ติ๊ก………ติ๊ก………
เสียงดังก้องอยู่ข้างหู
ตอนที่แม่ป่วยหนัก อยู่ดูแลแม่ที่โรงพยาบาลเป็นปี สำหรับเสียงแบบนี้ เฉินตงคุ้นเคยนัก
นี่คือเสียงของเครื่องวัดหัวใจ
เขาค่อยๆลืมตาขึ้นมา
พบว่าตัวเองยังคงนอนอยู่ในห้องนอนที่อยู่ในลานป่าไผ่
เพียงแต่สิ่งที่สะดุดตา กลับต่างไปจากก่อนที่บาดเจ็บและโคม่าโดยสิ้นเชิง
มีเสาแขวนของเหลวตั้งอยู่ ขวดของเหลวแขวนอยู่บนนั้น
ยังมี…….กลิ่นน้ำยาฆ่าเชื้อที่กลิ่นแรง
เฉินตงอดยิ้มไม่ได้ ดูเหมือนว่าตราบใดที่มันเกี่ยวข้องกับการรักษา ก็จะปราศจากกลิ่นของยาฆ่าเชื้อยังไม่ได้
ข้างเตียงวางเต็มไปด้วยอุปกรณ์แต่ละชนิด มีครบทุกอย่าง
ก้มหน้ามองร่างกายตัวเอง เฉินตงยิ้มอย่างทำอะไรไม่ได้
ร่างกายไม่ว่าบนร่างล้วนถูกพันด้วยผ้าก๊อซสีขาว ให้ความรู้สึกเป็นมัมมี่
ด้วยการเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อย ความเจ็บปวดแสนสาหัสได้แผ่ซ่านไปทั่วร่างกายของเขาในทันที เจ็บจนเฉินตงต้องกัดฟัน สูดลมหายใจเข้า
ในห้อง ไม่เห็นใครเลย
เฉินตงนอนอยู่อย่างทำอะไรไม่ได้ นึกถึงช่วงเวลาของการต่อสู้ในป่าไผ่ในคืนนั้นอย่างเงียบๆ
กู้ชิงหยิ่งบาดเจ็บ ทำให้เขาปล่อยวางความเป็นความตายไปโดยสิ้นเชิง
ตอนนั้นเขามีเพียงความคิดเดียว ต่อให้ต้องตาย ก็ต้องพาชินโกะ โดโมโตะไปด้วย
เรียกได้ว่าเข้าสู่สภาวะที่เกือบจะบ้า ไม่ได้สนใจ จนละเลยความได้เปรียบของจำนวนคนที่คนข้างกายอย่างท่านหลงและคุนหลุนพามา
คิดเพียงแต่ หนึ่งต่อหนึ่ง!
โชคดีที่ ตอนนั้นชินโกะ โดโมโตะเกิดความกลัว และสับสนมาก
ดังนั้นเขาจึงใช้การบาดเจ็บที่น้อยที่สุด ฆ่าชินโกะ โดโมโตะ
เมื่อนึกถึงอาการบาดเจ็บของกู้ชิงหยิ่งในคืนนั้น เฉินตงก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกกลัวและสงสาร
เขาได้คิดหาวิธีที่จะทำให้กู้ชิงหยิ่งห่างไกลจากวังวนนี้แล้ว ถึงกับเกลี้ยกล่อมหลอกให้กู้ชิงหยิ่งไปจากที่นี่ ให้เธอไปที่อีกฟากหนึ่งของมหาสมุทร
แต่เขาคิดไม่ถึง กู้ชิงหยิ่งไม่ได้ไป
อีกอย่าง ฟ่านลู่ที่ทำงานเป็นแม่บ้านในบ้านมาโดยตลอด ไม่นึกเลยว่าจะเป็นนักฆ่ามือพระกาฬขององค์กรhidden killersที่อยู่ในลำดับที่ยี่สิบของอันดับยมราช!
ตั้งแต่ต้นฟ่านลู่ที่ปรากฏตัวในฐานะยายเมิ่ง ก็ไม่เคยคิดจะฆ่าเขา แต่เพราะ………ต้องการปกป้องเขา!
การเปลี่ยนฐานะเช่นนี้ ทำให้เฉินตงรู้สึกเหมือนฝัน
ความงุนงงต่างๆ พัวพันอยู่ด้วย ราวกับสำลีที่เน่าเสีย
เอี๊ยด
ประตูเปิดแล้ว
กู้ชิงหยิ่งยกกะละมังใส่น้ำอุ่น เดินเข้ามา
เห็นเฉินตงลืมตาอยู่บนเตียง ร่างกายของกู้ชิงหยิ่งสั่นเทา เขาสู่ภาวะตกตะลึง
โครม
กะละมังใส่น้ำที่ถืออยู่ในมือ ร่วงหล่นลงบนพื้น เสียงดังขึ้นมา
เฉินตงที่กำลังครุ่นคิดอยู่ก็รู้สึกตัว เห็นกู้ชิงหยิ่ง ก็ยิ้มอย่างอ่อนโยน “ที่รัก”
กู้ชิงหยิ่งกลับมารู้สึกตัว มองกะละมังที่ตกอยู่บนพื้นแวบหนึ่ง ไม่รู้จะทำอย่างไรดี
เธอเดินออกไปข้างนอกอย่างใจลอย “ที่รักรอแป๊บหนึ่ง ฉันจะไปตักน้ำมาใหม่มาช่วยคุณเช็ดตัว”
เช็ดตัว?
เฉินตงตกใจ มิน่าล่ะร่างกายถึงไม่มีความรู้สึกเหนียวเหนอะหนะเลยแม้แต่นิดเดียว
ช่วงที่นอนสลบอยู่ กู้ชิงหยิ่งดูแลเขาอย่างดีมาโดยตลอดใช่มั้ย?
มองกู้ชิงหยิ่งที่หันหลังเดินออกไป เฉินตงรู้สึกผิดมาก
ด้วยฐานะของกู้ชิงหยิ่ง เธอไม่จำเป็นต้องดูแลคนอื่นเลย
เธอคือคุณหนูไฮโซ เป็นคนชนชั้นสูง ตั้งแต่เล็กจนโต มีแต่คนอื่นดูแลเธอ
สามารถเอาใจใส่ดูแลเขาอย่างดี ในขณะที่เขานอนสลบอยู่ สำหรับกู้ชิงหยิ่งแล้ว น่าจะเป็นเรื่องที่ยากลำบากและท้าทายพอสมควร
“กลับมา”
เฉินตงเรียกกู้ชิงหยิ่งเอาไว้
กู้ชิงหยิ่งหยุดฝีเท้าลงทันที
ใบหน้าสวยงาม เต็มไปด้วยความเศร้าและสงสาร ดวงตาที่สวยงามก็แดงก่ำทันที เอ่อล้นไปด้วยน้ำ
เธอหันกลับมาทันที และวิ่งมาที่เตียงของเฉินตง
ซบเข้าไปที่ร่างกายของเฉินตงโดยตรง ร่างกายสั่นเทา และมีเสียงสะอื้นเบาๆ
ด้วยการกระทำนี้ ไปกดทับโดยบาดแผลของเฉินตง เจ็บจนเฉินตงต้องขมวดคิ้ว กลับกัดฟันโดยไม่ได้ส่งเสียงออกมา
เขามองกู้ชิงหยิ่งที่กำลังสะอื้น อดไม่ได้ที่จะพูด “อยากร้องก็ร้องออกมาเถอะ”
เพี้ยะ!
กู้ชิงหยิ่งลุกขึ้นมาอย่างโกรธเคือง ใช้มือตบไปบนหน้าอกของเฉินตง
“อ้า!”
คราวนี้เฉินทนเจ็บไม่ไหวแล้ว ก็เลยร้องออกมา
“ขอ ขอโทษค่ะที่รัก”
กู้ชิงหยิ่งตกใจจนหน้าเปลี่ยนสี รีบยกมือไปลูบหน้าอกของเฉินตงเบาๆ
“ถึงคุณจะโกรธ ก็ไม่ถึงขั้นต้องฆ่าสามีตัวเองมั้ง?” เฉินตงแกล้งทำเป็นเจ็บ พูดติดตลก
“ก็ไม่ใช่เพราะคุณโกหกฉันเหรอ?”
ใบหน้าที่สวยงามของกู้ชิงหยิ่งบูดบึ้ง “ชีวิตนี้คุณเป็นแบบนี้มาตลอด มีอะไรคุณก็แบกทุกอย่างด้วยตัวเองมาตลอด เมื่อก่อนเป็น ตอนนี้ก็เป็น คุณยังคิดว่าฉันเป็นภรรยาของคุณมั้ย”
“คุณเป็นภรรยาของผมอยู่แล้ว!” เฉินตงพูดอย่างจริงจัง
“แล้วทำไมต้องแบกมันไว้คนเดียว? ฉันเป็นภรรยาของคุณ ฉันยินดีที่จะร่วมสู้ไปพร้อมกับคุณ!” กู้ชิงหยิ่งพูดอย่างจริงจัง
เฉินตงใจลอยไปครู่หนึ่ง แล้วยิ้มอย่างขมขื่น “ก็เพราะคุณคือภรรยาของผม ดังนั้นผมจึงต้องแบกมันไว้ทุกอย่าง ถึงได้ให้คุณไปให้ไกลจากความขุ่นเคืองและความแค้นเหล่านี้”
“ดังนั้นคุณจึงโกหกฉัน? หลอกให้ฉันกับพี่เสี่ยวลู่ไปหาพ่อกับแม่ของฉัน? จากนั้นตัวเองที่อยู่ทางนี้ก็เกือบจะถูกฟันจนเสียชีวิต?”
คำถามที่เป็นพรวน ทำให้ความโกรธบนใบหน้าของกู้ชิงหยิ่งยิ่งอยู่ยิ่งรุนแรง
เธอพูดคำว่าคนโกหกอย่างเคืองๆ ยกมือที่เรียวยาวขึ้นเพื่อจะหยิกเฉินตง เมื่อเห็นเฉินตงที่พันเต็มไปด้วยผ้าก๊อซ อึ้งจนมีความรู้สึกทำไม่ลง
สุดท้ายก็วางมือลงอย่างเศร้าสร้อย กล่าวอย่างขุ่นเคือง “คุณทำแบบนี้ ไม่กลัวฟ้าผ่าเหรอ?”
“ไม่กลัว!” เฉินตงพูดเหมือนไม่แยแส “ขอเพียงคุณสบายดี ถูกฟ้าผ่าใส่แล้วจะเป็นไร?”
กู้ชิงหยิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง ใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตาก็ไปซบอยู่ที่หน้าอกของเฉินตง กล่าวอย่างอ่อนโยน
“คนโง่ รับปากฉัน ต่อไปจะไม่โกหกฉันอีก ฉันเป็นภรรยาคุณ ฉันสามารถสู้ไปพร้อมกับคุณ ฉันไม่อยากเห็นคุณลำบากขนาดนั้น และก็ไม่อยากให้คุณต้องไปเผชิญอันตรายคนเดียว!”
เฉินตงสีหน้าสับสน มองกู้ชิงหยิ่งที่ซบอยู่ตรงหน้าอก อยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่แล้วก็ไม่พูด
สุดท้าย เขายิ้มๆ “เอาล่ะ ผมรับปากคุณ รีบไปเอาน้ำมาเช็ดตัวให้ผมเถอะ เหนียวเหนอะหนะมากเลย” กู้ชิงหยิ่งลุกขึ้น เช็ดน้ำตาบนใบหน้า แล้วเดินออกไป
มองดูแผ่นหลังของกู้ชิงหยิ่ง เฉินตงยิ้มอย่างอ่อนโยน “ยัยโง่ หลอกง่ายจัง”
……
หลังจากที่เช็ดตัวแล้ว เฉินตงก็รู้สึกสบายตัวขึ้นไม่น้อย
ในเวลาเดียวกันเฉินตงก็ทราบจากปากของกู้ชิงหยิ่ง ตัวเขาเองนั้น ได้นอนสลบไปเป็นเวลาหนึ่งอาทิตย์เต็มๆ
มันทำให้เฉินตงตกใจไม่น้อย ในเวลาหนึ่งสัปดาห์ เกิดการเปลี่ยนแปลงไปมากมายเหลือเกิน!
เขารีบให้กู้ชิงหยิ่งไปตามท่านหลง ฟ่านลู่กับกูหลังมา
แต่เมื่อทั้งสามคนมาถึงนั้น สิ่งที่ทำให้เฉินตงแปลกใจก็คือ คุนหลุนก็อยู่ด้วย!
เพียงแต่ตอนนี้คุนหลุนยังนั่งอยู่บนวีลแชร์ ถูกฟ่านลู่เข็นเข้ามา
“คุณชาย!”
คุนหลุนมองเฉินตง ยิ้มเล็กน้อย “ในที่สุดคุณก็ตื่นแล้ว”
“เรานั้นเป็นพี่น้องคู่ทุกข์คู่ยากจริงๆเลย”
เฉินตงยิ้มเยาะตัวเอง ทำให้คุนหลุนก็ยิ้มอย่างทำอะไรไม่ได้
จากนั้น สายตาของเฉินตงก็มองไปทางฟ่านลู่ “พี่เสี่ยวลู่……….”
ยังไม่ทันได้ถามจบ
ฟ่านลู่ก็กล่าวอย่างขอโทษ “ขอโทษด้วยคุณเฉิน ที่ปิดบังพวกคุณไปนานขนาดนี้”
“ไม่เป็นไร ครั้งนี้หากไม่มีพี่ ผมคงตายอยู่ใต้ดาบของชินโกะ โดโมโตะแล้ว!” เฉินตงพูดออกมาจากใจจริง
แม้ว่าฟ่านลู่จะปิดบังสถานะของตัวเองมาโดยตลอด แต่ไม่ว่ายังไง การต่อสู้ที่ป่าไผ่ในคืนนั้น ฟ่านลู่ได้ช่วยเขาไว้เยอะมาก!
อีกทั้งยังบาดเจ็บด้วย!
เฉินตงเหลือบมองหน้าท้องของฟ่านลู่โดยสัญชาตญาณ
ฟ่านลู่รีบพูดขึ้น “ไม่เป็นอะไรมากแล้ว คืนนั้นโชคดีที่หลบได้เร็ว บาดเจ็บแค่ผิวหนังภายนอก ไม่ได้หนักหนาอะไร”
เวลานี้
ท่านหลงก้าวเดินเข้ามาหนึ่งก้าว หยิบโทรศัพท์ยื่นให้เฉินตง
คุณชาย เรื่องของพวกเสี่ยวลู่ ไว้ค่อยคุยกันเถอะ คุณดูดาร์กเว็บขององค์กรhidden killers สัปดาห์นี้ก็มีการเปลี่ยนแปลงใหม่
น้ำเสียงหนักใจ เผยให้เห็นถึงความสิ้นหวัง
