(wnแปล)Shimotsuki-san wa mobu ga suki – ตอนที่ 101

กลับมาแล้ว หม่าม้า

หลังจากนี้จะอบรมโคทาโร่คุง เพราะอย่างนั้นอย่าเข้ามาในห้องนะ

เอ๊ะ? กับข้าววันนี้คือแฮมเบิร์ก!?

หวา ไชโย~ มะ ไม่ใช่สิ ก่อนกินข้าวหนูต้องอบรมโคทาโร่คุงก่อนนะ กำลังคิดอยู่ว่าถ้ากินอิ่มแล้วจะอารมณ์ดีใช่มั้ยล่ะ? หนูไม่ใช่เด็กซักหน่อยนะ

เอ้านี่ โคทาโร่คุงไปกันเถอะ? จะเอาแต่เขินเพราะความสวยของหม่าม้าไม่ได้นะ? ให้ตายสิ ไม่มีความพอดีเลย…..หม่าม้าก็อย่าทำหน้าดูพอใจแบบนั้นด้วยสิ หนูยกป๊ะป๋าให้แล้วนะ อย่ามาแย่งโคทาโร่คุงไปจากหนูสิ

ให้ตายสิ หม่าม๊านี่ล่ะก็พยายามจะหลอกล่อโคทาโร่คุงให้ได้เลย……เธอเองก็ด้วย? ทำไมถึงยิ้มแบบนั้นล่ะ? เอ๊ะ แก้มของฉันเป่งเหมือนปลาปักเป้าแล้วน่ารัก? ชะชะชะ ชมกันแบบนั้นไม่ดีใจหรอกนะ!

แต่ว่า ชมอีกซักหน่อยก็ได้นะ?

ถ้าทำแบบนั้น เทศน์น้อยลงกว่าเดิมก็ได้

…….พะ พูดเยอะเกินไปแล้วนะ

ไม่ถึงขนาด เปล่งประกายขนาดที่น่ารักและสวยงามเหมือนนางฟ้าที่แค่มองก็มีความสุขซักหน่อย คิดว่าอย่างฉันน่ารักและสวยงามเหมือนนางฟ้าที่แค่มองก็มีความสุขหรอ?

เอ๊ะ? ไม่ได้พูดแบบนั้นซักหน่อย ให้ตายสิ อย่า’ถ่อมตัว’สิ?

คำว่าถาอมตัวเนี่ยคืออะไรหรอ?…..อะ หรือว่าพยายามจะให้สับสนด้วยคำยากสินะ ไม่ยอมให้ทำแบบนั้นหรอก! ฉันยังอารมณ์ไม่ดีอยู่เลยนะ? ฉันกำลังเคืองเหมือนคุณลิงที่โดนแย่งกล้วยเลยนะ!

เอ้า คุกเข่าซะสิ!

อะ แต่ว่าถ้านั่งบนพื้นจะเจ็บหัวเข่าเอา ขึ้นไปนั่งบนเตียงก็ได้นะ เป็นเตียงราคาแพงที่ป๊ะป๋ากับหม่าม๊าบังคับซื้อให้มา มันไม่เจ็บเข่าใช่มั้ยล่ะ? ทั้งสองคนรักฉันมากเลย ถ้าแค่ขออะไรนิดหน่อยก็จะเอาใจเต็มที่เลย

แต่ว่า โคทาโร่คุงแย่มากเลยนะ? ฉันเป็นประเภทที่อยากให้เอาอกเอาใจนะ? ไม่สนใจบ้างล่ะ ต้องให้ว่าบ้างล่ะ และก็เย็นช้าด้วย เดี๋ยวฉันก็ตายเหมือนกับกระต่ายที่เหงาตายหรอก? ฉันตายตายไปจะดีหรอ? อะ ขอโทษ ห้ามพูดเรื่องตายสินะ เป็นร่างกายที่ทุกคนให้ความสำคัญด้วย…….ฉันเองก็ต้องให้ความสำคัญสินะ……ไม่ใช่แล้ว!

ชวนเปลี่ยนเรื่องอีกแล้วสินะ!

…..เอ๊ะ? โคทาโร่คุงยังไม่ได้พูดอะไรเลย? ฉันหลุดประเด็นไปเอง? ใช่แล้วล่ะ ตอนนี้ฉันน่ะเป็นเด็กๆม่ดีมากเลยล่ะ โคทาโร่คุงก็แคร์ฉันให้มากจนกว่าฉันจะเป็นเด็กดีด้วยนะ

อย่างไงซะ ถึงจะพูดเองมันจะอย่างไงก็เถอะ แต่ฉันก็เป็นเหมือนผู้หญิงทั่วไปนะ? ก็แค่ อย่าไปคุยกับผู้หญิงคนอื่น มองแค่ฉันคนเดียว และก็รักฉันคนเดียวล่ะก็ ฉันก็เป็นผู้หญิงง่ายๆที่เท่านั้นก็พอใจแล้วนะ……..เอ๊ะ? ไม่ใช่แบบนั้น? น่ารำคาญนิดหน่อย? แต่ตรงส่วนนั้นก็น่ารักเหมือนกัน!?

….หะ หืม?

โคทาโร่คุง ชมเก่งไม่เบาเลยนะ

เอาเรื่องเลยนะ คำพูดเมื่อกี้ทำเอาตกใจนิดหน่อยเลยล่ะ…….แต่ฉันเองก็รู้ตัวเองอยู่นะ? ฉันเป็นผู้หญิงที่หนักหนามาจากหม่าม้าใช่มั้ยล่ะ? นั่นไง หม่าม้าเองก็ถ้าป๊ะป๋าอยู่กับผู้หญิงคนอื่นก็โมโหแล้ว เหมือนกันดีใช่มั้ยล่ะ?

ก็ไม่อยากจะเป็นผู้หญิงที่น่ารำคาญเท่าไหร่หรอก…..แต่เพราะเป็นเพื่อนกับโคทาโร่คุง มันก็ควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้เลย

นี่ เพราะงั้นเลยอยากให้แคร์กันหน่อยนะ

แค่นี้มันยังไม่พอ ไม่สิ ยังไม่เคยมีคำว่าพอใจเลย ถ้าโคทาโร่คุงอยู่บ้านเดียวกับฉันล่ะก็ก็ดีแล้วแท้ๆーฉันไม่รู้เลยว่าคิดแบบนี้มากี่ครั้งแล้ว

ทั้งที่กำลังเป็นแบบนั้นอยู่ ถึงจะแค่การแสดงแต่ต้องมาดูโคทาโร่คุงจู๋จี๋กับผู้หญิงคนอื่นเนี่ย ฉันทนไม่ไหวหรอกนะ……..นี่ โคทาโร่คุง? ฉันต้องทำอย่างไงดีนะ?

ฉันไม่ได้อยากสร้างปัญหาให้หรอกนะ

ฉันก็รู้ดีนะว่าโคทาโร่คุงให้ความสำคัญกับฉัน

ฉันก็รู้ดีนะว่าเธอไม่ได้รู้สึกสนใจผู้หญิงคนอื่น

แต่ว่าถึงอย่างนั้นฉันก็ยังไม่พอใจจริงๆนั่นแหละ

เพราะอย่างนั้น ขอร้องล่ะ

โคทาโร่คุง……ช่วยลูบหัวของฉันหน่อยได้ไหม……

――――――――

หายไป คนแปลได้ไปเล่นมายคราฟกับคนแต่งมา? แล้ววันนี้บอกจะมีอะไรบางอย่าง สรุปคือปกเล่ม3นั่นเอง ชุดเมดน่ารักดีนะครับ