(WN) Love Comedy Manga ni Haitte​ shimatta node, Oshi no Make Heroine wo Zenryoku de Shiawase ni Suru – ตอนที่ 34

<มุมมองของ​ ฮิซามูระ​ สึคาสะ>

“ไม่อยากเชื่อว่าหมอนั่นจะ​สลบเหมือดไป​ซะได้… สมกับที่เป็นตัวเอกในมังงะเลิฟคอมเมดี้จริงๆ”

ผมเฝ้ามอง​การโต้เถียง​ที่อย่างกับฉากนองเลือดของทั้งสามอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ

เจ้าพวกบ้าสามหน่อนั่นเล่นคุยกันดัง​จนเเทบจะตะโกนอยู่เเล้วนี่นะ​ จึงไม่เเปลกที่จะ​ลอยมาถึงหูเเม้​จะอยู่ไกลก็ตามที

ยังไงดีล่ะจะว่ารู้สึกอิจฉา​หมอนั่นพร้อมๆกับเห็นใจไปด้วยก็คงได้…

การที่มีสองสาวซึ่งทั้งสวยเเละน่ารัก​มาชอบเเละสารภาพรักมันก็น่าอิจฉาตาร้อนอยู่หรอก​ เเต่ในฐานะสุภาพบุรุษ​เเล้ว​ก็อดเห็นใจไม่ได้ที่เฟติชอันดํามืดที่ซ่อนเร้นไว้ของเขาต้องถูกเปิดโปงต่อหน้าสาธารณชน​เช่นนี้….

อะ.. เอาเถอะ​ ส่วนตัว​ผมก็ไม่ได้มี​เฟติชประหลาดๆเป็นพิเศษด้วย​ คงไม่ต้องกังวลหรอกมั้ง

อื้ม​ เป็นเรื่องจริงเเท้เเน่นอน

ถึงอย่างนั้นก็ไม่คิดเหมือนกันนะเนี่ยว่าสถานการณ์​มันจะเลยเถิดมาถึงขั้นนี้

เเหงอยู่เเล้วว่าในเนื้อหาต้นฉบับย่อมไม่มีฉากที่ทั้งคู่มาสารภาพรักกับยูอิจิ​ ณ​ สถานที่เเบบนี้

เพราะขืนทําอย่างนั้น​เนื้อเรื่อง​ก็เเทบจะเข้าบทสุดท้ายพอดีสิ

ตามจริงเดทของยูอิจิกับฟุจิเสะควรจะจบลงตั้งเเต่ตรงนี้เนื่องจากถูกโทโจวอินซังเข้ามาขัดขวางเเล้ว

ต่อจากนั้นเนื้อเรื่องก็ค่อยดําเนินต่อไปเรื่อยๆ… เเต่ด้วยความที่ผมลงมือตามพลการไปหลายอย่างส่งผลให้ทั้งคู่สารภาพรักกับยูอิจิไปเสียก่อน

กระทั่งเนื้อเรื่องในปัจจุบัน​ก็ยังไม่มีอะไรเเบบนี้เกิดขึ้นเลย

ไม่สิ​ หากอิงตามต้นฉบับยูอิจิคงจะล่วงรู้ถึงความรักที่โทโจวอินซังมีต่อเขา​เเล้วกระมัง?

อย่างไรก็ตาม​ต่อให้นับรวมสองคนนั้นเข้าไปก็ยังไม่มีใครสารภาพรักกับยูอิจิโต้งๆอยู่ดี

เเต่​ ณ​ ที่นี่​ ​เวลานี้​ พวกเขา​ทั้งสองได้สารภาพรักไป​เเล้วเนี่ยสิ

ยิ่งกว่านั้นความจริงคนที่ต้องเเก้ปัญหาร้าวฉาน​ระหว่างโทโจวอินซังกับพ่อของเธอควรจะเป็นยูอิจิต่างหาก

เเละด้วยความวู่วาม​ผมจึงทําหน้าที่นั้น​เเทนเขา

ก็ถ้าไม่ลงมือทําอะไรสักอย่างโทโจวอินซังอาจจะไม่ยอมเคลื่อนไหวนี่​นา…

“…ขอโทษนะ​ เซย์จัง”

ผมส่งเสียงเรียกเซย์จังผู้เเย้มยิ้ม​ที่ยืนอยู่เคียงข้าง​ พวกเราลอบมองการโต้วาทีของทั้งสามคนมาด้วยกันจนถึงตอนนี้​

“หืม? สําหรับอะไรล่ะ?”

“เเบบว่า… ท้ายที่สุด​ดูเหมือนคนที่ขัดเเข้งขัดขายูอิจิกับฟุจิเสะมากที่สุด​ น่าจะเป็นชั้นเองนี่เเหละ”

ทั้งๆที่เซย์จังไม่อยากให้โทโจวอินซังเข้ามายุ่มย่าม​กับเดทอันเเสนพิเศษของยูอิจิกับฟุจิเสะเเท้ๆ

หากผมไม่ทําเเบบนั้นลงไป​ฟุจิเสะกับยูอิจิคงจะ​ผ่านเดทนี้​เเละตกลงคบหากันได้ด้วยดีโดยที่ไม่มีโทโจวอินซังเข้ามาขวางทาง

ทุกอย่างเป็นเพราะผมเข้าข้างโทโจวอินซัง…

“ขอโทษจากใจจริงเลย”

“…ฟุฟุ​ นายเองก็ทําสีหน้าเเบบนั้น​เป็นเหมือนกันสินะ”

“เอ่อ?”

พอผมก้มหน้าลงเล็กน้อยเพื่อขอโทษขอโพย​ เซย์จังกลับมอบรอยยิ้มอันอ่อนโยนกลับมาให้เเทน

“ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่​โตซะหน่อย​ เเต่ขอถามเผื่อไว้ละกัน​ ระหว่าง​ชิโฮะกับโทโจวอินนายอยากให้คนไหนคบกับชิเกโมโตะมากกว่ากันล่ะ?”

“…เรื่องนั้นคนที่ต้องตัดสินไม่ใช่ชั้นหรือเซย์จัง​ เเต่เป็นยูอิจิไม่ใช่เหรอ”

“อืม ตามนั้นล่ะ​ เเต่จากท่าทีที่ฉันเห็นจากนาย​ นายคงอยากให้ชิเกโมโตะคบกับโทโจวอินล่ะสิ”

“ไม่ใช่อย่างนั้นหรอก​ สําหรับชั้นจะคนไหนก็ไม่เกี่ยง​ เเต่ที่สําคัญคือชั้นอยากให้ยูอิจิ​มองทั้งคู่อย่างถี่ถ้วน​เเละค่อยเลือก”

“…จะสื่อถึงอะไรน่ะ?”

“เรื่องที่โทโจวอินซังชอบยูอิจิคงจะรู้อยู่เเล้วสินะ​ เเต่ยูอิจิดันไม่ทราบถึงเรื่องนั้น หากเป็นเด็กผู้ชายทั่วๆไป​คงจะสังเกตเห็นทันทีเลยด้วยซํ้า”

“ก็นะ​ เล่นเข้าใจง่ายซะขนาดนั้น​ ใครๆ​ก็น่าจะดูออกหมด”

“อืม ทั้งๆที่​ใครๆก็ดูออกเเท้ๆ​ เเต่เจ้าตัวกลับไม่รู้สึกตัวเสียได้​ โทโจวอินซังก็น่าสงสารอยู่นะ”

“จริงด้วย”

เจ้าหมอนั่นก็​สุดยอดเเฮะที่ไม่รู้สึกตัวมาจนถึงทุกวันนี้ได้

ช่างสมกับเป็นพระเอกสายทึ่มประจํามังงะเลิฟคอมเมดี้ซะจริง

“เพราะอย่างนั้นชั้นเลยคิดว่าจะช่วย​เเค่ตรงจุดนั้นสักหน่อย​ เลยตัดสินใจว่า​จะยอมเป็นพันธมิตร​จนกว่าความรู้สึกของโทโจวอินซังจะสื่อไปถึงยูอิจิ”

“…เป็นอย่างนั้นเองเหรอ”

“ฉะนั้นต่อจากนี้ชั้นคงไม่เข้าข้างโทโจวอินซังเเล้วเเละบางทีน่าจะรวมถึงฟุจิเสะด้วย”

“…งั้นเดิมทีนายก็ไม่ได้คิดที่จะหยุดโทโจวอินไม่ให้เข้ามาขัดขวางเดทในวันนี้​เเต่เเรกเเล้วสินะ”

“อึก… ขอโทษอย่างสุดซึ้ง​ ถึงจะลังเลมากเลยก็เถอะ​ เเต่ก็อย่างที่เธอพูดนั่นเเหละ…”

พูดให้ถูกคือผมนึกภาพไม่ออกเลยว่า​ตัวเองกับเซย์จังจะ​ยับยั้ง​โทโจวอิน​คนนั้น​ไหว​ หากเธอ​คิดเข้ามาขัดขวางอย่างจริงจัง

ด้วยเหตุนี้เรื่องที่ผมไม่ได้มีไฟที่จะ​หยุดโทโจวอินให้ได้ดั่งเซย์จังจึงเป็นความจริง

“เห้อ… ช่างเถอะ​ ฉันพอเข้าใจอยู่ว่านาย​ทําไปเพราะนึกถึงชิเกโมโตะกับโทโจวอิน​ เเต่ถ้าอย่างนั้น​นายก็ไม่จําเป็น​ต้องมา​สวนสนุกด้วยกันกับฉันเพื่อสกัดโทโจวอินเลยนี่”

“มันก็ใช่อยู่หรอก… เเต่เเค่คิดว่าจะได้ไปเดท​ที่สวนสนุกกับเซย์จัง​สองต่อสอง​ มันก็น่าดึงดูด​จนต้องมาเเล้วล่ะ”

“หา!? งะ.. งั้นเหรอ…”

พูดตามตรงหากเป็นคําขอร้องของยูอิจิเพียงอย่างเดียว​ ผมคงไม่ถ่อมาถึงสวนสนุกหรอก

ตอนที่ได้ยินว่าเซย์จังจะไปสวนสนุก​เพียงเพื่อฟุจิเสะ​ ผมก็คิดขึ้นมาทันที​ว่าจะปล่อยเซย์จัง​ไปคนเดียวไม่ได้​พร้อมตั้งปฏิญาณเเน่วเเน่ว่าจะตามมาด้วย

…เอาเถอะ​ เมื่อรู้ตัวว่า​ตัวเองกําลังจะได้ไปเดทกับเซย์จังเเล้ว​ อะไรอย่างการหยุดยั้งโทโจวอินซัง​ก็กลายเป็นเรื่องที่ไม่สลักสําคัญทันที

“ขอโทษจริงๆ​ เซย์จังอุตส่าห์ตั้งหน้าตั้งตาพยายามเพื่อฟุจิเสะ​เเท้ๆ”

“มะ.. ไม่เป็นไรหรอก​ เเถมฉันก็ไม่ได้ทําประโยชน์ระหว่างที่อยู่ในสวนสนุกนี้​สักเท่าไหร่ด้วย ยิ่งกว่านั้นเมื่อกี้ยังไปได้ยินว่าโทโจวอินมีปัญหาบางอย่างกับ​พ่ออีก… ฉันเองก็ตัดสินใจว่าจะ​ไม่เข้าไปห้ามเหมือนกัน​ ฉะนั้นถือว่าเราเจ๊ากันเถอะ”

“…ขอบใจมากนะ”

ผมชอบเซย์จังที่มักจะอ่อนโยน​เเละเท่ในเวลาเเบบนี้ที่สุดเลย

คิดว่าบางที​ความเเตกเเยกระหว่างโทโจวอินซังกับพ่อคงจะถูกชําระล้างจาก​สายโทรศัพท์​เมื่อครู่ไปจนหมดสิ้นเเล้ว

ดูท่าคง​ต้องขอบคุณข้อมูลความรู้เกี่ยวกับต้นฉบับซะเเล้วล่ะ

บิดาของโทโจวอินซังเป็นคนที่เอาใจใส่ลูกสาวอย่างเเท้จริง

เขาเป็นคนที่งานยุ่งเพราะเป็นถึงประธานของบริษัทยักษ์​ใหญ่​ชั้นนําระดับโลก​ ถึงอย่างนั้นเขาก็มักจะหาเวลา​อย่างน้อยเดือนล่ะครั้ง​เพื่อมารับประทานอาหารกับลูกสาวอยู่เสมอ

หากเมินเฉยต่อลูกสาวเเละอุทิศตนให้กับงานจริงๆ​ เขาคงไม่เสียเวลามาทําเรื่องพรรค์​นั้นด้วยซํ้า

นอกจากนี้​สายโทรศัพท์​เมื่อสักครู่ยังเป็นการเดิมพันของผมว่าเขาจะรับหรือไม่อีกด้วย

เเต่ผมก็มั่นใจว่าโอกาส​ที่เขาจะรับสายมีสูงกว่า

นั่นก็เพราะพ่อของ​โทโจวอิน​ คาโอริ​ พกโทรศัพท์​มือถือไว้หลายเครื่อง​ เเต่เครื่องที่เขาใช้เป็นการส่วนตัวมีอยู่เพียงเครื่องเดียว

ยิ่งไปกว่านั้น​ข้อมูลติดต่อในนั้นยังมีอยู่เเค่สองรายชื่อ​

นั่นคือโทโจวอิน​ คาโอริ​ ลูกสาวของเขา… กับภรรยาที่จากไปเมื่อนานมาเเล้ว

เขาพก​โทรศัพท์ที่มี​เบอร์ติดต่อเพียงสองรายชื่อนั่นติดตัวอยู่ตลอด

กล่าวอีกนัยหนึ่ง​เมื่อโทรศัพท์ดังขึ้น​ เขาก็จะทราบได้ทันทีว่าเป็นสายที่ส่งตรงมาจากลูกสาวสุดที่รัก

ผมเชื่ออย่างสนิทใจว่า​บิดาที่ได้เห็น​ในต้นฉบับคนนั้นผู้รัก โทโจวอิน​ คาโอริ​ จากก้นบึ้งของหัวใจจะต้องรับสายอย่างเเน่นอน

ส่วนผลลัพธ์​ที่ได้นั้นเรียกว่าเยี่ยมยอดเหนือความคาดหมายทีเดียวเชียว

ขณะที่โทโจวอินซังพูดคุยกับพ่อผ่านทางโทรศัพท์​ เสียงของเขาก็ลอยมาถึงหูทางนี้ด้วยเช่นกัน… ทําเอาซะผมอยากร้องห่มร้องไห้ด้วยคนเลย

รู้สึกตื้นตันใจ​สุดๆ​ ไม่นึกไม่ฝันว่าจะได้เห็นฉากอันเเสนโด่งดังในต้นฉบับเเสดงสดอยู่เบื้องหน้า

ตอนนั้นผมกลั้นนํ้าตาไม่ให้ไหลพรากอย่างสุดชีวิตเลยล่ะ

“สุดท้ายชิเกโมโตะจะเลือกคบกับใครนะ”

“หืม? นั่นสิ​ จะเป็นยังไงหว่า​ น่าจะยังไม่ได้ฟังคําตอบในวันนี้หรอก​ เเถมต่อจากนี้ทั้งคู่คงจะรุกใส่ยูอิจิอย่างไม่ลดละด้วย… หมอนั่นจะเลือกไหวเร้อ?”

“หืม​ ส่วนตัว​ยังไงก็อยากให้เลือกเพื่อนสนิทของฉันอย่างชิโฮะอยู่ดีนั่นเเหละ… มีเเต่ต้องรอให้ชิเกโมโตะตัดสินใจเท่านั้นสินะ”

“ตาม​นั้นเลย​ ถ้าสองคนนั้น​คิดจะรุก​ใส่ยูอิจิ​ต่อไปเรื่อยๆ​ ดูท่าจะเป็นการเเข่งขันว่าใครจะพิชิตใจเขาได้ก่อนล่ะมั้ง? ตอนสารภาพรัก​ต่างฝ่าย​ก็ต่างโชว์เสน่ห์ของตัวเองเต็มที่เลยนี่”

“จะ.. จริงด้วยนะ…”

หืม? จู่ๆเซย์จัง​ก็หน้าขึ้นสีด้วยความขวยเขินซะอย่างงั้น

ทําไมกันนะ… อ๊ะ!

งั้นเหรอ! จะว่าไปไอเรื่องโชว์เสน่ห์​ตอนสารภาพรักเมื่อตะกี้นี่มัน​เผยความต้องการทางเพศเเละเฟติชของสามหน่อนั่นหมดเลยนี่หว่า!

ก็เล่นคุยกันใหญ่เลยนี่ว่า​ใครเป็นฝ่ายรุกเอย​ ใครเป็นฝ่ายรับ​เอย

ถึงยูอิจิจะไม่ได้ปริปาก​ออกมาสักเเอะเลยก็เถอะ​ การที่หมอนั่นต้องถูกเปิดโปงเฟติ​ช​จนหมดเปลือกปานนั้น ช่างน่าสงสาร​เหลือเกิน

เซย์จังไม่มีความคุ้นชินต่อบทสนทนาลามกจกเปรตจําพวกนี้สักเท่าไหร่

อย่างไรถ้าจําไม่ผิดในต้นฉบับ​รู้สึกจะมีบรรยายไว้เหมือนกันว่าเธอไม่คุ้นชินก็จริง​ เเต่ในขณะเดียวกันก็มีความรู้สึกสนใจนิดหน่อยด้วย… พอเเค่นี้ก่อนดีกว่า​ ขืนมโนเลยเถิดกว่านี้มีหวังเลือดกําเดาไหลออกมาอีกเเหงๆ

“ละ.. เเล้วนาย… เป็นสายไหนล่ะ?”

“หืม? เอ๊ะ​ หมายถึงอะไรเหรอ?”

“เอ่อ… เเบบ… อะ.. เอาเป็นว่า!​ ไม่มีอะไรทั้งนั้นเเหละ!”

ดูเหมือนเธอจะพยายามถาม​บางอย่าง​ เเต่ล้มเลิกไปกลางทาง

เเม้จะสงสัยอยู่บ้างว่าเธออยากรู้อะไร… เเต่ดูท่ามันจะเป็นการหาเรื่องใส่ตัวเสียมากกว่า​ ไม่ซักไซ้สุ่มสี่สุ่มห้า​คงจะดีกว่าเเฮะ

ติดตามเพจผู้เเปลได้ที่​ Ao2Sides​