เริ่มไม่อยากจะมองสภาพไม่น่าดูของน้องสาวแล้ว
วันนี้จะพูดเยอะไปหน่อยแล้ว…..ก่อนหน้านี้ทั้งวันผมแทบจะไม่ปริปากพูดเลย แต่ขอบคุณชิโมสึกิ ทำให้พูดได้มากขึ้น
ขอบคุณสิ่งนั้นทำให้ตอนนี้เริ่มเจ็บคอ เป็นผลข้างเคียงมาจากที่ปกติไม่ค่อยจะพูด ทำให้เสียงนั้นแหบลง
ดังนั้นจึงอยากจะรีบจบการสนทนาและกลับไปพักที่ห้องตัวเองแต่ว่า
“จะว่าไป ที่โอนี่จังสนิทกับชิโมสึกิซังนี่ทำเอาตกใจเลยล่ะ…..เรื่องนี้ เรียวมะโอนี่จังรู้รึยังน้า?”
คำพูดไม่ทันตั้งตัวของอาสึสะ ทำให้ผมเปิดตากว้าง
แย่แล้ว….จริงสิ การที่อาสึสะรู้ความสัมพันธ์ของผมกับชิโมสึกิอาจจะแย่ก็ได้
ก็เพราะ อาสึสะนั้นชอบริวซากิ แต่ริวซากินั้นชอบชิโมสึกิอยู่…….หรือก็คือ สำหรับอาสึสะนั้นลิโมสึกิคือศัตรูทางความรัก
การที่ผู้หญิงคนนั้นไปมีความสัมพันธ์กับคนอื่นนอกจากริวซากิ ก็หมายความว่าเป็นกำไรของพวกอาสึสะซึ่งก็คือตัวรอง
พอความรู้สึกของริวซากิไม่สมหวังแล้ว ก็จะเกิดการต่อสู้แย่งเพื่อเล็งตำแหน่งของนางเอกที่รอการสืบทอดอยู่
แต่ ในกรณีของชิโมสึกิที่ไม่ยุ่งเกี่ยวกับใครเลยนั้น ทำให้อยู่ในสถานะพักรบ ไม่สามารถต่อสู้กันได้
การที่จะทำให้นางเอกรองสมหวังได้นั้น ถูกชิโมสึกิขัดขวางเอาไว้อยู่
เพราะอย่างงั้นการที่พวกเธอคิดจะให้ชิโมสึกิที่เป็นนางเอกอย่างแน่นอนหายไปก็ไม่ใช่เรื่องแปลก
ไม่สิ แต่เดิมพวกเธอคงอยากให้หายไปอยู่แล้ว
อย่างเช่น ถ้าหากเธอสนิทสนมกับผู้ชายนอกเหนือจากริวซากิ…….อาสึสะอาจจะคาดหวังอย่างนั้นอยู่ก็ได้
(นั่นน่ะ ผิดแล้วล่ะ…..เพราะหมอนั่นเป็นตัวเอกประเภท ยิ่งมีอุปสรรคมากเท่าไรก็ยิ่งลุกโชนมากขึ้น นั่นน่ะเป็นการเดินหมากที่ผิดซะมากกว่า)
ก็แค่ มันมีทางเป็นไปอย่างที่นางเอกรองคิดเอาไว้หรอก
แล้วนั่นก็ยิ่งจะทำให้ป้อมปราการสุดมั่นคงที่ชื่อว่าชิโมสึกิ ยิ่งแข็งแรงขึ้นเข้าไปใหญ่อีก
ริวซากิ เรียวมะน่ะเป็นพระเอก
การไล่ตามอย่างไม่ย่อท้อ ไม่มีที่สิ้นสุด นั่นเป็นศักยภาพที่แท้จริง
การโจมตีอย่างหนักหน่วงใส่ชิโมสึกิอาจจะเริ่มขึ้นแน่นอน และมันน่าจะกลายเป็นเลิฟคอมที่ เล็งคนเดียวโดยไม่แม้แต่จะมองไปที่นางเอกรองคนอื่น
ถ้ามองในมุมมองเมต้าแล้ว น่าจะเป็นแบบนั้น
และก็ตอนที่เกิดอย่างนั้นขึ้นแล้ว……..คนที่โชคร้ายที่สุดก็คือชิโมสึกิ
เธอที่เพิ่งเป็นเพื่อนกับผมได้ไม่นาน แล้วต้องโดนคนที่เกลียดมากติดตามแบบนั้น ผมไม่ยอมให้เกิดขึ้นแน่ๆ
เพราะแบบนั้นผมเลยเผลอลนลาน
“อาสึสะ ขอเวลาแป๊ปนึงนะ!”
จับไหล่ของอาสึสะโดยไม่ได้ตั้งใจ ไหล่ของน้องสาวที่ไม่ได้จับมาพักนึงนั้น ทั้งเล็กและบอบบางจนสามารถพังได้ถ้าใส่แรงลงไป
“เคี๊ยะ…..อะ อะไรหรอ? อยู่ๆก็ ตกใจหมดเลย”
รู้สึกผิดนะที่ทำให้ตกใจ แต่ขอโทษเอาไว้ที่หลัง
“ขอร้องล่ะ ช่วยเก็บเป็นความลับกับริวซากิที…..ช่วยอย่าบอกเรื่องของพี่กับชิโมสึกิจะได้มั้ย?”
อ้อนวอน อย่างสุดความสามารถ
ถึงจะรู้ว่าใบหน้าตัวเองน่าสมเพช แต่ว่าถึงจะต้องอ้อนวอนก็ตาม มีแค่เรื่องนั้นที่ต้องหยุดเอาไว้
“รู้นะว่ามันจะไม่ดีต่ออาสึสะ…..เรื่องที่ชิโมสึกิเป็นศัตรูทางความรัก และใกล้ชิดสนิทสนมกับผู้ชายคนอื่นนอกจากริวซากิเป็นผลดีสำหรับอาสึเองก็เข้าใจ แต่ว่า ขอร้องล่ะ……ได้โปรด อย่าพูดเรื่องนี้กับริวซากิที จะให้พี่ทำอะไรก็ได้”
ผมจริงขนาดที่ คิดว่าจะก้มหัวขอร้องเลย
อาจเป็นเพราะว่าลนอยู่ เลยพูดจาสะเปะสะปะมาก เพราะกระทันหัน อาสึสะคงจะตกใจ เธอเปิดตากว้าง
ผมยังคงพูดต่อไป กับเธอทั้งแบบนั้น
“ชิโมสึกิน่ะ จะให้ยุ่งกับริวซากิไม่ได้…..ขอร้องล่ะ ไม่อยากจะทำให้เธอเจ็บ รู้ดีว่ากำลังบอกให้ ขาดทุนไปซะ……แต่ถึงอย่างนั้นได้โปรด ขอร้องล่ะ”
เป็นการขอร้องทุ่มสุดตัว
และสุดท้าย ผมก็ลดตัวลงเพื่อจะก้มหัวขอร้องแต่……อาสึสะก็หยุดผมเอาไว้
“เพิ่งเคยเห็นโอนี่จังที่ใส่อารมณ์แบบนี้เป็นครั้งแรกเลย…..ตกใจมากเลยล่ะ โอนี่จังเองก็เป็นมนุษย์จริงๆสินะ”
จากนั้น เธอก็ยิ้มอย่างใจดีกลับมาให้
“อืม ได้สิ ไม่พูดหรอก…..สัญญา จะเก็บไว้เป็นความลับให้เอง อย่าทำหน้าเหมือนจะร้องไห้แบบนั้นเลยไม่เป็นไรแล้วล่ะ”
จากนั้น เธอก็ตกลงอย่างเหนือความคาดหมาย
ทั้งที่เป็นกำไรสำหรับเธอแท้ๆ แต่เธอก็บอกว่าเรื่องนั้นช่างมันเถอะ
“อาสึสะน่ะนะ อยากให้ริวมะโอนี่จังชอบอย่างยุติธรรม…..ไม่เคยคิดจะเป็นตัวแทนของชิโมสึกิซังหลังจากที่ไม่ได้แล้วเลยนะ? อยากชนะชิโมสึกิซังอย่างยุติธรรม…..เพราะฉะนั้นไม่ใช้วิธีขี้โกงหรอก”
เธอพูดออกมาด้วยคำพูดที่ดูสดชื่น
ถึงจะรู้ว่าตัวเองเสียผลประโยชน์ แต่เธอก็อยากปักธงด้วยวิธีของตัวเอง
ตรงส่วนนั้นคิดว่าทั้งวิเศษและ……บริสุทธิ์
บางทีตรงส่วนนี้อาจจะเป็นความแตกต่างระหว่าง ‘ตัวรอง’ กับ ‘ตัวประกอบ’ ก็ได้
เธอต่างจากตัวประกอบที่ไม่สามารถเป็นอะไรได้เลย เธอเป็น ‘นากายะมะ อาสึสะ: ที่มีคาแรคเตอร์เป็นของตัวเองอย่างชัดเจน
นั่นเป็นเสน่ห์ที่ออกมาจากตัวเธอ
“แล้วก็นะ…….โอนี่จัง ที่หลังอาคารเรียนตอนนั้นจะช่วยอาสึสะใช่ไหมล่ะ? ตอนที่พูดว่า’มีเรื่องที่อยากจะพูดอยู่ไม่ใช่เหรอ’น่ะ ดีใจมากเลยล่ะ…..ถึงจะตอบรับแรงสนับสนุนนั้นไม่ได้ก็ตาม แต่ก็ยังใจดีกับน้องสาวที่โหดร้ายแบบนี้อยู่เลย”
พูดเสร็จเธอก็กำหมัดชูขึ้นมา
เหมือนกับว่า เธอใส่แรงใจลงไป และกระปรี้กระเปร่า
“เพราะอย่างงั้น จะไม่สร้างความลำบากใจให้โอนี่จัง……แล้วก็นะ อาสึสะน่ะ ชอบริวมะโอนี่จังจริงๆนั่นแหละ”
จากนั้น เธอที่เศร้าอยู่จนถึงเมื่อกี้ กลับมายิ้มร่าเริงอีกครั้ง
ลักษณะเฉพาะตัวของอาสึสะ รอยยิ้มที่เป็นมิตรและน่ารักของเธอ
“จะพยายาม ให้ไม่แพ้ชิโมสึกิซังเลย! เศร้าสร้อยอะไรไม่มีแล้ว……อาสึสะ จะไปหาริวมะโอนี่จังนะ จะไปอ้อนให้เต็มที่เลย”
เธอกล่าวมาอย่างมีพลัง และลุกออกจากผม
พอเห็นแผ่นหลังของน้องสาว ผมก็ยิ้มออกมาเล็กน้อย
“อืม พยายามเข้านะ….”
ตอนนี้ ถึงจะทำได้แค่เชียร์ก็ตาม
แต่ก็ อยากจะให้ความรู้สึกของอาสึสะได้สมหวังจริงๆ
ก็เพราะผมน่ะ ถึงจะเป็นของปลอม แต่ก็ยังเป็น’โอนี่จัง’นั่นเอง……