ระหว่างที่ลูบหัวชิโฮะ ผมก็กล่าวคำออกมาเบาๆ
“ขอโทษที่ทำให้รู้สึกเหงานะ?”
จากนั้นเธอก็ยิ้มออกมาเล็กๆ อย่างร่าเริงแจ่มใส
“เอะเฮะเฮะ…..ถึงจะเหงาก็เถอะ แต่ลูบหัวให้แล้วจะยกโทษให้ก็ได้นะ ฉัน รู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกเลยล่ะ หัวใจและร่างกายอุ่นๆไปหมดเลยนะ?”
เดือน9ใกล้จะสิ้นสุดลงแล้วแท้ๆ แต่ชิโฮะก็ยังมีเหงื่อไหลออกมาเล็กน้อย แก้มเธอก็แดงกร่ำ และลมหายใจเองก็ดูรู้สึกอุ่นๆด้วย
“ขอไปเปิดหน้าต่างก่อนนะ? ถ้าไม่อย่างนั้นได้ตัวละลายไปทั้งแบบนี้แน่ๆเลย”
พอพูดจบ เธอก็ขยับผ้าม่านออกเล็กน้อยและเปิดหน้าต่างออก
สายลมอันเยือกเย็นได้พัดเข้ามา แต่ว่าแก้มของชิโฮะยังแดงเหมือนเดิม
เพียงแค่นี้ ก็คงจะทำให้เธอปลื้มปิติแล้ว
ผู้หญิงที่จะดีใจได้ขนาดนี้เพียงแค่ผมจับตัวเธอ ในอนาคตมันจะมีอีกมั้ยนะ?
ไม่อะ ไม่มีทาง
ผมกล้ายืนกรานได้เลย ชิโฮะน่ะให้ความสำคัญกับผมมากถึงขนาดนั้นเลยแหละ
“แต่ว่านะ พอคิดว่าวันนี้ก็จะกลับบ้านไปอีกแล้ว มันก็เจ็บหน้าอกมากเลยล่ะ…..นี่ โคทาโร่คุง? ไม่มาเป็นสัตว์เลี้ยงของเราหรอ? มีอาหารอร่อยๆให้3มื้อด้วยนะ? แล้วก็ ฉันจะคอยดูแลอย่างดีเลยด้วย พาไปเดินเล่นทุกวันด้วยนะ? ว่าไงล่ะ?”
“นะ นั่นมันออกจะ……”
แค่ล้อเล่น สินะ?
เอาเถอะ คิดซะว่าล้อเล่นก็แล้วกัน เพราะความรักของชิโฮะมันมากเกินด้วย อาจจะมีเผลอคิดแบบนั้นบ้างก็ได้
“แต่ว่า อืม ทุกๆครั้งก็พบกันได้แค่จนถึงเวลาเคอร์ฟิวนี่ ผมก็รู้สึกเหงาแหละน้า…..ผมเองก็อยากคุยกับชิโฮะมากกว่านี้อีกเหมือนกัน”
“จริงหรอ!? ถะ ถ้างั้น โคทาโร่คุงก็ซื้อโทรศัพท์ด้วยสิ? ฉันน่ะที่จริงแล้วเฝ้ารอมาตลอดเลยนะ? แค่แลกเปลี่ยนกับอาสึเนียนอย่างเดียวมันยังไม่พอหรอกนะ ฉันอยากจะคุยกับโคทาโร่คุงให้มากๆเลย”
ーพอลองมองย้อนกลับไป ตอน’แลกเปลี่ยนไดอารี่’ระหว่างคาบเรียน ชิโฮะก็ดูสนุกมาก เธอคงอยากจะสื่อความรู้สึกผ่านโทรศัพท์ด้วยแน่ๆ
“แต่ว่า ฉันเนี่ย…..นั่นไง? ออกจะน่ารำคาญแค่นิดหน่อยใช่ไหมล่ะ? เพราะงั้น ถ้าโคทาโร่คุงซื้โทรศัพท์แล้วล่ะก็ก็คิดว่าจะคอยจัดการหรอกนะ แต่ก็ไม่กล้าพูดออกมาเลย”
ก็จริงที่ชิโฮะไม่ค่อยจะพูดเรื่องแบบนั้นเลย เธอก็พูดมาอย่างอ้อมๆว่า’ไม่ลองซื้อโทรศัพท์หรอ’อยู่นะ แต่ไม่คิดว่าเธอจะคาดหวังมากขนาดนี้เลย
แต่อย่างไงซะ ก็สมกับเป็นตัวของเธอดีนั่นแหละ
“ตอนนี้อาจจะยุ่งอยู่เลยช่วยไม่ได้…..แต่ถ้าจบงานโรงเรียนแล้ว จะซื้อสินะ? จะคุยโทรศัพท์กับส่งเมลกับฉันเยอะๆดลยสินะ?”
“อา นั่นสินะ ผมเองก็คิดว่าจะซื้อเหมือนกัน ถ้าจบงานโรงเรียนแล้ว เราไปซื้อกันเถอะ”
ทันทีที่ผมพยักหน้า ชิโฮะก็ลุกขึ้นยืน
“เย้ー! อุฟุฟุ ขอบคุณนะ เพียงเท่านี้ตอนกลางคืนก็รับโคทาโร่คุงมาได้แล้ว♪”
เธอกระโดดไปมาเสียงดัง และก็กระโดดเข้ามาหาผม
“อะฮึบ”
ผมรับเธอมาแบบลนๆ ทำให้ล้มไปบนเตียงทั้งๆแบบนั้นเลย
เธอเอาแก้มของเธอถูไปมาที่หน้าอกผมและก็กอดแน่น
ใบหน้านั้นก็ยังแดงกร่ำอยู่เหมือนเดิม
มันแดงเหมือนกับปลาหมึกยักษ์เลย
“”………””
พวกเรากอดกันอย่างเงียบๆอยู่พักนึง
ชิโฮะมีร่างกายที่เล็ก และดูเหมือนกับจะแตกได้เหมือนกับกระจกแต่ว่า……ก็ทั้งอบอุ่น ทั้งอ่อนนุ่ม และก็หอมด้วย
เธอซุกหน้าเข้ามาที่อกของผม และก็พูดด้วยน้ำเสียงเบาๆชวนจั๊กจี้
“ตะ ตื่นเต้นเกินไปจนเหมือนเลือดกำเดาจะออกเลยล่ะ…..วันนี้อาจจะนอนไม่หลับก็ได้”
“อย่าเชียว ต้องนอนให้พอนะ? ถ้าเธอมาสายหรือลาหยุดล่ะก็ เดี๋ยวเราอาจจะไม่ได้จบพร้อมกันก็ได้นะ”
“นั่นมันไม่เอานะ ฉันจะอยู่ห้องเดียวกับโคทาโร่คุงนะ…….อะ แต่ว่า ได้เป็นรุ่นน้องของโคทาโร่คุงอาจจะไม่เลวก็ได้ ถ้าได้เรียกรุ่นพี่♪ ฟังดูวิเศษไปเลยนะ”
……ก็จริง แบบนั้นอาจจะดูน่ารักขึ้นมาก็ได้
“แต่ว่า พอเวลาได้อยู่ด้วยกันลดลงมันเหงานะ”
“นั่นก็จริงนะ ถ้าอย่างงั้นก็ต้องตั้งใจเรียนแล้ว ตอนกลางคืนจะโทรไปหา ก็ช่วยติวด้วยนะ”
“ถ้าเท่าที่ผมเข้าใจก็ยินดีเลย”
“เอ๋ー? ถึงจะไม่เข้าใจก็โทรอยู่ดีนะ แล้วก็มาคุยกันให้เยอะๆเลย?”
“น่าสนุกจังเลยนะ เอาเถอะ ผมคิดว่าคงไม่ได้เรียนหรอก”
“อุฟุฟุ แบบนั้นเรียกว่าความยอดสุดของการเรียนสินะ(เบงเคียวโนะไดมิโกะ)”
“ความสุดยอด(ไดโกะมิ) นะ”
จิตใจผมได้รับการเยียวยาจากบทสนทนานี้
ถึงชิโฮะจะดูเหมือนเหงาๆ แต่เธอก็ยังร่าเริงอยู่
เธอไม่มีความรู้สึกต้องบอบช้ำเหมือนตอนเข้าค่ายอีกแล้ว
พอชิโฮะตัดสายใยกับริวซากิลงได้ พักนี้เธอก็ดูสนุกสนานมากขึ้น
มันดีจริงๆ…..ตอนนี้ในเลิฟคอมเมดี้ของริวซากิไม่มีชิโฮะอีกแล้ว เธอออกมาใช้เวลาอย่างสบายๆ ที่ด้านนอกของเนื้อเรื่อง
ถึงผมจะยังอยู่ในตำแหน่งที่น่ารำคาญและต้องถูกลากไปพัวพันอยู่ก็ตาม…..แต่การที่เธอมีความสุขนั้นถือคุ้มค่าเหนือสิ่งอื่นใดแล้ว
เอาเถอะ เนื้อเรื่องที่ไม่มีเธออยู่นั้น ถ้าให้พูดมันดูมีความเข้มข้นกว่าที่คิด…..กล่าวโดยรวมก็คือมันดูหนักหน่วงขึ้นมาก
แต่ว่า แบบนั้นดีแล้ว แบบนั้นไม่เป็นไร เพราะการที่ชิโฮะมีความสุขนั้น คือสิ่งที่ผมปรารถนาเอาไว้มากที่สุดเหนือสิ่งอื่นเลย……
![[นิยายแปล] Otonari no Tenshi-sama ni Itsu no Ma ni ka Dame Ningen ni Sareteita Ken (WN)](https://novel00.net/wp-content/uploads/2021/09/9930_cover-1-193x278-1.jpg "[นิยายแปล] Otonari no Tenshi-sama ni Itsu no Ma ni ka Dame Ningen ni Sareteita Ken (WN)")
