ผ่านมาแล้ว1สัปดาห์หลังจากที่เปลี่ยนที่นั่งใหม่
ตั้งแต่เหตุการณ์จับฉลาก ก็รู้สึกได้ถึงสายตาจากริวซากิที่มากขึ้น
“โย่ นากายะมะ อรุณสวัสดิ์”
“……อา อืม อรุณสวัสดิ์”
กลายเป็นว่า ตอนเช้าหมอนั่นจะมาเรียกผมตลอด
แต่ว่า ถึงแบบนั้น ก็ไม่ได้แปลว่าผมนั้นจะสนิทกับริวซากิหรืออะไร ถ้าจะให้พูดล่ะก็ ริวซากิกำลังระแวงผมอยู่
แบบนั้นไง เหมือนกับยามรักษาความปลอดภัยที่กล้าจะทักทายคนน่าสงสัย
‘ชั้นเฝ้ามองนายอยู่ตลอดเวลาเลยนะ’
รู้สึกเหมือนถูกพูดแบบนั้นใส่ ทำให้น่าเอือมระอาจริงๆ
ช่างเถอะ โชคดีที่ตอนนี้ยังถูกมองว่าเป็น’ตัวประกอบ’ ทำให้ยังปลอดภัยอยู่
ที่ชิโฮะขี้อาย จนทำให้เวลาอยู่ในห้องเรียนไม่พูดนั้น ก็เป็นโชคดีในโชคร้าย ปกติจะใช้ไดอารี่อย่างเดียว ทำให้ไม่มีบทสนทนาเลย
ที่จริงก็อยากพูดกับเจ้าตัวมากๆอยู่หรอก แต่ถ้าทำแบบนั้นริวซากิที่เห็นเหตุการณ์ ก็จะระแวดระวังผมมากกว่าเดิมอีกแน่ๆ
ถ้าผมทำตัวเป็นศัตรูมากกว่าอีกละก็ ตอนนั้นก็จะไม่สามารถเป็นตัวประกอบได้อีกต่อไป จะกลายเป็นตัวละครที่เป็นศัตรูกับพระเอก และอาจจะได้เป็นครู่ปรับกันก็ได้
ถ้าเกิดแบบนั้นขึ้น นางเอกอย่างชิโมสึกิจะลำบากเอาในอนาคต นั่นเป็นสิ่งที่ผมไม่ได้ปรารถนาเลย
…..ควรจะ ทำตัวห่างกว่านี้ซักหน่อยดีมั้ยนะ
รู้สึกว่าจะทำตัวใกล้ชิดกับชิโมสึกิเกินไปแล้ว เพราะแบบนั้นเลยทำให้ถูกริวซากิระวัง รู้สึกไม่ค่อยดีเลย
ผมไม่อยากให้ชิโมสึกิต้องเศร้าเพียงแค่เพราะคนอย่างผม
ผมอย่างงั้นการลบตัวตนในฐานะตัวประกอบจึงเป็นเรื่องสำคัญ ที่จริงมันก็เป็นเรื่องที่ต้องทำอยู่แล้ว เพราะเป็นเพียงส่วนที่ไม่ได้มีผลกับเนื้อเรื่อง
ผมกำลังคิดแบบนั้นอยู่
แต่ว่า เธอนั้นไม่มีทางยอมรับเรื่องนั้นเลย
“เน่เน่ นากายะมะคุง การเรียนเนี่ยมันมีประโยชน์ในอนาคตจริงๆหรอ? ไม่เลย มันไม่มีประโยชน์หรอก สมการเองก็ดูเหมือนจะไม่มีเรื่องให้ต้องใช้ด้วยสิ aบ้างล่ะbบ้างล่ะxบ้างล่ะyบ้างล่ะ ตัวแปร? ต้องมาคิดเลขแบบนั้น มันน่าแปลกออก”
เป็นตอนเรื่องเลิกเรียน
อีกไม่นานก็จะวันสอบกลางภาคแล้ว ชิโมสึกิที่เกลียดการเรียนอย่างมาก ในที่สุดก็มีแรงฮึดขึ้นมา มันเพิ่งจะผ่านมาแค่3วันเลยคิดว่ามันค่อนข้างจะสายไปแล้ว แต่เธอก็กำลังเรียนอยู่
สถานที่ก็บ้านของผม
ไม่สิ……รู้ว่ากำลังลำบากอยู่ เพราะใกล้ชิดกันเกินไปเลยเสนอให้ช่วงสอบนั้นเรียนที่บ้านตัวเอง แต่ว่า ชิโมสึกินั้นไม่ชอบ
‘ฉันไม่ติวที่บ้านหรอกนะ แต่ว่า ถ้าทำตัวดื้อเกินไปล่ะก็จะโดนหม่าม้าดุเอาด้วยสิ เลยอยากจะติว…..ถึงป๊ะป๋าจะไมดุก็เถอะ แต่ก็อยากจะให้ชมด้วย เพราะอย่างนั้น ขอร้องนะ…….ติวด้วยกันเถอะนะ?’
เธอเหมือนจะเป็นประเภทไม่มีสามาธิเมื่ออยู่คนเดียว
ที่ห้องของเธอเองนั้นมีกิเลสล่อตามากเกินไป
“แล้วก็ เอ่อ……ดีใจที่ช่วยสอนให้นะ แล้วก็ ฉันไม่ได้จะภูมิใจกับมันหรอกนะ ฉันอยู่ระดับล่างๆซะด้วยสิ และฉันก็หัวไม่ค่อยดีจนถูกดึงด้วย ได้โปรดช่วยดูแลฉันด้วยค่ะ!!”
ผมเองก็ไม่ได้หัวดีหรอกนะ คะแนนเองก็ต่ำกว่าค่าเฉลี่ยนิดหน่อยด้วย
แต่ว่า ถ้าเทียบกับผม ชิโมสึกิถือว่าต่ำ
เธอนั้นบ๊องเอาเรื่องเลย
ภาพลักษณ์ดูเพอร์เฟค น้ำเสียงกับท่าทางเองก็ดูดี ทำให้ดูเหมือนปล่อยบรรยากาศสุดเพอร์เฟคออกมา…..แต่ว่าตัวจริงนั้น ค่อนข้างน่าสนใจเลยทีเดียว
เธอที่มีคาร์แรคเตอร์โดดเด่นแบบนั้น เป็นนางเอกจริงๆนั่นแหละ พอถูกเธอขอมาแบบนั้น ตัวประกอบอย่างผม จะปฏิเสธได้อย่างไง
ด้วยเหตุนั้นเอง ช่วงสอบทำให้ขิโมสึกิอยู่บ้านผมตลอดเวลา
…… คิดว่ามันใกล้ชิดกันมาเกินไปจริงๆนั่นแหละ
หลังเลิกเรียน ริวซากิก็ไม่ได้เข้ามารบกวนขิโมสึกิด้วย ทำให้เรื่องนัดพบกันลับๆของผมกับเธอยังไม่แตก
แต่ว่า ก็กลัวเหมือนว่าจะความแตกโดนเรื่องที่ไม่คาดฝัน
นี่มันเหมือนแอบเล่นชู้กันเลยนะ
ผมรู้สึกว่านี่มันดูสะดุดตาเกินไปนิดหน่อยสำหรับตัวประกอบ
หวังว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นละกัน……
ชีวิตตัวประกอบของผมนั้น เริ่มถูกกัดกร่อนลงที่ละเล็กทีละน้อย
พอสอบกลางภาคเสร็จ โรงเรียนเราก็จะมีการจัดฝึกอบรมนอกสถานที่
นั่นเป็น อีเวนท์ที่สำคัญมากสำหรับเลิฟคอมเมดี้ในโรงเรียน
ในอีเวนท์นั้นจะเป็นแรงผลักดันให้ พระเอกพระเอกมีความกระตือรือร้นถึงมากที่สุด เป็นช่วงเวลาที่ทำให้เนื้อเรื่องดำเนินไปอย่างรวดเร็ว
ในตอนนั้นเองผมจะยังสามารถเป็นตัวประกอบต่อไปได้มั้ยนะ……เอาตรงๆ ผมกังวลจริงๆ…..