Winner is king ผู้ชนะเลิศคือราชา – ตอนที่ 211 ร่วมธุรกิจเพียงอย่างเดียว

ตุ๊บ !

ฉู่เจียนเจียกำหมัดแน่น จากนั้นจึงต่อยเข้าไปที่ใบหน้าของเฉินตง

เฉินตงตัวเอียง แล้วส่งเสียงร้องดัง “โอ๊ย” ออกมา

เขารู้สึกว่าหัวของเขาสั่นในทันที จนแทบจะหมดสติ

“แบบนี้แหละค่ะ”

ฉู่เจียนเจียกลับไปนั่งที่เก้าอี้ : “แต่ว่าวันนั้น ฉันต่อยคุณจนสลบ แต่ครั้งนี้ฉันออมแรงเอาไว้”

เฉินตงลูบใบหน้าที่ถูกต่อยของเขา จากนั้นจึงมองไปที่ฉู่เจียนเจียอย่างขมขื่น : “คุณแค่พูดก็พอแล้วนี่ ทำไมจะต้องต่อยผมอีกครั้งด้วย ?”

ฉู่เจียนเจียทำท่าทีเย็นชา : “ถ้าคืนนั้นไม่ใช่เพราะมีตอบโต้ได้ทันเวลา ต่อยคุณให้สลบไปเสียก่อน คุณคงจะได้ทำอะไรเกินเลยแล้วจริงๆ”

“ฉันมาหาคุณเพื่อที่จะเจรจาธุรกิจ ตั้งแต่เล็กจนโตไม่มีใครกล้าทำกับฉันแบบนี้ ตอนนี้ร่างกายของคุณฟื้นฟูแล้ว จะไม่ยอมให้ฉันต่อยเพื่อระบายอารมณ์หน่อยหรือ ?”

เฉินตง : “……”

มันก็จริง จู่ๆ ก็รู้สึกว่าฟังดูมีเหตุผลขึ้นมา

แต่เขาเองก็ได้รู้จักฉู่เจียนเจียในมุมมองใหม่

ผู้หญิงคนนี้ไม่เพียงแต่เย็นชาเท่านั้น แต่เธอยังเป็นคนที่มีอารมณ์แข็งแกร่งอีกด้วย

เขารู้สึกโล่งใจเป็นอย่างมาก

ถึงแม้ใบหน้าของเขาจะรู้สึกเจ็บปวดไม่น้อย แต่เฉินตงกลับรู้สึกโล่งใจ

ยังดีที่ไม่ได้ทำเรื่องอะไรเกินเลย

มิเช่นนั้นเขาก็ไม่รู้ว่าตนเองจะไปสู้หน้ากับกู้ชิงหยิ่งได้อย่างไร

“คุณเรียกฉันมา เพื่อถามแค่นี้หรือ ?”

ฉู่เจียนเจียเลิกคิ้วถาม มือทั้งสองข้างกอดอก

เฉินตงพยักหน้า

“คนบ้า !”

เมื่อเห็นสีหน้าเบื่อหน่ายของฉู่เจียนเจีย เฉินตงก็รีบหลบสายตาทันที

เรื่องที่เขาต้องการแน่ใจมากที่สุด ตอนนี้เขาแน่ใจแล้ว ไม่ว่าฉู่เจียนเจียจะมองเขาอย่างไร เขาก็ไม่ได้สนใจ

สักพัก เฉินตงจึงเอ่ยถามขึ้นว่า : “จริงสิ คุณบอกว่าต้องการเจรจาธุรกิจ มันคือธุรกิจอะไรกันแน่ ?”

ในที่สุดก็เข้าเรื่องเสียที !

ฉู่เจียนเจียรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก

คำถามของเฉินตงทำให้เธอรู้สึกโล่งใจขึ้นมาได้อีกครั้ง

ครั้งนี้เธอเป็นตัวแทนของตระกูลฉู่เดินทางมาหาเฉินตง จริงๆ แล้วมีจุดประสงค์เช่นเดียวกับตระกูลจาง คือต้องการกระชับความสัมพันธ์กับเฉินตงและผูกมิตร

ตำแหน่งผู้สืบทอดมรดกของเฉินตงนั้นสำคัญมากจริงๆ

ถึงแม้ผู้สืบทอดมรดกของตระกูลเฉินจะมีอยู่เป็นจำนวนมาก ทำให้โอกาสที่เฉินตงจะได้เป็นเจ้าบ้านในอนาคตนั้นมีอยู่น้อยมาก

แต่สำหรับฉู่เจียนเจียแล้ว ก็ถือว่ายังคุ้มค่าที่จะลองเสี่ยงดู !

ฐานะและความมั่นคงแข็งแกร่งของตระกูลจางและตระกูลฉู่ในเมืองหลวงนั้น ยังไม่ถือว่าอยู่ในระดับสูงสุด อีกทั้งกว่าที่จะพัฒนามาจนถึงทุกวันนี้ได้ จะต้องอาศัยความพยายามของตนเองเป็นหลัก จึงเป็นการยากที่จะก้าวไปข้างหน้าได้อย่างรวดเร็ว

ถ้าหากเธอพนันข้างเฉินตงแล้วเขาเป็นฝ่ายชนะ เพียงแค่อาศัยพึ่งใบบุญของมังกรเพียงอย่างเดียวก็เพียงพอที่จะทำให้ตระกูลของเธอขึ้นไปยืนอยู่บนจุดสูงสุดของเมืองหลวงได้จริงๆ

ความแตกต่างในการผูกมิตรกับเฉินตงของตระกูลจางและตระกูลฉู่ก็คือ ฉู่เจียนเจียคิดที่จะอาศัยเรื่องการเจรจาธุรกิจในการผูกมิตร ส่วนจางหยู่หลันนั้น กลับคิดที่จะใช่ร่างกายของตัวเองเป็นเครื่องแลกเปลี่ยนในการผูกมิตร

อีกทั้งตอนนี้ เฉินตงก็เป็นฝ่ายเอ่ยปากถามด้วยตนเอง

ทำให้ฉู่เจียนเจียแน่ใจได้ในทันทีว่า เฉินตงได้ตัดสินใจเลือกระหว่างสองตระกูลแล้ว

ในเมื่อมีเรื่องธุรกิจให้เจรจา ก็จะสามารถใกล้ชิดกับเฉินตงได้มากขึ้น ส่วนที่เหลือก็คงต้องอาศัยเวลาเป็นตัวช่วย

ใบหน้าเย็นชาของฉู่เจียนเจีย ปรากฏรอยยิ้มอันอบอุ่นออกมา : “ไม่ทราบว่าคุณเฉินสนใจที่จะเข้ามาลงทุนในธุรกิจด้านสื่อบันเทิงบ้างหรือไม่ ?”

“ก็น่าสนใจนะ”

เฉินตงพยักหน้าแล้วตอบว่า : “ต้องใช้เงินเท่าไหร่ ?”

การตอบกลับอย่างตรงไปตรงมา ทำให้ฉู่เจียนเจียรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

เดิมทีเธอเตรียมตัวมามากมาย แต่เมื่อเฉินตงพูดอย่างตรงไปตรงมาเช่นนี้ ทำให้สิ่งที่เธอเตรียมตัวมานั้นสูญเปล่า

“เอ่อ คุณเฉินคะ คุณจะไม่ฟังรายละเอียดหน่อยหรือ ?” ฉู่เจียนเจียถามออกมาอย่างรู้สึกสูญเสียความมั่นใจเล็กน้อย

เฉินตงส่ายหัว แล้วยิ้มเล็กน้อย : “คุณกล้ารับมีดแทนผมขนาดนี้ แค่น้ำใจในครั้งนี้ ก็เพียงพอที่จะทำให้ผมยอมร่วมลงทุนกับคุณได้แล้ว แค่คุณเป็นคนจัดการ ผมก็วางใจ ไม่ต้องถามอะไรมากอีก”

เฉินตงรู้ถึงจุดประสงค์ในการมาของตระกูลจางและตระกูลฉู่ดี

แต่เมื่อเปรียบเทียบกับตระกูลจางแล้ว วิธีการที่ตระกูลฉู่ใช้ ทำให้เขารู้สึกสบายใจมากกว่า

แต่สิ่งที่ทำให้เขาตัดสินใจร่วมลงทุนก็คือ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเทียนเก๋อคืนนั้น ฉู่เจียนเจียพาเขารอดพ้นจากความตายมาได้ รวมไปถึงยังรับมีดแทนเขา

ในเมื่อรู้จุดประสงค์ของอีกฝ่ายชัดเจนแล้ว ทำไมยังต้องถามให้มากความอีก ?

เปลือกนอกดูเหมือนใช้เงินลงทุนเพื่อทำธุรกิจร่วมกัน แต่หากมองให้ลึกลงไปก็คือ ต้องการใช้โอกาสในการทำธุรกิจครั้งนี้ กระชับความสัมพันธ์ของทั้งสองฝ่ายให้แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น

ฉู่เจียนเจียรู้สึกเหมือนหายใจไม่ออก

ใช้เวลาสักครู่เธอจึงจะสามารถระงับความตื่นเต้นลงมาได้

ฉู่เจียนเจียสูดหายใจเข้าเต็มปอด แล้วพูดว่า : “ต้องใช้เงินจำนวนหนึ่งพันล้านค่ะ ของคุณเฉินหนึ่งพันล้าน ของตระกูลฉู่เราอีกหนึ่งพันล้าน เพื่อใช้ก่อตั้งบริษัทสื่อบันเทิงขึ้นมาใหม่”

“เอาเลขบัญชีมาให้ผม” เฉินตงพูดอย่างตรงไปตรงมาโดยไม่ลังเล

ทุกสิ่งเกิดขึ้นภายในระยะเวลาเพียงสองสามนาทีเท่านั้น

จนกระทั่งฉู่เจียนเจียเดินออกจากประตูห้องพักผู้ป่วย เธอยังรู้สึกเหมือนตัวเองยังอยู่ในโลกของความฝันไม่ใช่ความจริง

ธุรกิจมูลค่าพันล้าน ก่อตั้งบริษัทใหม่

ใช้เวลาเจรจาเพียงแค่สองสามนาทีเองหรือ ?

ก่อนจะมาที่นี่ เธอถึงขั้นวางแผนกับผู้ใหญ่ในตระกูลหลายคน ถึงขนาดเตรียมรูปแบบการดำเนินงานของบริษัท อัตราส่วนของกำไรและข้อมูลในส่วนอื่นเอาไว้อย่างดี

นี่จึงเป็นเหตุผลว่าทำไมตระกูลฉู่ถึงได้เดินทางมาช้ากว่าตระกูลจางหลายวัน

แต่ตอนนี้ ทุกสิ่งที่เตรียมมากลับไม่ได้ใช้ !

เงินพันล้านอยู่ในมือแล้ว !

เธอบีบแก้มของตัวเองอย่างแรงจนเป็นรอยแดง

เจ็บ !

ไม่ได้ฝันไปจริงๆ !

ฉู่เจียนเจียหัวใจเต้นเร็ว แววตาของเธอเต็มไปด้วยความเบิกบาน

ตอนนี้ เธอรู้สึกตื่นเต้นดีใจเป็นอย่างมาก

เธอรีบเดินทางกลับหมู่ตึกยู่ฉวนโดยไม่รีรอ หลังจากเก็บกระเป๋าเดินทางเสร็จแล้ว ก็รีบเดินทางกลับเมืองหลวงในทันที

ในเมื่อเงินอยู่ในมือแล้ว ก็จะต้องรีบสร้างบริษัทขึ้นมาให้เร็วที่สุด

อีกทั้งสิ่งที่ทำให้เธอรู้สึกดีใจก็คือ เธอมีช่องทางในการติดต่อกับเฉินตงแล้วจริงๆ

เธอต้องการที่จะนำข่าวนี้กลับไปบอกตระกูลฉู่

“ถ้าหากพ่อและผู้ใหญ่คนอื่นๆ รู้ว่าฉันเจรจาธุรกิจได้อย่างราบรื่นละก็ จะรู้สึกแปลกใจกันไหมนะ ?”

นี่คือสิ่งที่ฉู่เจียนเจียกำลังคิด

หมู่ตึกยู่ฉวน

“คุณปู่คะ นังฉู่เจียนเจียมันกลับไปแล้ว !”

จางหยู่หลันหน้าถอดสี ใบหน้าที่งดงามของเธอเต็มไปด้วยความไม่พอใจ

“แย่แล้ว !”

ใบหน้าของคุณท่านใหญ่ตระกูลจางที่กำลังดื่มด่ำกับรสชาติของชาเปลี่ยนไปทันที “เพล้ง” เขาทุกถ้วยชาที่อยู่ในมือจนแตกออกเป็นเสี่ยงๆ

“สำเร็จแล้ว ! ยัยเด็กฉู่เจียนเจียนั่นคงจะทำสำเร็จแล้วแน่ๆ ถึงได้กลับไปเร็วขนาดนี้ !”

ตอนนี้ คุณท่านใหญ่ตระกูลจางรู้สึกหดหู่เป็นอย่างมาก เหมือนสูญสิ้นเรี่ยวแรงทั้งหมดที่มี และทรุดตัวลงไปนั่งบนเก้าอี้

“คุณปู่” จางหยู่หลันรู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก

“หยู่หลันเอ๋ย ครั้งนี้ตระกูลจางของเรา แพ้ราบคาบแล้วจริงๆ !”

นำเสียงของคุณท่านใหญ่ตระกูลจางสะอึกสะอื้น ดวงตาของเขาแดงก่ำ : “คิดผิดแล้ว ปู่วางแผนมาทั้งชีวิตไม่เคยผิดพลาดมาก่อน แต่คิดไม่ถึงเลยว่าเรื่องนี้ จะต้องพ่ายแพ้อย่างราบคาบเช่นนี้ ! ถ้าหากเจรจาธุรกิจ ตระกูลจางของเราในฐานะที่เป็นมหาอำนาจในอุตสาหกรรมด้านสื่อบันเทิงอยู่แล้ว ย่อมมีธุรกิจที่ใหญ่กว่านี้ ที่สามารถเจรจากับเฉินตงได้ แต่ปู่กลับ……”

เมื่อพูดถึงประโยคสุดท้าย คุณท่านใหญ่ตระกูลจางก็นิ่งไป

เขาหลงทางตั้งแต่ต้นแล้ว หรือจะพูดอีกอย่างก็คือ เขามั่นใจในความงามของจางหยู่หลันมากเกินไป

คุณท่านใหญ่ตระกูลจางคิดเพียงแค่ว่าฮีโร่หนุ่มจะต้องตกหลุมรักสาวงาม แต่คิดไม่ถึงว่าเฉินตงจะไม่แม้แต่ชายตามามองจางหยู่หลันเลยสักนิด !

ในทางกลับกัน เมื่อเป็นการเจรจาธุรกิจที่จริงจัง เฉินตงกลับตอบรับอย่างรวดเร็ว

“ไม่มีทาง คุณปู่ใจเย็นหน่อยนะคะ ตระกูลฉู่เพียงแค่ผูกมิตรกับเฉินตงได้เท่านั้น ถึงแม้พวกเราจะผูกมิตรไม่สำเร็จ แต่ตระกูลจางของพวกเราก็ยังเดินนำหน้าตระกูลฉู่อยู่หนึ่งก้าวอยู่ดี”

จางหยู่หลันรีบพูดปลอบใจ

“หยู่หลัน หนูไม่เข้าใจหรอก !”

ตัวของคุณท่านใหญ่ตระกูลจางสั่นเทา : “หากมองไปถึงอนาคตไกลๆ การได้ใกล้ชิดกับเฉินตง หากเฉินตงมีโอกาสกลายเป็นเจ้าบ้านตระกูลเฉินจริงๆ นั่นเท่ากับว่าจะได้พึ่งใบบุญของมังกร แม้กระทั่งตอนนี้ หากผูกมิตรกับเฉินตงได้ ก็จะมีประโยชน์อย่างมหาศาล !”

เผชิญหน้ากับความงุนงงของจางหยู่หลัน

ดวงตาแดงก่ำของคุณทางใหญ่ตระกูลจาง มองด้วยแววตาที่เฉียบคมราวกับมีด : “ก่อนหน้าที่เฉินตงและเฉินเต้าหลินเพิ่งจะโจมตีตระกูลหลี่ไปนะ ! ตระกูลฉู่ที่ผูกมิตรกับเฉินตงได้สำเร็จ สามารถอาศัยแรงผลักดันในครั้งนี้ ปฏิบัติงานในพื้นที่ที่กว้างขวางขึ้นภายใต้ลมพายุที่กำลังพัดแรงในเมืองหลวงได้ !”

จางหยู่หลันตัวสั่น : “คุณปู่หมายความว่า……ตระกูลฉู่อาจจะสามารถสั่นคลอนฐานะของตระกูลจางได้อย่างนั้นหรือคะ ?”

คุณท่านใหญ่ตระกูลจางออกแรงพยักหน้าอย่างไม่เต็มใจนัก

เขาเกือบคร่ำครวญและพูดออกมาว่า : “ไพ่ใบงามที่อยู่ในมือ แต่กลับถูกพวกเราสองปู่หลานทำลายเสียหมดสิ้น ไม่เพียงแค่นี้ แต่เป็นเพราะเรื่องที่หนูผลักเฉินตงเข้าไปรับมีด ที่ทำให้ตระกูลจางของเราต้องแพ้อย่างไม่เห็นฝุ่นในครั้งนี้ด้วย !”

หากต้องชดใช้เพียงเพราะเรื่องที่ผลักเฉินตงออกไปรับมีด

คุณท่านใหญ่ตระกูลจางก็ยังไม่คิดมากเท่าไหร่ ตระกูลจางสามารถยอมรับเรื่องการชดใช้ได้

แต่ทว่าตอนนี้ ฉู่เจียนเจียและเฉินตงลงทุนทำธุรกิจร่วมกันแล้ว นี่ถึงจะเป็นสิ่งที่สามารถสั่นคลอนฐานะของตระกูลจางในธุรกิจด้านนี้ได้อย่างงแท้จริง

มองในมุมหนึ่งคือการชดใช้ แต่มองอีกมุมหนึ่งเกี่ยวพันถึงรากฐานที่มั่นคง !

ผลลัพธ์ที่ออกมา ทำให้คุณท่านใหญ่ตระกูลจางยากที่จะทำใจยอมรับได้ !

Winner is king ผู้ชนะเลิศคือราชา

Winner is king ผู้ชนะเลิศคือราชา

บทนำ เฉินตงกับหวางหนันหนันแต่งงานกัน3ปี ถูกภรรยาที่ยกน้องชายเป็นหัวแก้วหัวแหวนบีบคั้น แล้วยังถูกดูถูกเหยียดหยาม วันหนึ่งได้กลับตระกูลมหาเศรษฐี เขาสาบานว่าต้องกอบกู้ศักดิ์ศรีกลับคืนมา ต้องทำให้คนที่ดูถูกเขาเสียใจกับสิ่งที่ทำ ให้คนที่เหยียดหยามเขาต้องชดใช้อย่างสาสม เรื่องย่อ “ขอโทษครับคุณเฉิน ระยะมะเร็งตับของแม่ของคุณ…..” มองคุณหมอที่อยู่ตรงหน้าส่ายหน้า เฉินตงมึนงงไปชั่วขณะ ในพริบตาดวงตาก็กลายเป็นสีแดง ตั้งแต่เล็กจนโต เขากับแม่พึ่งพาอาศัยกัน เพื่อที่จะส่งให้เขาเรียนหนังสือ แม่ทำงานจนป่วย ไม่ทันที่จะได้สะดวกสบาย ก็ตกลงมาอยู่ในเหตุการณ์แบบนี้แล้ว “คุณหมอ ขอร้องล่ะครับ ช่วยแม่ผมด้วย แค่หนทางสักนิดก็ไม่มีแล้วเหรอครับ?” เสียงของเฉินตงแหบแห้งยังมีเสียงสะอื้นปนอยู่ คุณหมอลังเลอยู่ชั่วครู่ กล่าวขึ้น “ยังมีวิธีสุดท้ายอยู่ ก็คือทำการเปลี่ยนถ่ายตับ ตอนนี้ทางแพทย์มีของอยู่พอดี…..” ชะงักไปชั่วครู่ เขาก็มองเฉินตงตั้งแต่หัวจรดเท้า การรักษาที่ยาวนาน ทำให้เขารู้สถานการณ์ตอนนี้ของเฉินตงดี แต่ เขาก็ยังพูดออกมา “แต่ว่า…..ค่าใช้จ่ายไม่น้อยเลยนะครับ อย่างน้อยๆในช่วงแรกก็ประมาณสองแสน” สองแสน? ดวงตาของเฉินตงวาววับ รีบจับมือของคุณหมอเอาไว้ “รักษา จะต้องรักษานะครับ ผมยังมีอีกสองแสน!” เงินไม่มีแล้วยังหาได้ แต่ว่าไม่มีแม่แล้ว ก็ไม่สามารถหาได้อีกแล้ว “อย่างนั้นคุณก็รีบๆรวบรวมเงิน ถ้าเกิดว่ายังประวิงเวลาออกไปอีก วิธีปลูกถ่ายตับก็หมดหนทางแล้ว” นายแพทย์พยักหน้า ถอนหายใจครั้งหนึ่งแล้วก็หมุนตัวจากไป เดินออกมาจากโรงพยาบาล ท้องฟ้ามีฝนเม็ดเล็กๆโปรยลงมา เฉินตงรีบร้อนกลับบ้าน ภรรยา หวางหนันหนันกำลังนอนเอกเขนกดูโทรทัศน์อยู่บนโซฟา แถมในปากยังกินขนมมันฝรั่งทอดอยู่อีกด้วย เธอเหลือบมองเฉินตง หวางหนันหนันว่าขึ้น “แม่ดีขึ้นบ้างไหม?” “หมอบอกว่า ถ้าเกิดว่าสามารถเข้ารับการปลูกถ่ายตับได้ ก็ยังมีทางรักษา” เฉินตงพูดขึ้นอย่างดีใจราวกับคว้าเอาหญ้ากอสุดท้ายที่ใช้รักษาชีวิตเอาไว้ได้ “ต้องใช้สองแสน ยังดีที่บ้านของเรายังพอมีอยู่ แม่ยังมีโอกาสอีกครั้งหนึ่ง” พูดไป เขาก็หมุนตัวเข้าไปหยิบเอาบัตรธนาคารในห้อง ในพริบตาสีหน้าของหวานหนันหนันก็เปลี่ยนไป รีบร้องขึ้น “เฉินตง คุณหยุดเดี๋ยวนี้นะ!” เฉินตงเลิกคิ้วขึ้นเบาๆ ราวกับว่านึกอะไรขึ้นได้ หมุนตัวหันกลับมามองหวางหนันหนัน “เงินล่ะ?” หวางหนันหนันวิตกกังวล อึกๆอักๆไม่พูดออกมา “เอาไปให้ที่บ้านคุณอีกแล้วเหรอ?” เฉินตงเลิกคิ้ว รอยยิ้มที่แสดงออกมานั้นช่างดูขมขื่นจนหาอะไรมาเปรียบเทียบไม่ได้ ฝีเท้าของเขาก้าวลงไปนั่งบนโซฟาอย่างไร้เรี่ยวแรง หยิบซองบุหรี่ที่ยับยู่ยี่ออกมา “แช๊ะ” จุดบุหรี่มวนนึงขึ้น ดูดบุหรี่เข้าปอดแรงๆ ทิ้งร่างนอนพาดอยู่บนโซฟา แต่งงานมาสามปี เรื่องซ้ำ ๆเดิม ๆ และมันไม่ใช่ครั้งแรก “หนันหนัน นี่เป็นเงินที่เอาไว้ใช้รักษาแม่ผม” เฉินตงพูดขึ้นอย่างอ่อนล้า “ขอคืนมาได้ไหม?” “ขอคืนมา?” คิ้วของหวางหนันหนันกระตุกขึ้น ตวาดออกมาเสียงแหลม “เฉินตง คุณหมายความว่ายังไง? ฉันเอาเงินเล็กๆน้อยๆไปแสดงความกตัญญูต่อพ่อแม่ฉัน จะมีหน้าที่ไหนไปขอกลับมาห้ะ?” เฉินตงข่มสีหน้าและอารมณ์ให้เย็นลง แล้วว่าขึ้น “โรงพยาบาลบอกว่าตอนนี้มีตับที่เข้ากันได้อยู่พอดี ถ้าสามารถเอาเงินไปให้โรงพยาบาลได้ในทันที โรงพยาบาลก็สามารถที่จะเริ่มทำการผ่าตัดปลูกถ่ายตับให้แม่ผมได้เลย จากสถานการณ์ของแม่ผมในตอนนี้ คงจะทนได้อีกไม่นาน” “ฉันไม่สนใจ นี่เป็นเรื่องส่วนตัวของคุณเอง คุณก็ไปหาทางเอาเอง” ในทันใดหวางหนันหนันก็ร้องเริ่มร้องไห้เสียงดัง น้ำตาไหลนอง “ภายในเวลาสั้นๆผมจะไปหาเงินสองแสนมาจากไหน?” เฉินตงรู้สึกเหมือนหัวกำลังจะระเบิดออกมาแล้ว กึ่งหนึ่งคือการขอร้อง “หนันหนัน ช่วยผมครั้งหนึ่ง ขอคืนมาเถอะนะ แม่ของผมยังรอเงินสองแสนนั่นมาช่วยชีวิตอยู่นะ!” “เฉินตง! เงินนั่นให้แม่ฉันไปแล้ว ฉันไม่มีทางที่จะไปขอกลับมา” หวางหนันหนันร้องไห้ไปแล้วทรุดนั่งลงบนพื้น ทั้งน้ำมูกทั้งน้ำตาไหลออกมา “แม่ของคุณก็กำลังจะตายอยู่แล้ว คุณยังจะเอาเงินไปผลาญทิ้งที่โรงพยาบาลอีก ตกลงคุณเคยคิดถึงครอบครัวพวกเราบ้างหรือเปล่า?” ร่างกายของเฉินตงสั่น ความโกรธมากระจุกรวมกันอยู่ที่ลำคอของเขา เขาหยิบโทรศัพท์ของหวางหนันหนันขึ้นมาอย่างรวดเร็ว “คุณไม่โทร ผมโทร!” ไม่รอให้หวางหนันหนันขัดขวาง สายโทรออกก็โดนรับสาย “แม่ครับ หนันหนันเพิ่งจะให้เงินแม่ไปสองแสนใช่ไหมครับ?” เฉินตงขอร้อง “ขอร้องล่ะครับช่วยคืนเงินสองแสนให้ผมได้ไหม นั่นเป็นเงินที่จะใช้รักษาแม่ผม แม่ผมท่านยังรอรับการรักษาอยู่ที่โรงพยาบาลอยู่นะครับ” อีกฝั่งของสาย อยู่แม่ยายก็ตวาดขึ้น “เฉินตงแกพูดจาบ้าบออะไรออกมา? เงินนั่นเป็นเงินที่หนันหนันแสดงความกตัญญูต่อพวกเรา แกยังมีหน้าจะมาขอเงินกลับไปอีก? ในตอนนั้นหนันหนันอยากจะแต่งงานกับแก พวกเราก็ไม่เห็นด้วย จากสภาพของแก ก็เป็นเพราะหนันหนันหน้ามืดตามัวถึงได้ยอมแต่งงานกับแก” “ในตอนนี้หนักกว่านั้นอีก หนันหนันมีใจอยากจะกตัญญูต่อพ่อแม่ เอาเงินมาให้พวกเราสองคนใช้ ชายหงส์(ผู้ชายที่เกิดในบ้านยากจนและเข้ามหาวิทยาลัยโดยความพยายาม จบเรียนแล้วก็ดำเนินชีวิตที่เมือง)อย่างแกยังกล้าที่จะบากหน้ามาขอเงินกลับไป ฉันจะบอกแกให้นะ หวางเห้ากำลังจะแต่งงานแล้ว เงินนั่นพวกเราเตรียมจะเอาไปวางดาวน์ค่าบ้านงวดแรกให้หวางเห้า อยากได้เงิน? แค่แดงเดียวก็ไม่มี!” ปัง! สายตัดไปแล้ว เฉินตงแน่นิ่งไป แม่ยายนี่ฟังในสิ่งที่ฉันพูดไม่เข้าใจหรือยังไง? “เฉินตง คุณเป็นบ้าเหรอ?” หวางหนันหนันกระชากคอเสื้อของเฉินตงราวกับคนบ้า “คุณทำเรื่องบ้าๆแบบนี้ลงไปได้ยังไง ฉันเอาเงินไปให้พ่อแม่ฉัน ทำไมคุณต้องทำเหมือนมันฟ้ามันจะผ่าลงมาให้ได้?” เฉินตงมองหวางหนันหนันอย่างหดหู่ ดวงตาแดงก่ำ “ในสายตาของพวกคุณ ชีวิตของแม่ผม ยังไม่มีค่าเท่ากับเงินดาวน์บ้านงวดแรกของน้องชายคุณอย่างนั้นเหรอ?” “ไร้สาระ!” หวางหนันหนันปล่อยมือจากเฉินตง หยิบของในห้องขึ้นมาแล้วก็เขวี้ยงปาข้าวของจนเละเทะ ในพริบตา ห้องรับแขกก็รกและยุ่งเหยิงไปหมด หวางหนันหนันร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวรแล้วทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟา “เฉินตงคุณมันคนใจดำ ตอนนั้นทำไมฉันถึงได้แต่งงานกับคุณนะ เพื่อแม่ของคุณ คุณทุ่มเททิ้งเงินไปตั้งเท่าไหร่แล้ว? ฉันยอมอดทนลำบากมากับคุณ แม้แต่บ้านที่อยู่ก็ต้องเช่า คุณเคยสงสารฉันบ้างไหม? เสี่ยวเห้าเป็นน้องชายของฉัน แล้วก็เป็นน้องของคุณด้วย เขากำลังจะแต่งงานแล้ว ฉันเป็นถึงพี่สาว จะช่วยฉันบ้าง ไม่ได้เลยเหรอ?” “ช่วยคุณสักครั้ง?” เฉินตงโมโหสุดขีด “พวกเราแต่งงานกันมาสามปี คุณช่วยหวางเห้าไอ้สวะนั่นไปตั้งเท่ากี่ครั้งแล้ว? ไอ้สวะหวางเห้ามัวแต่ลุ่มหลงอยู่กับสิ่งที่ตัวเองชอบจนชีวิตไม่ก้าวหน้า ขลุกตัวอยู่แต่ในบ้านเกาะพ่อแม่กิน ทั้งหมดนี้ก็เป็นเพราะพวกคุณ!” “อย่ามาพูดถึงน้องชายฉันแบบนั้นนะ!” หวางหนันหนันใบหน้าบิดเบี้ยว ยืนชี้หน้าเฉินตงด้วยท่าทางป่าเถื่อนพร้อมพูดข่มขู่ เฉินตงพูดขึ้นอย่างเย้ยหยัน “ทำไมถึงจะพูดไม่ได้? เรียนมหาลัยก็ไปทำคนอื่นท้อง เงินที่ชดใช้ก็เป็นเงินของผม เขาอยากจะซื้อรถก็เป็นผมที่จ่ายเงินซื้อให้เขา ในสามปีนี้ทั้งในที่ลับและที่แจ้งผมจ่ายเงินให้เขาไปตั้งเท่าไหร่? คุณมันปีศาจฝูตี้(ผู้หญิงที่มีน้องชายและต้องช่วยน้องชายในทุกด้านเพราะพ่อแม่ให้ความสำคัญกับลูกชายมากกว่าลูกสาว) คุณต่างหากที่ไม่เคยคิดถึงครอบครัวของเรา!” “กรี๊ด! แกหุบปากเดี๋ยวนี้นะ” หวางหนันหนันหวีดร้องออกมาเสียงแหลม “แกหมายความว่ายังไง? แกไม่อยากจะอยู่ด้วยกันแล้วใช่ไหม?” “พวกคุณเอาเงินที่จะใช้รักษาแม่ผมไปซื้อบ้านให้ไอ้สวะ ไม่สนใจไยดีแม่ผม คนที่ไม่อยากจะใช้ชีวิตร่วมกันต่อมันเป็นคุณต่างหาก!” เฉินตงยักไหล่ พูดออกมาด้วยใบหน้าไร้อารมณ์ “หย่ากันเถอะ!” หวางหนันหนันนิ่งไปในทันที “มึง มึงพูดว่าอะไรนะ?” แต่งงานมาสามปี ตั้งแต่ไหนแต่ไรมาเฉินตงไม่เคยพูดจาอะไรแบบนี้ออกมา “หย่ากันเถอะ” เฉินตงบอก “แต่งงานกับผมมันทำให้คุณลำบากมาก ผมเองก็ไม่เหมาะกับคุณ ครอบครัวนี้ของคุณ ผมแบกไม่ไหว” พูดจบ เขาก็หมุนตัวเดินออกไป เขาไม่ใช่คนที่มีนิสัยผัดวันประกันพรุ่ง สามปีที่ผ่านมา แต่ละครั้งที่อดทน ก็เป็นเพราะคิดว่าในตอนนั้นหวางหนันหนันแต่งกับเขา ความจริงแล้วก็นับว่าเธอยอมลดตัวลงมาแต่งกับเขา อีกอย่างหวางหนันหนันก็ยังมีความรู้สึกดีๆต่อเขาบ้าง แต่ว่าครั้งนี้ ในที่สุดเขาก็อดทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว รอจนเฉินตงออกไปจากบ้านแล้ว ในที่สุดหวางหนันหนันก็ได้สติ เธอรีบพุ่งตัวไปหยิบโทรศัพท์มาโทรหามารดาด้วยความวิตกและไร้สติ ร้องไห้ฟูมฟายแล้วว่าขึ้น “แม่…..เฉินตงอยากจะหย่ากับหนู” “ไอ้ชั่วนั่นอยากจะขอหย่ากับแก?” อีกฝั่งของสาย เสียงตวาดของมารดาดังขึ้น “หย่าก็หย่า! มันก็แค่ไอ้คนจน ยังจะกล้ายกหางตัวเองอวดเบ่ง คิดว่าตัวเองแน่นักนะ! เงินสองแสนสุดท้ายนั่นยังไงก็อยู่ที่พวกเราแล้ว มันจะหย่ากับแก อย่างนั้นก็สงเคราะห์มันไป ให้มันไปนั่งร้องไห้กับแม่แก่ใกล้ตายของมันไปเสีย” ณ ขณะนี้ เวลานี้ เฉินตงออกเดินไปเรื่อยๆอย่างไม่มีจุดหมายปลายทาง ท้องฟ้าในตอนกลางคืน มีฝนเม็ดเล็กๆโปรยปรายลงมา ทำให้ตัวของเขาเปียกไปทั้งตัว เขาส่ายหัวอย่างกลัดกลุ้ม เอาเท้าเตะน้ำที่ขังนองอยู่ข้างทาง เงิน เงิน เงิน แม่งทะเลาะกันก็เพราะเงิน! ตอนนี้มีเรื่องกับตระกูลหวางจนต่อกันไม่ติดแล้ว กูแม่งจะไปหาเงินสองแสนนั่นมาจากไหนกันวะ? ฝืด……. ในเวลานี้ รถโรลส์-รอยซ์ แฟนท่อมคันหนึ่งก็หยุดลงตรงข้างตัวของเฉินตง กระจกของรถถูกเลื่อนลง ชายชราคนหนึ่งแต่งกายด้วยชุดราชวงศ์ถังมีมองมาที่เฉินตงด้วยใบหน้าที่แต้มไว้ด้วยรอยยิ้ม “เป็นคุณชายเฉินตงใช่ไหมครับ? เชิญขึ้นรถครับ ไปโรงพยาบาลลี่จิงกับผม” คุณชาย ?! เฉินตงมองชายชราตรงหน้าด้วยสีหน้างุนงง นานนับชั่วขณะหนึ่งที่ชะงักไป ชายชรายิ้มออกมาเล็กน้อย “คุณแม่ของคุณกำลังเข้ารับการผ่าตัดปลูกถ่ายตับอยู่ที่โรงพยาบาลครับ”

Options

not work with dark mode
Reset