากสังเวียนล่าสัตว์ไปอย่างรวดเร็วในทางกลับกันจางเจิ้งเฉียงรีบถอยห่างจากเย่ฉาง ในขณะที่เขารู้สึกว่ามีบางสิ่งผิดปกติ สวนหลินหลีก็รีบตามจางเจิ้งเฉียงไปอย่างรวดเร็ว และกลอกตาอย่างสงสัย “ทําไมฉันรู้สึกถึงรังสีอํามหิต!”
“ที่จริงแล้วสิ่งของในมือของฉันเป็นไอเทมระดับพระเจ้า! แต่พวกนายต้องรู้ด้วยว่าการได้รับไอเทมระดับพระเจ้านั้น นั่นหมายความว่าเราจะไม่ได้รับสิ่งอื่นๆอีก นี่คือกฎ! ดังนั้นอย่าอารมณ์เสียไปนักเลย ”
“อ๊ากกกก! หน้าฉัน!”
เสียงกรีดร้องของเย่ฉางดังมากจนได้ยินมาถึงด้านนอกสังเวียนล่าสัตว์ LordAsked มอง CloudDragon แล้วพูด “ทําไมเขาถึงหัวดื้อเช่นนี้”
โดยไม่ต้องหันหลังกลับ CloudDragon หยุดเดินและตอบ “ผู้เล่นที่ยอดเยี่ยมต้องมีเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง นายจะเข้าใจเอง เมื่อนายอยู่ในฐานะจักรพรรดิ” เมื่อพูดจบ เขาก็เดินจากไป
“อีกไม่นานนักหรอก” LordAsked หันกลับมามองสังเวียนล่าสัตว์ “เฮ้อ! สกิลจิตวิญญาณวีรชน!”
“พี่ชาย” เสียงของชิเซียวดังขึ้นมา LordAsked กําหมัดแน่นเตรียมพร้อมที่จะทุบตีเขา
“พี่จะต้องกลายเป็นที่หนึ่งอย่างแน่นอน! ผมมั่นใจ”
LordAsked ตกตะลึงไปชั่วครู่ และหันหลังกลับมาเห็นท่าทางที่มั่นใจของชิเซียว “ไอ้เด็กคนนี้…”
บ้านริมชายหาดในหลินไห่
“วันมะรืนนี้จะเป็นวันสิ้นปีแล้ว เวลาผ่านไปเร็วมากจริงๆ” เย่ฉางกล่าวว่าขณะที่เขาพลิกปฏิทิน
“ใช่แล้ว นายคิดเรื่องการแสดงสําหรับงานกาล่าแล้วหรือยัง?” เมื่อถามจบอูนาเล่นกีตาร์และร้องเพลงอย่างเศร้าๆ “ความเศร้าจากเมื่อวานนี้มันยังคงตราตรึงอยู่ – ฉันมีไฟไก่ฟ้าอยู่ในมือ (หนึ่งในไพ่นกกระจอก) – แต่ฉันไม่เห็นมันบนโต๊ะ ดังนั้นฉันจึงทิ้งมันไป – ใครจะรู้ว่าฝ่ายตรงข้ามจะเก็บมันและน็อค ”
“ฉันถูกพวกเขาชวนไปที่นั่นอยู่หลายครั้ง แต่ตอนนั้นฉันไม่อยากไป ตอนนี้ฉันเริ่มจะอยากไปแล้ว” เย่ฉางกําลังนั่งอยู่บนเก้าอี้โยก “อาเฉียง, หลินหลี, เทียนน้อย, ตาแก่โจว, ถงถง, เสี่ยวฟาง และน้องเล็กไดโน พวกเธอมีข้อเสนอแนะอะไรบ้างเกี่ยวกับสิ่งที่เราจะแสดง?”
“เพื่อน ฉันคิดว่าเราควรหาสาวสวยๆมาเต้นรํากับฉันบนเวที! ฉันต้องการคนที่ทําให้ตัวเองเปียก!” หลังจากได้ยินคําพูดของจางเจิ้งเฉียง และเห็นรอยยิ้มที่นๆบนใบหน้าของเขา ทุกคนพูดไม่ออกโดยเฉพาะ FrozenCloud
“พี่ใหญ่ขาว ผมคิดว่าเราสามารถเต้นอะโกโก้ได้ ผมทําได้ดีมากนะ!” หลินหลี่เริ่มขยับและโยกร่างกายตัวเอง
“ขอให้พวกนายสนุกนะ วันนั้นฉันมีธุระคงไปด้วยไม่ได้” SpyignBlade ยักไหล่
“คนทรยศ! ทําไมทรยศกันแบบนี้!” จางเจิ้งเฉียงตะโกนใส่เขา“
“…..” เมื่อเผชิญหน้ากับข้อกล่าวหานี้ SpyingBlade ได้แต่กลอกตาไปมา
เย่ฉางสายหัวใสเขา
“เอางั้นก็ได้ แต่วันนั้นกงซุนเฉียนจะไปกับเราด้วยนะ” คําพูดของเย่ฉางทําให้ SpyingBlade ตกใจ และร้องตะโกนออกมา “เมื่อกี้นายว่าอะไรนะ?!”
“ไม่มีอะไรมาก ฉันแค่จะบอกว่าถ้านายไปด้วย นายจะได้พัฒนาความสัมพันธ์ลับๆของนายในคืนส่งท้ายปีเก่า” เผ่ฉางยักไหล่ “เอาล่ะ แล้วข้อเสนอแนะอื่นๆล่ะ?”
“พี่ใหญ่ขาว! เราสามารถเชิญจักรพรรดิเปลือยมาให้พรแก่ทุกคนได้ไหมคะ?” ฟางถงกุมมือถามอย่างลุ้นๆ ในขณะเดียวกันฟางชิมีสีหน้าหน้าราวกับว่าเขาต้องการจะตาย เพราะตอนนี้น้องสาวของเขากลายเป็นแฟนตัวยงของลุงฟรอสเลอร์ และเข้าร่วมลัทธิไปแล้ว
“แล้วเทียนน้อยและน้องเล็กไดโนล่ะ พวกเธอมีความคิดดีๆอะไรไหม?” เย่ฉางจ้องมองคู่หูเทพีรถเข็น
“คุณพ่อ หนูได้ตรวจสอบประเภทของรายการที่ทุกคนชื่นชอบ และความหมายของคืนส่งท้ายปีเก่า และได้ข้อสรุปว่าการเล่นละครสั้นจะเหมาะสมที่สุด ตัวเลือกอันดับสองก็คือการแสดงดนตรีเป็นการดีที่สุดที่จะแสดงความหมายที่ลึกซึ้งและองค์ประกอบบางอย่างของตรุษจีน … แต่หนูไม่ฉลาดเท่าพ่อ ดังนั้นหนูจึงไม่สามารถแนะนําอะไรให้กับเรื่องนี้ได้ แน่นอนว่านี่เป็นการตัดสินใจของพ่อ” เย่เทียนพูดหลังจากอ่านหนังสือจบ
เย่ฉางพยักหน้ารับด้วยความพึงพอใจและรู้สึกชื่นชมเธอ ในขณะที่เย่เทียนหันไปจ้องหลินหลี่
“หัวหน้าทีม คุณฉลาดและมีความรู้มากอยู่แล้ว มันเป็นเรื่องเล็กสําหรับคุณ ฉันไม่อยากแนะนําอะไรโง่ๆหรอก” FrozenCloud กล่าว
“ฮี่ ฮี่..อย่าพูดแบบนั้น เรารู้ว่าเธอโง่และน่าเกลียดนิดหน่อย แต่เธอก็ยังขยันทํางานหนักอยู่ จงมั่นใจในตัวเองเข้าไว้นะ” เย่ฉางตบไหล่ FrozenCloud ที่ทําให้เขายิ้มได้
FrozenCloud รู้สึกโกรธ “บ้านนี้ไม่มีคนปกติเลยใช่มั้ย!” จากนั้นเธอก็จ้องอูนา “แต่โชคดีที่เรายังมีพี่สาวที่ดีอยู่ ยกเว้นแค่ตอนเธอเล่นไพ่นกกระจอก..”
Related
