(wnแปล)Shimotsuki-san wa mobu ga suki – ตอนที่ 17

เรื่องราวของริวซากิ เรียวมะ ถ้าจะตั้งชื่อเรื่องละก็ ตั้งว่าอะไรดีล่ะ?

ในคาบบ่าย ระหว่างที่เหม่อมองกระดานดำ ก็คิดเกี่ยวกับเรื่องนั้น

เพราะเพิ่งทานอาหารกลางวันไป เลยถูกความง่วงเข้าเล่นงาน จนสูตรคณิตศาสตร์ที่อยู่บนกระดานดำนั้น ไม่เข้าหัวเลย

(ชื่อเรื่องก็…..นั่นสินะ ‘ถึงจะเป็นพระเอกเร็มแต่ชั้นก็รักแค่เพื่อนสมัยเด็กที่เงียบนะ’ล่ะเป็นไง?)

เป็นชื่อเรื่องที่แย่มาก เผลอหัวเราะแห้งๆ ให้กับไอเดียระดับต่ำของตัวเอง

แต่ว่า ถ้าเรียบเรียงจากเรื่องจริงมันก็อารมณ์ประมาณนี้ล่ะมั้ง

เนื้อเรื่องก็ พระเอกพระเอกฮาเร็มอย่างริวซากิ ถูกสาวมากหน้าหลายตายั่วยวน….แต่ก็ชอบแค่เพื่อนสมัยเด็กคนเดียว คงเป็นทำนองนี้ล่ะ

เพื่อนสมัยเด็กที่ร่างกายอ่อนแอ พูดน้อยและชอบอยู่คนเดียวนั้น ตอนแรกก็ยังไม่เปิดใจให้ริวซากิ แต่เวลาผ่านไปก็สนิทกันขึ้นทีละนิด…..ตอนสุดท้ายก็ ‘ชั้นชอบเธอมากกว่าผู้หญิงคนอื่น!’ สารภาพรักแล้วก็ กลายเป็นคู่รักที่น่ายินดี

ส่วนนางเอกรองคนอื่นๆก็ ขณะที่เศร้าเสียใจก็ยอมรับว่า ‘ถ้าเรียวมะมีความสุขก็พอแล้ว’ และก็อวยพรให้พระเอกกับนางเอก

ーเป็นเนื้อเรื่องที่ค่อนข้างชวนขนลุกจนอยากจะอ๊วก

ไอ้เนื้อเรื่องพรรค์นี้คนที่จะมีความสุข มันมีแค่คนเดียวเท่านั้นแหละ

แน่นอนว่าคนนั้นคือริวซากิ เรียวมะ ส่วนเหล่านางเอกนั้นไม่มีทางมีความสุขได้

แม้แต่นางเอกหลักอย่างชิโมสึกิ ก็จะมีปัญหาในชีวิตอย่างมากตามมาในอนาคต

เรื่องราวอาจจะจบลงเมื่อเป็นคู่รักกันแล้ว แต่ชีวิตยังคงดำเนินต่อไป

คิดว่าพระเอกฮาเร็มจะใช้ชีวิตหลังแต่งงานแบบปกติได้หรอ?

เพลย์บอยและก็นิสัยที่ไม่แน่นอนแบบนั้นอะนะ?

ไม่แน่ว่า นางเอกรองใครซักคนอาจจะมาเป็นเมียน้อยก็เป็นไปได้…..ถ้าเป็นอย่างงั้น ชิโมสึกิจะคิดอย่างไง?

……แค่คิดอย่างเดียว ก็ปวดหัวแล้ว

เลิกคิดจุดจบของเนื่อเรื่องนี้ไว้แค่นี้ดีกว่า เดี๋ยวจะรู้สึกไม่ดีเอา

กลับไปที่หัวข้อหลักกันเถอะ

สุดท้ายแล้ว คนที่ริวซากิหลงจริงๆมีแค่ชิโมสึกิคนเดียว ถึงจะน่าเสียดาย แต่ที่นั่งของนางเอกหลักเหมือนจะเป็นของเธอ

แม้แต่สมาชิกฮาเร็มคนอื่นๆ สำหรับหมอนั่นแล้วคงเป็นแค่ตัวละครรอง

(…..ไม่สมหวังสิน้า)

แม้แต่พวกคนที่ผมเคยชอบ บนเวทีของเนื้อเรื่องก็ยืนอยู่ได้แค่มุมสินะ ถ้าเป็นแบบนั้น ผมที่ถูกตัดขาดนั้นรู้สึกเวทนาจริงๆ

เป็นตัวประกอบที่ไม่ใช่แม้แต่ตัวรอง แบบนี้คงจะเหมาะแล้วล่ะมั้ง

ตัวประกอบนั้นแน่นอนว่าไม่มีสิทธิมนุษยชนหรอก……จะว่าไป ป่านนี้แล้ว เรื่องนั้นจะอย่างไงก็ช่างมันเถอะ

ตัวประกอบที่เคยคิดเอาเองว่าเป็นตัวเอกนั้น ก็เป็นได้แค่ตัวตลกที่น่าสงสาร เป็นตัวตนที่น่าสังเวช ที่แม้แต่จะหัวเราะยังเป็นเรื่องยากแท้ๆ มันแปลกตั้งแต่แรกแล้วที่คิดว่าจะสมหวังน่ะ

แต่ว่านะ อย่างน้อยๆ……ขอแค่อย่างเดียว

(ได้โปรด…..ใครก็ได้ถึงจะแค่คนเดียวแต่ขอให้มีความสุขด้วยเถอะ)

อย่างน้อยคำอวยพรนี้นั้น ขอให้ความรู้สึกของเหล่านางเอกรองที่ตะเกียกตะกายกันอย่างหนัก ถึงจะนิดหน่อยแต่อยากให้ได้รับอะไรตอบแทนบ้าง

ในเนื้อเรื่องที่นางเอกรองจะก้าวข้ามนางเอกหลักได้นั้น ไม่ได้หายาก

จะเป็นที่นิยม ผู้แต่งสนใจ เนื้อเรื่องดำเนินไปแบบนั้นเลยช่วยไม่ได้…..อะไรแบบนั้น เหตุผลช่างมันเถอะ

น้องสาวอาสึสะ เพื่อนสมัยเด็กยุซุกิ อดีตเพื่อนสนิทคิราริ ใครก็ได้ แต่อยากให้สมหวัง

ถึงสมาชิกฮาเร็มจะไม่ได้มี3คน ยังมีอีกมากมายก็ตาม…… ไม่สิ ปัจจุบัน จำนวนก็ยังเพิ่มขึ้นอยู่เรื่อยๆ พระเอกนั้นเป็นสุดยอดเพลย์บอย ที่พอได้พบกับสาวแล้วก็ทำให้หลงรักได้ทันที การแข่งขันสูงมาก

พระเอกที่ แม้แต่นางเอกรองยังต้องสู้กันแย่งกันอย่างดุเดือด ในฐานะตัวประกอบ…..ไม่สิ ในฐานะมนุษย์ทั่วไป ไม่เข้าใจเหตุผลที่ไปชอบผู้ชายแบบนั้นเลย

ทั้งๆที่โอกาสที่ความรู้สึกจะสมหวังมีน้อยแท้ๆ แต่ก็ยังหวังกันอยู่ไม่แปลกไปหน่อยหรอ ช่วยไม่ได้ถ้าชอบจริงๆ แต่ไม่น่าจะถึงขั้นตาบอดนะ

บางที….สำหรับพวกเธอแบบนั้นอาจจะปกติละมั้ง

มันหมายถึงว่าพวกเธอชอบมากเท่าไหร่

บางทีถ้าเทียบกับพวกเธอ ผมที่มีเคยโอบอุ้มแค่ความรักแบบไม่จริงจัง เลยทำให้เข้าใจไม่ได้

ถึงแม้จะรู้แล้วว่าจะไม่มีความสุข แต่มันทำอะไรไม่ได้เพราะรัก ถ้าเป็นแบบนั้น ก็ขอให้พยายามเข้า

ได้โปรด ขอให้มือนั้นได้รับความสุขด้วย

มีเป็นคำอวยพรของตัวประกอบที่ให้ได้อย่างเต็มที่….